روزنامه «واشنگتن تایمز» در مطلبی نوشت: «ایالات متحده برای چندین دهه، بهشتی برای جنگ‌سالارانی بوده که هموطنان خود را در غرب آفریقا شکنجه کرده، به آنها تجاوز کرده یا آدمخواری می‌کردند. برای نمونه، جنایتکاران جنگی پس از غارت لیبریا در جنگ‌های داخلی که باعث کشته شدن حدود ۲۵۰ هزار نفر در دهه‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ شد، به آمریکا پناه بردند و در میان پناهندگان زندگی کردند.» این روزنامه با بیان اینکه این جنگ‌سالاران حتی نیاز نداشتند که هویت خود را پنهان کنند، افزود: «در موارد متعدد، سابقه جنگ‌سالاران برای مردم جوامع آنها، دولت آمریکا و هر کسی که زحمت توجه را به خود می‌داد، روشن بود. حتی در برخی موارد، دولت فدرال آمریکا به دنبال این بود که جنگ‌سالاران شناخته شده را برای سالیان متمادی زندانی یا دیپورت نکند.» به گفته واشنگتن تایمز، دولت جدید لیبریا در حال تأسیس دادگاه جنایات جنگی و اقتصادی است. «جوزف بواکای» رئیس جمهور لیبریا، می‌گوید که قربانیان این جنایت نگران هستند که آمریکا همچنان به عنوان بهشتی برای مخفی شدن قاتلان عمل خواهد کرد. این روزنامه تأکید کرد: «جنگ‌سالارانی که در آمریکا مخفی شدند، جنایتکاران کوچکی نبودند. جهان غرب با جنایات فراریان نازی که پس از جنگ جهانی دوم به آرژانتین گریختند، آشناست؛ اما بسیاری از آمریکایی‌ها از سوابق جنایتکاران جنگی که در همسایگی آنها زندگی می‌کردند، اطلاعی ندارند.»