(روزنامه شرق ـ 1395/06/07 ـ شماره 2667 ـ صفحه 19)
*امنیت ملی جزء منافع ملی است، منافع ملی تنها در چارچوب مرزها تعریف و خلاصه نمی‌شود، بلکه به منافع ملی در ارتباط با کشورهای پیرامونی نیز بايد توجه شود.
*می‌توانیم با هر کشوری که در مقابله با تروریست صادق باشد، همکاری کنیم، به این دلیل است که همکاری با روسیه برای مقابله با تروریسم را لازم دانسته‌ايم و روی آن سرمایه‌گذاری کرده‌ایم.
*همکاری نظامی را که برای مقابله با تهدید تروریسم انجام می‌شود، مهم، استراتژیک و لازم می‌دانم. با وجود آنکه عده‌ای به این حرکت اعتراض داشته و عده‌ای هم آن را توجیه کردند، من مدافع سرسخت این همکاری هستم و اطمینان دارم، حرکتی درست و صحیح بوده است. همکاری نظامی و امنیتی با یک قدرت بزرگ جهانی، برای مقابله با تهدید و تأمین امنیت ملی و منطقه‌ای و منافع مشترک و امنیت مشترک و مقابله با آنها علیه دشمن مشترک، اقدامی عقلایی است و نباید ترسی از همکاری با یک ابرقدرت داشت.
*احساس ترس از نزدیک‌شدن به روسیه، به گذشته تاریخی بازمی‌گردد؛ یعنی ترسی تاریخی است، معنای آن این است که ما در گذشته و در مقاطعی از تاریخ سیاسی ایران، لطماتی خورده‌ایم و این حوادث به گذشته بازمی‌گردد.
*اگر چنانچه در مقطعی هواپیماهای روسیه با هدف مقابله با تهدید داعش، در یکی از پایگاه‌های نظامی ما سوخت‌گیری کردند، نباید به‌عنوان یک نقطه ضعف دیده شود، بلکه باید نقطه قوت، تلقی شود. ما باید بتوانیم با همه کشورهای قدرتمندی که با ما همسو هستند، در چارچوب قانون اساسی و منافع و امنیت ملی، مانور دریایی، هوایی، زمینی و همکاری نظامی داشته باشیم و پیمان نظامی ببندیم.
*اولویت اصلی دولت حل مسئله و خصومت هسته‌ای و برقراری برجام بود و البته در جای خود، کار بسیار بزرگی، از جهات گوناگون اقتصادی، فرهنگی، نظامی و امنیتی بود. مهم‌ترین اثر برجام دفع خطرات احتمالی جنگ بود که سایه شوم جنگ را از سر کشور برداشت، چراکه تندروهای آمریکایی که زیر نفوذ اسرائیل عمل می‌کنند و رقبای منطقه‌ای ما مانند سعودی به دنبال این بودند که به بهانه مسئله هسته‌ای، شرایط را آن‌قدر برای ما تنگ و پرهزینه کنند تا بهانه‌ای برای حمله به ایران فراهم شود.
*دولت باید از همه اهرم‌های ملی، مردمی، قومی و مذهبی براي تنش‌زدایی با کشورهای همسایه استفاده کند؛ اهل سنت ایران می‌توانند در اینجا به تنش‌زدایی با کشورهای همسایه کمک کنند، ما اهل سنت را برای برقراری امنیت بیشتر، یک فرصت می‌دانیم، آنها می‌توانند در تأمین خواسته‌های اقلیت شیعه که در عربستان هستند، تلاش کنند؛ حتی می‌توانند در لابی سیاسی با حکومت سعودی مؤثر باشند. باید از این اهرم‌ها استفاده شود و شاید در این جهت و استفاده از این ظرفیت، کمی کُندکاری شده و از آن غافل بوده‌ایم؛ اما از طرفی متأسفانه، گروه‌های افراطی داخلی با اقدامات نسنجیده و هیجانی، این فرصت را از دولت برای کسب موفقیت‌های بیشتر دیپلماتیک و تنش‌زدایی با جهان، سلب کردند. حمله به سفارت عربستان با هیچ معیار منطقی و سیاسی توجیه نمي‌شود، آن اتفاق توانست فرصت‌هاي بعدی را از دولت بگیرد و بهانه به دست حاکمان سعودی که در موضع ضعف بودند، بدهد تا دست به مظلوم‌نمایی در مجامع جهانی بزنند و با تبلیغات، آثار مثبت توافق ایران و شش کشور بزرگ دنیا را کاهش دهند؛ حمله به سفارت عربستان راه تنش‌زدایی را طولانی کرد.
*آقای روحانی در همان ابتدای کار گفتند انگیزه و هدف اصلی دولت تدبیر و امید از مذاکرات این بوده که ضمن رفع تشنج‌ها و اختلاف ایران با برخی قدرت‌ها و حفظ حقوق قانونی، هم چرخ اقتصاد مردم بچرخد و هم چرخ سانتریفیوژها.
