(روزنامه جمهوري اسلامي – 1396/05/16 – شماره 10938 – صفحه 6)
بسیاری از یهودیان فرانسوی که برای اقامت در شهرک‌های یهودی نشین، به اسرائیل مهاجرت کرده اند، برای بازگشت از آن کشور، با بی‌توجهی و مشکلات اداری پیش‌بینی نشده‌ای مواجه شده اند.
تابستان دراسرائیل، فقط فصل گردشگری نیست. این فصل همچنین زمان افزایش ورود یهودیانی است که تحت عنوانطرح «آلبا» با هدف اقامت دراسرائیل، وارد می‌شوند روز دوشنبه، دویست نفر از مهاجران جدید فرانسوی، در سن‌های مختلف تا فردی که دو ماه به 92 سالگی‌اش مانده، در میان هیاهوی تبلیغاتی گسترده در فرودگاه تل آویو مورد استقبال قرار گرفتند انتظار می‌رود به دنبال آنها گروه‌های دیگری نیز از چهار هزار فرانسوی جذب شده توسط وزارت جذب مهاجر اسرائیل وآژانس یهود، به عنوان یک ساختار نیمه دولتی که زمینه تسهیل مهاجرت آنان را به اسرائیل فراهم کرده‌اند، به ترتیب وارد اسرائیل شوند.
دلیل این استقبال صمیمانه چه بود؟ بدون شک، دلیل این استقبال گرم، کاهش شدید روند مهاجرت به اسرائیل، اززمان اوج آن در سالهای 2015 (که 7900مهاجر وارد اسرائیل شدند) است، که در اثر عوامل مختلف از جمله مواجه شدن بابسیاری ازموانع زندگی دراسرائیل، به فرانسه بازگشته‌اند.
اگر رقم واقعی مهاجران جدیدی که سالانه وارد می‌شوند با آمار کسانی که از اسرائیل خارج می‌شوند، مقایسه شود، مشخص می‌شود که افراد خارج شده، بیشتر از تعداد کسانی است که به اسرائیل مهاجرت می‌کنند. معمولا آمار کسانی که تصمیم به بازگشت از اسرائیل می‌گیرند، دقیقا اعلام نمی‌شود وآمارهای اعلامی تقریبا غیرواقعی است صرفنظر ازاینکه آمارهای آژانس یهود و یا نهادهای دیگر ملاک محاسبه وتوجه قرار گیرد حدود10 الی 30درصد از مهاجران پس از یکسال اقامت در اسرائیل به فرانسه بازمی‌گردند.
کدهای جدید
آقای ژاک ن، 70 ساله، مجرد و تاجر سابق در سنت دنیس، با روحیه‌ای آشفته گفت: تصمیم‌گیری در این مورد سخت است اما من چاره دیگری ندارم. زمانی که من در سال 2010 برای گذران آرام روزهای باقی‌مانده از عمرم، در نتانیا (1) ساکن شدم، حقوق بازنشستگی ماهانه هزار و صد یورویی من، معادل 5475 شِکِل(2) ارزش داشت، اما امروز با توجه به کاهش ارزش یورو، حقوق من معادل 4414 شِکِل شده است. این رقم از حداقل دستمزد در اسرائیل، جایی که همه‌چیز گران‌تر از فرانسه است، کمتر است.
بدون شک، بسیاری از مهاجران فرانسوی، به خصوص بسیاری از جوانانی که به ارتش جذب شده‌اند، از طریق تبلیغات اجتماعی تصمیم به مهاجرت به اسرائیل می‌گیرند، اما بسیاری از آنها هرگز به اسرائیل وارد نمی‌شوند. آنها هنوز در میان پارادوکس‌هایی شامل:
- حکومتی که آنها را عملاً درک نمی‌کند؛
- زبان و گویشی که با آن ارتباط برقرار کنند؛
- یک سیستم اجتماعی که بیشترین دغدغه‌اش محافظت از ستاره شش‌پر داود است؛
- و کدهای رفتاری متفاوت کسانی که فکر می‌کنند در کشور اصلی‌شان (فرانسه) هستند؛
قرار دارند.
