علت اصلی مخالفت ترامپ با این وزارتخانه همان سیاست‌های نئولیبرالی است که ریگان صادقانه از آن‌ها سخن می‌گفت. تنها تفاوت در اینجاست که ترامپ تلاش دارد اهداف مالی خود را پشت نقاب مسائل فرهنگی پنهان کند.
دونالد ترامپ قصد دارد در روزهای آینده با امضای یک دستور اجرایی به فعالیت وزارت آموزش و پرورش پایان دهد و یکی از وعده‌های انتخاباتی خود را عملی کند. بحث بر سر این وزارتخانه در واقع یک منازعه تاریخی است که به ابتدای تأسیس آن در دهه ۱۹۸۰ بازمی‌گردد. این وزارتخانه در اصل پیشینه‌ای دموکرات دارد و برای سر و سامان دادن به نظام پرداخت مالی در آموزش کشور شکل گرفت.
باید دانست که ترامپ ترامپ اولین فردی نیست که به فکر بستن این وزارتخانه افتاده است. اولین اظهارنظر جدی در مخالفت با آن توسط «رونالد ریگان» و در راستای اجرای سیاست‌های اقتصادی نئولیبرالی، با هدف کوچک‌سازی دولت، در کمپین انتخاباتی‌اش مطرح شد، اما او موفقیتی در این زمینه کسب نکرد.
وظیفه وزارتخانه آموزش و پرورش آمریکا چیست؟
برخلاف انتظار، این نهاد هیچ دخالتی در نحوه آموزش، برنامه‌های درسی و مدیریت مدارس ندارد. در سنت آموزشی آمریکا، این موارد تماماً به سطوح ایالتی مربوط می‌شود. در واقع، این وزارتخانه دو وظیفه اصلی دارد: نخست، اعطای کمک‌های مالی و وام‌های بلندمدت به مدارس و دانش‌آموزان، به‌ویژه از طریق حمایت از گروه‌های کم‌توان، کم‌درآمد و همچنین دانش‌آموزان معلول؛ و دوم، ایجاد عدالت آموزشی و تلاش برای رفع تبعیض‌های جنسیتی و نژادی، خصوصاً در مدارس عمومی که از حمایت‌های دولتی برخوردارند.
ترامپ تاکنون «لیندا مک‌ماهون» را به‌عنوان مسئول انجام این کار منصوب کرده و به او دستور داده است که از تمام امکانات قانونی برای آماده‌سازی زمینه برچیدن این وزارتخانه استفاده کند. او نیز در نامه‌ای به تمام معاونان و مدیران کل وزارتخانه توصیه کرده است که در این تصمیم تاریخی، به جای تمام دانش‌آموزان آمریکایی مشارکت کنند و آن‌ها را از این «مخمصه» رهایی دهند.
مورد مک‌ماهون نیز به نوبه خود جالب است، زیرا مهم‌ترین مسئولیتی که پیش از این سمت بر عهده داشت، ریاست و مدیریت کمپانی WWE (که در ایران به‌عنوان کشتی کج شناخته می‌شود) بود. او در جلسه استماع خود نیز به این موضوع و مخالفتش با این وزارتخانه اشاره کرده بود، اما با این حال توانست رأی اعتماد بگیرد. مک‌ماهون در روزهای اخیر اعلام کرده است که از زمان تشکیل این وزارتخانه، دولت یک تریلیون دلار برای آن هزینه کرده، اما این هزینه‌ها نتیجه‌ای در بر نداشته است.
مشکل ترامپ و راست‌گرایان با این وزارتخانه چیست؟
ترامپ تلاش دارد تا این مسئله را نه یک موضوع اقتصاد سیاسی در راستای کوچک‌سازی دولت و خصوصی‌سازی آموزش‌وپرورش، بلکه کاملاً یک مسئله فرهنگی جلوه دهد. او معتقد است که این وزارتخانه با سیاست‌های کلان خود و حمایت از مدارس عمومی، ذهن دانش‌آموزان را آلوده می‌کند. به گفته ترامپ، دولت میلیون‌ها دلار هزینه می‌کند تا چیزهایی به کودکان آموزش داده شود که والدین اصلاً نمی‌خواهند فرزندانشان در آن سن از آن‌ها مطلع شوند. نکته دیگری که ترامپ بر آن تأکید دارد، این است که «بچه‌های ما در مدارس آمریکا با ایدئولوژی‌های ضدآمریکایی تربیت می‌شوند.» این موضوع برای او بسیار حائز اهمیت است و در تمامی مباحث داخلی ایالات‌متحده نیز از آن استفاده می‌کند.
وجوه دیگر مخالفت‌ها به بحث سیاست آموزش متمرکز بازمی‌گردد. راست‌گرایان معتقدند که این وزارتخانه و سیاست‌های آن، حق انتخاب را از والدین گرفته است. ترامپ بارها گفته است که در زمینه آموزش کودکان، تنها خانواده‌ها باید تصمیم‌گیرنده باشند، اما این وزارتخانه انتخاب‌های والدین را محدود کرده است. به گفته او، امروزه مردم آمریکا دیگر نمی‌توانند فرزندانشان را به مدارس مذهبی و خصوصی بفرستند، زیرا حمایت‌های ویژه این وزارتخانه از مدارس عمومی، بازار آزاد آموزش را مختل کرده است. از سویی، ترامپ و هوادارانش معتقدند که باید جنبش‌هایی مانند وُک، همجنس‌گرایی و دیگر مسائل مرتبط از مدارس جمع شوند.
ترامپ می‌تواند موفق شود؟
در پاسخ به این پرسش باید گفت که ترامپ برای این اقدام راه سختی در پیش دارد، زیرا امضای یک دستور اجرایی به‌تنهایی نمی‌تواند موجب تعطیلی این وزارتخانه شود. در این مورد خاص، ترامپ نه‌تنها به رأی مثبت کنگره نیاز دارد، بلکه باید اکثریت سنا را نیز به دست آورد. این بدان معناست که او به رأی حداقل ۶۰ سناتور از 100 سناتور نیاز دارد، که با توجه به وضعیت فعلی، جمهوری‌خواهان برای موفقیت در این طرح باید دست‌کم رأی ۷ سناتور دموکرات را نیز جلب کنند؛ امری که بسیار بعید به نظر می‌رسد. حتی اگر آن‌ها موفق به انجام این کار شوند، برنامه چندانی برای آینده این حوزه ندارند. آن‌ها قصد دارند برخی بخش‌های وزارتخانه را کاملاً تعطیل کنند، وظایف مربوط به وام‌ها و تسهیلات آموزشی را به وزارت خزانه‌داری واگذار کنند و مباحث عدالت آموزشی را نیز به وزارت دادگستری محول نمایند.
در نهایت، می‌توان گفت که با تمام این تفاسیر، علت اصلی مخالفت ترامپ با این وزارتخانه همچنان ریشه در سیاست کوچک‌سازی دولت و کاهش هزینه‌ها دارد، که راهکار آن نیز خصوصی‌سازی کامل آموزش در آمریکا است، همان سیاست‌های نئولیبرالی که ریگان صادقانه از آن‌ها سخن می‌گفت. تنها تفاوت در اینجاست که ترامپ تلاش دارد اهداف مالی خود را پشت نقاب مسائل فرهنگی پنهان کند.