(روزنامه اطلاعات ـ 1394/12/04 ـ شماره 26384 ـ صفحه 12)
قمار سعودي در سرزمين شام
عربستان سعودی اعلام کرده قصد دارد هزاران نفر از نیروهای نظامی خود را به سوریه اعزام کند، این امر می تواند تبعات سنگینی برای این رژیم داشته باشد.اعلام خبر عزم عربستان برای اعزام نیروهای زمینی سعودی به خاک سوریه، با واکنش های متفاوتی در عرصه بین‌الملل روبه رو شد. از یکسو ایالات متحده آمریکا از آن استقبال کرد اما از سوی دیگر با واکنش تند ایران و سوریه مواجه شد و باید منتظر واکنش روسیه نیز بود. ژنرال احمد عسیری سخنگوی ارتش عربستان اعلام کرد این نیروها در صورت صلاح دید ائتلاف موسوم به ضد داعش به رهبری آمریکا برای مبارزه با گروه تروریستی داعش وارد خاک سوریه خواهند شد.
ژنرال احمد عسیری، مشاور وزیر دفاع عربستان و سخنگوی ائتلاف عربستان سعودی در حمله به یمن در یک مصاحبۀ تلویزیونی گفت: پادشاهی عربستان آمادۀ مشارکت در هرگونه عملیات زمینی است که ائتلاف (تحت هدایت امریکا) بر سر اجرای آن در سوریه توافق کند.این در حالی است که وزیر دفاع آمریکا ساعاتی پس از اعلام آمادگی عربستان سعودی برای اعزام نیرو به سوریه از این تصمیم عربستان استقبال کرد. اشتون کارتر با بیان اینکه «از این چنین خبرهایی استقبال می کنیم»گفته است که افزایش حضور نیروهای سایر کشورها به آمریکا کمک می‌کند تا به نبرد با گروه داعش سرعت ببخشد. اشتون کارتر می گوید، عربستان پیشتر نیز تمایل خود را جهت انجام اقدامات بیشتر در مبارزه با گروه حکومت اسلامی ابراز کرده بود.
در همین حال عسیری در ادامه سخنان خود گفت: نیروی هوایی ارتش عربستان از آغاز حملات هوایی ائتلاف امریکا در سوریه در سپتامبر ۲۰۱۴در این حملات مشارکت داشته است، اما اکنون نیروهای زمینی خود را نیز اعزام خواهد کرد. وی افزود: ما مصمم به مبارزه و شکست داعش هستیم.عربستان سعودی در حالی ایده اعزام نیروی نظامی به خاک سوریه را مطرح کرده که پیش از این نیز ائتلافی از کشورهای اسلامی را هماهنگ کرده بود، ائتلافی که به نظر می رسد سعودی ها سعی در عملیاتی کردن آن دارند. سی ان ان نیز در گزارشی از منابع سعودی خود خبر داده که نزدیک به ۱۵۰هزار نیروی مشترک در عربستان در حال تمرین نظامی برای مبارزه با داعش در سوریه و عراق هستند. ۱۵۰هزار نیروی نظامی که اغلب آنها عربستانی، سودانی، مصری و اردنی هستند.
رویای عربستان برای سرنگونی اسد
در سال ۲۰۱۳که کشورهای غربی و نهادهای بین المللی حکومت اسد را متهم به استفاده از سلاح شیمایی کرده بودند، به ناگهان نقشه های خود را برای حمله مستقیم بر روی میز آوردند. این اتهام در حالی به نظام اسد وارد شد که اعزام هیات های تحقیق سازمان ملل نیز نتوانست چیزی را ثابت کند و در حالیکه هیات تحقیق در دمشق به دنبال مدارک بود در حومه آن از سلاح شیميایی استفاده شد، آمریکا ثابت می کرد نیروهای مخالف و تروریست ها مسلح از تسلیحات شیمیایی بهره می برند. با وجود این ناقوس جنگ در منطقه به صدا در آمد و آمریکا، انگلیس، فرانسه در کنار ترکیه و عربستان به رایزنی برای شروع جنگ مشغول بودند.
