(روزنامه جوان ـ 1395/06/16 ـ شماره 4904 ـ صفحه 5)
ايشان همچنين در بخشي از پيام خود به چگونگي شهادت نزديك به500 تن از شهروندان ايراني در مراسم حج سال گذشته پرداختند و از رها نكردن گريبان آل‌سعود توسط مسلمانان جهان گفتند تا براي چندمين بار طي يك‌سال اخير نسبت به سياست‌ها و رويكردهاي رژيم حاكم بر عربستان سعودي زبان به گلايه گشوده و خواهان تصحيح رفتار حكمرانان اين كشور در قبال مسلمانان و تحولات منطقه‌اي شوند.
پس از پيروزي انقلاب اسلامي عربستان سعودي همواره تلاش كرده با صرف بودجه‌هاي چشمگير روند گسترش و نفوذ گفتمان انقلاب اسلامي را كند كرده و با به كارگيري ابزارهايي مانند ايجاد ناامني در مرزها و شهرهاي كشور و همچنين معرفي كردن ايران به عنوان كشوري كه ناامني را در منطقه غرب آسيا و در كشورهاي سوريه، عراق، يمن و لبنان و بحرين به وجود آورده اهداف خود را در مسير اجراي صحيح هدايت كند. رويكرد مورد اشاره رژيم آل‌سعود در مقابل جمهوري اسلامي ايران در حالي طي سه سال اخير به صورت تصاعدي افزايش يافته است كه جماعتي در داخل همچنان اصرار دارند بايد با اين رژيم از در دوستي و آشتي وارد شد و حتي براي ايجاد چنين دوستي‌اي ايران بايد مقدمات را فراهم كرده و دست محبت را به سمت حكمرانان اين كشور دراز كند!
خوشبيني دوباره نسبت به روابط تهران - رياض
مصداق بارز چنين تفكر خوشبينانه‌اي در كشور سخنان ديروز هاشمي‌رفسنجاني در گفت‌وگو با روزنامه آرمان، رسانه نزديك به خانواده هاشمي است كه در بخشي از آن رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام بيان مي‌كند: «اگر من رئيس‌جمهور بودم، البته نه الان، آن موقع رئيس‌جمهور بودم، مشكلي را جلوي خودم نمي‌ديدم. وقتي چيزي را مي‌فهميدم كه مصلحت است، عمل مي‌كردم. الان آقاي روحاني به آن وضعي كه من بودم، نيست. اين كار عملي است و من فكر مي‌كنم عربستان را خاضع كردن خيلي سخت نيست. عربستان هم مي‌فهمد كه مقابله با ايران برايش سودي ندارد و در همين مدت هم فهميده است و در يمن واقعاً در گل مانده است.»
وي در ادامه و در پاسخ به اين سؤال كه «باز هم ما بايد دست اول را به سمت آنها دراز كنيم؟»، بيان مي‌كند: «اگر لازم باشد، چه اشكالي دارد؟ قبلاً اين كار را كرد‌ه‌‌ايم. آقاي ظريف مكرر گفته كه ما آماده‌ايم هر جا كه لازم باشد، مذاكره كنيم ولي آنگونه كه من مي‌كردم، يك مقدار فرق داشت. من خودم مي‌كردم و گفتن هم لازم نداشت. من در سنگال وقتي كه با ملك عبدالله حرف زدم، اوضاع مناسب نبود. يك سخنراني كه من در آنجا كردم، همه رؤساي كشورهاي اسلامي به صف ايستاده بودند تا نوبت آنها شود كه با من مصافحه كنند و طيب‌‌الله بگويند. در آن سخنراني ايران عظمت پيدا كرد، ملك عبدالله هم در آنجا بود. به نظرم مسائل سخت نيست.»
گستاخي‌ها ادامه دارد
اظهارات هاشمي‌رفسنجاني در شرايطي است كه مسئولان دولت يازدهم و از جمله وزير اطلاعات بارها طي مصاحبه‌هايي از تلاش عربستان جهت ناامن كردن مرزهاي كشور و تأمين مالي تسليحاتي گروه‌هاي تروريستي جهت كشاندن درگيري‌هاي سوريه و عراق به داخل مرزهاي كشور سخن به ميان آورده، آنگونه كه در بخشي از اسناد ويكي‌ليكس كه از مكاتبات ديپلمات‌هاي سعودي منتشر شده، بيان شده كه عربستان سعودي قصد عامدانه‌اي براي تداوم دشمني با ايران و «ريختن روغن بر آتش نارضايتي‌هاي اجتماعي در ايران» داشته است. وال‌استريت ژورنال نيز اخيراً براساس اين اسناد، به پيشنهادهاي سفير پيشين عربستان در تهران به دولت رياض در مورد برجسته‌كردن بحران‌هاي داخلي ايران و كمك به بخشي از فعالان و نيروهاي اپوزيسيون ايراني، تلاش گسترده مقامات اين كشور را مورد توجه قرار داده است. از سوي ديگر مقامات اين كشور به كرات طي ماه‌هاي اخير از تروريست‌پرور بودن ايران سخن به ميان آورده و از لزوم تشديد تحريم‌هاي بين‌المللي و حتي حمله نظامي به كشورمان گفته‌اند.
