سال‌هاست در منظومه فکری رهبر معظم انقلاب به منزله شخصیت بی‌نظیری که مروج و مشوق این همه پیشرفت و توسعه کشور هستند، شاهد تکرار و تأکید بر کلیدواژه‌هایی، همچون «ساخت قدرت درونی»، «ضرورت قوی شدن و قوی ماندن» و «حرکت به سمت قله‌های علمی و خودکفایی» هستیم. شاید برخی‌ها در شرایط عادی به دلیل تکرار این راز و رمزهای حرکت نوعی احساس تکرار ملال‌آور و دلزدگی هم داشتند و به زبان و قلم هم آوردند، اما زمانی که کشور با شرایط غیرعادی، همانند هجوم ویروس منحوس کرونا مواجه می‌شود یا درگیر تهاجمی توحش‌آمیز، همانند حمله تروریستی به خاک کشورمان در کنسولگری دمشق روبه‌رو می‌شود و کارکرد تحسین‌آمیز و آثار و نتایج عملی و میدانی این توصیه‌ها و ترغیب‌های رهبری حکیم را به مدد انسان‌های عالم و دانشمند مسئولیت‌پذیر و ایران‌دوست به ثمر رسیده می‌بیند، تازه راز ریل‌گذاری‌های امامین انقلاب را می‌فهمد و نوعی احساس افتخار و غرور مقدس به ایرانی بودنش و در ایران زیستنش می‌کند.
این روزها که با تحلیل ابعاد و زوایای گوناگون و پردامنه حمله ایران به اهداف از پیش تعیین شده در سرزمین‌های اشغالی مواجه هستیم، می‌توان این غرور و افتخار ملی را بهتر توضیح داد. البته تحلیل حمله ایران در شعاع یک عمل نظامی، تقلیل و انحراف موضوع است. این حمله ریلی را در مسیر تاریخ معاصر تعویض و انتظاری ۴۵ ساله را از ذهن به عین منتقل کرد. ارزش اساسی این کار آن است که ایران در جهان امروز و در مقابل چشم مستکبران و سیادت‌طلبان جهان مستقل تصمیم می‌گیرد و از کسی اجازه نمی‌گیرد و ارزش دوم آن بود که با سلاح‌های ساخت خود چنین کرده است. این زمانی ارزشمند است که تصویر واضحی از ایران گذشته تا قرن‌های متمادی در ذهن داشته باشیم که از کجا به کجا آمده‌ایم و چگونه آن تحقیر تاریخی، قرارداد‌های ننگین و تجزیه و اشغال و کودتا را به دیوار کوبیده‌ایم. عقلانیت راهبردی‌ـ نظامی فرماندهان ما در این ماجرا بی‌نظیر بود. ضمن اینکه دفاع آنان مشروع بود و ما این رژیم خونخوار را جعلی می‌دانیم، اما باز چنان عمل کردیم که در ذهن جهانیان ادامه و استمرار این دفاع نیز مشروع و موجه باشد. دو پایگاهی را هدف قرار دادیم که در طراحی و حمله به کنسولگری در دمشق نقش داشتند و این یعنی هدف ما در ذهن جهان مشروع بود. آنچه مهم‌تر است اینکه در آن شب مدافعان مقابل ما، چهار قدرت اتمی دنیا، یعنی آمریکا، فرانسه، انگلیس و رژیم صهیونیستی بودند. همه آنان در آسمان صف کشیده بودند، اما باز ایران از آنان عبور کرد. ما به خود صهیونیست‌ها هم الگوی جنگیدن یاد دادیم که ما هدف نظامی را که علیه ما از آنجا اقدام شده است، هدف قرار می‌دهیم و به زن و کودک و بیمارستان و خبرنگار و منازل آسیبی نمی‌رسانیم.