برخی از آنها، مانند این زن و شوهر جوانی که تمام پس‌اندازهای‌شان را از دست داده‌اند و از ناتا(3) به همراه فرزندانشان، با ترک همه چیزهایی که در اسرائیل داشتند، به کنسولگری فرانسه آمده‌اند تا مسئولان را مجبور کنند زمینه بازگشت‌شان را به پاریس فراهم کنند. برخی دیگر، دندان‌پزشکانی هستند که پس از اقدامات (تروریستی) محمد مراح، از تولوز آمده‌اند و چون به سبب موانع اداری در اسرائیل نتوانستند در تخصص خود فعالیت نمایند، ترجیح دادند تل‌آویو را، برای رفتن به کانادا یا هرجایی که امکان رفتن‌شان به آنجا فراهم باشد، ترک کنند. به همین دلیل می‌توان گفت: استخدام مددکاران اجتماعی فرانسوی زبان در شهرداری شهرهایی مانند تل‌آویو، نتانیا و اشدود، تصادفی نیست، زیرا (تعداد قابل توجهی) از فرانسوی‌های مهاجر، برای درخواست کمک در مقابل این شهرداری‌ها تجمع می‌کنند.
درهای بسته
یکی از همین مشاوران اجتماعی که مایل نبود خودش را معرفی کند، گفت: اینکه گفته شود مهاجران فرانسوی «صندوق زرهی پول» هستند، ممکن است در مورد برخی از مهاجران درست باشد، ولی همه اینگونه نیستند، بسیاری از آنان به امید دست‌یابی به یک زندگی بهتر، به اسرائیل آمده‌اند.
او ادامه داد: آنها فکر می‌کردند مشکلاتی که در فرانسه با آن دست به گریبان بودند، در دوران اقامت شان در اسرائیل، خاتمه خواهد یافت، در حالی که وضعیت شان در اسرائیل، به دلیل وجود مشکلات و استرس، بدتر شده است.
او ادامه داد: در طول ماه‌ها، افرادی را دیده‌ام که در حد اعلای گرفتاری و دچار افسردگی بودند، چون نتوانسته بودند کاری پیدا کنند و پس اندازهایشان مثل ذوب شدن برف در نور آفتاب، تمام شده بود.اینجا تعداد پرونده زوج‌هایی که دچار اختلاف شده‌اند و یکی از آنها با ترک همسر و رها کردن فرزندان، به فرانسه بازگشته، اعلام نمی‌شود.
بسیاری از فرزندان آواره‌ای که یکی از والدین شان(معمولا پدر) به فرانسه بازگشته و دیگری در اسرائیل مانده است، پنجشنبه شب‌ها، دیروقت، در میدان کیکارهاتزموت در مرکز نتانیا تجمع می‌کنند.آنان بیشتر از آنکه خود را اسرائیلی احساس کنند، فرانسوی می‌دانند.در حال حاضر، این افراد بلاتکلیف، با قوانین محلی دچار مشکل شده‌اند.
پسرکی 16 ساله به نام دیوید، در مورد ارتکاب نوجوانان به زورگیری‌های کوچک و حداقل در یک مورد، فروش مواد روان گردان، طلبکارانه به من گفت: اتفاق خاصی نیافتاده؟ آیا تنها به همین دلیل، آنان باید نجس تلقی شوند؟
در حالی که آنها ما را برای چیزهای کم ارزش دستگیر می‌کنند، تو انتظار‌‌داری مشکلات ما را برطرف کنند؟ اینجا، ما هیچ امیدی به بهبودی اوضاع نداریم، جز آنکه در 18 سالگی به خدمت در ارتش فرستاده شویم، اگر هم به فرانسه برگردیم بیکار خواهیم ماند.(می‌شود گفت) هر جا که بروی، تمام درها به رویت بسته است.
پاورقی:
1- شهری ساحلی در استان مرکزی سرزمین‌های اشغالی
2- shekel؛ واحد پول اسرائیل
3- در حومه تل آویو
منبع: روزنامه لیبراسیون فرانسه
http://jomhourieslami.net/?newsid=143528
ش.د9604712