پس از توافق برجام، جان کري رئيس ميز آمريکا در گفتگوهاي هسته اي از سوي جنگ طلبان سنا و کنگره احضار شد تا به سوالات آنها پاسخ دهد. پاسخ هاي جان کري به معترضين، خواندني است. آن روزها نشست سنا و کنگره، مستقيم از رسانه هاي آمريکا و جهان پخش مي شد و لذا آنها هيچ لاپوشاني در اين مورد نداشتند.
پاسخ هاي کري در چند نکته کليدي زير خلاصه شده است:
1- شما اعتراض مي کنيد که در توافق، ما همه چيز به ايران داديم. اين در حالي بود که آنها همه چيز داشتند.
2- ما گزينه اي جز مذاکره نداشتيم چون پنتاگون رسماً گفته بود اقدام نظامي سودي ندارد. ايراني ها ده بار ميز مذاکره را ترک کردند، ما فقط توانستيم سه بار ميز مذاکره را ترک کنيم.
3- تحريم ها، برنامه هسته اي ايران را متوقف نکرد، آنها روز به روز پيشرفت مي کردند.
4- تسليم شدن ايران خيال خامي بيش نبود.
5- ايران قبل از مذاکرات به طور بالقوه توانايي توليد 12 بمب اتمي را داشت.
6- اگر کنگره توافق را رد کند، منزوي مي شويم چون شرکاي بين المللي حاضر به ادامه تحريم ها نيستند.
7- چه بخواهيم و چه نخواهيم ايران به دانش هسته اي دست يافته، آن را با بمباران و تحريم نمي توانيم از بين ببريم.
رصد گفتگوهاي داخلي آمريکايي ها چه در کنگره و سنا و چه در سطح وزارت خارجه و پنتاگون و چه در شوراي روابط خارجي، فقط به استناد اطلاعات مشهود نشان مي دهد که آمريکايي ها واقعاً با دست خالي پشت ميز مذاکرات نشستند. گزينه نظامي آنها يک بلوف بود، کارآمدي تحريم ها يک سراب و اتحاد 1+5 به دليل اختلافات داخلي آنها دچار فروپاشي شده بود و بعد از بحران اوکراين ديگر قابل لاپوشاني نبود.
اما ما چرا تن به مذاکره داديم؟ مهم ترين علت آن، اين بود که واقعاً اراده اي در ايران براي ساخت سلاح هاي کشتار جمعي به دليل ملاحظات انساني و شرعي وجود نداشت و ما هزينه چيزي را مي پرداختيم که به درآمد آن مثل کره شمالي اصلاً فکر نمي کرديم. مفروضات عقلي در دو طرف ميز حکم مي کرد به اين بازي به نوعي خاتمه داده شود. لذا اقدامات اعتمادساز براي طرف مقابل را پذيرفتيم و انتظار داشتيم لغو همه تحريم ها و اقدامات خصومت ورزانه در اين وادي پايان يابد.
اما تجربه نشان داد هر کس به آمريکايي ها اعتماد کند، سيلي مي‌خورد. برخي از طرف هاي ما يک مشت گرگ بودند که اصلاً ملاحظات انساني را قبول نداشتند و چيزي به عنوان وفاي به عهد در قاموس آنها نيست. آنها قطعنامه هاي سازمان ملل عليه ايران را لغو، اما در قطعنامه 2231 تهديدات آن قطعنامه ها را در اين قطعنامه جديد تجميع کردند. لغو تحريم را لايه بندي کردند و هر لايه را در يک زرورق کاري حفظ کردند، به طوري که زيرساخت هاي تحريم بويژه تحريم هاي بانكي حفظ شد. آنها لو دادند که اصل تنازع با انقلاب را دنبال مي کردند و پرونده هسته اي فقط يک بهانه است.
حرف اصلي آنها اين بود که ايران در مناقشات منطقه اي و جهاني در نقشه آمريکايي ها بازي کند.
دبه آمريکايي ها را بايد پيش بيني مي کرديم. اکنون بدعهدي آنها را بايد به مثابه يک تجربه، به تجربه نقض عهد آنها در قرارداد الجزاير اضافه کنيم و ديپلمات هاي ما با خداي بزرگ و ملت ايران پيمان ببندند و از يک سوراخ چند بار گزيده نشوند.
جناب آقاي دکتر علي لاريجاني رئيس مجلس اخيرا گفته است: «اگر آمريکايي ها در موضوع هسته اي تخطي کنند، ما براي فهماندن راه درست به آنها دست به کار مي شويم.» در تخطي آمريکايي ها و دبه کردن آنها ترديدي نيست، بايد ديد مجلس چه وقت مي‌خواهد دست به کار شود. مقام معظم رهبري در ديدار با نمايندگان مجلس فرمودند: «تهديدهاي آمريکا همچون قبل از توافق هسته اي است، نبايد در برابر آنها ساکت ماند.
برخورد دولت آمريکا با ملت ايران خصمانه است. چه کسي بايد پاسخ آنها را بدهد؟»
اکنون اميد ملت به مجلس است که بايد ديد نمايندگان، دست به کار شدن را از کجا مي خواهند شروع کنند؟ به نظر مي رسد مجلس بايد يک گزارش رسمي از دولت در خصوص اجراي برجام به طور شفاف طلب کند تا ميزان بدعهدي آمريکايي ها، دقيقاً معلوم شود.
نامه 29 مهرماه 94 رهبري به رئيس جمهور در مورد اجراي برجام بايد سند راستي آزمايي آمريکايي ها قرار گيرد. براي اجراي برجام، مجلس 9 ملاحظه و شوراي امنيت ملي 10 ملاحظه داشتند. نمايندگان محترم به دقت بررسي کنند که آيا ملاحظات رهبري، مجلس و شوراي امنيت ملي رعايت شده است؟
اين ملاحظات ابعاد فني، مالي، سياسي و ديپلماتيک دارد. جايي که بايد اين ملاحظات رصد نظارتي شود، مجلس است. مجلس بايد هر چه زودتر به اين مسئله ورود کند و پاسخگوي مطالبات باشد. ملت منتظر پاسخ مجلس به دبه آمريکايي هاست. اين پاسخ بايد در افعال ديپلماتيک و حقوقي دولت نيز تجلي داشته باشد.
براي پاسخ کافي است به همان توانايي هاي ايران که جان کري در سنا و کنگره به آنها اشاره و به عجز آمريکايي ها در توافق اعتراف کرد، تکيه کنيم.
http://www.resalat-news.com/Fa/?code=231303
ش.د9500544