صبح صادق >>  فرهنگ >> یادداشت
تاریخ انتشار : ۰۳ آذر ۱۴۰۴ - ۰۲:۱۲  ، 
شناسه خبر : ۳۸۴۴۷۱
پایگاه بصیرت / سعید رضایی

کتاب «مرد ابدی» تنها یک زندگینامه نیست؛ بلکه دانشنامه‌ای سه جلدی از تاریخ غرور، اراده و امید یک ملت است. اثر سترگ معصومه سپهری که حاصل تلاشی دوازده ساله است، توانسته غبار گمنامی را از چهره سردار شهید حسن طهرانی‌مقدم و یارانش بزداید و روایتی جامع از شکل‌گیری توان موشکی ایران ارائه دهد.
نخستین ویژگی که «مرد ابدی» را از سایر آثار حوزه دفاع مقدس متمایز می‌کند، عبور از لایه خشک گزارش‌های نظامی است. اگرچه کتاب به دقت یک مستند، تاریخچه شکل‌گیری یگان موشکی و تلاش‌های چهره‌هایی، همچون سردار حاجی‌زاده را روایت می‌کند، اما هنر نویسنده در آمیختن این «اسناد» با «احساس» است. سپهری با لحنی صمیمانه، مخاطب را از فضای سرد پادگان‌ها به عمق روح لطیف و انسانی شهید طهرانی‌مقدم می‌برد. خواننده در این کتاب، نه فقط با یک فرمانده مقتدر، بلکه با انسانی روبه‌رو می‌شود که شادی و غمش، دلتنگی‌ها و خلوت‌هایش، ملموس و تکان‌دهنده است.
نقطه قوت دیگر کتاب، توجه ویژه به نقش زنان و خانواده‌هاست. «مرد ابدی» به‌درستی تصویرگر این حقیقت است که ایستادگی مردان در میدان‌های سخت، در صبر و ایثار زنانی ریشه دارد که در پشت جبهه، بارِ سنگین فراق را به دوش کشیدند. نویسنده با ظرافت، حکایت وفای همسران را به تصویر کشیده و نشان می‌دهد چگونه لبخند آنها به غم دوری، سوخت موشک‌های اقتدار ایران شده است. این نگاه جامع، کتاب را از یک اثر صرفاً مردانه خارج کرده و به آن بُعدی اجتماعی و خانوادگی بخشیده است.
شاید بتوان گفت شاه‌بیت کتاب، ترسیم سبک مدیریتی حاج حسن طهرانی‌مقدم است؛ سبکی که مبتنی بر «تزریق امید» بود. روایت کتاب از ماجرای شکست آزمایش موشکی و ناامیدی «ناصر میرزایی»، اوج هنر نویسنده در نمایش شخصیت کاریزماتیک شهید است. جایی که فرمانده به جای توبیخ، کوره امید را در دل صنعتگر ناامید روشن می‌کند و می‌گوید: «ما اینقدر باید از این تست‎ها بزنیم تا جواب بگیریم!» این بخش‌ها کتاب را به یک کلاس درس مدیریتی برای نسل جوان تبدیل می‌کند؛ درسی که می‌گوید برای رسیدن به اهداف بزرگ (چه برای کشور و چه برای اعتقاد)، نخستین گام، زنده نگه داشتن حرارت درونی و ایمان به مسیر است.
«مرد ابدی» اثری است که خواننده را پا‌به‌پای شهید تا لحظه شهادت پیش می‌برد؛ به‌گونه‌ای که مخاطب خود را در غم از دست دادن «حسن» شریک می‌داند. جامعیت اثر در کنار قلم روان معصومه سپهری، این کتاب را به سندی برای تاریخ شفاهی ایران تبدیل کرده است. کتابی که نشان می‌دهد چگونه با دستان خالی، اما با دلی پر از ایمان، می‌توان در برابر تحریم و دشمن ایستاد و «مردی ابدی» شد.