(روزنامه اطلاعات ـ 1394/08/23 ـ شماره 26303 ـ صفحه 12)
خشونت، عاملي تعيين‌کننده درانتخابات ترکيه
ناظران اروپایی انتخابات پارلمانی ترکیه گفته‌اند که این انتخابات آزاد بود، اما منصفانه نبود.به گزارش بی بی سی،پنج ماه پیش، زمانی که حزب حاکم ترکیه، یعنی «حزب عدالت و توسعه» پس از ۱۲سال اکثریت را در پارلمان از دست داد، بسیاری می‌پنداشتند که آغاز پایان این حزب فرا رسیده است. اما این حزب در انتخابات اول نوامبر با کسب اکثریت قاطع ناظران ترکیه را شگفت‌زده کرد. سؤال این جاست که این حزب چگونه توانست در ظرف ۵ ماه اکثریت آرای رأی‌دهندگان را دوباره به دست آورد؟
ترکیه در پنج ماه گذشته شاهد ناآرامی‌های زیادی بوده است. آتش‌بس دو ساله بین «پ.ک.ک» و دولت شکسته شد و هر روز مراسم عزاداری نیروهای امنیتی در گوشه و کنار ترکیه برگزار می‌شد. دهها نفر در بمب‌گذاری جان باختند. آمار بیکاران بالا رفت و ارزش پول ترکیه به شدت کاهش یافت. اما به رغم همه این مشکلات، دولتی که توسط مخالفان مسئول این نابسامانی‌ها معرفی می‌شد، دوباره به قدرت باز‌گشت.حزب عدالت و توسعه از حمایت بنیانگذارش برخوردار بود. رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه از تشکیل دولت ائتلافی توسط سایر احزاب مخالف جلوگیری کرد. او در قمار برگزاری مجدد انتخابات برنده شد و بار دیگر نشان داد که سیاستمداری کارکشته است.
حزب اردوغان از وضع به وجود آمده به عنوان ابزاری برای پیروزی استفاده کرد. سیاست اردوغان علیه «پ.ک.ک» و همچنین علیه کردهای سوریه آرای بسیاری از ملی‌گراهای ترک را به اردوگاه حزبش آورد. اگر به آرای حزب ملی‌گرای «حرکت ملی» نگاه کنیم، بیشترین ضربه به این حزب وارد شد. این حزب حدود ۴۰کرسی را به «حزب عدالت و توسعه» باخت. از طرف دیگر «حزب دموکراتیک خلق‌ها»، حزب طرفدار کردها نیز رأی بسیاری از کردهای مذهبی را به «حزب عدالت و توسعه» باخت .
پیروزی حزب «عدالت و توسعه» در انتخابات نوعی پیروزی شخصی برای رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری هم محسوب می‌شود.رئیس جمهوری ترکیه به طور سنتی نبایستی از حزبی طرفداری کند، اما آقای اردوغان بارها غیر مستقیم از حزبش طرفداری کرد و بارها در مصاحبه‌های متعدد خود گفت که اگر به حزب مورد نظر رأی ندهند، بی ثباتی امنیتی و اقتصادی ترکیه را تهدید می‌کند.
مطبوعات طرفدار اردوغان نقش مهمی در رساندن پیام «حزب عدالت و توسعه» به عهده داشتند. مثلاً تلویزیون دولتی TRT قانونا می‌بایست برای تبلیغ انتخاباتی وقت یکسان در اختیار احزاب مختلف بگذارد. اما در حالی که ۳۰ساعت فرصت تبلیغاتی در اختیار «حزب عدالت و توسعه» قرار گرفت، سهم «حزب دموکراتیک خلق‌ها» تنها ۱۸دقیقه بود.از طرف دیگر نیروهای امنیتی در آستانه انتخابات فشار را بر مطبوعات منتقد دولت و روزنامه‌نگاران را افزایش دادند. در ایام تبلیغات انتخاباتی به دهها روزنامه و روزنامه‌نگار منتقد دولت حمله شد و چندین تلویزیون خصوصی منتقد بسته شدند.
ناظران اروپایی: انتخابات آزاد بود، اما منصفانه نبود
بسیاری از مخالفان دولت در ترکیه چشم امید به «حزب دموکراتیک خلق‌ها» دوخته بودند. آنها امیدوار بودند که این حزب همچون انتخابات پنج ماه پیش، راه دست یافتن «حزب عدالت و توسعه» را به اکثریت آرا سد کند. صلاح الدین دمیرتاش، از رهبران «حزب دموکراتیک خلق‌ها» در آستانه انتخابات امیدوار بود که آرای بیشتری از دوره پیش کسب کند. اما این حزب بیش از یک میلیون رأی و ۲۱کرسی پارلمانی را از دست داد.