در همان زمان عربستان سعودی که ملک عبدالله را همچنان برتخت پادشاهی داشت، وعده تقبل هزینه‌های جنگ را داده بود و در سوی دیگر، ناوهای آمریکایی نیز به سمت مدیترانه حرکت کردند. اما در یک اتفاق غیرمترقبه، اوباما از طرح حمله مستقیم عقب نشست و پارلمان بریتانیا نیز با حمله موافقت نکرد. این تصمیم غرب، سعودی ها را به شدت مایوس و عصبانی ساخت و روابط ریاض و واشنگتن پرتنش شد. ابتکار روسیه و ایران برای خلع سلاح شیمیایی سوریه، با موافقت اسد روبه رو شد و طرح حمله مستقیم منتفی شد.
پس از شکست طرح حمله مستقیم، عربستان میزان کمک های مالی و نظامی خود را افزایش داد و هیچ اولویت و استثنایی از دریافت کنندگان وجود نداشت. در سال ۲۰۱۴بود که گروه تروریستی داعش توانست بخش های وسیعی از سوریه و عراق را ضمیمه قلمرو خود کند و خلافت اسلامی عراق و شام را به رهبری ابوبکر بغدادی اعلام کند. دهها گروه تروریستی و مخالفان مسلح در سوریه و در بخش های مختلف حضور دارند که اکثرا تحت الحمایه غرب، عربستان،امارات، ترکیه و قطر قرار دارند. استان حلب در شمال سوریه به مرکز اصلی گروه های مخالف مسلح تبدیل شده و بیشتر کمک ها نیز از طریق مرز ترکیه و اردن وارد سوریه می شود.
با افزایش حملات خارج از سوریه و عراق توسط گروه های ترویستی مانند داعش، طرح محدود کردن این گروه ها در دستور کار قرار گرفت و ائتلافی به نام ائتلاف ضدداعش به رهبری آمریکا شکل گرفت. داعش در سال ۲۰۱۵توانست در بخش های مختلف جهان مانند لبنان، تونس، مغرب و فرانسه حملات مرگباری را رقم بزند. ائتلاف به وسیله جنگنده‌های خود، بخش‌های از خاک سوریه را هدف قرار داد. عربستان و برخی از کشورهای عربی نیز در این ائتلاف حضور دارند.
ورود روسیه و تغییر معادلات
یکی از سرنوشت سازترین اقداماتی که منجر به تغییر محسوس موازنه قوا در سوریه به نفع ارتش بشار اسد شد، ورود نظامی روس ها به بحران بود. از ۴ماه قبل تاکنون، روسیه به کمک جنگنده ها و موشک های خود پشتیبانی بسیار تعیین کننده ای از ارتش و نیروهای مقاومت در سوریه داشته است. عربستان و ترکیه سعی کردند تا مانع ورود روسیه شوند اما تلاش‌های دیپلماتیک آنها تاثیری در تصمیم کرملین نداشت و بشار اسد نیز توانست پس از ۴سال از شروع بحران، خاک سوریه را برای ملاقات با پوتین ترک کند. سفری دیپلماتیک که گویای دهها نکته در تغییرات شکل گرفته در جبهه نبرد بود. عربستان سعودی به شدت از این تغییرات ناخرسند بود و به مرکز رفت و آمد مخالفان و تروریست ها سوری تبدیل شد.
