«سرکوب مالی» بیان‌کننده کلیه اقداماتی است که از طریق آن، دولت‌ها منابع مالی را به سوی خود هدایت کرده تا مبلغ بدهی‌های خود را کاهش دهند. این مبحث را دو اقتصاددان به نام‌های «مک کینون» و «ادوارد شا» در سال ۱۹۷۳ معرفی کردند. این مفهوم شامل یک یا چندین اقدام دولت، از قبیل تعیین سقف برای نرخ سود، ایجاد روابط نزدیک‌تر بین دولت و بانک‌ها و... است. افزایش پس‌انداز ملی یک عامل اساسی در افزایش سرمایه‌گذاری و در نهایت رشد اقتصادی به شمار می‌آید. مخالفان سرکوب مالی معتقدند، این موضوع در کشور‌های در حال توسعه مانعی جدی بر سر راه توسعه ایجاد می‌کند.