تاریخ انتشار : ۱۱ دی ۱۳۹۵ - ۱۳:۰۷  ، 
شناسه خبر : ۲۹۷۸۷۸
گزينه‌هاي پيشنهادي از «حلقه نياوران» آمدند
پایگاه بصیرت / مطهره شفيعي

(روزنامه آرمان ـ 1395/08/02 ـ شماره 3165 ـ صفحه 3)

دولت در حالي اقدام به تغييراتي در وزراي خود كرد كه اين تغييرات از لحاظ ديدگاه فكري آنچنان محسوس نبود و بار ديگر حلقه نياوران در اولويت رئيس‌جمهور براي اين تغييرات قرار گرفت. حلقه نياوران همان مرداني بودند كه در سال ۹۲ در اطراف روحاني بودند؛ چرا كه در مركز تحقيقات استراتژيك تحت مديريت او فعاليت مي‌كردند و پس از پيروزي روحاني به پاستور راه پيدا كردند. در آن برهه انتقاداتي به روحاني وارد آمد؛ چرا كه او توجه لازم به سبد راي خود نداشت كه اگر حمايت اصلاح‌طلبان نبود، اين ميزان راي به او تعلق نمي‌گرفت. به هر حال با توجه به اينكه اهداف اصلاح‌طلبان فراتر از حضور در كابينه و در راستاي اصلاح امور كشور بود بي مهري در استفاده از آنان در كابينه را ناديده گرفتند و وعده همكاري به وزراي دولت دادند كه اكثريت آنها از حلقه نياوران بودند.
اصلاح‌طلبان در برهه‌هاي مختلف براي دفاع از كابينه روحاني مورد هجمه دلواپسان قرار گرفتند اما به عهد خود پايبند ماندند و در گام بعدي تلاش كردند تا مانعي كه دلواپسان در بهارستان براي دولت برپا كرده بودند را از ميان بردارند كه براي نيل به اين هدف، با قدرت زيادي در انتخابات مجلس دهم شركت و كرسي‌هاي بهارستان را از آن خود كردند تا دولت براي ادامه فعاليت‌هاي خود كه نياز به همراهي مجلس داشت با مشكلات كمتري مواجه شود. پس از اينكه مجلس دهم همسو با سياست‌هاي دولت تشكيل شد، اصلاح‌طلبان توصيه‌هايي به رئيس‌جمهور كردند كه از جمله آنها تغييراتي در تركيب وزرا بود كه روحاني هم همین مسير را طي كرد. در حالي كه بسياري در انتظار بودند تا اين بار روحاني از اصلاح‌طلبان در اين تغييرات بهره بگيرد و وزراي مدنظر خود را از ميان اصلاح‌طلبان انتخاب كند، اما باز هم اعضاي حلقه نياوران مدنظر رئيس‌جمهور قرار گرفت و سه گزينه پيشنهادي خود را كه شامل صالحي اميري، سلطاني‌فر براي وزارتخانه‌هاي ارشاد و ورزش و جوانان و به احتمال زياد محمد علي نجفي براي وزارت آموزش و پرورش می‌شود روز يكشنبه در مجلس معرفي خواهد كرد و باز هم اصلاح‌طلبان سكوت كردند تا خللي در برنامه‌هاي دولت پديدار نشود.

طلوع كارگزاران در زمان‌هاي خاص!

نكته قابل تامل ظهور كارگزاران در زمان‌هايي است كه موضوع انتصاب و يا امتيازات ديگر مطرح است. حزب كارگزاران را به عبارتي مي‌توان حزب موسمي دانست؛ بدين معنا كه در برهه‌هاي حساس كه شايد هزينه‌اي به احزاب اصلاح‌طلب وارد شود، اين حزب تمايل چنداني به ديده شدن ندارد اما به محض اینکه زمان تصميم‌گيري براي انتخاب فردی در يك جايگاه می‌رسد تحريكات اين حزب بيش از سايرين دیده می‌شود. غلامحسين كرباسچي كه چندان تمايلي به سخن گفتن با رسانه‌ها ندارد در اين مقاطع از گفت‌وگو با رسانه‌ها پرهيز نمي‌كند. نكته قابل تامل اين است كه برخي اعضاي اين حزب كه در سه سال هجمه به دولت سكوت را بر هر مولفه‌ای ترجيح داده بودند اكنون خود را موظف به دفاع از دولت مي‌دانند، چنان كه غلامحسين كرباسچي اخيرا در پاسخ سوال يكي از نشريات مبني بر اينكه «آيا یا تحليل اصولگرايان رئيس‌جمهور درحال تغيير فاز سياسي از اصلاح‌طلبان به اصولگرايان است؟»گفته بود: «فكر مي‌كنم اين تحليل را هر كسي كه مطرح مي‌كند، خودش هم آن را قبول ندارد. به اين دليل كه اگر اصولگرايان اين تحليل را قبول داشتند كه آقاي روحاني اصولگراست و حرف اصلاح‌طلبان برايش اهميتي ندارد، دليل نداشت كه آن‌قدر با آقاي روحاني مخالفت كنند و نقدهايي كه واقعا به دولت وارد نيست را نسبت به دولت مطرح كنند. اگر اصولگرايان اين تحليل‌ها را مي‌كنند، به نظر من حرف خودشان را باور ندارند.» اين پاسخ كرباسچي را مي‌توان از جهاتي در راستاي نزديك نشان دادن اين جريان به روحاني معنا كرد تا اصلاح‌طلبان ديگر آن‌چنان انتقادي به استفاده نكردن روحاني از نيروهاي آنان براي ورازتخانه‌ها نداشته باشند.