بیشتر جلسات و نشست های مخالفان در ریاض شکل می‌گیرد و آنها بیشتر عامل اجرای نیات سعودی‌ها هستند تا مبارزه برای برقرای دموکراسی و آزادی در سوریه. سعودی‌ها بارها اعلام کرده‌اند هر طرحی در سوریه تنها با سرنگونی اسد همراه خواهد شد و این کشور تا زمان سقوط نظام اسد، از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد کرد. اما در آن سوی ماجرا و در زمین جنگ واقعی، روسیه در کنار ایران، ارتش سوریه و گروه های مقاومت، نشان دادند، تنها ائتلاف حقیقی علیه تروریست ها در سوریه را شکل بخشیده اند و دامنه عملیات گروه های تروریستی در سوریه و عراق، به شدت کاهش پیدا کرده است. همچنین قلمرو تروریست ها و مخالفان مسلح سوری نسبت به سال قبل کاهش قابل توجهی داشته است.
عربستان سعودی در حالی خبر اعزام نیروی زمینی به سوریه را اعلام کرده که در حال حاضر نیز در کنار ائتلاف غرب به همراه ترکیه، قطر و امارات، در جنگ سوریه حضور دارد و جنگنده‌های آل سعود به صورت محدود و غیرمستقیم مشارکت می کنند. در کنار این جنگ داخلی سوریه در چند سال اخیر، نتیجه حمایت مستقیم و غیرمستقیم عربستان و ترکیه از گروه های مخالف مسلح و تروریست های افراطی است که با ورود روسیه و افزایش مانور نیروهای سوریه بر زمین، مناطق مهمی را در لاذقیه، درعا، ادلب و حومه دمشق از دست دادند.
ادامه شکست نیروهای تحت الحمایه غرب و متحدان عرب آن، آنها را به فکر مذاکرات صلح سوری انداخت و پس از چند دور مذاکره میان ۱۷کشور، قرار شد تا نیروهای مخالف و نمایندگان حکومت سوریه در ژنو گردهم جمع شوند و به مذاکره مستقیم بپردازند. ترکیب گروه‌های معارض مسلح در ژنو، ترکیب نامتناجسی بود و مخالفت سوریه، روسیه و ایران را در پی داشت. گروه هایی در ژنو حاضر شده بودند که در ۴سال بحران سوریه، اقدامات جنایتکارانه فراوانی انجام داده بودند و با فشار آمریکا، عربستان و ترکیه وارد مذاکرات صلح شدند.
در کنار تحولات سیاسی، اما در جبهه نبرد نیروهای سوری و مقاومت با پشتیبانی هوایی روسیه موفق شدند شهر مهم و استراتژیک حلب را در بخش های شمال، غرب و شرق، به محاصره درآورند و با شکستن حصر نبل و الزهرا، دو شهرک شیعه نشین در شمال حلب، مهمترین راه ارتباطی میان گروه های مخالف مسلح در حلب با بخش های لجستیکی آن را قطع کنند. با قطع این مسیر، کمک های نظامی و تردد تروریست‌ها و مخالفان مسلح مسدود شد و در صورتیکه جنوب حلب نیز آزاد شود، یکی از مهمترین نقاط تجمع گروه های مخالف، یعنی شهر حلب، در آستانه آزادسازی قرار خواهد گرفت و معادله نظامی در سوریه پس از ۴سال برای پیروزی کامل نظام اسد، آماده خواهد شد.
خطر آزادی حلب، سعودی ها و ترک ها را مشوش کرد، به نحوی که ایده اعزام نیروی زمینی به سوریه را مطرح کردند. امارات نیز از آمادگی خود برای پیوستن به این ائتلاف اعلام کرده است. این کشورها ادعا می کنند قرار است با داعش به نبرد بپردازند اما این تصمیم درست زمانی اعلام شد که نیروهای سوری و مقاومت توانستند به سمت محاصره کامل حلب حرکت کنند. این نشان می دهد، غرب، عربستان، ترکیه، امارات و قطر به شدت نگران این موضوع هستند و برای ایجاد مانع بر سر این مسیر، تمام قوای خود را به کار خواهند گرفت.
