(روزنامه آرمان – 1396/07/25 – شماره 3444 – صفحه 2)
انتقاد مطهری
علی مطهری در مورد علت طولانی شدن معرفی وزیر علوم به ایسنا گفت: این مساله به روش آقای روحانی بر‌می‌گردد. ایشان می خواهد رضایت همه نهادها را جلب کند و چنین چیزی ممکن نیست. در واقع حق مجلس ضایع می شود. تنها نهادی که باید نظر بدهد، مجلس است. رئیس‌جمهور باید گزینه پیشنهادی خود را معرفی کند و مجلس باید نظر بدهد. نایب رئیس مجلس با تاکید بر اینکه دولت باید در این مواقع مستقل تصمیم بگیرد و عمل کند، گفت: الان در معرفی وزیر علوم آقای روحانی باید آن کسی را که خودشان اصلح می دانند، معرفی کنند و منتظر اعلام رضایت دیگران نباشند. همین سرپرست فعلی وزارت علوم آقای دکتر سید ضیاء هاشمی به نظرم مناسب است. چرا کار را معطل کرده‌اند؟ آقای احمدی نژاد در این‌گونه موارد مستقل‌تر عمل می‌کرد و کمتر اجازه دخالت می‌داد.
هر دم از باغ
طی چندماه اخیر نام‌های بسیاری برای تکیه بر سکان وزیر علوم شنیده می‌شود. روسای اکثر دانشگاه‌های تهران و کلانشهرها به نوبت عنوان جدیدترین گزینه را از یکدیگر می‌گیرند. حتی بعضا نام‌هایی شنیده می‌شود که نه سنخیتی با فضای دانشگاه دارند و نه با شعارهایی که روحانی بر اساس آن همراهی دانشجویان منتقد را به دست آورد. سلیمی رئیس فعلی دانشگاه علامه که در چند سال مسئولیتش انتقادات بسیاری بین دانشجویان و اساتید این دانشگاه از وی مطرح شد، منصور غلامی رئیس دانشگاه بوعلی همدان که سابقه احضار دانشجویان به کمیته انضباطی و تعلیق آنان از تحصیل به دلیل حضور انتقادی در برنامه‌ای با حضور مهرداد بذرپاش را دارد و حمید میرزاده رئیس سابق دانشگاه آزاد، تنها تعدادی از این اسامی غیرمنتظره هستند. در این میان اما دو نام بیشتر شنیده می‌شود؛ سید ضیاء هاشمی به دلیل مسئولیت سرپرستی‌اش و الهام امین‌زاده به دلیل اصرار شخصی برای تحمیل نامش به فضای رسانه‌ای!
امین‌زاده و گلچین کردن
بر روحانی پوشیده نیست که امین‌زاده احتمالا بین 100گزینه اول دانشگاهیان هم نیست و با تمام وادادگی‌ها در معرفی تعدادی از وزرا، بعید به نظر می‌آید روحانی تا حدی به شعارهایش پشت کند که الهام امین‌زاده را بر جایگاه فرجی دانا (در دولت خود روحانی) بنشاند. رصدی کوتاه بر فضای مجازی نشان می‌دهد امین‌زاده پس از پر شدن پست‌های معاونت حقوقی و دستیاری حقوق شهروندی رئیس جمهور، به شدت مایل است هنوز در دولت مسئولیتی داشته باشد. او ابتدا خود را گزینه اولیه روحانی برای وزارت دادگستری معرفی کرد و با مشاهده جایگاه خالی وزارت علوم و با استفاده از مطالبه جامعه برای معرفی وزیر زن سعی در مطرح کردن خود نمود. او حتی به سرعت با برخی از مراجع قم که وی را به حضور پذیرفتند دیدار کرد تا همراهی ایشان با حضور وزیر زنی از جنس وی به ذهن تصمیم‌گیرندگان متبادر شود.
امین‌زاده به هیچ مصاحبه‌ای نه نگفت تا مرتب نامش در فضای رسانه‌ای به عنوان گزینه شنیده شود و مواضع تند پیشین خود را تعدیل کرد تا با مخالفتی از سوی جامعه دانشگاهی مواجه نشود. او که روزی گفته بود در انتخابات مجلس نهم از بین لیست اصولگرایان و جبهه پایداری افرادی را گلچین کرده، اکنون خود را «اصولگرای اصلاح‌طلب با مشی اعتدالی» معرفی می‌کند! جدا از اینکه احتمالا این عنوان احتمالا برای اولین بار از امین‌زاده شنیده شده، در سپهر سیاسی ایران به عنوان دیدگاهی سیاسی مطرح نیست. بین سیاسیون کسی که با سابقه رای دادن به نامزدهای جبهه پایداری خود را معرفی می‌کند بسان فردی دیده می‌شود که هم حمایت نهادهای اصولگرا را می‌خواهد، هم عدم مخالفت بدنه اصلاح‌طلب را تا با محافظه‌کاری‌ای از جنس اصولگرایی اصلاح‌طلبانه با مشی اعتدالی چهار سالی وزیر باشد.
ضیاء هاشمی و مزیت مهم
سید ضیاء هاشمی چهره‌ای معقول‌تر از امین‌زاده از خود نشان داده و در عین تایید گزینه بودن خود تلاشی علنی جهت مطرح شدن در فضای رسانه‌ای نکرده است. او سرپرست فعلی وزارت علوم است و احتمالا در مجلس هم با مخالفت جدی رو به‌رو نخواهد شد. هاشمی اما با گزینه‌های مد نظر جامعه دانشگاهی فاصله بسیاری دارد. انتخاب فرجی‌دانا به عنوان رئیس ستاد دانشگاهیان روحانی پیام واضحی ارسال می‌کرد که احتمالا او یا افرادی که هم‌جهت با وی هستند وزیر بعدی علوم خواهند بود. هاشمی اما به هیچ عنوان هم‌جهت با فرجی دانا شمرده نمی‌شود و مرز واضحی با افرادی چون توفیقی، میلی منفرد، خانیکی و... دارد. هاشمی مدیری محافظه‌کار است که نمی‌توان از ایستادگی وی در بزنگاه‌های حساس اطمینان حاصل کرد و در دوره‌ای که معاون فرهنگی بود، بسیاری از مطالبات دانشجویان را پاسخ نگفت. به نظر می‌رسد حتی معرفی برخی از افراد تندرو با هدف تقلیل مطالبات و رضایت از روی ناچاری دانشگاهیان به باقی ماندن هاشمی است و در حال حاضر تنها مزیت وی بهتر بودن از امین‌زاده است.
http://www.armandaily.ir/fa/news/main/200975
ش.د9602897