کلوپ روتاری، عضوی از فراماسونری جهانی

شرایط عضویت در کلوپ روتاری
جان مینو یکی از استادان برجسته ی علوم سیاسی در کتاب خود در مورد تعداد اعضای روتاری متذکر می شود:
"ما نباید سازمان های روتاری را که در سال 1905 تشکیل شده اند و در پی تأسیس یک حکومت جهانی هستند فراموش کنیم. تعداد اعضای این گروه بیش از 450 هزار نفر است که در متجاوز از صد کشور پراکنده هستند ".
چگونگی عضویت و ورود به باشگاه های روتاری مانند عضویت در لژهای فراماسونری، مستلزم انتخاب فرد از سوی تشکیلات می باشد و برای هیچ کس مقدور نیست که به میل و رغبت خود به عضویت این تشکیلات درآید و یا برای عضو شدن در کلوپ های روتاری تقاضانامه ارسال دارد. بر اساس اساسنامه ی "روتاری بین الملل "تمام کلوپ ها موظفند اعضای خود را از میان ثروتمندان، افسران عالی رتبه، مقامات دانشگاهی و مقامات اداری انتخاب کنند، بنابراین کارمندان ساده ی دولت و کارگران از عضویت در کلوپ و حتی در جلسات سخنرانی آن محرومند. در هر کلوپ روتاری و به هنگام انتخاب عضو، کمیته ی مخصوص عضو جدید را در خصوص مسائلی که در پی می آید تحت نظر و مراقبت کامل قرار می دهد:
1. میزان نقش متقاضی چگونگی نفوذ و تأثیرش در ادارات و سازمان های محلی.
2. میزان حرف شنوی و بررسی روحیه ی فرمانبرداری و میزان تمایل او نسبت به قبول اصول و قوانین روتاری و اجرای مأموریت هایی که کلوپ محلی یا روتاری بین المللی به وی محول می سازد.
تأکید روتاری بر نفوذ در ادارات، میزان حرف شنوی، روحیه ی فرمانبرداری، پذیرش قوانین روتاری و بالاخره مأموریت های محوله، برای رسیدن به این نتیجه است که عضو جدید در راستای دستورات روتاری مرکز باید پیرو اصل تساهل و تسامح لژهای فراماسونری باشد.
در آیین نامه‌ی کلوپ‌های روتاری آمده است که هزینه‌های کلوپ‌ها و تشکیلات بین‌المللی روتاری از محل حق عضویت اعضا تأمین می‌شود و سازمان‌های جهانی روتاری از هیچ سازمان یا دولت خاصی کمک نمی‌پذیرد.
اعضا در کلوپ‌های روتاری به گروه‌های متفاوتی تقسیم می‌شوند و هر یک از اعضا با توجه به این تقسیم بندی در جریان برنامه‌ها و فعالیت‌های کلوپ قرار می‌گیرند. کلوپ‌های روتاری تابع نظم و انضباط خاصی هستند و کلیه‌ی اعضای آنها بدون استثنا مکلف به رعایت این نظم و تشریفات و شرکت در جلسه‌ها می‌باشند و در صورتی که هر عضو، کوچک ترین تخلفی از مفاد آیین نامه‌ی انضباطی کلوپ داشته باشد فوراً و بدون هیچ گونه چشم پوشی اخراج خواهد شد.
در لژهای فراماسونری زنان از حق عضویت محرومند و تنها به عنوان زینت المجالس می‌توانند در میهمانی‌های خاص (وایت پارتی، مهمانی سفید) شرکت کنند. در کلوپ‌های روتاری نیز همین وضعیت حاکم بود و تا سال 1985 تنها مردان حق عضویت در این کلوپ ها را داشتند، اما از این سال به بعد بر این اساس حکم دیوان عالی آمریکا عضویت زنان نیز در این کلوپ‌ها مجاز شناخته شد. پس از صدور این حکم، کنوانسیون بین المللی روتاری تشکیل شد و مسئله‌ی عضویت زنان در کلوپ‌های روتاری را تصویب کرد.
لژ مزدا شماره 79
آقای محترم و برادر عزیز
با کمال احترام از جنابعالی دعوت می شود در جلسه استقرار برادر مهندس رضا رزم آرا استاد ارجمند انتخاب شده لژ محترم مزدا که در ساعت6 بعدازظهر روز شنبه 14 اسفند ماه 1344 ( 5 مارس 1966) تشکیل می‌گردد. به محل لژ بزرگ ناحیه ایران خیابان بهارستان شماره 410 تشریف بیاورید.