عربستان در حالی ورود نیروی زمینی به سوریه را اعلام کرد که این کشور در یمن نزدیک به ۱۱ماه است به حملات سنگینی دست زده اما هیچ نتیجه‌ای به دست نیاورده است. شکست عربستان در یمن قطعی است و افزایش تلفات، شکست تحقیر آمیزی را نصیب سعودی‌ها خواهد کرد. نیروی حاکمه جدید عربستان در یکسال اخیر از حالت تدافعی به سمت تهاجمی حرکت کرده و در بسیاری از چالش‌های منطقه‌ای ریسک پذیر شده است.
در حالیکه پیش از این سعودی‌ها سعی می‌کردند به کمک نیروهای فرامنطقه‌ای و حمایت از گروه‌های مختلف، به اهداف خود در کشورهای منطقه دست یابند، در دوران ملک سلمان، میزان انجام اقدامات بحران‌ساز افزایش پیدا کرده است. عربستان سعی می کند با بحران‌سازی‌های مختلف، قوای رقبای خود در منطقه را کم کند و به همین منظور برای بالابردن هزینه‌ها، خود مستقیم وارد معرکه شده است. سیاستی که تاکنون نتوانسته به هدف قابل توجهی دست پیدا کند و چه درجنگ اقتصادی، چه در جنگ نیابتی و حتی در جنگ مستقیم در یمن، این هزینه ها و خسارات عربستان بوده که بیشتر به چشم آمده است.
با توجه به سیاست تهاجمی عربستان و تصمیمات بدون پشتوانه سعودی ها، احتمال پذیرش ریسک فرستادن نیرو به سوریه وجود دارد و عربستان بدون توجه به تبعات این تصمیم، تنها معادلات موجود در بحران سوریه را پیچیده‌تر خواهد کرد. به طور مشخص عربستان با ورود به سوریه علیه نیروهای نظامی ارتش و مقاومت خواهد جنگید. گروه های مخالف مسلح و تروریست های افراطی تحت حمایت این کشور قرار دارند. ترکیه نیز سعی دارد تا در این فضا از یکسو مانع پیشروی بیشتر کردها در شمال سوریه شود و از سوی دیگر، مسیر کمک رسانی به گروه های مخالف در حلب را بار دیگر، باز کند.
در این میان آمریکا به طور مشخص از ورود نیروهای زمینی عربستان و کشورهای دنباله رو حمایت کرده که این اقدام واشنگتن، در راستای تکمیل طرح شعله ور کردن آتش جنگ میان کشورهای منطقه در سوریه قرار دارد. اشتباه محاسباتی عربستان و برخی از کشورهای منطقه از قدرت خود، در اعزام نیروی زمینی به جهنم سوریه، با واکنش شدید روسیه، ایران و سوریه مواجه خواهد شد و علاوه بر این، احتمال بمباران مواضع این نیروها توسط روسیه بسیار بالا خواهد بود. ترکیه نیز در چند سال اخیر به دنبال ایجاد منطقه حائل و پرواز ممنوع در شمال سوریه بود که در ظاهر برای ساماندهی آوارگان باشد اما در اصل برای مبارزه با کردها و تجهیز نیروهای تروریست و مخالف به کار گرفته شود. ترکیه عضوی از ناتو است و درگیری این کشور در سوریه می تواند تبعاتی نیز برای این پیمان داشته باشد.
عربستان، ترکیه، قطر و امارات به همراه کشورهای غربی که دست بر روی قمار سقوط اسد در سوریه گذاشته اند، تنها باعث تداوم بحران سوریه شده اند که همین امر منتج به افزایش قدرت گروه های تروریستی مانند داعش شده است. اعلام خبر آمادگی ورود نیروهای زمینی این کشورها به خاک سوریه در حالی اعلام شده که گروه های تروریستی در بسیاری از استان های سوریه به عقب رانده شده‌اند و شهرهای مهمی مانند حلب نیز در آستانه نبرد سرنوشت ساز قرار دارند.
