(روزنامه جوان - 1394/07/15 - شماره 4645 - صفحه 5)
پنج ماه مانده به انتخابات مجلس شوراي اسلامي پيوند تاكتيكي اصلاحات- اعتدال شكل شكننده‌تري به خود گرفته تا حدي كه مي‌توان انتظار دوليسته شدن آنها را در انتخابات دور از انتظار ندانست.
شخصيت‌هاي منسوب به طيف تجديدنظرطلب كه در ماه‌هاي گذشته گاه و بي‌گاه و به بهانه‌هاي مختلف از رويكرد و سياست‌هاي شخص روحاني و دولت انتقاد مي‌كردند، امروز وي را به پنهان كاري و مخفي كاري متهم مي‌كنند و انتظارات جناحي را به عنوان بخشي از مطالبات جامعه به رئيس‌جمهور معرفي كرده و از لزوم برآورده شدن آنها سخن به ميان مي‌آورند.
ابراهيم اصغرزاده آخرين فردي است كه با اظهارات خود پرده‌اي ديگر از تناقضات مدعيان اصلاح‌طلبي با دولت يازدهم و شخص رئيس‌جمهور را به نمايش گذاشته و رويارويي انتخاباتي اصلاحات- اعتدال را محتمل‌تر از هر زمان ديگري مطرح كرد. وي روز گذشته در گفت‌وگو با روزنامه شرق شديدتر از مصاحبه‌هاي قبلي خود به تخريب دولت مي‌پردازد و مي‌گويد: «اگر روحاني تكليف دولتش را با بنگاه‌هاي زيرزميني و بخش نظارت‌گريز اقتصاد روشن نكند، مطمئن باشد سهم شير آنها در دوران بعد توافق بيشتر از بقيه ملت خواهد شد.»
وي در ادامه به شدت از تفسير روحاني از شعار اعتدال گلايه مي‌كند: «به‌نظر مي‌رسد دولتمردان تصور مي‌كنند اعتدال حاصل جمع جبري دو چيز زشت و زيبا يا چيزي بين خوب و بد است، يك مقدار اصلاح‌طلبي را با يك مقدار اصولگرايي قاطي مي‌كنيم، مي‌شود اعتدال! ٥٠ درصد صلح، ٥٠ درصد جنگ. درحالي‌كه اعتدال شيوه‌اي براي اصلاحات قطعي است و لاغير. اگر مي‌خواهيم كشور توسعه پيدا كند روش اعتدالي در اين ميان پرهيز از ندانم‌كاري، افراط و هدردادن منابع ملي است. اعتدال يك حركت آونگي و سينوسي خنثي نيست بلكه اراده آهنين و نگاهي جدي به افق مي‌خواهد. محتاج ممارست است.»
اين فعال اصلاح‌طلب همچنين با جملاتي كنايه وار دليل روي كارآمدن روحاني را جناح متبوع خود عنوان مي‌كند و اينگونه به تخريب دولت مي‌پردازد: « دولت روحاني بايد از مخفي‌كاري و تصميم‌گيري پشت درهاي بسته بپرهيزد و با انتشار اطلاعات و تسهيل دسترسي شهروندان به آن، فرصت برابر و عادلانه را براي همگان ايجاد كند. خاستگاه روحاني اگر اصولگرايي ميانه‌رو است ولي پايگاه اجتماعي‌اش طبقه متوسط و گروه‌هاي اصلاح‌طلب شهري هستند. پايگاه اجتماعي دولت بايد احساس كند كه در اين دولت اگر جامعه مدني تقويت نمي‌شود، لااقل موجبات تضعيف آن هم فراهم نمي‌شود.»
اصغرزاده طي ماه‌هاي گذشته بارها كاركرد و سياست‌هاي دولت را به باد تخريب و تخطئه گرفته و از شخص روحاني انتقاد كرده است به عنوان نمونه وي به عنوان يك اصلاح‌طلب درماه‌هاي گذشته طوري وانمود كرده كه انگار دولت و شخص رئيس‌جمهور بدون حمايت‌هاي اين جريان نمي‌تواند در آوردگاه‌هاي انتخاباتي پيش رو كاري از پيش ببرد، وي در بخشي از گفت‌وگوي تابستان امسال با روزنامه آفتاب يزد عنوان مي‌كند: «دولت ناچار است زمينه‌ساز بازگشت اصلاح‌طلبان به عرصه قدرت باشد. اميدواري من به تلاش دولت جهت برگزاري انتخابات خوب و سالم زياد است!»