مجموعه ای از عوامل باعث عدم موفقیت «حزب دموکراتیک خلق‌ها» بود. مهم‌تر از همه شروع جنگ بین دولت و «پ.ک.ک» و حملات داعش بود. در آستانه انتخابات بیش از 1000 عضو فعال این حزب به اتهام ارتباط با تروریسم باز داشت شدند. ستادهای انتخاباتی و نامزدهای این حزب در برخی از شهرهای ترکیه مورد حمله قرار گرفتند. پس از انفجار دو بمب در راهپیمایی صلح آنکارا که به کشته شدن دست‌کم ۱۰۰نفر -اکثراً از طرفداران این حزب- انجامید، «حزب دموکراتیک خلق‌ها» چند هفته مانده به انتخابات تمامی فعالیت‌های انتخاباتی خود را لغو کرد. رهبر این حزب گفت که پلیس امنیت آنان را تأمین نمی‌کند.
پس از اعلام نتیجه انتخابات، صلاح الدین دمیرتاش رهبر «حزب دموکراتیک خلق‌ها»، نتیجه انتخابات را برای حزبش پیروزی خواند، اما گفت که «این انتخابات عادلانه نبود. ما نمی‌توانستیم امنیت مردم را تضمین کنیم. اما بدون تبلیغ انتخاباتی ما توانستیم ۱۰.۶درصد آرا را کسب کنیم. این پیروزی بزرگی است.احمد داوداوغلو، رهبر «حزب عدالت و توسعه» در استانبول در سخنرانی پیروزی این حزب لحنی آشتی‌جویانه داشت. او نتایج انتخابات را پیروزی برای دموکراسی و مردم ترکیه خواند.نتیجه انتخابات نشان می‌دهد که اکثر مناطق کردنشین با اکثریت آرا به حزب دموکراتیک خلق‌ها رأی دادند.
این حزب با ۵۹نماینده سومین حزب در پارلمان ترکیه خواهد بود. اگر «حزب دموکراتیک خلق‌ها» 10 درصد حداقل لازم را کسب نمی‌کرد، تمامی ۵۹کرسی به «حزب عدالت و توسعه» واگذار می‌شد و این حزب را قادر می‌کرد که به تنهایی قانون اساسی را تغییر دهد یا آن را به رفراندوم بگذارد. آقای اردوغان در تلاش است که با تغییر سیستم حکومتی ترکیه از پارلمانی به ریاست جمهوری، بتواند مراکز تصمیم‌گیری کشور را به کنترل خود در آورد.
اما حزبش نتوانست تعداد کافی کرسی برای تغییر قانون اساسی به دست آورد.در گذشته «حزب دموکراتیک خلق‌ها» نقش مهمی در مذاکرات صلح بین دولت و «پ.ک.ک» داشت. باید منتظر ماند و دید که با پایان یافتن انتخابات، اردوغان دوباره به پای میز مذاکره باز خواهد گشت یا نه. آیا «حزب دموکراتیک خلق‌ها» به آقای اردوغان برای تغییر قانون اساسی کمک خواهد کرد و آیا اردوغان در عوض مذاکرات صلح را سر خواهد گرفته شد؟
اردوغان نقش مهمی در تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌های دولت آینده خواهد داشت. در آستانه انتخابات رسانه‌ها و تاجرهای رقیبان هدف نیروهای امنیتی بودند. حال که حزب اردوغان برنده شده، بسیاری نگرانند که او با مخالفان خود رفتاری دیگر کند .
موج سواری اردوغان بر ناامنی خود ساخته
حزب عدالت و توسعه به رهبری رجب طیب اردوغان با اعمال سیاست‌های غیر قانونی، بی ثبات سازی خود ساخته در کنار در پیش گرفتن سیاست پلیسی توانست اکثریت کرسی‌های پارلمان را کسب کند.
به گزارش فرهنگ نیوز، نتایج انتخابات پیشین ترکیه را می‌توان آب سردی بر آرمان های حزب عدالت و توسعه به رهبری رجب طیب اردوغان دانست، حزبی که از سال ۲۰۰۲به این سو یکه تاز میدان سیاست در ترکیه بوده است. عدم کسب نتایج مورد انتظار از سوی این حزب و عدم تشکیل دولت ائتلافی زمینه انتخابات زودهنگام را فراهم کرد، انتخاباتی که بنا برنتایج اعلام شده حکایت از پیروزی مطلق حزب عدالت و توسعه بر مبنای خواست اردوغان دارد.
رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه که خود بنیانگذار حزب است می‌گوید، نتیجه آرا نشان می‌دهد که مردم در انتخابات اول نوامبر (دهم آبان‌ماه) ترجیح دادند توسعه و اقدام و نه جدال و مشاجره را برگزینند.
به گزارش روزنامه «حریت» چاپ ترکیه، کمی بیش از ۱۰درصد آرا به حزب دمکراتیک خلق‌ها رسیده است. حزبی که از جمله بر مسائل کردهای ترکیه تمرکز دارد. در عین حال عمده‌ترین حزب مخالف دولت، «جمهوریخواه»، ۲۵درصد و حزب حرکت ملی هم نزدیک به ۱۲درصد آرا را کسب کرده‌اند.
برآورد تحولات ترکیه در حد فاصل دو انتخابات نشان از اقدامات متعدد خود ساخته و از پیش طراحی شده جهت ایجاد فضایی دو قطبی از سوی دولت داود اوغلو و رئیس جمهوری اردوغان دارد که توانست زمینه جلب آرا به سوی حزب عدالت و توسعه را جلب کند. در رابطه با اقدامات ه حزب حاکم نکاتی قابل ذکرند:
1- جنگی خود ساخته: از سازش موقت و نیل به سوی گفتگو میان ترکیه و پ.ک.ک ترکیه به عنوان یکی از موفقیت‌ها حزب عدالت و توسعه در طول دوره حکمرانی‌اش نام برده می‌شود، اقداماتی که می‌توانست زمینه صلح را فراهم کند و پایانی بر بیش از سه دهه جنگ مخرب میان کردها و دولت مرکزی آنکارا قلمداد شود.
دولت داود اوغلو به فرمان اردوغان با ایجاد جنگی با کردها زمینه ایجاد موج ملی گرایی افراطی را در سطح جامعه فراهم کرد، امری که می توان آن را در کاهش آرای حزب ملی گرای افراطی حرکت ملی به سبد حزب عدالت و توسعه دید.
تلاش اردوغان بر آن بود تا با توجه به قوانین حاکم بر کشور مبنی بر عدم راهیابی احزاب به پارلمان در صورت عدم کسب حداقل ۱۰درصد آرا، زمینه ایجاد شکاف در حزب دموکراتیک خلق ها ( حزب مورد حمایت کردها) را فراهم کند و مانع از حضور کردهای تندرو جهت مشارکت در انتخابات شود تا بتواند آرای این حزب را به سبد خویش وارد کند.
حزب عدالت و توسعه برای نیل به مقصود خود حتی با پیشنهاد پ ک ک برای اعلام آتش بس موقت تا برگزاری انتخابات جهت حضور کردها در انتخابات موافقت نکرد تا زمینه حضور کمرنگ آن ها به دلیل ناامنی موجود در برخی حوزه های انتخاباتی را فراهم آورد، امری که اگرچه نتوانست به شکلی کامل به مقصود خویش دست یابد اما در کاستن سه درصدی از آرای حزب رقیب موفق بود.
2- تروریسم و نگرانی از امنیت: ترکیه در طول ماه های اخیر شاهد دو انفجار گسترده تروریستی بوده که منجر به مرگ صدها تن شده است، انفجارهای بی سابقه ای که به گروه های خراب کار نظیر داعش و پ ک ک منتسب شده است. پس از انتخابات ماه ژوئن و پس از انفجار انتحاری در شهر سوروچ که به کشته شدن دهها فعال چپگرا انجامید، توافق آتش بس میان ارتش ترکیه و جنگجویان پ‌ک‌ک به هم خورد. روز ۱۰ اکتبر هم بیش از ۱۰۰ نفر از جمله بسیاری از هواداران حزب دموکراتیک خلق‌ها، بر اثر دو بمب گذاری انتحاری در تظاهرات صلح چپگرایان در آنکارا کشته شدند. دولت گفت عوامل آن حمله به داعش مرتبط بودند.با این حال دولت داوود اوغلو بدون رسیدگی شفاف به عوامل این واقعه و تحت عنوان مبارزه با تروریسم زمینه ایجاد نگرانی از بی ثباتی را در سطح جامعه گستراند، امری که بلافاصله دست دولت در سرکوب کردها و باصطلاح داعش را فراهم کرد.