دبیر: محسن کلانتری
لباس اسموکینگ
در اجلاس 1978 که در شهر شیکاگو آمریکا برگزار شد، سازمان جهانی روتاری تصمیم گرفت که به طور رسمی به فراماسونری متصل شود.
در آمریکا فراماسونرها نفوذ فراوانی دارند واخیراً یکی از جراید آمریکا مقاله‌ای درباره ی یک شرکت مهم تجارتی بین المللی نوشته و طی آن اشاره کرده است که این شرکت به طور غیرمستقیم جزو عوامل فراماسونری جهان است. شرکت مذکور "روتاری " نام دارد و مدیر آن یک میلیونر آمریکایی به نام "هربرت جی تایلور " است. اخیراً شصت و یکمین سال تأسیس این شرکت در شیکاگو جشن گرفته شد و 8509 نفر از 89 کشور جهان در آن شرکت داشتند. مراسم این جشن محرمانه بود و مدعیون در پایان آن یک جلسه ی مخفیانه ی چند ساعته داشتند.
کمپانی روتاری 402 هزار نفر عضو رسمی است که در سراسر جهان پراکنده اند از طرف بسیاری از مشاهیر جهان که می گویند عضو فراماسونری هستند و نتوانستند در مراسم جشن شرکت کنند، برای تایلور رئیس کمپانی کارت تبریک فرستاده شد که از میان آن ها نام اشخاص زیر فاش شده است:
چیان کای چک رئیس جمهور چین ملی، آیزنهاور رئیس جمهور سابق آمریکا، پادشاه سوئد و شیخ الازهر.
منظور اصلی از انعقاد این جشن، تبادل افکار و اخذ تعلیمات برای پیشرفت کارها بود.
تشکیلات مذکور اولین بار در سال 1923 علنی شد و تا آن سال کسی نمی دانست چنین تشکیلاتی در آمریکا وجود دارد. در آن سال "سیکلر لوییس " یکی از روزنامه نگاران آمریکایی پی به تشکیلات مخفی فراماسونرها برد و مقاله ای نوشت و بعد از آن اعضای روتاری فعالیت های عادی خود را ظاهر و آشکار ساختند.
این روزنامه نگار نوشت: برنارد شاو نویسنده ی انگلیسی جزو روتارین ها بود و او باعث شد که بسیاری از صاحبان صنایع انگلیس که قابل اعتماد بودند وارد تشکیلات روتاری شوند. اکنون روتارین ها بودجه ی هنگفتی در اختیار دارند و برای نشر عقایدی که می توانند ظاهر سازند و جنبه ی کلی دارد، پول های گزاف خرج می کنند.
در سال 1926 دو مدرسه در بالتیمور و در سال 1947 یک مدرسه در سائوپولو از طرف جمعیت دایر شد. در سایر نقاط جهان نیز اعضای جمعیت به طور مستقیم یا غیر مستقیم، مدارس و آموزشگاه های عالیه دارند که به نشر عقاید می پردازند.
البته در این مدارس اصول عقاید فراماسونری تدریس نمی شود بلکه شاگردان و ذهن آنان را برای اصول و کلیاتی آماده می کنند و بعداً در صورتی که واجد کلیه ی شرایط شدند و به سن حداقل رشد قانونی از لحاظ فراماسونری (21 سال) رسیدند (در این سن به آنان بچه گرگ گفته می شود)، می توانند "فرم فراماسونری " را پر کنند و وارد فعالیت شوند.
از دیدگاه ساواک، کلوپ های روتاری و باشگاه های لاینز از سازمان های جنبی فرماسونری به شمار می روند.
تفاوت باشگاه های روتاری و لاینز با فراماسونری در ماهیت سازمانی آن ها نیست بلکه در ساختار اجرایی و صور ظاهری آن می باشد. دو باشگاه مذکور برخلاف انجمن های ماسونی که پنهان کاری سایه بر فعالیت های آن ها انداخته بود، محافلی علنی بودند و با مجوز رسمی مقامات اجرایی هر کشور تشکیل می شدند.
