نفس به سینه مبدل به آه خواهد شد
بدون تو همه عمرم تباه خواهد شد
فدای آن رمضانی که با تو می‌آید
و با حضور تو شامش پگاه خواهد شد
اگرچه ماه خدا؛ باز بی تو خاموش است
به نور روی تو این ماه، ماه خواهد شد
کنار سفره این افتتاح خوشحالم
که در کنار تو ماه افتتاح خواهد شد
فدای چشم رحیمت! دل سیاهم را
اگر نگاه کنی بی‌گناه خواهد شد
قدم گذار به چشمم که با رسیدن تو
نصیب چهره من گرد راه خواهد شد
به هر که گفت رهایت کنم به او گفتم
گدا همی شه در این خانه شاه خواهد شد
دخیل دامن شش ماهه حسین شدیم
بساط گریه دوباره به راه خواهد شد
محمدعلی بیابانی