ریشه انسان‌ها، فهم آنهاست. یک سنگ به اندازه‌ای بالا می‌رود که نیرویی پشت آن باشد، با تمام شدنِ نیرو، سقوط و افتادن سنگ طبیعی است! ولی یک گیاه کوچک از زیر خاک‌ها و سنگ‌ها سر بیرون می‌آورد و حتی آسفالت‌ها و سیمان‌ها را می‌شکند و سربلند می‌شود. هر فردی اگر به اندازه گیاهی کوچک ریشه داشته باشد، از زیر خاک و سنگ، از زیر عادت و غریزه و از زیر حرف‌ها و هوس‌ها، سر بیرون می‌آورد و افتخار می‌آفریند. ریشه ما، همان «فهم» ماست.