صبح صادق >>  پرونده >> یادداشت
تاریخ انتشار : ۰۳ دی ۱۴۰۳ - ۲۲:۵۹  ، 
شناسه خبر : ۳۷۰۲۵۸
پایگاه بصیرت / آرزو نوروزجم

حضور و بقای ۵۰ ساله خاندان اسد در جغرافیای شامات، در میان بهت و تعجب دنیای سیاست از هم پاشید و رئیس‌جمهور سوریه پس از حدود ۲۴ سال ریاست بر این کشور راهی کشور تزار‌ها شد.
اعتراض‌های گاه و بیگاه مردمی با تحریک هیئت «تحریرالشام» که پیشتر اسم و عنوانش در میان گروه‌های تروریستی آورده می‎شد، به نتیجه رسید و «محمد الجولانی» توانست با حمایت برخی از کشور‌های غربی، رژیم صهیونی و یکی از همسایگان سوریه بر امور این کشور آشفته مسلط شد.
جولانی که طی چند سال اخیر هر بار با یک شکل و شمایل در میدان جنگ‌های سوریه خوش رقصی کرده، سال ۱۹۸۲ پس از آنکه پدرش به عربستان سعودی رفت، در این کشور به دنیا آمد.
پس از سقوط صدام در سال ۲۰۰۳ به شاخه عراق «القاعده» پیوست که به افراط‌گرایی و اقدامات تروریستی‌اش معروف بود. در یکی از درگیری‌ها در عراق نیرو‌های آمریکایی وی را بازداشت و به زندان بوکا منتقل کردند که افرادی، مانند «ابوبکر بغدادی» رهبر داعش نیز در آن زندانی بودند. سال ۲۰۱۱ برای تأسیس جبهه «النصره» به سوریه فرستاد؛ اما پس از مدتی این دو بر سر شیوه‌های افراط گرایانه البغدادی، مانند قتل عام و سر بریدن دچار اختلاف شدند. 
ابومحمد جولانی، پس از جدایی از «داعش» راه مخالفت جدید را انتخاب کرد و برای داعیه حکومت داشتن در حد و مرز سوریه هیئت تحریرالشام را به راه انداخت؛ حالا او جانشین جدید بشار اسد شده و ادعا کرده قرار است سوریه را براساس قوانین شریعت اداره خواهد کرد.

سوریه در هاله‌ای از ابهام 
طرح ادعایی که البته برای آن هیچ سازکار و قاعده و قانونی تعریف نکرده‌اند و همچنان با افراد باقی مانده از ریاست‌جمهوری بشار اسد اداره امور این کشور انجام می‌شود و هنوز مشخص نیست برای تغییراتی که قرار است در روز‌های آتی برای سوریه و مردم آن رقم بخورد، انتخاباتی آزاد و عادلانه برگزار خواهد شد یا خیر.
پرسشی که بسیاری از کارشناسان هم برای آن پاسخ روشن و درستی ندارند و معلوم نیست برنامه‌ریزی تحریرالشام برای کشوری که چندین سال با یاغی‎گری داعش جنگیده و تا پیش از این سفت و سخت برای حمایت از رئیس‌جمهور سابق این کشور ایستاده بود، چه خواهد بود!
با وجود تضمین‌های جولانی برای حفظ موقعیت و شرایط زندگی اقلیت‌های سوریه، همچنان روز‌های رو به بهبودی برای آن قابل تصور نیست؛ اما آینده و روند در پیش گرفته برخی سران و مردان سیاست دنیا نشان می‌دهد، غرب قرار است رویکردی متفاوت از آنچه با اسد داشت، در این کشور پیاده کند و سردسته این گروه تروریستی را به عنوان یک چهره رسمی و البته دیپلماتیک به دنیا معرفی کند.
حدس و گمان‌هایی که برای بسیاری از کارشناسان و رسانه‌های مطرح دنیا نیز وجود دارد که جولانی برای سوریه بهتر از اسد خواهد بود یا خیر؟ حتی نشریه آمریکایی «فارین پالیسی» که سعی می‎کند حکومت بشار را دیکتاتوری جلوه دهد! اما نمی‌تواند از افق سیاه سوریه چشم پوشی کند و در یادداشتی با طرح این پرسش که آیا «ابومحمد الجولانی» رهبر گروه تحریرالشام از «بشار اسد» رئیس‌جمهور پیشین سوریه بهتر خواهد بود یا خیر، نوشت: «بسیاری از سوری‌هایی که از رفتن اسد خوشحال هستند، می‌گویند هنوز زود است که بگوییم جولانی و یارانش چگونه عمل خواهند کرد. هنگامی که سرخوشی ناشی از شادی فروکش کرد و گردوغبار فرو نشست، آیا سوری‌ها با طلوع جدیدی از خواب بیدار خواهند شد و یک کشور دموکراتیک را آن گونه که می‌خواهند بازسازی می‌کنند، یا خود را تحت فرمانروایی ظالم دیگری خواهند دید که به حکمرانی از طریق اداره اتاق‌های شکنجه متهم خواهد شد؟»