اين فعال سياسي اصلاح‌طلب همچنين آذر ماه سال گذشته در گفت‌وگو با روزنامه اعتماد پرده‌اي ديگر از نمايش سياسي طيف متبوع خود براي جدا‌سازي رسمي اصلاحات - روحاني را به اجرا در‌آورد. وي در اين گفت‌وگو با ادبياتي تند و تأمل‌برانگيز، دولت را به نداشتن راهبرد متهم مي‌كند و بيان مي‌دارد: «راهبرد دولت اعتدالي طبعاً متفاوت از راهبرد اصلاح‌طلبان است. دولت روحاني از منظر نداشتن راهبرد شايد بيشتر در معرض آسيب قرار داشته باشد. اگر فقدان راهبرد روشن، دولت دوم اصلاحات را به زمين سخت و سنگلاخي زد، در دولت روحاني هنوز چند ماه نگذشته آنچنان به اعتبار دولت ضربه زد كه اثر مهرش تا پايان بر پيشاني دولت باقي خواهد ماند. چرا؟ اينكه دولت بدون هيچ استراتژي منسجمي در ماه‌هاي منتهي به ارديبهشت امسال به صورت متوالي تقاضا كرد كه مردم به او اعتماد كنند و صرفاً كساني جهت دريافت يارانه بروند ثبت‌نام كنند كه نيازمند واقعي باشند، ولي در كمال ناباوري مشاهده شد ۷۳ميليون نفر رسماً بي‌اعتنا به تقاضاي رئيس‌جمهور منتخب‌شان، به هر دليلي خود را مستحق دريافت يارانه دانستند و رفتند و پاي ورقه‌اي را امضا زدند كه عملاً شكاف فزاينده دولت- ملت را تأييد مي‌كرد. خب اگر اين فقدان راهبرد نيست، پس چيست؟»
وي همچنين با تأكيد بر اينكه پشتيباني اصلاح‌طلبان از حسن روحاني مشروط است، تصريح مي‌كند: «معلوم است آنها در نقش يك بازنده، بازي برد - باخت يا باخت- باخت را ادامه نمي‌دهند ولي تا زماني كه قصد و نيت روحاني تحقق شعارهاي انتخاباتي باشد ولو آنكه عملاً راه به جايي نبرد، دليلي بر عدم حمايت نخواهند داشت.»
روزنامه‌هاي زنجيره‌اي اين طيف هم هيچ‌گاه از رهبران و شخصيت‌هاي خود جهت تخريب دولت جا نمانده‌اند، شهريورماه امسال بود كه روزنامه آفتاب يزد – كه در گذشته روحاني را به خاطر عملكرد و مواضعش مورد تخريب قرار داده بود - بار ديگر اعضاي كابينه دولت يازدهم را مورد هجمه قرار داد.
آفتاب يزد در گزارشي با عنوان «درباره اظهارات نعمت‌زاده» به وزير صنعت و معدن حمله كرد و نوشت: «محمدرضا نعمت‌زاده يكي از ثروتمندان كابينه است، در دهها شركت عضو هيئت مديره است، آنقدر وضع مالي وزارتخانه‌اش خوب است كه روزنامه اختصاصي خود صمت را رايگان و آن هم با پست توزيع مي‌كند. اين وزير كمپين خودجوش مردم براي ارزان كردن خودروهاي ايراني را خيانت مي‌داند، چرا؟!»
اين روزنامه در ادامه نعمت‌زاده را به كم‌كاري و عدم مسئوليت‌پذيري متهم كرده و مي‌نويسد: «... نعمت‌زاده حق دارد تمام عمر جزو مقامات ارشد باشد و آنطور كه شايعه‌ها مي‌گويند ميلياردي سرمايه دارد ولي مردم به عنوان مشتري حق ندارند براي مقداري صرفه‌جويي طرف تقاضا را كاهش دهند تا خودرويي كه چند برابر قيمت تمام‌شده‌اش به دست مردم مي‌رسد و عده زيادي را به ثروت‌هاي باد آورده مي‌رساند، چرا؟ چون وزير تنها خودش و هم‌طبقه‌هاي پولدار خود را تحويل مي‌گيرد، چون به وزارت آسان عادت كرده است.»
اين روزنامه در كنار دفاع چشم بسته و سرسختانه خود از دولت در مطالب ديگري كه در شماره‌هاي گذشته به چاپ رسانده بود هم به شكلي غيرمحسوس تلاش كرده بود بخش ديگري از عملكرد روحاني و كابينه يازدهم را زير سؤال ببرد؛ موضوعي كه نشان مي‌دهد پيوند تجديدنظرطلبان با روحاني تنها بر اساس نيازهاي سياسي و حزبي اين جماعت تعريف شده و علقه و مبنا و اساسي را نمي‌توان براي آن پيدا كرد.
دولت با مردم صادق نيست !