عضویت و حضور زنان در باشگاه روتاری و لاینز برخلاف لژهای ماسونی آزاد بود و حتی باشگاه های روتاری و لاینز ویژه ی زنان نیز در کنار باشگاه های مردان به تکاپوی خود ادامه دادند و حتی هر چند ماه یا چند هفته یک بار، جلسات مشترک به منظور تحکیم مودت و دوستی و تبادل افکار در ایران و جهان تشکیل می شد.
حضور زنان در صحنه ی مسایل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی که ویژگی تحولات قرن بیستم است، در وجود باشگاه های روتاری و لاینز تجلی خاصی پیدا کرده است.
تفاوت دیگر فراماسونری با باشگاه های روتاری و لاینز در پایگاه و نقش اعضای آن ها می باشد. فراماسون ها بیشتر از میان قشر روشنفکر و تحصیل کرده و دارای مبانی فکری و ایدئولوژیک انتخاب می شدند در حالی که در باشگاه های روتاری و لاینز غیر از افراد تحصیل کرده، مدیر کل ها و صاحبان شرکت ها و تکنوکرات ها نیز عضو می شدند.
می توان گفت که نظام سرمایه داری غرب حوزه فعالیت فراماسونری را به مسائل سیاسی و حوزه فعالیت باشگاه های فوق را به مسایل اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی محدود کرده است.
در دائره المعارف بریتانیا چاپ 1961 درباره کلوپ روتاری چنین آمده است.
"روتاری سازمانی است که از بازرگانان و صاحبان تخصص تشکیل شده و آرمانش خدمت به دیگران در همه ی زمینه ها و پیوندهاست. به گفته ی آنان، این انجمن به ویژه می خواهد آشنایی را که وسیله ای برای خدمت است، همراه با موازین عالی اخلاقی در کار و کارشناسی گسترش دهد. تفاهم بین المللی، حسن نیت و آشتی گرایی از راه همکاری مردان کار و کارشناس که در زمینه ی کمال مطلوب خدمت همساز شده باشند نیز از آرمان های روتاری است ".
روتاری بیشتر یک سازمان آمریکایی است، ولی شاخه هایش در کشورهای دیگر در تکاپو می باشد. رایموند تیفانی که خود یکی از بلند پایگان "روتاری بین المللی " است می نویسد که این سازمان نه پنهانی است و نه مذهبی. اجلاس جهانی روتاری سالی یک بار تشکیل می شود و رئیسی نو همراه با چهارده مدیر که بیش از هفت تن آنان آمریکایی نیستند از میان اعضای خود برمی گزیند. دبیرخانه ی ثابت روتاری در شهر شیکاگو جای دارد و شاخه هایی نیز در زور یخ، بمبئی و لندن بدان وابسته است. روتاری بین المللی با حکومت آمریکا و سازمان ملل متحد نیز پیوندی مستقیم دارد تا جایی که رایزنان وزارت خارجه ی آمریکا به نمایندگی از سوی "روتاری بین المللی " در کنفرانس سازمان ملل متحد در سانفرانسیسکو شرکت جستند.
روتاری در ایران
در اواخر سال 1332 یکی از روتارین های آمریکایی به نام دکتر کراتس به ایران آمد تا برای تشکیل کلوپ های روتاری در ایران وارد عمل شود.
او سرانجام توانست به واسطه ی هادی امیرابراهیمی که یکی از سرمایه داران بود، با دکتر جهان شاه صالح استاد دانشکده پزشکی دانشگاه تهران و وزیر بهداری و سناتور مصطفی تجدد مالک و مدیر عامل بانک بازرگانی ایران و سناتور عباس مسعودی مالک و مدیر مؤسسه ی اطلاعات تماس حاصل کرده و نخستین کلوپ روتاری را در ایران تشکیل دهد.
بعد از دکتر کراتس یکی از اعضای "انجمن دوستداران آمریکایی خاورمیانه " به نام چارلز کولاک از بیروت وارد تهران شد و با دعوت از بعضی از سرمایه داران مانند ثابت پاسال، لطف الله حی، قاسم لاجوردی و استادان دانشگاه مانند دکتر جهان شاه صالح و دکتر نجم آبادی استاد دیگر دانشکده ی پزشکی دانشگاه تهران و دیگران کلوپ روتاری تهران را در سال 1335 افتتاح کرد. این کلوپ کار خود را در پارک هتل تهران آغاز کرد. اولین رئیس این کلوپ دکتر جهان شاه صالح بود.
