خفت‌بارتر از طرح صلح عربی

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
در جریان رفت و آمدهای سیاسی میان قاهره ـ امان ـ تل اویو و واشنگتن این روزها طرح جدیدی درحال شکل گیری است که از طرح قبلی سازش اعراب و رژیم صهیونیستی به مراتب خفت بارتر است و عقب نشینی های بیشتر در برابر صهیونیست ها اعطای امتیازات در سطح دنیای اسلام و کنار گذاشتن خواسته های اعراب و فلسطینی ها را در بر می گیرد.
حسنی مبارک رئیس رژیم کمپ دیویدی مصر در جریان دیدار با «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر افراطی رژیم صهیونیستی وعده داد کشورهای عربی آماده بازنگری در روابطشان با اسرائیل هستند. مبارک تصریح کرد : فقط با نتانیاهو به عنوان «طرف اصلی مذاکره» کار می کند و هرگز حاضر نیست «آویگدورلیبرمن» وزیر خارجه رژیم صهیونیستی را بپذیرد. چون وی خواستار حمله به سینا شده و درصدد به راه انداختن جنگ تازه ای علیه مصر است . مبارک این نکته را تعمدا به فراموشی سپرد که همین عنصر جنگ طلب وزیر خارجه انتخابی نتانیاهو است و اگر با وی تعارضی داشت قطعا در کابینه نتانیاهو قرار نمی گرفت . تاکید براین نکته از آن جهت اهمیت دارد که مبارک خود و افکار عمومی مصر و حتی اعراب را فریب می دهد درحالی که می داند لیبرمن با نتانیاهو دو روی یک سکه اند.
آنچه باعث تحریک قاهره شده تلاش مشترک واشنگتن ـ تل آویو برای واگذاری طرح جدیدی به عبدالله پادشاه اردن برای کشاندن 57 کشور اسلامی به مذاکرات سازش با اسرائیل است ! بموجب این طرح شاه اردن به کمک سایر دربارهای عرب ماموریت دارد زمینه های سازش کشورهای اسلامی با رژیم صهیونیستی را فراهم کند و در عوض اسرائیل به طرح تشکیل دو کشور و مذاکره با فلسطینی ها بعنوان قدم بعدی ! موافقت نماید. بررسی جزئیات این طرح نشان می دهد که این چیزی به مراتب خفت بارتر از طرح صلح عربی است .
شاه اردن در مصاحبه با «تایمز» اظهار داشت : «قرار نیست به خاطر روی کار آمدن افراطی ها در اسرائیل ما دست روی دست بگذاریم بلکه باید بیشتر تلاش کنیم تا آنها را به پای میز مذاکره بکشانیم!» در طرح 57 کشوری رژیم صهیونیستی به اتباع همه کشورهای عرب ویزای ورود می دهد خطوط هوائی این رژیم به تمامی کشورهای عرب «حق پرواز» خواهد داشت و نهایتا رژیم صهیونیستی توسط تمامی اعضای سازمان کنفرانس اسلامی به رسمیت شناخته می شود!
این طرح توسط کسانی پیگیری می شود که همواره ادعا کرده اند فلسطین یک موضوع صرفا عربی است ولی حالا ماموریت دارند تایید و حمایت تمامی دنیای اسلام از اسرائیل را یکجا به دشمن بدهند! در واقع همه چیز به تقدم زمانی سفر شاه اردن به آمریکا باز می گردد که طی آن اوباما از وی خواست موضع اعراب در قبال 2 مسئله را آنچنان پیگیری کند که مطابق میل اسرائیل شود . اول مشکل بیت المقدس که دیگر هیچ سهم قابل ملاحظه ای به فلسطینی ها نرسد و دوم بازگشت 4 5 میلیون مهاجر فلسطینی که برای همیشه منتفی شود . شاه مفلوک اردن در این مقوله متعهد شده است خواسته های آمریکا و اسرائیل را عملی کند. منابع فلسطینی از وجود طرحی برای مسکوت گذاشتن هر دو موضوع خبر داده اند که بموجب آن خواسته های رژیم صهیونیستی عملی شده و امتیازات عظیمی را به اشغالگران واگذار می کند.