اين روزنامه چندي پيش هم در صفحه 5 خود در گزارشي با روتيتر «اظهارات متناقض در مورد مسائل جوانان» تيتر جهت‌دار «وزارت جوانان منكر ازدواج سفيد شد!» را برجسته كرد كه در بخش‌هايي از آن به رويكرد دولتمردان در اين باب به شدت واكنش نشان داده بود. آفتاب يزد همچنين در صفحه 13 خود به گونه ديگري دولت روحاني را هدف تخريب قرار داده و صريح و بي‌پرده‌تر از گذشته به تقابل با اين دولت پرداخته است، آن هم در شرايطي كه ديگر حلقه‌هاي اين زنجيره هر چند روز در ميان به تخطئه روحاني و همكارانش مي‌پردازند، البته نه به اين شدت و تندي.
اين ادبيات بي‌سابقه عليه روحاني و دولتش در حالي از سوي يكي از رسانه‌هاي طيف تجديدنظرطلب استفاده مي‌شود كه برخي از شخصيت‌هاي وابسته به اين جريان همچنان تأكيد دارند اختلافات ميان اصلاحات- اعتدال نبايد برجسته شود چراكه تجديدنظرطلبان براي موفقيت در انتخابات مجلس دهم و آوردگاه‌هاي انتخاباتي پيش رو نياز مبرم و فراواني به امكانات و تسهيلات دولتمردان دارند و از سوي ديگر ايجاد شكاف ميان هواخواهان ليبراليسم با دولت يعني شكست آنها و پيروزي جريان رقيب يعني اصولگرايان.
رهامي: ما شهر به شهر گشتيم و آرا را به حساب جاري شما حواله كرديم، مگر ما مرض داشتيم كه هزينه داديم
با بازخواني برخي مواضع چهره‌هاي مطرح منسوب به جماعت مدعي اصلاح‌طلبي مي‌توان پي برد كه سياست واحد رهبران و مطبوعات تحت مديريت اتاق فكر تجديدنظرطلبان اين است تا در رويكردهاي كلي «تقابل با دولت» را برجسته نساخته و به ظاهر از سير حركت دولت - به خصوص آنجايي كه همخواني با اهداف حزبي آنها داشته- حمايت كرده و در شرايطي مساعد انتقادات توأم با توهين و تخريب روحاني را ابراز كنند.
محسن رهامي رئيس كميته انتخابات اصلاح‌طلبان چندي پيش گفته بود: «اگر اين كشتي سوراخ شود، تمام ايرانيان غرق خواهند شد، يك شخص با رأي احزاب، اشخاص و انجمن‌ها بالا مي‌آيد و رئيس‌جمهور مي‌شود، اينكه آن آقا بگويد من به هيچ حزبي وابسته نيستم، نشان از بي(...) اوست، از كجا آورديد؟ ما ده به ده و شهر به شهر گشتيم و آرا را به حساب جاري شما حواله كرديم، مگر ما مرض داشتيم كه هزينه داديم، اگر كمك نمي‌كرديم جليلي به روي كار مي‌آمد.»
توهين به رئيس‌جمهور
اظهارات رهامي ناخودآگاه ذهن‌ها را متوجه يادداشتي مي‌كند كه هفته‌نامه صدا چندي پيش چاپ كرد و در آن شخص روحاني را فردي دروغگو خطاب و تقابل دولت- تجديدنظرطلبان را وارد مرحله تازه‌اي كرده بود. هفته‌نامه «صدا» ارگان مطبوعاتي حزب كارگزاران در يكي از شماره‌هاي خود به بهانه بازتاب نظرات برخي از كاربران در صفحه فيس‌بوك اين نشريه درباره سخنان حجت‌الاسلام روحاني با كريستين امانپور، وي را «دروغگو» خطاب و زمينه را براي «موج توهين»هاي تازه به وي در ماه‌هاي آينده مهيا مي‌كند.
هر چند گردآوري مواضع شخصيت‌ها و رسانه‌هاي جماعت تجديدنظرطلب عليه روحاني و دولت يازدهم نتيجه واضح و روشني را مقابل ما قرار داده و بسياري از مجهولات احتمالي چشم‌انداز آينده تجديدنظرطلب- روحاني را روشن مي‌سازد اما بايد سياست كلان اين طيف در رابطه با دولت را در عبارت معروف اصغرزاده مبني بر «دولت يازدهم رحم اجاره‌اي اصلاح‌طلبان است» جست‌وجو كرد.
برهمين اساس بايد گفت هرچند بسياري از معيارها و مباني مدعيان اصلاح‌طلبي با روحاني فرسنگ‌‌ها فاصله دارد اما آنها تلاش مي‌كنند به شكلي محتاطانه نهايت بهره‌برداري را از دولت و پايگاه رأي و قدرت سياسي- اجتماعي آن در انتخابات پيش رو بكنند و در صورت توفيق نسبي در انتخابات مجلس دهم و خبرگان پنجم بايد اين انتظار را داشت كه منسوبان به اين جريان آرام آرام صف خود را از روحاني جدا و نامزد اختصاصي خود براي انتخابات دوازدهم رياست جمهوري را رونمايي كنند.
http://javanonline.ir/fa/news/745015
ش.د9402647