با پایان گرفتن انتخابات نخستین هیأت مدیره ی کلوپ روتاری تهران، رضا رزم آرا دبیر کلوپ روتاری تهران اساس نامه ی روتاری بین المللی را به زبان فارسی ترجمه کرد که فتوکپی جلد و قسمتی از اساس نامه ی در پی می آید:
چگونگی انتخاب مسئولین باشگاه‌های روتاری
انتخاب رؤسا و گردانندگان باشگاه به صورت رأی مستقیم از اعضا انجام گرفته و اعضای مسئول به مدت یک سال انتخاب می شدند. شیوه ی انتخاب و دقت عمل در عضو گیری (از هر شغل و صنف یک نفر) تعداد اعضای جوامع آرمانی و مطلوب اذهان آرمان گرای یونان باستان و مدینه فاضله افلاطون را به خاطر می آورد که تعداد جامعه ی وی محدود و همه ی اشخاص عضو نیز دارای وظایف کلیدی بودند.
در اساس نامه‌ی روتاری درباره ی شرایط لازم برای عضویت فعال در کلوپ روتاری آمده است:
"فرد باید بالغ و به حسن اخلاق معروف و در حرفه و کار خود موفق و صاحب شهرت باشد. او باید به عنوان صاحب، شریک، رئیس صنف یا مدیر یک واحد تجاری یا پیشه ای که شایسته و شناخته شده و یا به عنوان یکی از اعضای هیأت عامل و مؤسسه ای که شایسته و شناخته شده یا به عنوان نماینده ی محلی یا نمایندگی شعبه ی بازرگانی یا حرفه ای که شایسته و شناخته شده و یا دارای مقامی مسئول در چنین نمایندگی هایی باشد ".
در انتخاب رؤسا و هیأت مدیره و دیگر گردانندگان روتاری که هر سال روتاری (سال روتاری از یازدهم تیر ماه هر سال تا دهم تیر ماه سال بعد می باشد) با عضوگیری مستقیم انجام می گیرد، اعضای مؤسس و شخصیت های با نفوذ سیاسی و فرهنگی و اقتصادی و سرمایه داران عمده شانس موفقیت بیشتری نسبت به سایر رقبا دارند.
تشکیلات باشگاه روتاری
چارچوب اصلی و استخوان بندی باشگاه های روتاری از چهار کمیته و چند کمیسیون زیر نظر هر یک از کمیته های چهارگانه تشکیل شده است. رؤسای کمیته ها توسط رئیس باشگاه و رؤسای کمیسیون ها توسط کمیته ها انتخاب می شود. برای روشن شدن هر چه بیشتر ساختار اجرایی باشگاه ها و کمیته ها و کمیسیون ها از باشگاه روتاری شمال تهران به عنوان مثال یاد می کنیم:
تشکیلات روتاری شمال تهران:
الف: کمیته ی خدمات کلوپ
ب: کمیته ی خدمات بین المللی
پ: کمیته ی خدمات جمعی و گروهی
ت: کمیته ی خدمات حرفه‌ای
کمیسیون‌ها:
1. کمیسیون حضور و غیاب
2. کمیسیون طبقه بندی
3. کمیسیون دوستی
4. کمیسیون امور داخلی روتاری
5. کمیسیون اطلاعات روتاری
6. کمیسیون تشریفات
7. کمیسیون روابط عمومی
8. کمیسیون سخنرانی
9. کمیسیون عضویت
باشگاه‌های لاینز:
I.O.N.S L.
