حضرت علی(ع) فرمودند: «هر که گفتارش فراوان شد، خطایش فزونى گرفت و هر که خطایش بسیار گشت، حیایش اندک شد و هر که حیایش اندک شد، پارساییاش کم شد و هر که پارساییاش کم شد، دلش مرد و هرکه دلش بمیرد، وارد آتش شود.» (نهجالبلاغه، حکمت 349 )