سیدعباس عراقچی وزیر امور خارجه در گفت‌وگویی درباره پاسخ جمهوری اسلامی ایران به تهاجم جدید رژیم صهیونیستی عنوان کرد: آنچه رژیم صهیونیستی در پنجم آبان انجام داد یک تهاجم جدید به جمهوری اسلامی ایران بود.
عراقچی اضافه کرد: عملیات وعده صادق ۲ یک عملیات کاملا دفاعی در مقابل ضربه‌ای که رژیم صهیونیستی زده بود و تهاجمی که قبلا انجام داده بود چه در شهادت اسماعیل هنیه و چه در جا‌های دیگر بود.
وی در گفتگو با برنامه حماسه خوان اضافه کرد: ما برای خودمان حق مشروع دفاع را قائل بودیم و انجام هم دادیم. قوانین حقوق بین‌الملل و منشور ملل متحد نیز از این حق ما حمایت کرده و می‌کند.
وزیر امور خارجه بیان کرد: تهاجم این رژیم در پنجم آبان یک تهاجم جدید بود که برای ما مجددا حق ایجاد کرده که به این تهاجم به عنوان یک امر دفاعی پاسخ دهیم و اعلام هم شده که این کار صورت خواهد گرفت.
ایران تصمیمات هیجانی و احساسی نمی‌گیرد
رئیس دستگاه دیپلماسی یادآور شد: اینکه این پاسخ چگونه انجام خواهد شد و در چه زمانی و به چه شکلی، بستگی به تصمیم جمهوری اسلامی ایران با توجه به شرایط زمانی دارد و به شکل مقتضی هم انجام خواهد شد.
عراقچی افزود: معتقدم همه مردم در عمل دیده‌اند که جمهوری اسلامی ایران تصمیمات هیجانی و احساسی نمی‌گیرد. هرگاه ما ضربه خوردیم با تأمل، تعمق و هوشمندانه و حکیمانه پاسخ مقتضی را انتخاب کرده‌ایم.
وی بیان کرد: هم در عملیات وعده صادق یک و هم دو و هم خیلی جا‌های دیگر انفاق افتاد. ما یک ملت بزرگ با تاریخ هستیم و هزاران سال سابقه تمدنی داریم و حکیمانه تصمیم می‌گیربم.
توانمندی‌های ما وارداتی نیست
این دیپلمات عالی‌رتبه ایرانی در پاسخ به این سؤال که آیا پیامی به دشمنان در شرایط کنونی دارید؟ اظهار داشت: در زمانی که در منطقه غرب آسیا بودم یک پیام را چند بار تکرار کردم. اینکه اراده ما را به محک نکشید. ما را آزمایش نکنید. ما قبلا آزمایش خود را پس داده‌ایم.
وی گفت: اگر اراده ما را به محک بکشید نتیجه آن را خواهید دید و فکر می‌کنم این پیامی است که همچنان جاری و ساری است و امیدوارم کسی جمهوری اسلامی ایران را در میزان قدرت و توانمندی‌هایش دست کم نگیرد.
عراقچی ادامه داد: توانمندی‌های ما وارداتی نیست که با چهار تا موشک و بمباران از بین برود.
سیستم‌های موشکی ما ساخت خود ماست
وزیر خارجه افزود: در سفر‌هایی که رفتم بعضی‌ها به صراحت و برخی هم به کنایه گفتند که رژیم صهیونیستی حتما تأسیسات هسته‌ای و توانمندی هسته‌ای شما را از بین می‌برد. من خندیدم و گفتم توانمندی هسته‌ای ما در اینجا (مغز) است و چگونه می‌خواهد از بین ببرد. ما تأسیسات هسته‌ای و امکانات خود را از جایی وارد نکرده‌ایم که از بین ببرند و عزا بگیریم.
وی افزود: اولا در سراسر ایران پخش است و ثانیا ما اینها را خودمان ساختیم و یک جای آن را بزنند دوباره می‌سازیم. به تکنولوژی ان رسیده‌ابم. علمش وجود دارد. مگر می‌شود علم را با موشک از بین برد. توانمندی‌های ایران ذاتی است و خودمان به آن دسترسی پیدا کردیم.
عراقچی گفت: سیستم پدافند باور را ما خودمان درست کردیم و باز هم درست می‌کنیم. سیستم‌های موشکی ما ساخت خود ماست و مثلا فلان قطعه آن را برنند، خوب دوباره می‌سازیم. اینها مثل تسلیحاتی نیست که از آمریکا می‌خرند و اگر تز بین برود عزا می‌گیریم.
وی افزوذ: مرتب پیغام می‌دهند که این چرخه زد و خورد باید متوقف شود. می‌دانند که در این چرخه این ایران نیست که کم می‌آورد.
عراقچی درباره برگزاری مراسم تحلیف مسعود پزشکیان که در آن زمان خودش به عنوان رابط دولت جدید با وزارت امور خارجه در ارتباط بوده است، گفت: مراسم تحلیف به لحاظ تشریفاتی بی نقص برگزار شد.
وی درباره شهادت شهید هنیه بیان کرد: صبح که گوشی را چک کردم باورم نمی‌شد انگار آوار بر سرم خراب شد. نمی‌توانستم باور کنم هنیه که شب قبل در مراسم تحلیف حضور داشت به شهادت رسیده باشد. مهمان ما در تهران به این نحو شهید شود خیلی سخت بود.
رئیس دستگاه دیپلماسی درباره انفجار پیجر‌ها در لبنان و مجروح شدن سفیر ایران در بیروت هم گفت: همان شب قرار شد هواپیمایی اعزام و سفیر و مجروحان را به ایران منتقل کنیم. همان شب سیدحسن نصرالله پیغام داد که جراح چشم اگر باشد بهتر است اعزام شود و جراحان اعزام شدند و حدود یکصد مجروح هم با آن هواپیما به ایران منتقل شدند.
وی افزود: بعد از آن هم هواپیمای دیگری اعزام شد و تعداد دیگری مجروح به ایران منتقل شد.
عراقچی همچنین در این گفتگو عنوان کرد: بعد از اینکه رای اعتماد را از مجلس گرفتم فاصله کوتاهی تا سفر نیویورک بود و نیتم بود که قبل از نیویورک به بیروت بروم و سیدحسن نصرالله را ببینم و اولین سفر به بیروت و دمشق باشد.
وی افزود: برای شهید سیدحسن نصرالله پیغام فرستادم که می‌خواهم به بیروت بیایم. سید پیغام داده بود عجله نکن. ظاهرا به دلایل شرایط امنیتی چنین گفته بود. من هم پذیرفتم و الان افسوس می‌خورم که‌ای کاش این سفر انجام شده بود.