تاریخ انتشار : ۰۲ آبان ۱۳۹۶ - ۰۹:۴۲  ، 
شناسه خبر : ۳۰۵۵۹۲

(روزنامه آفتاب يزد ـ 1394/12/18 ـ شماره 4569 ـ صفحه 1)

نمی‌خواهم منکر خدمات مجلس ششم شوم؛ هرگز. اما این مجلس نیز همانطور که نقاط قوت چشمگیری داشت تهی از نقاط ضعف نبود. یکی از آنان بی‌تردید برخی تندروی‌ها بود.شاید اگر تدبیر می‌شد نمایندگان مصلح آن مجلس، می‌توانستند از راه‌های کم‌خطر و بهتری به خواسته خود برسند. آنان قطعا نیت خیر داشتند و قصدشان اصلاح برخی قوانین کهنه و دست و پاگیر بود اما راه درستی را انتخاب نکردند و آن حواشی معروف ایجاد شد.اما با وجود این نقطه ضعف این مجلس یکی از بهترین مجالس جمهوری اسلامی‌بود که چه کیفی و چه کمی‌طعنه می‌زد به مجلس اول.اتفاقا علیرغم پروپاگاندای دلواپسان و برخی اصولگرایان، مردم نیز این مجلس را«بد» و «ناکارآمد» نمی‌دانند.حداقل آن است این مجلس هرچه بود مثل مجالس هفتم و هشتم اصولگرایان «وکیل الدوله» نبود و سعی کرد «وکیل المله» باشد.

برای صحت این ادعا کافی است

به تبلیغات انتخاباتی اصولگرایان رجوع کنید تا متوجه شوید ترساندن مردم از تکرار مجلس ششم چه خروجی داشت.حداد عادل که زعامت اصولگرایان را این دوره در اختیار داشت در اظهارنظری، چند روز مانده به برگزاری انتخابات بیان نمود که «صدای پای مجلس ششم را می‌شنود».او «نمایش» بازی می‌کرد در تئاتری که اتاق فکر اصولگرایان آن را کارگردانی می‌کرد . اما نمی‌دانست که مردم نه تنها از تکرار مجلس ششم بیم ندارند بلکه به استقبال آن هم می‌روند.اتفاقا رفتند.خوب هم رفتند.به طوریکه به قول حسن روحانی مردم تهران کار را یکسره کردند و یک ضرب 30 اصلاح طلب و اعتدالگرا را روانه مجلس نمودند.

حتی کاری تر از انتخابات مجلس ششم که دور دومی‌شد.در این میان تلویزیون هم کم مایه نذاشت.اتاق فکر اصولگرایان که بیشتر به تاریکخانه شباهت دارد دستور اکید به تمام رسانه‌ها داده بود به «رُل» حداد عادل اکتفا نکنند و موج «مجلس ششم هراسی» راه بیندازند.

از همین رو صرفنظر از فحاشی‌های روزانه روزنامه‌های دلواپس به نمایندگان مجلس ششم که دیگر عادی شده تلویزیون هم در قالب مستند‌هایی نمایندگان این مجلس را مشتی «دَجال» جا زد تا به خیال خود، مردم از هول این «لو لوها» به دامان اصولگرایان و لیست حداد عادل پناه ببرند. اما کارساز نشد.قبلا هم نوشته بودم که مردم فانوس به دست به دنبال اصلاح طلبان می‌گردند تا به آنان رای دهند.به شخصه این فانوس را در حوزه‌های رای گیری روز 7 اسفند دیدم.لیست «امید» دست به دست می‌شد و مردم با ولع بسیار 46 اسم را می‌نوشتند و «تََََََََکرار» می‌کردند!

حال علیرغم آن سیاست‌ها و این نتایج، آقایان اصولگرا به همراه رسانه‌های شان بازهم عبرت نگرفته اند چرا که همچنان بر سیاست «مجلس ششم هراسی» اصرار می‌ورزند.نمی‌دانم از غرور است یا کج فهمی‌اما هرچه هست حاکی از آن می‌باشد که گویا به چشمشان عینک سیاه زده اند و در گوششان پنبه کرده اند تا نه صدای مردم را بشنوند و نه آنان را ببینند.

ماجرای پروانه سلحشوری منتخب مردم تهران در مجلس بعدی از همین قسم بود. از داخل یک مصاحبه با یک خبرنگار ایتالیایی گشتند یک جمله پیدا کردند، آن را پرداختند و تحریف نمودند تا بگویند این‌ها هنوز نیامده یک پا مجلس ششمی هستند.دریغ از آنکه اولا مجلس ششم ترس ندارد و ثانیا چند صباحی است اصلاح طلبان توانسته اند میان خواسته‌های اصلاح طلبانه خود و راه‌های رسیدن به آن رابطه منطقی و معقول ایجاد کنند. یعنی مثل قبل نه از بیراهه می‌روند و نه به دنبال میانبرهستند. مثل سال92 کانالی را برای اصلاح طلبی انتخاب می‌کنند که هم مطمئن باشد و هم شدنی. حسن روحانی هم اصولگرا بود و هم عضو جامعه روحانیت مبارز.اما از کانال او هم درصد پیروزی در انتخابات بالا رفت و هم قابلیت اجرای نقشه‌های اصلاح طلبی هموار شد.

مع الوصف به نظر می‌رسد «مجلس ششم هراسی» نه تنها سیاستی نخ نما شده است بلکه کارآمد هم نیست.اگر کارآمد بود فی الحال مهدی کوچک زاده منتخب اول مردم تهران بود نه محمدرضا عارف،.بنابراین بهتر است مدعیان اصولگرایی به فکر حربه دیگری برای ضربه زدن به مجلس بعدی باشند.راه‌کار‌هایی جز توهین به رای مردم، تحقیرزنان، پاره کردن بنر و ترساندن از تکرار مجلس ششم!

http://aftabeyazd.ir/?newsid=29397

ش.د9406076