ام اس سیاسی

بصیرت:خلقت آسمانها و زمین، جامدات، نباتات، حیوانات و انسان و اجزاء هر کدام، به تنهائی بیانگر حکمت و قدرت خالق آنست و در میان همه آنها خلقت انسان، حاوی مجموعه ای از عجائب خلقت الهی است. دستگاه گردش خون، دستگاه تنفسی، دستگاه گوارش، سلسله اعصاب و مغز، دستگاه ایمنی و... نیز هر کدام بیانگر عظمت، قدرت و درایت الهی است. وظیفه دستگاه ایمنی بدن، حفاظت از مولکولها یا سلولهای خودی بدن می باشد و به محض ورود سلولها یا مولکولهای بیگانه، آنان را شناسائی و به آن حمله کرده و از بین می برد. تا سلولهای خودی بتوانند به وظایف خود به خوبی عمل کرده و شخص در سلامت کامل فعالیت نماید.
در جامعه نیز یکی از وظایف اساسی دولتها، تامین امنیت و سلامت روح و جسم جامعه بوده و بر این اساس، عوامل بیگانه و مضر جامعه را شناسائی نموده و اقدامات تامینی لازم را انجام می دهند، به گونه ای که جامعه همواره در شرایط تعادل و تعالی قرار گیرد.
1-شناخت بیماری:
متاسفانه برخی از افراد، در دستگاه ایمنی شان اختلال به وجود آمده و به دلیل عدم قدرت تشخیص، سلولهای خودی را بیگانه تلقی کرده و به آنها حمله می کنند. به چنین بیماریهائی خود ایمنی گفته میشود و دارای انواع مختلفی بوده، که هر کدام بر اندام و بافت خاصی اثر می گذارند. مثلا در بیماری ام اس، پوشش اطراف سلولهای عصبی و نخاع را بیگانه تلقی کرده و آنها را مورد حمله قرار داده و به تدریج سلولهای محافظ مغز و نخاع را از بین می برد.و در نتیجه فعالیتهای سلولهای عصبی بدن با اختلال مواجه میشود و فرد بیمار دچار اختلال رفتاری می شود.
در سطح جامعه نیز در قوه عاقله برخی افراد، اختلال بوجود آمده و این افراد، سلولهای جامعه و نظام خودی را به دلیل عدم بصیرت، بیگانه تلقی کرده و به آنها تهاجم کرده و خسارات هنگفتی را برای مردم و جامعه به وجود می آورند. لذا به دلیل مشابهت، چنین بیماری را میتوان ام اس سیاسی یا خود وهمی نامید.
2-علائم بیماری:
علائم بیماری ام اس که ممکن است در بدن بیمار مشاهده شود، عبارتند از ضعف، خستگی، اختلاف در تکلم، اختلال در بینائی و از همه مهمتر اینکه در این بیماران حرکات بدن هماهنگ نبوده و در نتیجه رفتار فرد بیمار نامتعادل میشود.
در بیماران ام اس سیاسی یا خود وهمی نیز دقیقاً همین علائم مشاهده میشود: ضعف و ناتوانی در برابر منطق و قانون، خستگی در برابر حرکت خروشان ملت، اختلال در تکلم بیان (از جمله سکوت، مواضع دو پهلو و...)، اختلال در بینائی حقایق و واقعیات و از همه بدتر اینکه در این بیماران، حرکت رفتاریشان، در شرایط و زمانهای مختلف هماهنگ و متعادل نبوده و شاهد رفتارهای متناقض آنان هستیم.
3-پیشرفت بیماری:
بیماری ام اس در طی مرور زمان رشد یافته و شدید می گردد، بنحوی که اختلال حرکات بدن در ابتدا، اندک بوده و سپس شدیدتر میشود و در نهایت جسم را کاملا فلج می کند.
بیماری ام اس سیاسی نیز، در آغاز با لغزش های کوچک سیاسی شروع شده و در نهایت فرد کاملا دچار فلج مغزی می گردد. لغزش و سقوطی که گاه، هیچگاه بازگشتی (توبه ای) را به همراه نخواهد داشت.
4-درمان بیماری:
افراد مبتلا به بیماری ام اس در صورت مشاهده علائم مذکور به پزشک مراجعه نموده و پزشک متخصص نیز براساس محل و شدت تخریب وارده، داروهائی را برای جلوگیری از پیشرفت بیماری و بهبود آن تجویز نموده و بیمار نیز براساس آن عمل می کند.
بیماران ام اس سیاسی یا خود وهمی نیز بایستی به پزشک جامعه که براساس شرع و قانون، فصل الخطاب جامعه که همانا قانون اساسی و رهبری نظام می باشد و خیر و صلاح دنیا و آخرت فرد و جامعه را تجویز می کند، مراجعه نمایند. و چنانچه فرد بیمار به طبیب حاذق مذکور مراجعه نکنند، رفتارهای نامتعادلش، معضلات و خساراتی را برای خود و جامعه بوجود می آورد. همانطور که گفتارها و بیانیه های این بیماران سبب برخی حوادث و خسارات پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری شد.
5-ضرورت جراحی:
در شرایطی که بیمار، به بیماری خود بی توجه و آلودگی آن برای جامعه مضر و خسارت بار است، دستگاه های امنیتی و قضائی جامعه که مسئولیت تامین و برقراری امنیت و سلامت جامعه را برعهده دارند، مکلفند که همانند برخورد با سارقین و معتادان و...، جهت برقراری سلامت در جامعه، بیماران مذکور را مطابق قانون جلب و تحت عمل جراحی (مجازات) قرار دهند، این جراحی یک ضرورت اجتنا ب ناپذیر است، چرا که در دهه عدالت و توسعه، بایستی جامعه از شر صدمه این بیماری رهائی یافته و توان جامعه در مسیر توسعه عدالت محور، مستهلک نشده و بتواند حرکت خود را شتابان تر کند.
مطلب پایانی
تمثیل مذکور، مثال مع الفارغ بوده، و صرفاً به جهت تشابه نوع بیماری، علائم آن و آثار و پیامدهایش جهت ادراک بیشتر تشبیه شده است. بیماران عزیز ام اس، افرادی شریف بوده که ناخواسته دچار آن گردیده اند و بر بیماری خود واقف شده و برای بازگشت سلامتی خود، تمام تلاش را به کار می بندند و چشم امید به تاثیر درمان و شفای الهی دارند. لکن بیماران ام اس سیاسی براساس هواهای نفسانی و وساوس شیطانی خود را به تغافل زده و نمی خواهند هوشیار و بصیرت یابند، فلذا تلاشی نیز در جهت درمان خود برنداشته و نتیجتاً با مرور زمان بیماری، چون سرطان، ضلالت و مرگ سیاسی فرد بیمار را بهمراه دارد.
سیدجواد هاشمی فشارکی