آیا با توجه به فشارهای دولت لبنان و آمریکا ، حزب الله خلع سلاح می‌شود؟

نکته اول اینکه علاوه بر شرایط ویژه لبنان، رفتن گروه های مقاومت به سمت سلاح حاصل دو نگاه است:

1- نگاه معرفتی که مقاومت را براساس نص الهی پذیرفته و پس از اشغال رژیم صهیونیستی تا به امروز تداوم داشته است.

2- واقعیت‌های میدانی که نشان می‌دهد به علت ضعف دولت مرکزی همیشه به غیر از حزب‌الله ساختارهای شبه نظامی دیگری مانند قوات لبنانیه سمیر جعجع، جنبش امل، کتائب و گروه‌های مسلح اهل تسنن و ... وجود داشته است.

نکته دوم اینکه سلاح حزب الله یک سلاح صرفا شیعی نیست بلکه تا به امروز در خدمت امنیت لبنان و منطقه بوده است و تجربه سوریه‌ در چندماه اخیرگواه روشنی بر این است که خلع سلاح به معنای بالا بردن دست‌ها در مقابل رژیم صهیونیستی است.

نکته سوم اینکه برخلاف ادعای آمریکایی‌ها و برخی مسئولین دولتی لبنان چند اشکال در موضوع وجود دارد که در تحلیل‌ها می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد:

1- به نظر می رسد که مواضع دولت لبنان صرفا یک موضع سیاسی باشد و قدرت اجرایی آن وجود ندارد.

2- نقد دوم ضعف در منطق اجرایی است که ارتش لبنان در حال حاضر حدود 60 هزار نفر است که در صورت پیوستن جمعیت 120 هزار نفری حزب الله به ارتش، عملا شاهد تشکیل یک ارتش شیعی خواهیم بود که برای نیروهای ضدمقاومت و رژیم صهیونیستی یک کابوس است.

3- نقد سوم‌ مخالفت‌های‌اجتماعی جامعه لبنان با توجه به تجربه مقاومت در دفاع از لبنان و مقابله با اشغالگری صهیونیست‌هاست.

4-  نقد چهارم مخالفت‌های سیاسیون موثر لبنانی حتی در بیرون از حزب‌الله است. چنانچه مورگان ارتگاس آمریکایی در پاسخ به ولید جنبلاط که گفته بود خلع‌ سلاح حزب‌الله ممکن نیست، با لحنی توهین‌آمیز نوشت: «ولید، مواد مخدر ضرر دارد.» ‏جنبلاط هم در جواب توئیت زد:«آمریکایی زشت، مورگان اورتاگوس.» این نشان می‌دهد در بدنه سیاسیون لبنانی نیز نگاه مثبتی به خلع سلاح حزب الله وجود ندارد.

5- مانع اساسی در مواجهه با خلع سلاح حزب‌الله، مقاومت در حزب الله است که شیخ نعیم قاسم به صراحت تاکید کرد که «اجازه نمی‌دهیم کسی مقاومت را خلع‌سلاح کند. این سلاح ستون مقاومت است و همان چیزی است که کشور ما را آزاد و از حاکمیت آن محافظت کرد».

نکته چهارم در شرایط حاضر حزب الله بر نکات ذیل تمرکز دارد:

1- ازسازی روانی و ساختاری حزب الله بعد از شهادت سید حسن نصرالله.

2- تاکید بر مسئولیت دولت در تامین امنیت مرز تا رود لیتانی و خویشتن‌داری به علل مختلف سیاسی و میدانی.

3- تلاش برای بازسازی سیاسی با هدف انتخابات سال 2026.

3- افزایش ظرفیت فکری در جامعه لبنان مبتنی بر لزوم حضور مقاومت در لبنان.

منبع: پرسمان سیاسی شماره 4