دکتر عدنان منصور وزیر امور خارجه پیشین لبنان در مقاله‌ی در روزنامه البناء لبنان نوشت: پس از آن‌که رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، اعلام کرد «شواهدی مبنی بر تلاش ایران برای دستیابی به سلاح هسته‌ای در دست نیست و در آینده نزدیک نیز چنین امکانی وجود ندارد»، آژانس در اول ژوئن تحت فشار واشنگتن گزارشی منتشر کرد که در آن از افزایش سطح اورانیوم غنی‌شده ایران و عدم همکاری کافی بازرسان خبر داد. در این گزارش، اشاره شد که میزان اورانیوم غنی‌شده ۶۰ درصدی ایران به ۶۰۴ کیلوگرم رسیده که نسبت به گزارش فوریه ۱۳۰ کیلوگرم افزایش دارد.
با وجود تأکید گروسی در مصاحبه با CNN و France 24 بر عدم وجود شواهدی از برنامه نظامی هسته‌ای فعال در ایران، آژانس به ابزار سیاسی واشنگتن تبدیل شده است. گروسی، که سودای دبیرکلی سازمان ملل پس از گوترش را در سر دارد، ظاهراً در مسیر جلب رضایت آمریکا گام برمی‌دارد. تهران نیز او را به انتقال اطلاعات به "اسرائیل" متهم کرده است، امری که پیش‌زمینه‌ای برای حملات نظامی اخیر واشنگتن و تل‌آویو علیه ایران شده است.
این وضعیت یادآور تجربه سال‌های ابتدایی دهه ۲۰۰۰ است؛ زمانی که ایران در نوامبر ۲۰۰۴ در توافقی با سه کشور اروپایی غنی‌سازی را داوطلبانه تعلیق کرد، اما با وجود همکاری کامل، تحت فشار آمریکا و "اسرائیل"، در سال ۲۰۰۶ به شورای امنیت کشانده شد و تحریم‌ها آغاز شد. محمد البرادعی، مدیرکل وقت آژانس، به دلیل عدم همراهی با خواست‌های سیاسی آمریکا مورد تهدید قرار گرفت و نهایتاً با اعمال فشار، گزارشی صادر شد که راه را برای ارجاع پرونده هموار کرد.
اکنون نیز تاریخ تکرار شده است. فشارهای جدید و انتشار گزارش‌های هدفمند، همزمان با حملات آمریکا و "اسرائیل" به زیرساخت‌های هسته‌ای ایران، در حالی انجام می‌شود که ناظران بین‌المللی از گروسی انتظار واکنشی بی‌طرفانه داشتند. اما سکوت آژانس و همراهی آن با لابی‌های سیاسی، افکار عمومی را نسبت به ماهیت واقعی نهادهای بین‌المللی بدبین کرده است.
ایران تأکید دارد که برنامه هسته‌ای‌اش کاملاً صلح‌آمیز است و هیچ‌گونه فشار نظامی، سیاسی یا اطلاعاتی نمی‌تواند مانع از توسعه علمی و فنی این کشور شود. حمله اخیر به ایران نه تنها حقوق بین‌الملل را نقض کرده، بلکه افکار عمومی جهان را نسبت به ادعای غرب در دفاع از صلح و امنیت بین‌المللی به تردید انداخته است.
مردم ایران امروز در برابر تجاوز آمریکا و "اسرائیل" متحد هستند. فارغ از گرایش‌های سیاسی، همگی در دفاع از حاکمیت، استقلال و کرامت ملی ایستاده‌اند. تجربه نشان داده است که ایران تسلیم زور نمی‌شود و با صبر، مقاومت و اراده‌ای راسخ از خاک خود دفاع می‌کند.
این نبرد، صرفاً مربوط به برنامه هسته‌ای نیست، بلکه تلاشی است برای محدودسازی همه‌جانبه ایران؛ از توان دفاعی و نفوذ منطقه‌ای گرفته تا مسائل حقوق بشر و اقتصادی. اما ایران نشان داده که در برابر این پروژه فشار همه‌جانبه تسلیم نخواهد شد.
تهاجم اخیر، ضعف داخلی رژیم "اسرائیل" را بیشتر نمایان کرده و برای نخستین بار، عمق سرزمین اشغالی تحت حمله قرار گرفته است. در هفته‌های آتی، بی‌ثباتی و فرار جمعی از سرزمین موعود، بیش از پیش آشکار خواهد شد.
جهان باید درک کند که ایران نه‌تنها برای خود، بلکه برای ثبات منطقه‌ای و مقابله با آمریکا ایستادگی می‌کند. مبارزه ملت ایران با استکبار تا زمانی ادامه خواهد داشت که سلطه، تحقیر و تحمیل را کنار برود.