مداخله زمینی کشورهایی مانند عربستان، حاشیه امنی برای ادامه زیست گروه های تروریستی در سوریه و انتشار دامنه این معضل به کل منطقه را به دنبال خواهد داشت. از سوی دیگر تنش ها میان تهران- مسکو و ریاض- آنکارا را به بالاترین درجه خود در چندسال اخیر خواهد رساند و حل بحران سوریه به آینده ای نامعلوم موکول خواهد شد. از زمان اعلام طرح سعودی‌ها برای ورود به خاک سوریه تا عملیاتی شدن آن، می تواند معادلاتی رقم بخورد که چنین طرحی را در نهایت منتفی کند همانند اقداماتی که در سال ۲۰۱۳صورت گرفت و طرح حمله غرب به سوریه منتفی شد، هرچند سیاست تهاجمی سعودی ها و پیگیری مسیر معیوب این سیاست در منطقه را نباید از نظر دور داشت. سیاستی که در نهایت برای سعودی ها مرگبار خواهد بود و تلفات و هزینه های نظامی بسیاری سنگینی را برای این رژیم رقم خواهد زد.
جنگ عربستان با داعش، چرا؟
در خبرها آمده که عربستان سعودی آمادگی خود را برای پیوستن به نیروهای ائتلاف ضد داعش در سوریه اعلام کرد که این خبر می‌تواند تفسیرها و تعابیر مختلفی داشته باشد.به گزارش خبرآنلاین برای توضیح بیشتر این خبر می‌توان علل چنین رویکردی از سوی ریاض را در چند نکته مهم دانست:
- حرکت کلی تحولات سوریه به روند سیاسی تمایل پیدا کرده به این معنا که بازیگران مهم عرصه تحولات سیاسی - نظامی سوریه بویژه قدرت‌های بزرگ چشم انداز تحولات این عرصه را در گفتگوی سیاسی می بینند و لذا ریاض در تلاش برای یافتن جایگاهی در آینده این عرصه جدید است.
- از سوی دیگر نشست های اخیر ژنو - وین و پاریس با موضوع سوریه نشان داد که نیروهای بین المللی در یک اقدام جدی در تلاشند که پس از پنچ سال درگیری و خون ریزی که بیشترین خسارات آان را مردم سوریه پرداخت کردند در شرایط جدید برای یافتن یک راه حل مسالمت آمیز در سوریه که محصول تغییر شرایط منطقه ای برای آینده است ، تلاش کنند.
- پیروزی های اخیر ارتش سوریه و نیروهای مقاومت علیه تروریست های معارض و فتح سنگر به سنگر در عرصه نظامی، حاکمان ریاض را به این نقطه حیاتی رسانده که عمر نیروهای تروریستی در سوریه رو به افول است و لذا آنان یا باید تصمیم به مشارکت در سرکوب نیروهای باقی مانده تروریستی دست پرورده خود بگیرند تا از گردونه تحولات عقب باشند یا با اعزام نیروی نظامی بتوانند در فرایند پیروزی مستمر سوری‌ها خلل ایجاد کنند تا در آینده سیاسی این جغرافیا نقش بهتری داشته باشند.
- نقش پذیری عربستان در ائتلاف ضد داعش به نوعی تجدید حیات سیاسی جریان عربی - غربی گذشته است که خواهان براندازی در سوریه بوده و لیکن با تغییر شرایط اینک خواهان فرآیند سیاسی با مشارکت مخالفان است و برای پر رنگ شدن معارضان عربستان مجبور به پذیرش شرایط جدید حتی با اعلام مشارکت در نبرد علیه تروریستهای دست پرورده خود شده است.
-به نظر می رسد پس از 5 سال بحران و تنش آفرینی در خاک سوریه همسایگان دمشق به این نقطه اساسی پی بردند که دمشق فتح شدنی توسط آنان نیست و نیروهای سوریه و مقاومت دست برتر را در تحولات میدانی منطقه دارند و این خود عامل مهمی در اجبار ریاض به پذیرش واقعیت های منطقه شده است که این موضوع هم می تواند دلیل دیگری بر عمل‌گرایی ریاض برای چشم‌انداز اینده خود در منطقه و یا نیروهای تحت امرش در سرزمین شامات باشد.سخن پایانی اینکه عربستان با توجه به نقش موثر در بی ثباتی و تلاش برای ایجاد یک آرایش جدید سیاسی اینک به اهداف و رویاهای خود نرسیده و مجبور است بستر خواسته های خود را در شرایط پیش روی منطقه دنبال کند و آن فرآیند چیزی جز روند سیاسی در سوریه در سایه اجماع بین المللی نیست.
