(روزنامه جوان – 1395/03/10 – شماره 4824 – صفحه 5)
جمهوري اسلامي در حالي با پذيرش برجام به دنبال از ميان برداشتن تحريم‌هاي ظالمانه غرب عليه خود است كه همواره اين تهديد پيرامون كشورمان وجود داشته كه تحریم‌ها به بهانه‌هاي تازه‌تري بار ديگر گريبانگير كشورمان شود؛ بهانه‌هايي همچون برنامه‌هاي دفاعي جمهوري اسلامي ايران در حوزه موشكي و همچنين موضوعات حقوق بشري كه پس از بسته شدن پرونده هسته‌اي كشورمان همواره ايالات متحده با تأكيد برآن به دنبال ايجاد اجماع جهاني عليه كشورمان بوده است، به عنوان نمونه حقوق بشر و موضوع حمايت ايران از تروريسم يكي از همان جبهه‌هاي تقابلي است كه پس از حصول توافق اوليه ميان ايران و غرب در موضوع هسته‌اي، برجسته‌تر از هر زمان ديگري شد و حالا چند ماهي است كه در صدر اخبار بنگاه‌هاي خبرپراكني بين‌المللي عليه جمهوري اسلامي است يا در حوزه موشكي نيز آزمايش‌هاي موشكي مختلف كشورمان كه همواره ماهيتي دفاعي و بازدارنده داشته است، هم يكي ديگر از حوزه‌هايي است كه با تمركز بر آن تلاش مي‌كنند، كشورمان را براي تغيير رژيم تحت فشار قرار دهند.
اين زمينه‌سازي براي ايجاد فشار به جمهوري اسلامي در حالي است كه عده‌اي همواره در داخل كشور بر توسعه اين موضوع پافشاري مي‌كردند كه امضاي اين توافق پايان خصومت ميان ايران و غرب است و در طرف مقابل بسياري اين خصومت را غيرقابل اتمام مي‌دانستند و از ادامه تنش‌ها ميان ايران و غرب با بهانه‌هاي ديگر خبر مي‌دادند. حال گويي استدلال‌هاي طيف دوم به ثمر نشسته و با حل بخشي از تنش‌ها ميان ايران و غرب در موضوع هسته‌اي، پرونده‌هاي ديگر ايران براي ادامه فشارها روي ميز سياستمداران غربي قرار گرفته تا اجماع جهاني درباره ايران از موضوع پرونده هسته‌اي به پرونده‌اي ديگر برود.
پرونده‌اي كهنه با چهره‌اي تازه
پافشاري جمهوري اسلامي ايران بر حفظ حقوق خود به ويژه در حوزه دفاعي و همچنين تلاش مقامات كشورمان براي نشان دادن چهره‌اي اسلامي كه بر حفظ حقوق همه شهروندانش تأكيد دارد، نزد افكار عمومي دنياي غرب و همچنين برجسته‌سازي پذيرش بخشي از توانمندي‌هاي هسته‌اي توسط قدرت‌هاي جهاني، آنان را به اين نتيجه رسانده كه برجام برخلاف اهدافش كه قرار بود باعث تغيير رفتار ايران شود، نتوانسته اهداف آنان را برآورده سازد و امكان ايجاد اجماع جهاني عليه ايران در خصوص موضوعات دفاعي و حقوق بشري، روندي بسيار زمانبر و همچنين هزينه‌بر براي آنان است. از اين رو اتاق فكرهاي آنان مي‌كوشند تا همچنان با باز نگه داشتن پرونده هسته‌اي كشورمان، بخش مهمي از فشارهاي خود را در همين حوزه ادامه دهند.
بر همين اساس انديشكده امريكايي هووِر (Hoover Institution) وابسته به دانشگاه استنفورد در يادداشتي به بررسي ثمره توافق هسته‌اي ايران با قدرت‌هاي جهاني پرداخت و به تبيين مسير حركت براي تحت فشار قرار دادن جمهوري اسلامي ايران پرداخته و بار ديگر با برجسته ساختن توانمندي‌هاي هسته‌اي كشورمان بر اين موضوع تأكيد كرده كه همچنان احتمال توليد سلاح هسته‌اي توسط ايرانيان وجود دارد.
اين ادعا در حالي است كه از نخستين روزهاي ايجاد بحران هسته‌اي، رهبر معظم انقلاب براي از بين بردن خدعه‌هاي دشمنان در مسير دستيابي به دانش هسته‌اي در اقدامي هوشمندانه توليد و ساخت سلاح هسته‌اي را حرام اعلام كرده‌اند اما اين انديشكده بدون توجه به اين فتواي رهبر معظم انقلاب و همچنين بدون اشاره به اينكه در هيچ كدام از گزارش‌هاي آژانس بين‌المللي انرژي اتمي سندي در خصوص تلاش ايران براي داشتن سلاح هسته‌اي منتشر نشده، نوشته است: «در دومين روز از ماه آوريل رئيس‌جمهور باراك اوباما در باغ رز واقع در كاخ سفيد به پشت ميكروفن رفته و اظهار كرد كه امروز، امريكا همراه با متحدانش به يك توافق تاريخي دوطرفه با ايران رسيد كه در صورت اجراي كامل آن ايران را از دستيابي به سلاح هسته‌اي به طور قطعي باز مي‌دارد.
