(روزنامه كيهان ـ 1394/07/18 ـ شماره 21178 ـ صفحه 2)
«وقتی مرحوم احسان طبری برجسته‌ترین تئوریسین مارکسیسم در آکادمی علوم شوروی سابق و عضو مرکزیت حزب توده به اسلام بازگشت و با نگاهی موشکافانه و مستند به نقد علمی مارکسیسم نشست، رسانه‌های هر دو اردوگاه شرق و غرب با حجم انبوهی از تبلیغات به مقابله و تخطئه او برخاستند و در این میان، نظر رادیو مسکو- شوروی سابق- که رادیوهای آمریکا و بی‌بی‌سی نیز با آب و تاب آن را پوشش می‌دادند، جالب‌ترین- و البته خنده‌دارترین- نمونه بود. مفسر رادیو مسکو می‌گفت: ایرانی‌ها موفق به ساخت آمپولی شده‌اند که اگر به زندانی تزریق شود، آنچه به وی دیکته شده است را بر زبان می‌آورد! وقتی این خبر را با مرحوم طبری در میان گذاشتم پوزخندی زد و گفت؛ باید از رفقای مارکسیست و دوستان امپریالیست! پرسید، برفرض که متخصصان ایرانی موفق به ساختن چنین دارویی شده و به من هم تزریق کرده باشند! تزریق دارو که «سند» و «استدلال» نمی‌سازد. اظهارات من تحت هر شرایط و به هر علتی که باشد، برای اثبات آن سند و دلیل ارائه کرده‌ام، چرا به جای پاسخگویی! لطیفه می‌سرائید؟»
2- فردا طرح یک فوریتی موسوم به «اقدام متناسب و متقابل دولت در اجرای برجام» که هدف از آن- برخلاف نام آن- اجازه اجرای بی‌قید و شرط توافق وین به دولت است در جلسه علنی مجلس مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. این طرح که دو فوریت آن در جلسه روز یکشنبه هفته گذشته مجلس رأی نیاورده بود، در حالی به دولت اجازه اجرای بی‌قید و شرط برجام را می‌دهد که تاکنون به هیچیک از ایرادها و پرسش‌های اساسی و مستند درباره ده‌ها بند و ماده فاجعه‌آفرین برجام پاسخی داده نشده است و موافقان به جای پاسخ قانع‌کننده به این پرسش‌ها و اشکالات اصولی و اساسی به کلیگوییهای بی‌خاصیت و یا تعریف و تمجیدهای گزاف و بی‌علت روی آورده‌اند و در بسیاری از موارد نیز منتقدان را با انواع برچسب‌های ناچسب به باد اهانت گرفته‌اند.
طرح یاد شده در 9 ماده و دو تبصره تهیه شده است و این تلقی اولیه را در پی‌دارد که شامل شرط و شروط مجلس برای دولت است ولی نگاهی گذرا به مفاد آن نشان می‌دهد این تصور، فقط یک توهم است.
3- روز دوشنبه قبل، کیهان طی یادداشتی به ایرادها و اشکالات فاحش و خسارت‌بار این طرح و فاجعه‌ای که اجرای برجام- با متن کنونی آن- به دنبال خواهد داشت پرداخته و از جمله آورده بود؛ «نه فقط هیچیک از مواد 9 گانه این طرح، کمترین مغایرتی با متن فاجعه‌آفرین برجام ندارد و از این جهت بی‌تردید به نفع حریف تدوین شده است، بلکه تمامی مصوبات قبلی مجلس برای الزام دولت‌ها به حفظ دستاورد‌های هسته‌ای را نیز لغو می‌کند. ضمن آن که در تمامی 9 ماده آن، هیچ اختیار و اجازه تصمیم‌گیری به مجلس داده نشده است بلکه در تمامی موارد به نظر شورای عالی امنیت ملی به عنوان محل ارجاع و تصمیم‌گیری تاکید شده است و این بدون کمترین تردیدی به معنا و مفهوم خلع ید مجلس است.»