3-تهییج ملی گرایی: حزب عدالت و توسعه از زمان حکمرانی در ترکیه از سوی دو حزب جمهوری خواه خلق و حرکت ملی مدام بر نادیده گرفتن اصول سکولاریسم و ملی‌گرایی و حرکت به سوی اسلامیزه کردن جامعه و همچنین آشتی با کردها متهم شده است. آغاز حملات علیه کردها و سیاست ملی گرایانه حزب توانست شماری از آرای عناصر ملی را به سوی سبدهای انتخاباتی حزب اردوغان سرازیر کند.آن چنان که حزب حرکت ملی قریب به ۵ درصد از کرسی‌ها پارلمان را به نسبت انتخابات پیشین ( از ۱۶ درصد به ۱۱ درصد تنزل پیدا کرد) از دست داد.
نکته حائز اهمیت دیگر آن که شماری از متحدان حزب دموکراتیک خلق ها ( نزدیک به کردها) حمایت برخی ترک‌های چپ گرا را در طول سال های اخیر پشت سر خویش احساس می‌کرد و رهبری حزب عملا بر عهده دو عضو کرد (صلاح الدین دمیرتاش) و ترک (فیگن یوکسکداگ) قرار داشت. حال و با تشدید تنش ها میان کردها و دولت مرکزی شماری از عناصر چپ گرای مدافع حزب دموکراتیک خلق ها ریزش كرده و به سوی حزب عدالت و توسعه متمایل شدند.
4-ایزوله مخالفین سیاسی: حزب حاکم عدالت و توسعه در طول ماه های حدفاصل دو انتخابات با در پیش گرفتن سرکوب مخالفین اعم از بستن نشریه‌های وابسته به آنها تا بهره گیری از عنصر فیلترینگ توانست با ایجاد رعب و وحشت زمینه ایزوله شماری از مخالفینش را فراهم آورد.
تلاش برای کسب حداکثر آرا در انتخابات اخیر بیش از آن که در راستای مقاصد و برنامه های حزب ارزیابی شود در جهت نیل به آرمان های اردوغان جهت افزایش قدرت رئیس جمهور و تداوم حکمرانی او در ترکیه ارزیابی می شود. از حزب عدالت و توسعه در طول سال های فعالیت بسانی حزبی قائم به شخص اردوغان نام برده می شود تا آن جا که وی تمامی موانع پیش رو در درون حزب از جمله رهبران پیشین و نزدیک به عدالت و توسعه نظیر عبدالله گل و فتح‌الله گولن که مخالف او می اندیشیدند را از سر راه برداشته است. شدت برخورد با مخالفین به ویژه عناصر وابسته به گولن در طول ماه های اخیر از طرق مختلفی نظیر بستن موسسات وابسته به او افزایش یافته است.
5-اقدامات غیر قانونی: مخالفین اردوغان در طول فرآیند منتهی به انتخابات مدام او را به عدول از جایگاهش جهت حمایت از حزب عدالت و توسعه متهم می کردند. بنابر قوانین ترکیه رئیس جمهور می بایست به هیچ یک از احزاب وابسته نبوده و فارغ از مباحث حزبی مشی ملی در پیش بگیرد. با این حال رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه با انتشار بیانیه‌ای بلافاصله پس از اعلام نتایج انتخابات پیروزی محرز حزبش، عدالت و توسعه واکنش نشان داد. به گفته او مردم ترکیه با رأی خود نشان دادند که خواستار «وحدت و ثبات» هستند. روزنامه «زمان» چاپ ترکیه در همین باره از رهبران حزب دمکراتیک خلق‌ها نقل کرده است که انتخابات عادلانه نبود و سیاست عمدی اردوغان برای قطبی کردن جامعه، سبب شد تا آرای این حزب کاهش پیدا کند. صلاح‌الدین دمیرتاش، رهبر حزب دموکراتیک خلق‌ها که مورد حمایت کردهای ترکیه است، سیاست رهبری ترکیه را «سیاست کشتار» خواند. دولت باغچه‌لی، رهبر حزب حرکت ملی نیز می‌گوید نتایج انتخابات اخیر تصویر تار و مبهم ترکیه را بهبود نمی‌بخشد. او دولت ۱۳ساله حزب عدالت و توسعه را متهم به «ناکامی و فساد» کرده است.
