مامان با من بازی می‌کنی؟ ـ بابا بیا بازی کنیم. من برم با بچه‌ها تو کوچه بازی کنم؟
این دیالوگ‌ها بخش کوچکی است از آنچه والدین از کودکان می‌شنوند. نیاز به بازی در کودکان و خردسالان از مهم‌ترین و ریشه‌ای‌ترین نیاز‌های آنهاست. کودک در بازی‌های خود افزون بر مفاهیم کلیدی زندگی، به مهارت‌های بسیاری دست پیدا می‌کند که در آینده خود این گنج می‌تواند او را از بسیاری از چالش‌ها و معضلات زندگی رهایی بخشد.
بازی‌های خوب برای خردسالان و کودکان شاخصه‌های معینی دارد؛ از جمله اینکه بازی‌ها باید آموزنده و آموزشی باشند. بازی‌ها ضمن ایمن بودن از خطر‌های جسمی و روانی باید بتوانند به کودک مفاهیم جدید اجتماعی، شناختی و مهارت‌های حرکتی و زبانی را آموزش دهند. همچنین، بازی‌ها باید سرگرم‌کننده و جذاب باشند تا بتوانند اوقات شیرینی در ذهن کوچک و ماندگار کودک ثبت کنند و سبب ساخت رابطه صمیمی با والدین شوند. بازی باید خلاقیت کودک را رشد داده و ایده‌های جدید را در ذهن کودک گسترش دهد.
برای بازی‌هایی که معیار‌های لازم را دارا باشند، روان‌شناسان پیشنهاد‌هایی ارائه کرده‌اند؛ از جمله بازی‌های ساختنی که با استفاده از بلوک‌های ساختنی و پازل‌های ساده به کودک کمک می‌کنند مهارت‌های حرکتی و حل مسئله را توسعه دهد. بازی‌های تخیلی که به کودک اجازه می‌دهند نقش‌های گوناگون را بازی کند و داستان‌های تخیلی بسازد، مانند اجرای نمایش عروسکی و ساختن داستان‌های تخیلی. بازی‌های حرکتی که کودک را به حرکت و فعالیت فیزیکی تشویق می‌کنند، مانند توپ بازی، پریدن و دویدن. بازی‌های آبی و شن که کودک می‌تواند با آب یا شن بازی کرده و حواس پنج‌گانه خود را تحریک کند.
در پایان باید اشاره کرد که بازی‌های امروز فردایی روشن‌تر و رابطه‌ای صمیمانه و مستحکم‌تر با والدین را برای کودک به ارمغان می‌آورند. پژوهش‌ها نشان می‌دهند، بازی‌ها موجب رشد بهتر شخصیت در ابعاد عاطفی، اجتماعی و ذهنی می‌شوند. دست کودکان خود را بگیریم و در دنیای شیرین آنها قدم بگذاریم.