پیش از این با ارائه اسناد و دلایل غیرقابل انکار به ده‌ها نمونه از مفاد خطرآفرین برجام برای آینده کشور اشاره داشته‌اند و داشته‌ایم که تاکنون تمامی آنها از سوی موافقان برجام به کلیگوییهای خارج از موضوع و یا تغییر صورت مسئله بی‌پاسخ مانده است. در این نوشته اما، به چند نمونه جدید از اینگونه پاسخ‌های بی‌پایه و اساس که طی هفته گذشته مطرح شده است می‌پردازیم؛
4- خطاب به منتقدان می‌گویند- و با فیگور انقلابی هم می‌گویند- آمریکا گرگی است که دندان‌هایش ریخته است و امروزه، در لبنان و سوریه و عراق و افغانستان و یمن و... درگیر است و دیگر قدرتی برایش باقی نمانده است و به منتقدان اعتراض می‌کنند که چرا مردم را از آمریکا می‌ترسانید؟ که باید گفت؛
اول: چرا جای شاکی و متهم را عوض می‌کنید؟ زیرا، این منتقدان هستند که به قول حضرت امام(ره)، آمریکا را شیر بی‌دندان و از کارافتاده می‌دانند و بر این باورند که از ترس عربده می‌کشد و نباید از عربده‌کشی‌ها و رجز‌خوانی‌های آمریکا ترسید و به خواسته‌های آن تن داد و در مقابل، طرفداران و موافقان توافق وین هستند که اصرار دارند آمریکا را بزک کنند و او را کدخدای جهان بنامند و از این طریق، امتیازهای فراوانی که در توافق وین داده‌اند را موجه و ضروری جلوه دهند! آیا غیر از این است؟!
دوم: اگر شما موافقان توافق وین هم مانند منتقدان برجام قبول دارید که آمریکا یک گرگ پیر و از کارافتاده است که نباید از او ترسید؟! چرا وقتی به شما اعتراض می‌شود که چرا در توافق وین به آمریکا این همه امتیاز داده‌اید؟ در جواب می‌فرمائید؛ مگر نمی‌بینید که با چه قدرتی روبرو هستیم؟! و یا، مگر شما نیستید که به عنوان بزرگترین دستاورد توافق وین، ادعا می‌کنید که این توافق، سایه شوم جنگ را از سر ملت رفع کرده است؟! جنگ با یک گرگ دندان‌ریخته و پیر و فکسنی چه ترس و وحشتی دارد که از بیم آن تن به آن همه امتیاز داده‌اید؟!
5- می‌گویند یکی از افتخارات ما در تدوین توافق وین آن است که هیچ یک از قدرت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی را به عنوان «داور» قبول نکرده‌ایم بلکه ایران را در جایگاه «داور برجام» نشانده‌ایم! و درباره چگونگی این داوری توضیح می‌دهند که اگر آمریکا به تعهدات خود عمل نکند، ما توافق را برهم خواهیم زد! درخصوص این به اصطلاح استدلال آقایان گفتنی است؛
الف: «داور» در تعریف حقوقی و سیاسی به کسی گفته می‌شود که قضاوت و تصمیم او برای هر دو طرف دعوا و اختلاف قابل اجراست، بنابراین ادعای داوری ایران در برجام نه مبنای حقوقی دارد و نه مبنای سیاسی! در کجای دنیا، کنار کشیدن و خروج از یک معاهده «داوری»! نامیده می‌شود؟ این اقدام -بر فرض انجام- ضمن آن که به معنای ترک معاهده بعد از تصویب آن است و پیامدهای خسارت‌بار خود را دارد، اعتراف به دست خالی در برابر حریف است چرا که لازمه عدم تعهد حریف، مجازات اوست و نه کنار کشیدن ما...!
ب: برخی از آقایان آرزوهای بر زمین مانده را به عنوان «خبر» تحویل مردم داده‌اند، زیرا برخلاف ادعای آنان، در متن توافق وین با صراحت تاکید شده است که «داور» برجام برای تشخیص پایبندی ایران به تعهدات خود، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است و برای داوری درباره تعهدات حریف، «کمیسیون مشترک» پیش‌بینی شده است که در آنجا هر یک از اعضای کمیسیون یعنی «ایران، آمریکا، فرانسه، انگلیس، آلمان، روسیه، چین و نماینده اتحادیه اروپا» دارای یک رای هستند و تصمیمات کمیسیون با 5 رأی قابل اجرا خواهد بود. بنابراین معلوم است یک رأی ایران در مقابل مثلا 5 رأی آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان و اتحادیه اروپا، بی‌تاثیر است و هیچ مسئله مورد اختلاف را به نفع کشورمان رقم نمی‌زند از این روی می‌توان حدس زد که چرا آقایان صورت مسئله را با ادعای خنده‌دار داوری ایران تغییر می‌دهند؟!
