(روزنامه آرمان - 1395/02/26 - شماره 3038 - صفحه 3)
احمدينژاد براي بازگشت تلاش بيوقفهاي انجام ميدهد؛ مشخص نيست آيا خودش عزم ورود به عرصه انتخابات ۹۶ را دارد يا نفر ديگري از آن طيف معرفي خواهد شد اما هر چه باشد به نظر نميرسد كه در عرصه عمومي اقبال به او چنان باشد كه بتواند بار ديگر براي ۴ سال بر كرسي رياستجمهوري بنشيند. برخي مانند مسعود ميركاظمي وزير نفت دولت احمدينژاد ميگويند كه «بدون شك دولت حسن روحاني چهار ساله خواهد بود و او در برابر احمدينژاد شانسي نخواهد داشت. »
البته تنها ميركاظمي نيست كه چنين ميگويد بلكه برخي ديگر از ياران احمدينژاد در جامعه اينگونه القا ميكنند كه احمدينژاد در سال ۹۶ ركورد خواهد شكست و با غلبه بر حسن روحاني نام خود را به عنوان نخستين رئيسجمهوري كه سبب چهارساله شدن دولت مستقر شد به ثبت خواهد رساند كه البته اين اظهارات بيپاسخ نمانده است،چنانكه محمدباقر نوبخت در جايگاه سخنگوي دولت درباره اظهارات منتقدان دولت درباره ۴ ساله بودن دولت دكتر روحاني گفته است: «برخي مسائل را بايد با سلام و لبخند رد شد. آرزو بر منتقدان جوان عيب نيست. »
استراتژي اقتصادي بازگشت
نكته جالب اينكه استراتژي طيف احمدينژاد براي حضور مجدد در قدرت، محور قرار دادن عملكرد اقتصادي دولت روحاني است، البته بدون اينكه اشارهاي داشته باشند كه بيثباتي اقتصادي و تورم لجام گسيخته، تنها بخشي از ميراث دولتهاي نهم و دهم براي دكتر روحاني بود! زماني كه روحاني دولت يازدهم را تحويل گرفت، ارزش پولي ايران در سطح جهاني بسيار پايين بود كه اين خود مشكل و معضل اقتصادي بزرگی براي دولتمردان دكتر روحاني به شمار ميرفت. بنا بر گزارش آمار بانك مركزي در سال ۱۳۸۴ شاخص بهاي كالاها و خدمات مصرفي با در نظر گرفتن ۱۳۹۰=۱۰۰ حدود 8/39 بوده است. به بيان ديگر اگر در سال ۱۳۹۰ ارزش ۱۰۰ تومان همان ۱۰۰ بوده است اين ارزش در سال ۸۴ معادل ۸/ ۳۹ تومان بوده است.
اينگونه ميتوان گفت براي مثال اگر براي جنس x در سال ۸۴ حدود ۳۹ تومان و ۸ ريال ميپرداختيد در سال ۹۰ براي همان جنس بايد ۱۰۰ تومان پرداخت ميكرديد. حال اين شاخص در مردادماه ۹۲ چقدر شده است؟ بنابر اين گزارش در مردادماه ۹۲ اين شاخص به 137/7 تومان رسيده است. يعني نسبت به سال ۱۳۸۴ اين شاخص4/3 برابر يا ۳۳۰ درصد افزايش داشته است. نيمه پنهان اين آمار آن است كه طي ۸ سال قبل از سال ۹۲ تورم بخش مصرف ۳۳۰ درصد افزايش داشته است. اين تورم در ذات خود كاهش ارزش پول ملي را به دنبال داشت.
شيوه بازگشت احمدينژاد
در اين راستا فيضا... عرب سرخي فعال سياسي اصلاحطلب درباره تلاش هاي احمدينژاد براي بازگشت به قدرت به «آرمان» گفت كه «آنچه از حرف هاي احمدينژاد بر ميآيد چنين است كه او نشان ميدهد كه همانند دو دوره گذشته يعني از سال ۸۴ تا ۹۲ همچنان در پي جلب آراي مردم به هر قيمتي است» عرب سرخي درباره شايعه پرداخت یارانه ۲۵۰ هزار توماني از سوي احمدينژاد هم گفته است: « او در زماني كه بر صدر قوه مجريه حضور داشت، با پرداخت يارانه نقدي به كل جامعه، اقتصاد كشور را به سمت يك بن بست سوق داد كه البته اصلاح اين روش احمدينژاد به آساني و در بازه زماني كوتاه امكانپذير نيست يعني سالها طول خواهد كشيد. » اما چرا با اين وضعيتي كه عرب سرخي ترسيم كرد، او باز هم شعار اقتصادي و پرداخت يارانه را ميدهد.