(آزادی و ذکاء،ایمنی ملی ما را تضمین می کند)
باشگاه لاینز در سال 1917توسط یکی از فاماسونرهای آمریکایی به نام "ملوین جونز "در شهر شیکاگو تأسیس شد وشعبه ای از آن در تاریخ پانزدهم فروردین 1336در ایران افتتاح گردید و به زودی در پنجاه شهر ایرانی شعباتی را دایر کرد . اعضای این باشگاهها در روزهای پنجشنبه ی اول و پنجشنبه ی سوم هر ماه در یکی از هتلهای تهران تشکیل جلسه می دادند. هدف ظاهری باشگاه های لاینز گسترش نوع دوستی و حمایت از حقوق بشر و کمک به انسان های ستم کشیده و از این قبیل می باشد ولی در خفاء، اهدافشان همانند لژهای فراماسونری و کلوپ های روتاری است و آن برقراری جامعه‌ی جهانی و حکومت جهانی می باشد. بسیاری از اعضای این باشگاه ها همزمان عضو لژهای فرماسونری و کلوپ‌های روتاری هم بودند. می‌توان گفت که فعالیت باشگاه‌های لاینز به صورت نیمه علنی بود. برای اثبات این موضوع به اطلاعیه‌ی زیر توجه کنید:
مسابقه‌ی مقاله صلح باشگاه‌های لاینز
اتحادیه ی بین المللی باشگاه های لاینز زیر عنوان "صلح امکان پذیر است " برای دختران و پسرانی که سن آن ها بین 14 تا 24 سال است مسابقه ترتیب داده است:
"مقاله به زبان فارسی و حداکثر در 5 هزار کلمه است و آخرین مهلت 19 آذر ماه 1345 می باشد. به نویسنده ی بهترین مقاله ی رسیده به هر باشگاه پنج هزار ریال و به متخبین مناطق ایران و جهان 12 جایزه معادل 4 میلیون ریال داده خواهد شد. برنده ی جهانی برای یک اقامت 15 روزه در آمریکا به شیکاگو دعوت خواهد شد ".
باشگاه های لاینز حوزه‌ی تهران عبارتند از:
باشگاه تهران، باشگاه شمال تهران، باشگاه یوسف آباد، باشگاه قلهلک، باشگاه تجریش و باشگاه ری.
برای ثبت نام به منظور شرکت در مسابقه و به دست آوردن اطلاعات لازم همه روزه از ساعت 9 تا 12 و 16 تا 20 به خیابان پهلوی، کوچه ی بیدی، شماره ی 6، تلفن 48905 مراجعه فرمایید.
(علاوه بر این اوراق پرسشنامه به وسیله دفتر مدارس نیز در اختیار دانش آموزان قرار می گیرد).
باشگاه های لاینز فعالیت زیادی در میان جوانان و دانشجویان داشتند و سعی می کردند که آن ها را به سوی خود کشیده و کنترل کند. یکی از برنامه های آن ها نفوذ در اردوهای عمران ملی دانشجویان بود که سرانجام موفق شدند مسئولیت هماهنگی اردوهای عمران ملی دانشجویان را به دست گیرند.
دکتر محمدعلی احمدی از سران باشگاه های لاینز ایران و استاد دانشکده ی علوم اداری دانشگاه تهران و مدرسه ی عالی حسابداری و مؤسسه ی علوم بانکی بود که مسئول هماهنگی اردوی عمران ملی دانشجویان گردید. او در ضمن عضو لژ فراماسونری رازی هم بود.
یکی از انجمن هایی که با واسطه ی باشگاه لاینز متصل به لژ بزرگ فراماسونری ایران می شود انجمن سقراط است. جوانان توسط این انجمن جذب می شدند و به ظاهر درباره ی علم و ادبیات بحث می کردند. یکی از اعضای فعال آن اسماعیل رفعتی رئیس پیشآهنگی ناحیه ی 10 آموزش و پرورش تهران بود.
باشگاه لاینز ایران بخشی از فعالیت خود را در روزنامه ی اطلاعات به اطلاع عموم می رساند:
باشگاه لاینز ایران در منزل مهندس علی رضا امیرسلیمانی تشکیل جلسه داده که در این جلسه سید خلیل الله کازرونی رئیس باشگاه لاینز شمال هم حضور داشت. آن ها 112 عدد تخت خواب به بیمارستان های روانی رازی و فیروز آبادی هدیه کردند.
"تاریخ دقیق تشکیل باشگاه های لاینز در ایران مشخص نیست. اما می توان حدس زد که این باشگاه ها از سال 1339 هجری شمسی به بعد فعالیت داشته باشند. سال مزبور سال فعالیت منطقه ی 354 الف لاینز در ایران است. مجمع جهانی لاینزها حوزه ی فعالیت خود را به چند منطقه تقسیم کرده بود و باشگاه های لاینز ایران در منطقه ی 354 قرار داشتند. خود این منطقه نیز از نظر جغرافیایی به چند قسمت تقسیم شده بود که با حروف ابجد نشان داده می شدند. منطقه ی 354 الف، حوزه ی فعالیت باشگاه های تهران را در بر می گرفت و از سال 1353 منطقه 354 د از الف منشعب شده بود اما حدود جغرافیایی آن و منطقه های 354 ب و ج در دست نیست ".