این در حالی است که،مذاکرات «سوریه 3 در ژنو» پس از پیشروی ارتش سوریه و هم پیمانانش در حومه شمالی حلب متوقف شد. دست خالی هیئت مخالفان ریاض در مذاکرات ژنو به اضافه شکست مجموعه‌های مسلح تکفیری و تروریستی درمنطقه حلب، سعودی و ترکیه را وادار کرد تا آهنگ بازگشت هیئت مخالفان ریاض از مذاکرات ژنو را بنوازند .
ترکیه، حمایت نظامی از مخالفان سوریه
1-ترکیه پس از پایان محاصره نبل و الزهراء در حومه حلب با استفاده از گذرگاه الریحانه - سرمد تحت عنوان ارسال کمکهای انسانی، کمکهای لجستیک نظامی برای مجموعه‌های مسلح تحت امرش از جمله جیش الفتح و احرار الشام را با شدت بیشتری ادامه می‌دهد. این کمک برای امدادرسانی نظامی به حومه حلب و شهر ادلب سوریه صورت می‌گیرد، جایی که دو بخش فوعه و کفریا در شمال ادلب مدتهای مدیدی است که در محاصره نیروهای تروریستی جبهه النصره قرار دارد.
2-رجب طیب اردوغان معتقد است مذاکرات آتی اعلام شده از سوی دی میستورا با عملیات نظامی ارتش سوریه و حمایتهای هوایی روسیه جور در نمی‌آید و برگزاری چنین نشستی را بدون فایده می‌بیند. معنای دوم این مواضع آن است که ترکیه همچنان راه حل را ورود قوی‌تر به میدانهای جنگ می‌بیند.
3- وزارت دفاع روسیه با تکیه بر اطلاعات میدانی و ماهواره‌ای معتقد است ترکیه در حال آرایش‌های نظامی جدید در مرزهای سوریه است و نقل و انتقال‌های نظامی ارتش ترکیه در این مناطق نشان می‌دهد این کشور سودای عملیات نظامی در سوریه را در سر می‌پروراند.
4- دولت ترکیه در ماه جاری میلادی از پروازهای شناسایی نیروی هوایی روسیه بر فراز مرزهای مشترک ترکیه – سوریه جلوگیری کرده است. این پروازها، پروازهای شناسایی روتین بین روسیه و ترکیه در قالب توافق جامع با پیمان ناتو است که بین 34 دولت اروپایی، آمریکا، روسیه و پیمان ناتو در سال 1992 منعقد شده است تا کشورهای امضاء کننده نیت‌های صادقانه خود برای جلوگیری از هرگونه تنش نظامی را اثبات کنند. با این توافق ناتو از هرگونه جابجایی‌های جدید از سوی روسیه و روسیه از هرگونه جابجایی نظامی کشورهای عضو ناتو باخبر می‌شود تا شائبه هرگونه پیش‌دستی نظامی از سوی هر یک از طرف‌ها برای آغاز جنگ از میان برود و از هرگونه برخورد نظامی نیز جلوگیری شود. اما ترکیه تحت عنوان عدم هماهنگی‌های لازم از پرواز این هواپیماهای شناسایی روسی برای اولین بار از انعقاد آن قرارداد جلوگیری کرده است. مسکو معتقد است این اقدام برای کتمان نقل و انتقال‌های نظامی ترکیه درمرز مشترک با سوریه بوده است.