6-رویای پیوستن به اتحادیه اروپا: از زمان آغاز بحران در سوریه، دولت رجب طیب اردوغان در تداوم تنش در این کشور نقش بسزایی ایفا نموده است، سیاستی که پیامدهای متعدد منفی برای ترکیه در پی داشته است. افزایش شماری آوارگان سوریه مستقر در ترکیه ( قریب به 2 میلیون) و تحرک آن ها جهت رسیدن به اروپا همزمان هزینه های اقتصادی و امنیتی فراوانی را برای ترک ها و اتحادیه اروپا در بر داشته است، از همین روست که در ماه های اخیر شاهد حضور پر رنگ مقامات اروپایی در ترکیه و اعطای پیشنهاد به آنکارا مبنی بر تسهیل شرایط ورود به اتحادیه اروپا به شرط جلوگیری از ورود آوارگان به سمت این قاره هستیم، امری که اردوغان به خوبی توانست از آن به عنوان یک امتیاز ارزشمند در خلال انتخابات و به نفع حزبش بهره برداری کند.
احمد داوداغلو، نخست‌وزیر ترکیه و رئیس حزب عدالت و توسعه در اولین نطقش پس از اعلام نتایج انتخابات از «روز پیروزی دموکراسی و پیروزی مردم ترکیه» سخن گفت و ابراز امیدواری کرد که دولت ترکیه در چهار سال آینده نیز به خوبی به مردم این کشور خدمت کند.با این حال اکنون بر کسی پوشیده نیست که برنده واقعی انتخابات شخصی غیر از رجب طیب اردوغان نیست. به واقع اهمیت کلیدی نتایج این انتخابات افزایش اختیارات رئیس جمهوری و تبدیل سیستم پارلمانی آن به ریاست جمهوری است.
رجب طیب اردوغان می‌کوشید با اکثریت آرا در پارلمان به رئیس جمهوری مقتدر تبدیل شود. این پیروزی اردوغان را به این هدف یک گام نزدیک‌تر کرده است.برآورد اولین سخنان احمد داوداغلو رهبر «عدالت و توسعه» و نخست‌وزیر ترکیه نیز به وضوح در تایید تداوم سیاست فوق است آن جا که وی می‌گوید انتخابات دهم آبان ماه مانند یک همه‌پرسی برای «ترکیه‌ای جدید» بود. او در همین سخنان وعده تغییراتی در قانون اساسی را مطرح کرده است.
پیروزی در پارلمان؛ زیر هجمه روزنامه‌های ترکیه
بسیاری از تحلیلگران مسائل ترکیه، نتیجه‌ای دیگر را پیش‌بینی می‌کردند اما شرکت‌کنندگان در انتخابات پارلمانی ترکیه، کرسی‌ها را بیش از هر حزب دیگری، در اختیار «عدالت و توسعه» گذاشتند؛ حزبی که رئیس جمهور و نخست وزیر هم از دل آن بیرون آمده و سال‌ها تمجید شده‌اند اما در سال‌های اخیر، زیر هجمه انتقادهای تند و تیزی قرار دارند و متهم شده‌اند که به برپایی حکومتی تک‌حزبی تمایل دارند.
شاید به همین دلیل، نظرسنجی‌های پیش از انتخابات، شانس زیادی را برای ورود اعضای عدالت و توسعه به پارلمان نشان نمی‌داد و تحلیلگران هم نتیجه‌ای دیگر را پیش‌بینی می‌کردند. در پنج ماه گذشته، این دومین بار است که مردم ترکیه برای مشارکت در انتخابات پارلمان این کشور پای صندوق‌ها می‌روند.
بار نخست، حزب عدالت و توسعه نتوانست اکثریت کرسی‌ها را به دست بیاورد و دولتی تک‌حزبی ایجاد شود و به همین دلیل، انتخاباتی مجدد برگزار شد. روزنامه‌های اصلی ترکیه، این تکرار رای‌گیری و این پیروزی را چندان مبارک ندانسته‌اند و همزمان با پوشش خبرِ نتیجه آن، به نقد عملکرد حزب و اعضای آن پرداخته‌اند. صفحه‌بندی‌های شلوغ و تیترهای درشت و زیرتیترهای طولانی، از ویژگی‌های مطبوعات در ترکیه است.