اعضای باشگاه های لاینز همچون روتارین ها و فراسون ها ادعای عدم مداخله در امور سیاسی را دارند (در اینجا سندی از ساواک آورده ایم که خلاف این ادعا را ثابت می کند) و حوزه ی فعالیت آن ها مسائل اجتماعی و اقتصادی و خدماتی و فرهنگی است. باشگاه های لاینز برخلاف روتاری سخت گیری چندانی در عضویت چند نفر از مدیران و اشخاص برجسته ی یک شغل و صنف ندارند. از این رو در این نوع باشگاه ها ممکن است از یک صنف چند نفر عضویت پیدا کند.
ساواک با زیر نظر گرفتن فراماسونرهایی از جمله حسین علاء به اطلاعاتی دست می‌یابد:
براساس سند شماره ی 2:
گزارش ساواک 21862/31 تاریخ وصول خبر: 29/2/41
منبع خبر: مأمور ویژه تاریخ گزارش: 31/2/41
تقویم: ب- ا
یکی از محارم سردار فاخر حکمت اظهار می داشت که مسافرت های حسین علاء وزیر دربار شاهنشاهی به فارس و شیراز که ظاهراً تحت عنوان سالگرد "انجمن لاینز " صورت گرفته به منظور انجام مأموریت سیاسی و مخفی است.
مشارالیه افزود انجمن لاینز که یکی از شعبات لژ بزرگ فراماسونری انگلستان است تحت عنوان انجام کارهای عام المنفعه بزرگ ترین دستگاه خبری دولت انگلستان در کشورهای دنیا محسوب می شود و آقای علاء وزیر دربار شاهنشاهی که خود از فراماسونرهای معروف و از اعضای لژ بزرگ لندن هستند و ریاست جوامع فراماسونری ایران را به عهده دارند، در این مسافرت به توصیه ی مقامات انگلستان دستورات محرمانه ای به مأمورین نفوذی انگلستان در فارس که اکثراً بین عشایر دارای نفوذ و رهبری هستند صادر خواهد کرد، زیرا ممکن است روابط شاهنشاهی و دولت آقای امینی که به صورت مبارزه ی سیاست انگلستان و آمریکا در ایران در آمده است، وضع نامساعدی به خود گیرد. بدین ترتیب عشایر فارس طبق تعلیماتی که آقای علاء به آن ها خواهند داد برای دولت مرکزی اشکالات بزرگی فراهم خواهند کرد. گوینده افزوده است که اکثر رجال فارس و سران عشایر این منطقه غالباً فراماسون و تابع دستورات لژ بزرگ لندن هستند و طبعاً تابع نظر و دستورات آقای علاء خواهند بود و قرار است آقای علاء مدت 6 روز به عنوان بازدید از تخت جمشید در آن جا اقامت نموده و جلساتی با حضور دوستان خود تشکیل داده و سپس به کازرون و بوشهر و لارستان عزیمت نموده و به این طریق مقدمات شورش عشایر را علیه دولت فراهم نمایند.
مهر فوق محرمانه در سند فوق زده شده است
رهبر عملیات سامعی
یکی از باشگاه های وابسته به لاینز باشگاهی به نام "کی وانی " است. فکر ایجاد این باشگاه توسط آلن براون یکی از سرشناسان فراماسونری و جوزف پرانس در شهر دیترویت از قوه فعل در آمد، اما به علت عدم موفقیت آن را رها کردند. سپس در سال 1915 در ایالت میشیگان فعالیت خود را از سر گرفتند و در سال 1918 "اتحادیه ی ملی باشگاه های کی - وانی " در آمریکا شکل گرفت. کی - وان در اصل کلمه ای هندی است.
انجمن تسلیح اخلاقی
مرکز تسلیح اخلاقی در شهر مونتروی سوئیس است و در سال 1327 شمسی یکی از رؤسای آن به نام "بوخمن " شعبه ی آن را در ایران افتتاح کرد و از سال 1328 عده ای از فراماسونرهای ایرانی جذب این انجمن شدند. این انجمن ابتدا مجله ای به نام امید و سپس مجله ی شورش یا رنسانس را به زبان فارسی انتشار داد که به رایگان توزیع می گردید.