5-منابع اطلاعاتی در سوریه تاکید دارند دولت ترکیه در نظر دارد تا تحت عنوان مبارزه با داعش به شهر مرزی جرابلس در شمال حلب (که تحت سیطره داعش می‌باشد) حمله کرده و گذرگاهی رسمی و ثابت برای ارتباط لجستیک با شمال حلب ایجاد کند این در حالی است که ارتش سوریه و هم پیمانانش به سوی مرزهای بین‌المللی در شمال حلب در حال پیشروی هستند.
6-استان هاتای ترکیه در منطقه اسکندرون در شمال لاذقیه نیز شاهد تحرکات ارتش ترکیه است، جایی که در آن اتاق فرماندهی انطاکیه برای اداره جنگ با نظام سوریه در ادلب و شمال لاذقیه قرار دارد. ترکیه برای باقی مانده نیروهای تحت حمایتش در منطقه موسوم به ترکمان سوریه (جبل ترکمان – منطقه سوری‌های ترک تبار) از گذرگاه‌های موجود برای انتقال کمکهای نظامی استفاده می‌کند.
7-بیرون ماندن جیش‌الفتح و احرارالشام دو مجموعه تروریستی مورد حمایت ترکیه از مذاکرات ژنو که در حومه شمالی حلب و شهر ادلب سوریه حضور دارند برای دولت ترکیه بسیار گران آمده است. به دلیل بیرون ماندن آنها از هیئت مذاکره کننده در ژنو، ترکیه با ترکیب هیئت مخالفان ریاض موافقت کرد با آن که ترکیبی دلخواه برای استانبول به حساب نمی‌آمد. با شکست‌های نظامی این دو مجموعه در درگیری‌های اخیر حلب می‌توان دریافت چرا ترکیه با بن بست مذاکرات کنار آمده و استمرار آن را بی نتیجه می‌داند.
8- رویدادهای حومه شمالی حلب پیش‌شرط‌های هیئت مخالفان ریاض (توقف عملیات نظامی یا بمباران‌های نیروی هوایی روسیه) برای آغاز مذاکرات ژنو را حالا به خوبی ترجمه می‌کند. ترکیه که تا پیش از آغاز مذاکرات به از دست رفتن شمال لاذقیه و شکست مجموعه‌های تحت امرش راضی شده بود با از دست رفتن احتمالی حلب هرگز نمی‌خواهد کنار بیاید. اطلاعات میدانی به آنها ثابت کرده بود که ارتش سوریه و هم پیمانانش درصدد حمله ای گسترده در منطقه هستند لذا پیش شرط‌های هیئت مخالفان ریاض فرصتی برای جلوگیری از این حمله بود و وقتی به نتیجه نرسیدند، توقف مذاکرات را اعلام و ژنو را ترک کردند.
9- ارتش سوریه با همراهی نیروهای مردمی و همپیمان در سایه حمایتهای هوایی روسیه پس از نبل و الزهراء دو منطقه مهم رتیان و مایر را نیز آزاد کردند که نشان دهنده شکست مجموعه‌های مسلح و حرکت ارتش سوریه به سوی نقاط مرزی مشترک با ترکیه است. ترکیه برای جلوگیری از روند پیروزی‌های ارتش سوریه، ارسال کمکهای لجستیک از گذرگاه‌های تحت کنترل به خصوص الریحانه – سرمد را همچنان ادامه می‌دهد.
10-ترکیه تحت عنوان مبارزه با کردهای سوریه و جلوگیری از حضور آنها در معادله حل بحران سوریه بهانه جدیدی برای درگیری‌های نظامی با حزب دمکراتیک کردهای سوریه در این کشور جستجو می‌کند. این در حالی است که گفته می‌شود ترکیه با ترکیب هیئت ریاض و اعزام آنها به ژنو براساس توافق با آمریکایی‌ها پس از مسکوت گذاشتن حضور کردهای سوریه در مذاکرات ژنو موافقت کرده است. ادامه دارد...
ش.د9405769