نقاب جدید بلای جدید شام
البته خیلی‎ها همچنان معتقدند، این مرد ۴۲ ساله، صلاحیت لازم برای اداره سوریه با آن همه سیاست پر فراز و نشیب را ندارد، مردی که شاید هنوز هم خودش نمی‌داند، کدام چهره‌اش برای تسلط او بر امور این کشور مناسب است و کدام تفکر را باید سرمشق وزیر و وکیل‌های این کشور کند. 
او انتخاب کرد دستار و جامه عربی سنتی داعشی را کنار بگذارد و با چهره‌ای شبیه به یک سیاستمدار با یک لباس نظامی سبز ساده، به سبک و سیاق اعراب بالای منبر مسجد امویان شهر دمشق برود و در جمع کوچکی از مردم، برای ملت سوریه، منطقه و جهان سخنرانی کند. چند رنگی که در قاموس سیاست نکوهیده است و موجی از نگرانی را در بین مردم این کشور بالا خواهد برد.
تغییری که به تعبیر خیلی از اهالی فن، دیکته شده است و سیاست فرمایشی تا شاید راه حلی عبری‌ـ غربی باشد، برای از دور خارج کردن سوریه به منزله یکی از شریان‌های اصلی مقاومت آن هم در بحبوحه جنگ نابرابر رژیم صهیونی علیه مردم غزه و لبنان و یک دسیسه برای فرار رژیم صهیونی از فشاری است که از سوی جامعه جهانی به دلیل نسل‌کشی به راه انداخته است.
شاید قرار است محمد الجولانی یکی از چندین عروسک دست‌آویزی باشد که غرب از آنها برای نیل به اهداف خود استفاده کرده و همان ترفندی را به کار برده است و همان مدل را در اوکراین و ویتنام پیاده کرده است.

لقمه چند تکه برای گرگ‌ها
کودتایی که شاید به ظاهر به ثمر نشست و خاندان اسد را از اریکه قدرت در این کشور پایین کشید؛ اما معلوم نیست آینده‌ای که در حال ترسیم شدن در این کشور است، شبیه کدام یک از دست نشانده‌های آمریکایی ـ صهیونیستی است که قرار است پا نگرفته کله پا شود و حتی نامشخص است که حمایت‌های مضحک کشور‌های غربی در سازمان ملل و تلاش برای خارج کردن این گروه تروریستی از فهرست سیاه راه به جایی خواهد برد یا نه.
حمایت‌های راه و بیراه صهیونیست‌ها از جولانی و اعضای گروه تحریرالشام در راستای تسلط بر امور سوریه شاید این امر را متصور کند که در پشت پرده این اتفاق کابینه نتانیاهو ایستاده، تا جایی که برای حاکمان تازه وارد خط مشی مشخص می‌کنند و از باید‌ها و نباید‌های ضد مقاومت حرف می‌زنند، حالا هم در جدیدترین پیغام خود توصیه کرده‌اند باید از «کردهای» سوریه حمایت کنند تا دست اردوغان و به اصطلاح خودشان، اسلام‌گرا‌های تندرو بسته شود.
هرچند جولانی تا کنون تلاش کرده است در راستای مشروعیت بخشیدن به حضور هیئت تحریرالشام به جای «بشار اسد» گام‌های زیادی را بردارد و از اصلاحات بی‌شماری دم بزند، عفو سربازان رژیم گذشته و حمایت از کرد‌ها و مسیحیان و اقلیت‌های این کشور و وجود برخی آزادی‌های اجتماعی، از جمله حجاب اختیاری تنها چند نمونه از حربه‌هایی است که غرب و عامل مورد حمایت آنها در سوریه به آن چنگ زده‌اند تا چهره تروریستی تحریرالشام را تطهیر کنند.

غاصب ۱۰ میلیون دلاری
حالا مردی که عضوی از یک سازمان تروریستی ممنوعه است و برای سرش جایزه ۱۰ میلیون دلاری اعلام کرده‌اند، برای سران دنیا پیام فرستاده که خواهان برقراری روابط فی ما بین با سایر کشورهاست و می‌خواهد سوریه تحت حکومت او در مناسبات جهانی نقش داشته باشد. 
دیدار او با چند چهره سیاسی دنیا و سازمان ملل هم در همین راستا اتفاق افتاد و حمایت رئیس‌جمهور فعلی و منتخب ایالات متحده نیز گویای این امر است که به زودی جولانی نه تنها تحت تعقیب نخواهد بود؛ بلکه غرب می‌خواهد از او چهره‌ای جدید بسازد که رو در روی مقاومت و حزب‌الله قد علم کند.
هیئتی در قدرت که کمترین تعارض را با رژیم صهیونیستی داشته باشد و سران عرب را برای یکی شدن علیه مقاومت تحریک کند، جولانی با وجود وعده‎های اجتماعی، سیاسی و مذهبی که به مردم سوریه داده؛ اما تا کنون هیچ گونه اعتراضی درباره وضعیت بحرانی در غزه نکرده و حتی اعلام کرده است پای مقاومت لبنان و حتی ایران را از سوریه خواهد برید.
هشداری که اگر چه باب میل سران غرب و صهیونیست است؛ اما در باطن نشان می‌دهد چندپاره شدن، سهم‌خواهی و انشقاق در انتظار این گروه شبه نظامی است که اگر تا همین جای دو دو تا چهار تای سیاست هم جلو آمده با پشت‎گرمی آمریکا و رژیم صهیونیستی بوده و حمایت‌ها و آموزش‌هایی که از اوکراین برای دار و دسته جولانی گسیل شده بود.