بعضی از اعضای این انجمن از استادان دانشگاه های تهران بودند که عبارتند از:
1. دکتر علی اصغر آزاد استاد دانشکده ی پزشکی
2. دکتر رعدی استاد دانشکده ی ادبیات
3. دکتر چهرازی استاد دانشکده ی پزشکی و عضو لژ فرانسه
4. دکتر منصور پورسینا استاد دانشکده ی پزشکی
5. دکتر علی اصغر حکمت استاد دانشکده ی ادبیات و عضو لژ ستاره سحر
6. دکتر رضا زاده شفق استاد دانشکده ی ادبیات
7. دکتر احمد متین دفتری استاد دانشکده ی حقوق و علوم سیاسی
8. دکتر علی اکبر مجتهدی استاد دانشکده ی ادبیات، عضو لژ تهران و مؤسس مدرسه عالی علوم سیاسی
هدف ظاهری این انجمن، گسترش اصول اخلاقی و پاک کردن اخلاق از هر عنصری است که منجر به ناپاکی گردد. این اخلاق باید جهانی شود و همه ی مردم مجهز به این اخلاق شوند. ارزش های اخلاقی باید برای همه یکسان شود تا آدمیان اختلافات خود را کنار بگذارند. چگونگی برگزاری جلسات این انجمن از طریق مطبوعات به اطلاع مردم می رسید بنابراین حالت نیمه مخفیانه داشت. به اطلاعیه ی زیر که به وسیله ی روزنامه اطلاعات منتشر شده است توجه فرمایید:
جلسات تسلیح اخلاقی ایران
در هفته ی گذشته دو برنامه از طرف نبیاد تسلیح اخلاقی ایران اجرا گردید. نخستین برنامه در تالار اجتماعات دانشکده ی ادبیات دانشگاه اصفهان با حضور استاندار و مسئولان سازمان های دولتی و ملی، استادان دانشکده و دانشجویان اجرا گردید. پس از افتتاح جلسه به وسیله کفیل دانشکده ی ما یکی از اعضای بنیاد تسلیح اخلاقی پیرامون ایمان به حق یا عامل اصلی ترقی جامعه سخنرانی مؤثری ایراد کرد. سپس فیلم جالبی از محصول تسلیح اخلاقی جهانی به زبان فارسی نشان داده شد.
جلسه ی دوم در تالار موزه ایران باستان در تهران برگزار شد که در ابتدا پیرامون رسالت اسلام در تکمیل فضایل اخلاقی سخنرانی به عمل آمد و بعد فیلمی از محصول جهانی تسلیح اخلاقی به زبان فارسی نشان داده شد که در آن نقش مؤثر خانواده در پرورش نیروی اخلاقی جوانان برای حضار تشریح شد.
جمعیت برادری جهانی
این جمعیت در سال 1950 به وسیله ی دکتر کلینچی و پروفسور کامپتون در کاخ یوتسکو شکل گرفت. دکتر کلینچی استاد اعظم لژهای فراماسونری آمریکا می باشد. وی و پرفسور کامپتون که یکی از طراحان بمب اتمی است در سال 1337 به تهران آمدند و مرکز جمعیت را تأسیس کردند.
هدف این جمعیت برادری بین پیروان مذهب مختلف از جمله یهودیت و مسیحیت و اسلام بود، آن ها هم چنین تلاش می کردند که اختلاف بین فرقه های وابسته به ادیان را حل کنند. مثلاً در ایران اعلام داشتند که می خواهند مطالب زننده ای را که در کتب درسی فارسی علیه مذهب اهل تسنن وجود دارد حذف کنند و تدریس فقه تسنن را در دانشکده ی معقول و منقول رایج کنند.
در ابتدا ریاست جمعیت به عهده ی حسین علاء نخست وزیر اسبق و عضو لژ فراماسونری مهر بود و شجاع الدین شفا معاون فرهنگی دربار شاهنشاهی به دبیر کلی آن رسید.
یکی دیگر از اهداف آن ها ایجاد حکومتی جهانی بود، که مافوق حکومت های ملی باشد و نیز خواهان این بودند که اعلامیه ی حقوق بشر به صورت قانونی در همه جوامع اجرا شود.