ج: فرض کنید بعد از انجام تعهدات ایران یعنی جمع‌آوری آبشار سانتریفیوژها از 20هزار دستگاه تا سطح 6 هزار، بتن‌ریزی در قلب رآکتور اراک، انتقال 9 هزار و هفتصد کیلو از اورانیوم غنی شده، بر هم زدن مرکز تحقیقاتی فردو، انبار کردن سانتریفیوژها و... آمریکا، یکی از تعهدات خود- و یا همه آنها- را نادیده گرفت، در آن صورت ایران که به قول آقایان داور است چه کاری از دستش برمی‌آید؟ در پاسخ می‌گویند ما هم تعهدات خود را نادیده می‌گیریم! آقایان شوخی می‌کنند یا شعور مردم را دستکم گرفته‌اند؟! مگر - آنگونه که در یادداشت قبلی آورده‌ایم- جمع‌آوری سانتریفیوژها مانند جمع کردن جعبه‌های میوه در یک میوه‌فروشی است که شب‌هنگام جمع شوند و فردا صبح مانند اول چیده شوند؟! به قول خودتان جمع‌آوری سانتریفیوژها دستکم به 50درصد آنها آسیب می‌رساند. رآکتور بتن‌ریزی‌شده اراک چه؟! و یا درباره خروج 9700 کیلو اورانیوم غنی شده چه نظری دارید؟ اورانیوم غنی شده نخود و لوبیا نیست که به آسانی از اولین بقالی قابل خرید و جایگزین باشد؟! و... اما، طرف مقابل چه چیزی را از دست می‌دهد؟ بی‌تردید، هیچ!
6- درباره گزارش کمیسیون برجام که با دقت و نظر کارشناسان و از جمله اعضای تیم هسته‌ای تهیه شده و در آن به ده‌ها نقطه خطرآفرین توافق وین با ارائه دلیل و سند اشاره شده است، می‌گویند، این گزارش بیرون از کمیسیون تهیه شده است! که باید گفت؛ اولاً؛ مگر خود شما در کمیسیون و بحث و بررسی‌های آن حضور نداشتید؟ که داشتید، ثانیاً؛ به قول مرحوم احسان طبری، چرا لطیفه می‌سرائید؟! بر فرض که این گزارش‌ها را تعدادی از «جن»ها تهیه کرده باشند! آیا، مستندات آن قابل انکار است؟چرا به جای ارائه دلیل و سند در مقابل مفاد این گزارش مستند، به چگونگی تدوین آن متمسک می‌شوید؟! خب! بفرمائید کدام بخش از نقاط فاجعه‌آفرین که در گزارش به آن اشاره شده است را قبول ندارید و به چه دلیل؟!... چنته خالی از دلیل را با بهانه‌جویی پُر نفرمائید!
7- می‌گویند؛ برخی از این دوستان (تهیه‌کنندگان گزارش مستند کمیسیون ویژه برجام) مقصر نیستند چون کمتر با مسائل بین‌المللی در این سطح آشنایی دارند و چگونگی برخورد با قدرت‌های جهانی را نمی‌دانند! که در این باره اگر چه گفتنی بسیار است ولی فقط باید پرسید شما آقایان که با مسائل بین‌المللی آشنا هستید! کدام اقدام برجسته در عرصه سیاست خارجی را در کارنامه خود دارید که بتوانید به آن افتخار کنید؟! و کدام پیروزی افتخار‌آمیز در تاریخ سی و چند ساله انقلاب را می‌توانید آدرس بدهید که با همین بینش و منش اسلامی و انقلابی و حقیر دانستن دشمن به دست نیامده باشد؟! اگر چگونگی برخورد با قدرت‌های جهانی را می‌دانستید که این همه امتیاز نقد نمی‌دادید و در مقابل وعده نسیه تحویل نمی‌گرفتید.
8- در خیرخواهی قاطبه نمایندگان محترم مجلس تردیدی نیست ولی «خیرخواهی» اگر با ارزیابی و بررسی دقیق موضوع همراه نباشد می‌تواند به ضد خود تبدیل شود. ایرادها و اشکالات خطرآفرین برجام بارها همراه با دلایل و اسناد غیرقابل تردید مطرح شده که گزارش مستند کمیسیون ویژه از جمله آنهاست. اگر نمایندگان محترم نکات خطرآفرین آن را باور ندارند، با ارائه دلیل و سند آن را نفی کنند و نه با کلیگوییهای این و آن و تعریف و تمجیدهایی که به لاف گزاف شبیه است و چنانچه این ایرادات را وارد می‌دانند، انتظار آن است که با اجازه اجرای برجام، پای سندی را امضا نکنند که فردا و پس‌فردای این روزها در مقابل مردم سرافکنده باشند و فردای قیامت، نزد خدای سبحان... چرا که شاهد امروز، قاضی فرداست.