عجیب نیست که یک نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی از نشست دوحه که بی‌شک نشانه‌ای از انزوای رژیم صهیونی است، انزوای ایران را نتیجه بگیرد؟! و انگشت اتهام را به سمت نیروهای انقلاب نشانه رود؟ آن هم در شرایطی که حوادث منطقه و جنایت صهیونیست‌ها با چراغ سبز آمریکا منطق جمهوری اسلامی ایران را برای حکام منطقه به اثبات رسانده است!
«حشمت‌الله فلاحت‌پیشه»، در پستی در شبکه ایکس، با اشاره به نشست دوحه که پس از حمله موشکی رژیم صهیونی به قطر برگزار شد، ایران را «تنهاترین کشور دنیا» خوانده و نوشت؛ برخورد دو موشک و دو ثانیه حمله به قطر، تمام سران کشوران مسلمان را به دوحه کشاند؛ ولی برای شلیک هزاران بمب و موشک در تجاوزی خلاف منشور ملل به خاک ایران، حتی یک نشست کارشناسی هم برگزار نشد! رئیس اسبق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در پایان مدعی می‌شود! «آنها که ایران را تبدیل به تنهاترین کشور دنیا کردند، روزی به جرم خیانت باید محاکمه شوند.»
حال این پرسش مطرح می‌شود که آیا این ادعا با واقعیت همخوانی دارد؟ برای بررسی این موضوع، می‌توان از چند منظر به ماجرا نگریست.
نخست؛ باید به نقش کشورهای عربی در حمله به قطر نگاه کنیم. گزارش‌ها نشان می‌دهد هواپیماهای صهیونی برای حمله به قطر، از حریم هوایی اردن و عربستان عبور کردند؛ دو کشوری که نمایندگانشان در نشست دوحه حضور داشتند. این خود تناقض آشکاری است که به ما می‌گوید چگونه کشورهایی که آسمانشان مسیر حمله به قطر بوده، در نشستی برای حمایت از این کشور شرکت می‌کنند؟
دوم؛ سامانه پدافندی قطر که وابسته به فناوری آمریکایی است، در برابر حمله صهیونی ناکارآمد بود. این در حالی است که قطر روابط نزدیکی با آمریکا دارد و حتی میزبان پایگاه‌های نظامی این کشور است.
عدم انزوای ادعایی آقای فلاحت پیشه! به معنای مصونیت قطر در برابر تجاوزات بود؟ پاسخ واضخ است؛ «خیر»
گزارش‌های رسانه‌ای حاکی از آن است که نتانیاهو پیش از حمله، با دونالد ترامپ هماهنگ کرده بود. فراموش نکنیم قطر که با قراردادهای کلان و هدایای اشرافی (در سفر چند ماه قبل ترامپ به منطقه) تلاش کرده بود جایگاه ویژه‌ای در نزد آمریکا کسب کند، در لحظه حساس، حمایت لازم را از این متحد خود دریافت نکرد.
فلاحت پیشه چشم بر این واقعیت می‌بندد که توافق آبراهام به عنوان گامی برای عادی‌سازی روابط رژیم صهیونی با کشورهای عربی با تجاوز به قطر اکنون در آستانه فروپاشی قرار گرفته است! و فراتر از آن نتانیاهو خود به تازگی اذعان کرده که رژیم صهیونی در نوعی انزوای جهانی قرار دارد.
سوم؛ عجیب نیست که یک نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی از نشست دوحه که بی‌شک نشانه‌ای از انزوای رژیم صهیونی است، انزوای ایران را نتیجه بگیرد؟! و انگشت اتهام را به سمت نیروهای انقلاب نشانه رود؟ آن هم در شرایطی که حوادث منطقه و جنایت صهیونیست‌ها با چراغ سبز آمریکا منطق جمهوری اسلامی ایران را برای حکام منطقه به اثبات رسانده است!
فلاحت پیشه چشم بر این واقعیت می‌بندد که توافق آبراهام به عنوان گامی برای عادی‌سازی روابط رژیم صهیونی با کشورهای عربی با تجاوز به قطر اکنون در آستانه فروپاشی قرار گرفته است! و فراتر از آن نتانیاهو خود به تازگی اذعان کرده که رژیم صهیونی در نوعی انزوای جهانی قرار دارد.
چهارم؛ باید پرسید نشست دوحه چه دستاوردی برای قطر داشت؟ بیانیه صادرشده از این نشست، فاقد هرگونه تعهد عملی برای حمایت نظامی یا حتی تحریم سیاسی و اقتصادی علیه رژیم صهیونی بود. آیا قطر، با وجود روابط گسترده با غرب و کشورهای عربی، قادر به پاسخ نظامی به صهیون‌ها است؟ این نشست بیشتر نمایشی بود تا اقدامی بازدارنده.