*مسیری که در گذشته می‌رفتیم قطعا به بن‌بست و به تعطیلی مطلق کشور می‌رسید؛ اما تلاش‌های دولت کنونی در مسیر حل مشکلات، بازکردن گره‌ها و هموارکردن راه برای توسعه و رونق اقتصادی و چرخیدن چرخ دوباره کارخانه‌ها و فعالیت دوباره آنان است.
*ما می‌گوییم تحریمی که ١٢ سال بر اقتصاد و امنیت کشور سایه افکنده بود، شش ماه و یک سال برای خروج از آن شرایط به‌ويژه با کارشکنی‌هایی که بعضی دولت‌ها انجام می‌دهند، کافی نیست.
*برخلاف تمامی این فشارها، آمار و ارقام در حوزه اقتصاد، نشان می‌دهد چرخ اقتصاد، با کمی کندی مي‌چرخد؛ اما در حال چرخش است و ان‌شاءالله آثار مثبت آن را مردم به‌زودی و در یک فرجه زمانی منطقی احساس خواهند کرد.
*در گذشته نه‌چندان دور، در مقطعی وزارت اطلاعات خبر داد سیلوهای ما فقط برای مدت کوتاهی گندم دارند؛ بنابراین مجبور شدند گندم را با هواپیما وارد کنند. این خطرات وجود داشته و به مردم گفته نمی‌شد تا نگرانی ایجاد نشود؛ اما درحال‌حاضر با تلاش این دولت و در سایه گفت‌وگوهای بین‌المللی و رفع اختلاف‌هاي جهانی، نباید نگران مشکلاتی از این دست باشیم.
*اینکه ما نان‌مان را از خارج بخریم، باید بدانیم اگر تحریم و محاصره شدیم، باید تن به هر کاری و ذلت بدهیم؛ اما امروز شما می‌بینید ما دیگر احتیاجی به خرید گندم نداریم، این یعنی چرخ اقتصاد حرکت کرده است و قطعا سال‌های دیگر بهتر خواهد بود.
*ممکن است دعواهای سیاسی هم داشته باشیم؛ اما در بزنگاه‌های اصلی این مردم هستند که تصمیمات اصلی را مي‌گيرند. من براساس همین اعتقاد و استدلال، به نتیجه انتخابات ٩٢ مطمئن بودم؛ نتیجه‌ای که با وجود فشار سلیقه‌ای که زیاد معتقد به این نیستند که تحولات کشور ناشی از رأی و تصمیم مردم و روند مدیریت با رأی آنان است. البته مطمئن هستم مقام معظم رهبری نیز نظرشان بر اهمیت رأی مردم و برتری آن بر سایر نظرات و سلایق است.
*رهبری مکرر اعلام کردند جمهوری اسلامی تکیه بر آرای مردم دارد. در انتخابات ٩٤ مجلس اگرچه برخی‌ها تمایلات دیگری داشتند و مایل به برگزاری انتخاباتی پرشور هم نبودند، ردصلاحیت گسترده‌ای هم صورت گرفت ولی آنچه اتفاق افتاد مطابق با میل آنان نبود. عده‌ای می‌خواستند مجلس جور دیگری باشد اما تصمیم مردم چیز دیگری بود.
*برخی جریانات سیاسی به دنبال این هستند که نتیجه انتخابات باب میل آنان باشد و صندوق‌های رأی هم زیاد تعیین‌کننده نباشد. به‌تعبیری، عده‌ای بیشتر بازی دموکراسی را می‌پسندند و نه انتخابات را. در جلسات خودشان هم می‌گویند که دموکراسی یک بازی است و آن را نمایشی تلقی می‌کنند؛ ولی مردم‌سالاری اعتقادی است که امام و رهبری بر آن تأکید داشته و دارند. درست است به‌دلیل فقیه‌‌بودنشان مشروعیت‌شان الهی است اما اگر مردم انتخاب‌شان نکرده بودند، برای خودشان این مقبولیت را قائل نبودند. مگر امام نفرمودند که چون مردم من را انتخاب کردند، من دولت تعیین می‌کنم.
*ممکن است برخی روحانیون و بعضی گروه‌های سیاسی، این را نپسندند اما این یک خرده‌فرهنگ و سلیقه خاص یک گروه است؛ نظام جمهوری اسلامی برآمده از آرای مردمی است. انتخابات اسفندماه گذشته و سال ٩٢ هم تأکیدی بر این واقعیت و حقیقت، با حضور پر شور مردم بود.
*مصلحت کشور، منافع ملی و حیات سیاسی اصلاح‌طلبان، در حمایت از روحانی است و بی‌تردید مصلحت هیچ‌کس در عبور از روحانی نیست. اصلاح‌طلبان به همان دلیلی که در سال ٩٢ آمدند و از نامزدی روحانی حمایت کردند حال هم باید بیایند و حمایت کنند و قاعدتا چاره‌ای جز این ندارند. برای اینکه هیچ گزینه‌ای برای این شرایط به غیر از شخصیت معتدل و بصیری مانند آقای روحانی وجود ندارند.
http://www.sharghdaily.ir/News/101508
ش.د9503985