تعدادی از استادان دانشگاه های تهران که عضو این جمعیت بودند عبارتند از:
1. دکتر علی اکبر سیاسی رئیس دانشگاه تهران
2. دکتر ذبیح الله صفا رئیس دانشکده ی ادبیات و عضو لژ فراماسونری تهران
3. دکتر مهدی صناعی رئیس آزمایشگاه های دانشگاه تهران و عضو لژ ابن سینا
4. دکتر یحیی مهدوی استاد دانشکده ی ادبیات و عضو لژ کوروش
5. دکتر احمد هومن استاد فلسفه ی دانشگاه تهران و عضو لژ مولوی
6. دکتر علی اصغر حکمت استاد دانشکده ی ادبیات و عضو لژ ستاره سحر
7. دکتر جهان شاه صالح استاد دانشکده ی پزشکی و رئیس کلوپ روتاری تهران
8. دکتر رعدی استاد دانشکده ی ادبیات
9. که حزب مردم به رهبری پروفسور یحیی عدل استاد دانشکده ی پزشکی افکار این جمعیت را تبلیغ می کرد و خواهان اجرای اعلامیه ی حقوق بشر بود.
بعضی از استادان دانشگاه های تهران که در رأس این حزب قرار داشتند عبارتند از:
1. دکتر حسن افشار استاد دانشکده ی پزشکی دانشگاه تهران
2. دکتر احمد فرهادی رئیس دانشگاه تهران
3. مهندس محسن فروغی رئیس دانشکده ی هنرهای زیبا و عضو لژ تهران
4. دکتر موسی عمید رئیس دانشکده ی حقوق دانشگاه تهران
5. دکتر حسن ستوده تهرانی
طرز تفکر جمعیت برادری جهانی
در سند شماره ی 5 موجود در سازمان مدارک اسناد انقلاب اسلامی درباره ی خط فکری طرفداران حکومت جهانی چنین آمده است:
اساس طرفداری از حکومت متحده ی جهانی یعنی حکومتی که سلطه ی آن فوق سلطه ی ملت ها باشد بر این اندیشه استوار است که برخی شکل جامعه ی انسانی را در قالب اقوام و ملل نادیده می گیرند و به جای آن که اصالت ملت ها را درک کنند و افراد را اجزایی از وجود ملت ها در نظر آورند، فرد را اصیل می پندارند و سازمان های ملی را زاید می دانند و چنین گمان می کنند که جنگ ها ناشی از وجود سازمان های ملی است و لذا عقیده دارند که بهتر است نوع انسان حکومت واحدی را تشکیل دهند تا دیگر جنگ و جدال از میان برود.
طرفداران حکومت جهانی در شرایط کنونی و برای خالی نبودن عریضه می گویند که ما به استقلال ملی عقیده داریم منتهی می خواهیم یک سازمان بین المللی کامل تر از سازمان ملل متحد به وجود آید تا بتواند ضامن صلح باشد و اختلافات ملل را حل کند .آنها برای رسیدن به هدف خود پیشنهاد زیر را مطرح می کنند:
طرح گرنویل کلارک ( یکی از اعضای طرفدار حکومت متحده ی جهانی )- بر اساس این طرح وضع کنونی سازمان ملل متحد که در آن هر دولت یک رأی دارد صحیح نیست. بنابراین ما باید عامل جمعیت را در نظر بگیریم و به کشورهای عضو شورای امنیت یعنی آمریکا، شوروی و چین که پر جمعیت هستند 30 رأی و به انگلیس و فرانسه 15 رأی و به کشورهای متوسط 10 رأی و به کشورهای کوچک یک رأی بدهیم.
اگر به طرح فوق به دقت بنگریم متوجه می شویم که طرفداران حکومت متحد جهانی چگونه زمینه را برای افزایش قدرت کشورهای بزرگ فراهم می کنند و عجیب است که در دهه ی چهل در ایران بعضی از استادان دانشگاه و رجال، با تشکیل یک فراماسونری جدید و با استفاده از محل مجلس سنا و دانشگاه تهران در صدد برآمدند تا با اصل رأی مساوی ملت ها در سازمان ملل مبارزه کنند و بلکه بتوانند برای آمریکا و شوروی 30 رأی و برای انگلستان و فرانسه 15 رأی در برابر یک رأی ایران دست و پا کنند.
طرح دیگری که مورد علاقه ی جمعیت طرفداران حکومت متحده ی جهانی است، طرح رالی کلبراستوم است. به موجب این طرح کشورهای جهان ابتدا باید تشکیل فدراسیون هایی را بدهند و سپس فدراسیون ها از میان خود هیأت عامله ی جهانی را انتخاب کنند. آن چه که در این طرح جالب است ترکیب فدراسیون هاست. این فدراسیون عبارتند از 1. آمریکا 2. شوروی 3. انگلستان و ممالک مشترک المنافع 4. چین کمونیست 5. فرانسه.