نمونه آخرين اظهارات خصمانه مقامات اين كشور عليه كشورمان را مي‌توان سخنان دو روز پيش عادل‌الجبير دانست. وي كه به همراه «محمد‌بن‌سلمان» جانشين وليعهد عربستان به ژاپن سفر كرده بود، با تكرار اتهام‌هاي بي‌اساس خود، گفت ايران با حمايت از دولت «بشار اسد» رئيس‌جمهور سوريه، به قوانين بين‌المللي بي‌احترامي مي‌كند. الجبير كه كشورش از ناقضان حقوق بين‌المللي بوده و چندي پيش اسم عربستان در ليست قاتلان كودكان يمن بود، مدعي شد كه ايران با حمايت از دولت سوريه، حزب‌الله لبنان و انصارالله يمن قوانين بين‌المللي را زير پا گذاشته است.
وي كه در توكيو، پايتخت ژاپن سخنراني مي‌كرد، اظهار داشت: ايران بايد از بين گفتمان انقلاب و دولت، يكي را انتخاب كند.
وزير خارجه عربستان سعودي همچنين مدعي شد ايران فعاليت‌هاي مخفيانه خود براي بي‌ثباتي كشورهاي منطقه را افزايش داده است و به بحرين، كويت و عربستان سلاح قاچاق مي‌كند. عادل‌الجبير تصريح كرد: «ايران بايد بين انقلاب و دولت يكي را انتخاب كند، اگر ايران كشوري انقلابي است و به قوانين بين‌المللي احترام نمي‌گذارد و به دنبال صدور انقلاب خود و ويراني در منطقه است، ما ديگر نمي‌توانيم با اين كشور تعامل داشته باشيم.»
37 سال تلاش براي جلوگيري از نفوذ گفتماني ايران
از زماني كه دكترين نيكسون- كيسينجر سر برآورد بر اساس آن عربستان با ايران بر سر مديريت تأمين و حفظ امنيت منطقه تخاصم داشته است، تا بعد از دوران پسابرجام عربستان همواره در حال رقابت‌هاي ناجوانمردانه با ايران بر سر نفوذ منطقه‌اي بوده است كه علت اصلي آن را بايد نفوذ گفتمان انقلاب اسلامي در منطقه و شكل‌گيري جنبش‌هاي مردمي در ملت‌هاي منطقه ياد كرد كه براساس آن مقامات اين كشور در مواجهه با نفوذ ايران تاكتيك متفاوتي را در پيش گرفته‌اند تا نقش مديريتي خود در منطقه را احيا كرده و زمينه‌سازي براي افزايش فشارهاي مالي و اقتصادي و حتي امنيتي به كشورمان را درگير مسائل دروني كنند و اجازه ندهند در موضوعات مهم منطقه‌اي و بين‌المللي نقش فعالي را بپذيرد، به همين دليل است كه مقامات اين كشور در طول مذاكرت هسته‌اي همواره تلاش كرده‌اند از عملياتي شدن اين توافق جلوگيري كنند و موازي با اين تلاش همگام با مقامات غربي جمهوري اسلامي ايران را متهم به رفتارهاي ضدبشري در منطقه‌اي كرده‌اند تا به‌وسيله چنين حربه‌اي تحريم‌هاي بيشتري را عليه كشورمان اعمال كنند، افزون بر آن پايين نگه داشتن قيمت نفت هم از جمله صد‌‌ها اقدام‌تلافي جويانه‌اي است كه رژيم آل‌سعود عليه جامعه ايراني به كار گرفته است.
پاسخ خانواده‌هاي شهداي منا را بدهيد
حال در مقابل چنين تلاش‌هاي گسترده‌اي اگر فردي يا جرياني مدعي دوستي با عربستان آن هم از نوع اقدام پيشدستانه كشورمان باشد، نبايد به تدبير آن شك كرد؟آيا نبايد به جاي مواضع احساسي از مقامات دولت يازدهم خواسته شود تا غرامت حقوقي از عربستان در نهادهاي بين‌المللي را پيگيري كنند و حق خانواده‌هاي شهداي منا را از دولت اين كشور و همچنين دعاوي بين‌المللي خواستار شوند و در سخنراني‌ها پاسخي محكم به اتهامات واهي عادل‌الجبير وساير مقامات عربستاني ارائه دهند؟
به‌راستي در شرايطي كه دهها خانواده شهداي منا در آستانه سالگرد عزيزان خود هستند، ابراز دوستي با رژيم آل‌سعود- كه حتي حاضر به عذرخواهي بابت حادثه خونين منا نشده‌اند- چه معنايي جز توهين به اين خانواده‌ها مي‌تواند داشته باشد.
هاشمي‌رفسنجاني و ساير همفكران وي بايد پاسخ دهند چرا قبل از روي كارآمدن دولت روحاني از لزوم ايجاد تعامل با عربستان سخن به ميان مي‌آوردند و رئيس مجمع تشخيص را ميانجي چنين تعاملي مي‌ناميدند اما اكنون كه سه سال از عمر دولت يازدهم گذشته نه تنها روابط بين دو كشور رو به بهبودي نرفته بلكه گستره اقدامات و مواضع خصمانه اين كشور عليه ايران رو به افزايش گذاشته است؟آيا رويكرد فعلي دولتمردان اين كشور براي تغيير نوع نگرش اين افراد به موضوعات كلان منطقه‌اي و بين‌المللي كفايت نمي‌كند.
http://javanonline.ir/fa/news/809905
ش.د9501786