گناه فقط آن خطایی نیست که انجام می‌دهی؛ بلکه بیشتر آن کاری است که ناکرده می‌گذاری. آن کلمه لطیف و مهربان که فراموش کردی بگویی و نامه‌ای که ننگاشتی و آن سنگی که می‌توانستی از سرِ راه برادرت برداری و برنداشتی و نصیحت و راهنمایی‌ای که به آن نیازمند عرضه نکردی، آن نوازش گرم و آن صدای مهربان و دلاویز را که در غوغای هواهای خویش از یاد بردی و لطف و محبتی که به سادگی به فراموشی سپردی و غنیمت نشمردی فرصت‌های خدمت را که برای همه‌کس در زندگی پیش می‌آید. ناکرده‌های تو نیز گناه به شمار می‌آیند.