متأسفانه اين توافق كه قرار است تهران را از داشتن سلاح هسته‌اي منع كند، آرامش خاطر كمي را به ما مي‌دهد زيرا نمونه‌هاي متعددي وجود دارند كه نشان مي‌دهد كسب سلاح هسته‌اي اجتناب‌ناپذير است و اگر اين سلاح به دست دشمن ما بيفتد بر خاورميانه مسلط شده، اسرائيل را نابود كرده و همچنين در راستاي تحقق هدف خود مبني بر در دست گرفتن كنترل جهان، زير سايه اسلام حركت خواهد كرد.»
در ادامه اين يادداشت آمده است كه معاهده صلح ورساي كه به جنگ جهاني اول پايان داد به شدت تعداد و نوع تسليحات ارتش آلمان را كه مي‌توانست در اختيار خود داشته باشد كاهش داد اما اين محدوديت‌ها نه تنها مانع از فريب كاري آلمان و عدم پايبندي آنها به مفاد توافقنامه نشد بلكه باعث شد آنها دست به همكاري‌هاي گسترده نظامي با رقيب كمونيستي خود يعني اتحاد جماهير شوروي بزنند. يك دهه پيش از آنكه هيتلر و حزب نازي قدرت را به دست بگيرند، يك اتحاد شوم ميان آلمان و شوروي شكل گرفت كه منجر به وقوع يك انقلاب در امور نظامي و به كمال رسيدن ارتش نازي آلمان در سال‌هاي 41-1939 شد.
اين يادداشت سپس اضافه كرده است: «در 30 سپتامبر سال 1938، نويل چمبرلين نخست‌وزير بريتانيا كه به تازگي از مونيخ بازگشته بود و تماميت ارضي چكسلواكي از آلمان را با امضاي متفقين به آن كشور بازگردانده بود، خطاب به جمع كثيري از هوادارانش كه در خيابان داونينگ، بيرون از اقامتگاهش تجمع كرده بودند، گفت: «دوستان خوب من، اين دومين بار است كه نخست وزير بريتانيا در بازگشت خود از آلمان با صلح و افتخار به كشورش بازمي‌گردد.» او همچنان خطاب به جمعيت گفت: «من معتقدم اينك زمان صلح براي ما فرا رسيده و از شما مي‌خواهم به خانه‌هاي خود رفته و آسوده خاطر و خوب بخوابيد.»
اما در مقابل كه هيتلر در اوج عصبانيت خود قرار داشت، گفت: «من دشمنان خود را در مونيخ ديدم، آنها كرم هستند» و سپس در عرض چند ماه پيمان مونيخ را پاره و بخشي از آنكه به تماميت ارضي چك مربوط بود را بلعيد و اينچنين شعله‌هاي جنگ جهاني دوم برافروخته شد.
در سال 1994 نيز دولت امريكا به رهبري بيل كلينتون مانع از حمله به تأسيسات هسته‌اي كره‌شمالي شد و در مقابل اين عمل گزينه مذاكره را در پيش گرفت كه حال شاهد انبار‌هاي مملو از سلاح كره‌شمالي، در حالي كه ما را تهديد به حمله هسته‌اي مي‌كند، هستيم.»
اين انديشكده در پايان اينگونه جمع‌بندي كرد كه نظارت‌هاي موفق بر عدم گسترش سلاح نيازمند مؤلفه‌هايي چون 1 - حسن نيت ميان طرفين امضاكننده معاهده 2 - مكانيسم‌هاي مؤثر جهت بازرسي 3 - برنامه‌اي براي مقابله به مثل در صورت تلاش طرف مقابل براي تقلب در معاهده كه در حال حاضر ايالات متحده امريكا در توافق خود با ايران هيچ‌كدام از اين مؤلفه‌ها را رعايت نكرده است. در بهترين حالت اين توافقي كه ميان امريكا و ايران شكل گرفته است چند سالي دولت ايران را از دستيابي به سلاح هسته‌اي بازمي‌دارد.
آيا پرونده PMD باز مي‌شود؟
اما اين ادعاي انديشكده امريكايي در خصوص ابعاد نظامي برنامه هسته‌اي كشورمان در حالي است كه يكي از شروط پذيرش برجام از سوي ايران، بسته شدن پرونده PMD يا همان ابعاد نظامي برنامه هسته‌اي ايران است؛ موضوعي كه پيش‌نويس قطعنامه آن توسط 1+5 در روز سه‌شنبه 24 آذر در جلسه فوق‌العاده شوراي حكام با اجماع و به اتفاق آرا به تصويب رسيد و به ظاهر بسته شد. اما به نظر مي‌رسد اتاق فكرهاي امريكايي كه از ايجاد فشار به جمهوري اسلامي در حوزه‌هاي ديگر ناكام مانده‌اند، بار ديگر به فكر گشايش پرونده PMD عليه كشورمان هستند تا از اين مسير، برنامه تغيير رژيم از طريق فشارهاي بيروني را باز كنند.
http://javanonline.ir/fa/news/788118
ش.د9500429