هر چند اين روزها اذهان عمومي و تيتر يک روزنامهها و رسانههاي فضاي مجازي اختصاص به تحولات سياسي منطقه دارد و شنيدن اخبار از مذاکرات عمان تا معرکه گيريهاي ترامپ در سفر به عربستان و امارات و قطر، همه را مشغول به خود کرده است، اما جامعه امروز ايراني بايد به مسائل زيربناييتري نيز توجه داشته باشد که غفلت از آن ميتواند ضربات جبران ناپذيري را به اين سرزمين وارد نمايد.
مساله تربيت نسل جوان و انتقال ارزشها به نسل آينده يکي از مهمترين مباحث مهم حوزه فرهنگ و جامعه پذيري مغفول ماندهاي است که امروز براي جامعه ايراني بايد به عنوان مهمترين فوريتها و اولويتها قرار گيرد. در اين مسير يکي از مهمترين چالشهايي که در سالهاي اخير رخ داده، فاصلهای است که ميان نوجوانان و جوانان اين سرزمين با ارزشهايي که پدران و مادران شان بدان اعتقاد دارند ايجاد شده است، فاصلهاي که به خوبي در چهره، پوشش، ادبيات، انتخاب و ... در يک کلام در سبک زندگي آنها قابل مشاهده است.
هر چند در اصول تربيت و به نقل از بزرگان توصيه شده است که فرزندان خود را با آداب زمان تربيت کنيد، نه اينکه آنها را به آداب گذشته خود مجبور کنید، اما اين بدان معنا نيست که جامعه دچار گسست فرهنگي – ارزشي شود و با نوعي انقطاع هویتی و فرهنگی مواجه گردد. در اين ميان وظيفه و رسالت دولتها در امر تربيت بيش از هر چيز ديگري خودنمايي ميکند. در نگاه اسلامي امر "تربيت" بر عهده دولت اسلامي است و اوست که بايد دست برتر را در هدايت نسل جوانان برعهده داشته باشد. اين مهم ديروز در کلام حکيم انقلاب اسلامي براي صدمين بار مورد تاکيد قرار گرفت، آنگاه که ايشان در جمع معلمان سخن ميگفتند و با صراحت اعلام داشتند: «تربيتِ فکري و فرهنگي نسلِ نو، مربوط به دولت است، وظيفهي دولت است و حقّ دولت است. دولتها هستند که بايستي اين کار را انجام بدهند؛ بنشينند بر اساس موازين، بر اساس ارزشها، بر اساس اصول، آموزشوپرورش را بسازند و جوانهاي کشور را هدايت کنند.»
توصيه ميشود که براي بسط ابعاد اين موضوع حتما به بيانات ايشان رجوع شود، اما آنچه اهميت دارد ، درک اين مهم اولا توسط دولتمردان است، ثانيا قرار گرفتن اولويت فرهنگ در لابلاي نوسانات بازار و مسائل اقتصادی و سياسی در اذهان عمومي جامعه است. اگر اين مهم مورد توجه قرار گرفت، آنگاه انتظار ميرود تا ناهنجاريهاي اجتماعي و چالش ايجاد شده در حوزه پوشش و حجاب و ... در مسير ترميم قرار گيرد، وگرنه با اقدامات غيرفرهنگي، نميتواند انتظار داشت که نوجوان و جوانان مان مطابق با ارزشهايي که نسل ديروز ما براي آن خون داده اند، تربيت شوند.(مهدی سعیدی)