نجفي خوب است اما بقيه هم بودند

اگر چه به احتمال زياد روز يكشنبه محمدعلي نجفي به عنوان گزينه رئيس‌جمهور براي تصدي وزارت آموزش و پرورش معرفي مي‌شود كه عضو ارشد حزب كارگزاران و داراي سوابق مديریتي خوبي است و ترديدي در توانايي‌هاي او نيست اما به غير از او گزينه‌هاي ديگري در ميان اصلاح‌طلبان بودند كه شايستگي حضور دراين جايگاه را داشتند و پيش از اين هم در اين جايگاه كارنامه قابل قبولي ارائه داده بودند، اما ظاهرا روحاني حلقه تعريف شده‌اي دارد كه انتخاب گزينه‌هايي خارج از آن برايش چندان امكانپذير نيست و در حالتي بدبينانه مي‌توان اين موضوع را مطرح كرد كه برخي براي چنين انتصاب‌هايي به روحاني فشار وارد مي‌كنند.

كارگزاران، محور شوراي اصلاحات!

به نظر مي‌رسد آنچه اين روزها درباره تحركات حزب كارگزاران منتشر مي‌شود به شكلي است كه مي‌توان با در كنار هم قرار دادن آنها به يك زنجيره متصل به هم دست پيدا كرد. مانند خبر ديروز كه بر مبناي آن «حزب كارگزاران سازندگي به مدت سه ماه رياست شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات را بر عهده خواهد داشت.» عضو شوراي مركزي حزب كارگزاران و سازندگي اظهار كرد: «از روز شنبه اول آبان‌ماه به مدت سه‌ماه دبيركل حزب كارگزاران سازندگي رئيس دوره‌اي شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات است.» يدا... طاهرنژاد گفت: «رياست اين شورا به صورت دوره‌اي و نوبتي به احزاب و تشكل‌هاي عضو واگذار مي‌شود. اين روند بر اساس حروف الفبا پيش رفته تا اين دوره نوبت حزب كارگزاران شده است.» طاهرنژاد همچنين اظهار كرد كه«هفته آينده اولين جلسه شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات به رياست غلامحسين كرباسچي برگزار خواهد شد.» از اين خبر مي‌توان برداشت كرد كه كارگزاران از فرصت رياست در شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات در جهت قانع كردن اصلاح‌طلبان براي حضور نداشتن در تركيب كابينه استفاده خواهد كرد.

لبخند تلخ اصلاح‌طلبان

در نهايت بايد اذعان داشت كه لبخند اصلاح‌طلبان به روحاني نه از سر رضايت آنها از نگاه كمرنگ رئيس‌جمهور به نقش اين جريان درسير موفقيت‌هاي دولت، بلكه براي اميدبخشي به جامعه در انتخابات ۹۶ است. اصلاح‌طلبان طي سال‌هاي فعاليت خود با فراز و فرودهاي زيادي مواجه بودند كه نتيجه آن افزايش اراده آنها در پيمودن مسير اصلاحات بود. اصلاح‌طلبان امروز اگر هم از تصميم رئيس‌جمهور رضايت نداشته باشند اما مي‌دانند كه باز هم براي آرامش جامعه و ادامه مشي اعتدالي بايد سكوت وهمراهي كنند و به عبارتي در پشت پرده كمك‌رسان مردان روحاني باشند.

http://www.armandaily.ir/fa/Main/Detail/167069

ش.د9503027