عرب سرخي ضمن تاييد همان شيوه غلط گذشته از سوي احمدينژاد ميگويد كه «درست است؛ او باز هم همان شيوه را البته به شكل افراطيتر دنبال ميكند و علاوه بر آن به دنبال ياركشي جديد است.» اما آيا باز هم مردم به اين شعارها و وعدهها راي خواهند داد؟ اين فعال سياسي اصلاحطلب به «آرمان» ميگويد كه « به نظر من شيوههاي احمدينژاد، نخ نما شده و بعيد است كه مردم چند باره فريب اين بازيها را بخورند. معاونين احمدينژاد در زندان و در محاكم براي رسيدگي به تخلفاتشان در رفت و آمد هستند و پروندههاي هزاران ميليارد توماني از دولت احمدينژاد هر روز در رسانهها و دادگاهها مطرح ميشود. » عرب سرخي در واكنش به اينكه طيف احمدينژاد برخي از اين اخبار درباره تخلفات و اختلاس ها را شايعه و نادرست ميخواند اظهار داشت: « تخلفات و اختلاس هايي كه در گذشته از حد شايعات فراتر نميرفت امروز مانند نقل و نبات در مصاحبههاي مسئولان مربوطه مطرح ميشود و ديگر شايعه و اخباري نيست كه طيف آقاي احمدينژاد بخواهند آنها را كتمان كنند.»
تحليل مرزكشي با اصولگرايان
اما چند زماني است كه طيف احمدينژاد ميگويند اصولگرايي ديگر وجود ندارد يا اينكه خود را به طور كامل بدون توجه به حمايت هاي سالهای ۸۴ و ۸۸ طيفي از اصولگرايان از احمدينژاد، از اين جناح سياسي جدا ميكنند. عرب سرخي اين اتفاق را چنين تحليل ميكند كه «احمدينژاد كاري كرده است كه جامعه در دوانتخابات گذشته به برند اصولگرايي راي ندادند اما بهنظر من اگر احمدينژاد در انتخابات حاضر شود، رقابت ميان اصلاحطلبان و اصولگرايان نخواهد بود بلكه رقابت ميان عقلا و معتدلين از يكسو و تندروي از سوي ديگر خواهد بود.» وی درباره رويكر اصولگرايان به احمدينژاد و راي دادن به او هم ميگويد: « من بر اين باورم كه هيچ نيروي عاقلي به سمت سياستهاي نادرست احمدينژاد نخواهد رفت. »
عملكرد غيرقابل دفاع جليلي
چندي است كه تلاش ها براي مطرح كردن مجدد سعيد جليلي در جريان است و او هم بر تعداد سخنرانيها و اظهارنظرهايش افزوده است. احمدينژاد هم او را باور داشت و انتقاد از جليلي را در بسياري موارد قبول نميكرد. آيا امكان دارد كه در انتخابات رياستجمهوري سال ۹۶ جليلي با توجه به مقبوليتي كه در بين اقشاري از جامعه به ويژه تعدادي از مراجع دارد به عرصه انتخابات وارد شود؟ عربسرخي اين چنين به اين سوال پاسخ ميدهد كه «سعيد جليلي پايگاهي جز پايگاه احمدينژاد و افراد تندروي ابن طيف نخواهد داشت بنابراين آنها، دو جريان و دو گروه نيستند چرا كه از يك منبع تغذيه ميشوند بنابراين با هم رقابت نخواهند كرد» بيترديد موفقيت هستهاي دولت يازدهم تاثير زيادي در انتخابات ۹۶ دارد به نحوي كه برخي معتقدند اگر روحاني به هر دليلي تمايل براي ورود به انتخابات ۹۶ نداشت، بهترين گزينه ظريف است.
با توجه به اين موضوع حاميان جليلي درصدد شبيهسازي عملكرد تيم مذاكره دولت يازدهم با دولت دهم هستند و اميدوارند از اين مسير در انتخابات ۹۶ توفيقي كسب كنند كه عرب سرخي توضيح ميدهد: «بار اصلي هزينههايي كه اجراي پروژه هستهاي بر كشور تحميل كرد بر دوش آقاي جليلي است كه با عملكرد خود باعث صدور قطعنامههاي شوراي حكام و شوراي امنيت و بردن كشور به سمت سراشيبي بود كه با همت مردم و تدبير دولت اميد متوقف شد و كشور فعلا از شرايط تهديد خارج شده است.»
http://www.armandaily.ir/fa/Main/Detail/151471
ش.د9500110