هفته گذشته «ریشی سوناک» نخست‌وزیر انگلستان در اقدامی بی‌سابقه، «دیوید کامرون» نخست‌وزیر سابق این کشور را به‌عنوان وزیر امور خارجه‌اش انتخاب کرد. این اقدام که تعجب و شگفتی بسیاری از رسانه‌ها و تحلیلگران بین‌المللی را برانگیخت، در واقع واکنشی بسیار محتاطانه از سوی دولت انگلستان به مسئله کاهش محبوبیت و احتمال سقوط کابینه سوناک بود. سوناک که از ابتدای نخست‌وزیری‌اش با عملکرد ضعیف در بسیاری از حوزه‌های سیاسی و اقتصادی، زمینه را برای سقوط احتمالی محافظه‌کاران در انتخابات بعدی فراهم کرده بود، معتقد است، بازگرداندن یک سیاست‌مدار کهنه‌کار به عرصه سیاست این کشور می‌تواند راه را برای پیروزی بعدی این حزب در انتخابات فراهم کرده و در عین حال سرپوشی بر نقاط ضعف کابینه سوناک باشد.
انتخاب دیوید کامرون برای وزارت امور خارجه انگلستان پیامدهای مهم‌تری نیز برای سیاست خارجی انگلستان دارد. دولت ریشی سوناک این روزها با بحران‌های بین‌المللی بسیاری دست به گریبان است. از یک‌سو مسئله جنگ در اوکراین و کمک‌های مالی و نظامی انگلستان به کی‌یف قرار دارد که دولت این کشور را با بحران اقتصادی رو‌به‌رو کرده و از سوی دیگر دولت انگلستان تلاش دارد واکنش مناسبی به بحران انسانی موجود در غزه داشته باشد. دولت سوناک با نگاهی به راهپیمایی‌های اعتراضی در داخل کشورش معتقد است، اگر قرار باشد در انتخابات بعدی، از حزب کارگر پیشی بگیرد و بر این حزب فائق آید، باید رویکرد مناسب‌تری به این اعتراضات و مسئله فلسطین داشته باشد. دیوید کامرون از جمله افرادی است که در طول دوران نخست‌وزیری‌اش بارها به اشغالگری رژیم صهیونیستی و به‌خصوص مسئله شهرک‌سازی‌ها اعتراض کرده و با این اقدام صهیونیست‌ها مخالفت کرده است. جایگزینی کامرون تلاش برای نفرت‌پراکنی وزیر کشور انگلستان، خانم سوئلا برویرمن علیه مسلمانان و راهپیمایی‌های اعتراضی در حمایت از مردم غزه بود، نشان داد دولت سوناک به‌دنبال این است که رأی مردمی را که این روزها با وجود تهدیدات مکرر، همچنان در خیابان‌ها هستند و از غزه حمایت می‌کنند، از دست ندهد. این مسئله اما نباید به از دست دادن رابطه خوب با رژیم صهیونیستی نیز منجر بشود. بر همین اساس است که شخصی برای وزارت امور خارجه انتخاب می‌شود که رابطه بسیار خوبی با آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها دارد. دیوید کامرون برای اولین سفر خود با عنوان وزیر امور خارجه، در ابتدای امر اوکراین را برگزید تا حمایت صد درصدی و قاطع کشورش از زلنسکی در مقابل روسیه را اعلام کند و برای دومین سفر نیز قرار است به‌زودی سفری به سرزمین‌های اشغالی داشته و دیداری با نتانیاهو و فرماندهان نظامی رژیم صهیونیستی داشته باشد. کامرون در عین حال که حمایت کشورش از حملات صهیونیست‌ها را به مقامات رژیم اعلام می‌کند، از آنها خواهد خواست که در بحران انسانی موجود در غزه رفتار مناسب‌تری داشته باشند و با آتش‌بس‌های موقت برای انتقال کمک‌های بشردوستانه موافقت کنند. ریشی سوناک در واقع با انتخاب کامرون نشان داد، در بحران غزه تمایل دارد همان رویکرد آمریکا را داشته باشد؛ اما در عین حال در داخل کشورش با لحن ملایم‌تری با مسلمانان صحبت کند تا مبادا رأی آنها را از دست بدهد. مسئله دیگر در انتخاب کامرون، پیامی است که این انتخاب به کشورهای اروپایی در ماجرای اجرای برگزیت می‌دهد. مسئله برگزیت در زمان نخست‌وزیری کامرون مطرح شد و دیوید کامرون با قبول مسئولیت برگزاری رفراندوم در واقع مسئولیت‌های بعدی در این زمینه در خصوص نتایج رفراندوم را پذیرفت؛ اما سیل مشکلات اقتصادی و سیاسی بعد از تصویب شدن برگزیت، باعث شد کامرون از سمت خود استعفا داده و راه برای شکل‌گیری دولت‌های ضعیف‌تر بعدی از جمله ترزا می یا جانسون باز شود. حالا کامرون خود باید به عنوان وزیر امور خارجه فرمان سیاست خارجی این کشور در مذاکرات بعدی با اتحادیه اروپا در این خصوص را در دست بگیرد و راهی برای اجرای نرم برگزیت پیدا کند. افرادی مانند جانسون که به دنبال برگزیت سخت یا خروج از اتحادیه اروپا بدون در نظر گرفتن رضایت اروپاییان بودند، به‌سرعت جایگاه خود را در سیاست داخلی انگلیس از دست دادند و حالا به نظر می‌رسد به کار گرفتن یک سیاست‌مدار کهنه‌کار و یک دیپلمات باسابقه در این زمینه، تنها راه ریشی سوناک برای عبور از این بحران بوده است.