بدین ترتیب کاملا قابل درک است که بین لیبرمن و نتانیاهو نوعی توافق و «تقسیم کار» صورت گرفته که اولی بر طبل جنگ می کوبد و عربده می کشد ولی دومی درصدد بهره گیری از همین عربده ها بر می آمده و از اعراب امتیاز می گیرد و آنها را به عقب نشینی و سازش با اعطای امتیازات همیشگی وادار می کند. در واقع صهیونیستها با احداث شهرکهای صهیونیست نشین و تصرف بخش های عمده ای از بیت المقدس شرقی اعراب را باز هم در مقابل عمل انجام شده قرار می دهند. شهرک سازیها را هرگز متوقف نکرده و نخواهند کرد بلکه حتی آنرا تشدید می کنند و در عین حال با زیر پا گذاشتن تعهدات قبلی خود حتی مصوبات اجلاس آناپولیس را هم نفی می کنند.
موضوع مهم دیگر اینکه حل مسئله فلسطین را که قاعدتا بایستی قبل از هر چیز مورد توافق فلسطین و سوریه باشد با اتخاذ یک «سیاست تاخیری» به مرحله بعدی موکول می نمایند و در عوض دست رژیم صهیونیستی را در کشورهای عرب می گشایند و به اشغالگران فرصت می دهند که در اقتصاد و بازار پرسود دنیای عرب وارد شوند و در همین حال هنوز مشکل فلسطین بصورت لاینحل باقی است .
بموجب طرح جدید که شاه مفلوک اردن ماموریت پیگیری آنرا برعهده دارد قرار است 57 کشور اسلامی با رژیم صهیونیستی به تفاهم برسند و این رژیم اشغالگر از جانب 57 کشور اسلامی به رسمیت شناخته شود و سوریه و فلسطین به عنوان «مانعی در مسیر صلح» ! معرفی شوند.
بدین ترتیب فشار 57 کشور اسلامی بر سوریه و فلسطین بمنظور از میان برداشتن موانع صلح ! در جهت تامین منافع صهیونیستها نیز بکار گرفته می شود. به عبارت روشن تر دربارهای عرب تا دیروز موضوع فلسطین را یک موضوع عربی معرفی می کردند ولی امروزه سعی دارند از توان و ظرفیت دنیای اسلام به نفع صهیونیستها و علیه فلسطین بهره گیری کنند و نه تنها حضور اسرائیل در دنیای عرب را بلکه حتی در دنیای اسلام را پیشاپیش تضمین و تثبیت نمایند.
اجلاس مشترک نتانیاهو حسنی مبارک و شاه مفلوک اردن با همین هدف و انگیزه شکل گرفته که پیش از سفر نتانیاهو به آمریکا همه چیز مطابق طرحهای تنظیمی به پیش برود و مطابق تقسیم کار کنونی هر طرف نیز نقش و ماموریت خود را به خوبی انجام دهد تا مشکل فلسطین با پاک کردن صورت مسئله برای همیشه حل شود! و سران ارتجاع عرب و رژیم صهیونیستی در کنار یکدیگر به خوبی و خوشی در آغوش یکدیگر به رقص و شادی بپردازند. البته این ظاهر قضایا را بیان می کند ولی سئوال جدی اینست که آیا سازش مصر و اسرائیل مطابق همان سرابی که گفته میشد به پیش رفت و آیا فلسطینی ها از توافقات مادرید اسلو و آناپولیس چیزی جز فجایع غزه نصیبشان شد طبعا با ارزیابی سوابق از این طرح نیز حتی اگر عملی شود چیزی بیشتر از گذشته نصیب سازشکاران و ملت فلسطین نخواهد شد. این را تجربه های تاریخ گذشته و معاصر گوشزد می کند.