دو روزنامه طرفه معنی حزب و جمهوریت اما تلاش می‌کنند، شمایلی نزدیک به روزنامه‌های جدی بین‌المللی داشته باشند و به همین دلیل هم صفحه یک‌هایی خلوت‌تر از دیگر روزنامه‌های این کشور می‌بندند. روزنامه طرفبرای پوشش خبر پیروزی حزب عدالت و توسعه، عکس یکی از اعضای شاخص آن یعنی رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور را انتخاب کرده است و در تیتر هم بیش از آن که حزب را ببیند، اردوغان را دید و نقد کرد: «برنامه‌ی او، ادامه نابسامانی است». نقد روزنامه که در زیرتیتر هم به طور کامل‌تری توضیح داده شده، متوجه تکرار این رای‌گیری است. موضع روزنامه که با لحنی کنایه‌آمیز مطرح شده این است که نتیجه انتخابات در ۷ژوئن (دور نخست انتخابات) نشان داد که مردم ترکیه، برنامه حزب عدالت و توسعه برای نابسامانی و آشوب را نمی‌پسندند و همین موضوع منجر به برگزاری مجدد انتخابات شد. روزنامه، اینفوگرافی کوچکی از درصد آرای هر حزب را هم روی عکس اردوغان کار کرده است.
روزنامه جمهوریت هم رویکردی مشابه داشت و این پیروزی را «پیروزیِ ترس» نامید. تیتری که همسو با برخی دیگر از تحلیلگران، علت رای آوریِ این حزب را نیاز و میل رای‌دهندگان، به ثبات و امنیت و آرامش دانسته‌اند و پرهیز از ایجاد تنش میان پارلمان با دولت. جمهوریت، در مقایسه با روزنامه طرف و بویژه دو روزنامه حریت و ملیت، عکس بهتری را انتخاب کرد؛ تصویر که نقدی در آن دیده نمی‌شود و بازتاب صدای بخش دیگری از جامعه یعنی هواداران اردوغان است که با موضع روزنامه متفاوت است اما رویدادی خبری به شمار می‌آید و باید پوشش داده شود. حضور مردم در خیابان‌ها و برگزاری جشن پیروزی، بخش دیگری از واقعیت این روزهای ترکیه است که این عکس به خوبی آن را نمایش داده است.
در روتیتر اما روزنامه موضع خود را آورد: «نظرسنجی مخالفان، اشتباه از آب درآمد و حزب عدالت و توسعه، در کمال تعجب در انتخابات پیروز شد.» به نظر می‌رسد که جمهوریت، با احتیاط بیشتری نسبت به روزنامه طرف، عمل کرده و یکی به نعل می‌زند و یکی به میخ چراکه در عکس دو، احمد داود اوغلو، رئیس حزب پیروز و نخست وزیر ترکیه را نشان داده و از او نقل قول آورده است که از اهمیت قانونمداری گفته بود و آن را تضمینی برای همه خوانده بود. خطاب او به مخالفان این پیروزی و منتقدان حزب بود که روزنامه جمهوریت، با وجود این که خود، یکی از رسانه‌های منتقد است اما آن را به عنوان واکنش رسمی حزب یا شاید محض احتیاط بیشتر پوشش داده است.
بازتاب این خبر اما به روزنامه‌های ترکیه محدود نشد و در روزنامه‌هایی چون واشنگتن پست و نیویورک تایمز هم منتشر شد؛ در ماه‌های اخیر، این دومین بار است که رویداد داخلی ترکیه به روزنامه‌هایی در کشورهای دیگر راه پیدا می‌کند. بار اول مربوط به انفجار بمب در راهپیمایی صلح بود.
هر دو روزنامه، عکسی یکسان را انتخاب کردند؛ تصویری از بالا، که در سمت چپ، اردوغان را نشان داده و در سوی دیگر، جمعیت هیجان‌زده را که تلاش می‌کردند برای هم‌صحبت شدن یا عکس و امضا، خود را به او برسانند. واشنگتن پست در تیتری که با فونتی متوسط بالای عکس کار کرد، این نتیجه را «چرخش قابل توجه به اکثریت» برای رئیس جمهوری دانست.
در توضیح مفصل و سه خطی که به عنوان شرح عکس آمد اما تقریبا تمام اطلاعات لازم درباره این عکس و قصه پشت آن، برای مخاطب ناآشنا با سیاست ترکیه آمده است. این که حزب، در ۷ژوئن به اکثریت نرسید و پارلمانی معلق به وجود آمد اما این بار، پیروزی از آن حزب شد و انتظار می‌رود که دولت ترکیه تبدیل به دولتی تک‌حزبی شود. ادامه دارد...
ش.د9404351