در حالی که جنگ غزه کم و بیش ادامه دارد و تلاش‌های سیاسی برای دستیابی به آتش‌بس راه به جایی نبرده است؛ تلآویو، پایتخت رژیم صهیونیستی در بامداد جمعه 28 تیر ماه 1403، برای اولین بار شاهد یک حمله پهپادی بود.
رسانه‌های رژیم صهیونیستی به این حمله و کشته شدن دست کم یک صهیونیست اعتراف کردند. بر اساس گزارش این رسانه‌ها، یک فروند پهپاد بزرگ با نفوذ به آسمان فلسطین اشغالی در ارتفاع پایین از سمت دریا، وارد تلآویو شد و به یک ساختمان در خیابانی در نزدیکی سفارت آمریکا در سرزمین‌های اشغالی اصابت کرد. این حمله پهپادی افزون بر کشته شدن یک صهیونیست، خسارت‌های بسیاری به بار آورده است.
این نخستین حمله مقاومت یمن به تلآویو است و بیشتر حملات پیشین یمن، شهرهای ساحلی ایلات و حیفا را هدف قرار داده بود. از طرفی، جنبش انصارالله یمن از ماه‌ها پیش در راستای حمایت از مردم مظلوم و تحت محاصره غزه دریای سرخ را ناامن کرده و کشتی‌های وابسته به این رژیم را هدف قرار داده است. در واکنش به حملات انصارالله، آمریکا و انگلیس به همراه ائتلافی از کشتی‌های جنگی اتحادیه اروپا در منطقه دریای سرخ و خلیج عدن به گشت‌زنی دست زده و گاه به خاک یمن حمله می‌کنند. با این حال، اقدامات تهاجمی ائتلاف آمریکا و انگلیس مانع حملات انصارالله نشده یا به تضعیف زیرساخت‌های نظامی آن منجر نشده است.
آن گونه که در بیانیه نیروهای مسلح یمن آمده است، حمله به تلآویو در راستای دفاع از ملت مظلوم فلسطین و پاسخ به جنایات و نسل‌کشی ارتش اشغالگر صهیونیستی در حق مردم غزه، با پهپادی جدید به نام «یافا» انجام شده که قادر به دور زدن سامانه‌های رهگیری دشمن است و به وسیله رادارها نیز قابل شناسایی نیست و این عملیات کاملاً موفقیت‌آمیز بوده است.
«بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی که از این حمله شوکه شده است، خواستار بررسی و ارزیابی دلایل حمله پهپادی ارتش یمن به تلآویو شده است. «ایتماربن‌گویر» وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی گفته است: «ما امنیت در اسرائیل را به طور کامل از دست داده‌ایم و همه خطوط قرمز زیر پا گذاشته شده است.»
«یائیر لاپید» رهبر مخالفان دولت در رژیم صهیونیستی هم اذعان کرده است، انفجار پهپاد در تلآویو گواه دیگری است که دولت نمی‌داند و نمی‌تواند امنیت شهروندانش را تأمین کند. به گفته لاپید، هر کس بازدارندگی خود را در شمال و جنوب از دست بدهد، در قلب تلآویو نیز در امان نخواهد بود.
رسانه‌های عبری نیز حمله پهپادی به تلآویو را شکست مجدد رژیم صهیونیستی قلمداد کرده و ارتش این رژیم را به دلیل شناسایی نکردن پهپاد یمن زیر سؤال برده‌اند. این در حالی است که فاصله تلآویو تا بندر حدیده در یمن به منزله یکی از مراکز اصلی قدرت انصارالله حدود ۲۱۰۰ کیلومتر است و پهپاد برای طی این مسیر به چند ساعت زمان نیاز دارد؛ بنابراین، کشف نشدن آن نشان‌دهنده شکست سامانه‌های راداری و رصد رژیم صهیونیستی است.
در واقع، همان سؤالی که در چرایی غافلگیری رژیم صهیونیستی در بامداد 15 مهرماه 1402 به دنبال عملیات بی‌سابقه طوفان‌الاقصی مطرح بود، اکنون نیز بازتولید شده و محافل و افکار عمومی رژیم صهیونیستی می‌پرسند ارتش و نهادهای اطلاعاتی کجا هستند و چه می‌کنند؟
گزارش «یدیعوت آحارونوت» به نقل از یک شاهد عینی در ترسیم ناامنی در قلب پایتخت اسرائیل قابل توجه است: «تو در تلآویو هستی و فکر می‌کنی که همه چیز رو به راه است، اما بدون اینکه آژیر خطر به صدا درآید، به یکباره یک شیء را مشاهده می‌کنی که به سرعت به سمت تو می‌آید و منفجر می‌شود!»
البته ارتش رژیم صهیونیستی در توجیه ناکارآمدی خود ادعا کرده است، این پهپاد قبل از انفجار در تلآویو مشاهده شده بود و تصمیم گرفته شد که آن را رهگیری نکنند، زیرا به دلیل خطای انسانی در زمره اهداف غیرخصمانه طبقه‌بندی شده بود؛ اما روشن است که چنین توجیهاتی برای صهیونیست‌هایی که اکنون در تلآویو هم احساس امنیت نمی‌کنند، قابل پذیرش نیست.
حمله به قلب تلآویو هرچند به شکل تاکتیکی و محدود صورت گرفته است، اما آثار و پیامدهای راهبردی دارد. از یک سو رژیم صهیونیستی دریافته است که جبهه مقاومت قادر به زدن اهداف گوناگون در هر نقطه از این رژیم است و قدرت بازدارندگی و تجهیزات دفاعی پیشرفته این رژیم قادر به دفع آن نیست.
از سوی دیگر، سران تلآویو باید پیام حملات مقاومت اعم از حزب‌الله در جبهه شمال و انصارالله از جبهه جنوب را دریافت کرده و به این جمع‌بندی برسند که ادامه جنگ در نوار غزه برای آنان هزینه‌های سنگینی خواهد داشت.
آخرین حمله وحشیانه رژیم صهیونیستی بمباران هوایی منطقه‌ای در نزدیکی خان‌یونس در نوار غزه بود که در اثر آن دست‌کم ۷۱ فلسطینی به شهادت رسیدند. هدف از این حمله «محمد ضیف» فرمانده گردان‌‌های عزالدین قسام (شاخهٔ نظامی حماس) و از طراحان عملیات طوفان‌الاقصی بود که بنا بر اظهارات مقامات حماس به وی آسیبی نرسیده است.
در مجموع، با توجه به ناکامی دولت مستأصل نتانیاهو در نبرد غزه و مخالفت‌های گسترده علیه جنایات جنگی در نوار غزه، به نظر می‌رسد وی در نهایت چاره‌ای جز توقف جنگ و اعتراف به شکست نخواهد داشت؛ به ویژه اینکه زنجیره مقاومت در سایر جبهه‌ها، بر کم و کیف حملات خود علیه رژیم اشغالگر افزوده و با فشار روانی از درون، گزینه‌های رژیم صهیونیستی در مدیریت صحنه، روند نزولی یافته است.