(روزنامه آرمان – 1396/05/04 – شماره 3376 – صفحه 3)
مراسمی با عنوان خودکفایی بنزین برگزار شد و در همین حین گزارشی دریافت کردیم مبنی بر اینکه در کلانشهر تهران بنزینی توزیع می‌شود که بسیار خطرناک است و مردم را به بسیاری از بیماری‌ها از جمله سرطان‌های لاعلاج مبتلا می‌کند. وی ادامه داد: بر این اساس از شهرداری خواستیم که اندازه‌گیری‌هایی انجام دهد و اندازه‌گیری‌ها نشان داد که میزان بنزن بسیار بالاست. اعتراضاتی صورت گرفت؛ اول به نمایندگان حامی و نزدیک دولت به‌صورت کتبی شرایط را گفتم و اعتراض خود را مطرح کردم، اما وقتی دیدم توجهی نمی‌شود در شورای شهر بیان و موضوع را با عنوان تهدید به بهداشت و سلامت عمومی رسانه‌ای کردم. وی گفت: هجمه رسانه‌های طرفدار دولت از آن زمان علیه ما شروع شد که تا سال ۹۲ ادامه داشت. بررسی وضعیت آلاینده‌ها در شهر تهران از جمله درباره بنزن بود. تمام اطلاعاتی که از شهرداری تهران وجود داشت در سازمان به نوعی تایید شده بود، اما اجازه رسانه‌ای شدنش را ندادند.
علنی نکردند، علنی کردیم
وی با تاکید بر اینکه «قطعنامه پشت قطعنامه به‌طورکلی راه را بسته بود و اراده‌ای نبود که مشکل را حل کند»، عنوان کرد: از سال ۹۲ با آقای زنگنه مکاتبه داشتیم که ایشان بنزین پتروشیمی را از چرخه خارج کنند و سال ۹۳ به من اعلام کردند که بنزین پتروشیمی به‌طور کامل از رده خارج شده است. معاون رئیس‌جمهور درباره تهدیدهایی که به دلیل اعتراضات به عملکرد شهرداری در شورای سوم، شده بود، اظهار کرد: در پی دریافت گزارشی از توزیع بنزین با‌درصد بنزن بالا از شهرداری خواستیم که اندازه‌گیری‌هایی انجام دهد و اندازه‌گیری‌ها نشان داد که میزان بنزن بسیار بالاست. اعتراضاتی صورت گرفت. اول اعتراضاتی به‌صورت کتبی به نمایندگان حامی و نزدیک دولت داشتیم؛ شرایط را گفتم اما وقتی دیدم توجهی نمی‌شود در شورای شهر بیان و آن را رسانه‌ای کردیم.
در آن زمان مورد عتاب واقع شدم. وی با بیان اینکه «همزمان با این موضوع، داستان فروش پارک پردیسان بود که دولت وقت اصرار به فروش پارک پردیسان داشت و آن را علنی نکرده بود»، خاطرنشان کرد: موضوع را با همکاری رسانه‌ها علنی کردیم و شورا به این مساله معترض شد. موضوع دیگر، مساله پارازیت‌ها در شهر بود که متاسفانه با وجود تمامی تلاش‌هایی که شورای شهر انجام داد، دولت و خود شهرداری هم همراهی نکرد و در نهایت مساله آسیب‌دیدگان حوادث بعد از ۸۸ بود و اینها کنار هم موجب شد که در شورای سوم همکاری‌های خوبی صورت گیرد. ابتکار با تاکید بر اینکه «نماینده مردم نباید بنشیند و به صندلی تکیه بزند»، افزود: در شورای شهر باید رویکردی باشد که از حقوق مردم حمایت کنند و در شورای سوم چندین موضوع موجب شد که برخی عکس‌العمل‌ها و فشارها شکل بگیرد.
خلأ قانونی
عضو سابق شورای شهر تهران با بیان اینکه «در زمینه نظارت بر عملکرد شهرداران خلأقانونی وجود دارد»، گفت: خلأقانونی به حدی است که شهردار اگر پاسخگو نباشد، تنها کاری که شورای شهر می‌تواند انجام دهد این است که شهردار را استیضاح کند؛ یعنی به مرحله آخر برسد؛ اگرچه این ابزار قوی است اما باز هم ضعف‌ها و مشکلاتی دارد. وی افزود: یکی از اعتراضاتی که آن موقع داشتیم، این بود که قالیباف اصرار داشت محل درآمد خودش را از محل فروش پروانه و فروش شهر قرار دهد و بعد با احمدی‌نژاد توافق کرده بودند که یک طبقه اضافه بر طرح جامع ارائه شود اما کل طرح جامع را به این بهانه کنار گذاشتند و از احمدی‌نژاد در شورای شهرسازی مصوبه یک طبقه اضافه‌تر از طرح جامع را گرفتند و در مقابل نیز، احمدی‌نژاد امتیاز تکمیل طرح‌های مسکن مهر را در تهران از آنها گرفت که مخالف سیاست‌های طرح جامع و بارگذاری جدید در شهر تهران بود.
تونل نیایش و پل صدر
معاون رئیس‌جمهور با اشاره به طرح‌های بسیار پر سر و صدا مانند پل صدر و تونل نیایش، تصریح کرد: در کمیسیون عمران و زیربنایی شورای شهر همه به‌شدت مخالف ساخت این پل بودند و اساسا هیچ‌توجیهی برای ساخت تونل نیایش هم وجود نداشت اما می‌گفتند که توجیهی برای ساخت اینها وجود دارد. عملا متوجه شدیم که بیشتر طرح‌هایی عجولانه برای انتخابات بوده تا نمایش بزرگی از عملکرد ارائه شود. ابتکار تاکید کرد: در مورد پل صدر، ما مخالف بودیم اما بعد گفته شد توجیه بودند و همه اعضای کمیسیون این را پذیرفتند. تاییدیه رسمی گرفته نشد، فقط آمدند و گزارش کلی دادند و رفتند. هم مخالف تونل نیایش بودیم و هم پل صدر و توجیه این موضوع بسیار بسیار دشوار بود.
http://www.armandaily.ir/fa/news/main/192397
ش.د9602191