کدام حقوق، کدام بشر؟! /حسین بک وردى

اختصاصی بصیرت/
مقدمه
سنگ اندازی دشمنان ملت ایران و ماجرای دشمنی و ایجاد مشکل بر سر راه انقلاب اسلامی ایران، قصه دیرینه ای است که به صورت سریالی ادامه دارد و هر روز به شکلی انجام می شود. اگر از اول پیروزی انقلاب اسلامی ایران تا به حال مروری بر تحولات انقلاب و مشکلات پیش روی آن داشته باشیم به لیست بلندی از این عداوت ها می رسیم که نشانگر عمق کینه آنها نسبت به این نظام الهی و مردمی است؛
ترتیب دادن چندین کودتا، مسئله تحریک قومیت ها و شورش علیه نظام نوپای اسلامی، جاسوسی از طریق امکانات و ظرفیت های دیپلماتیک و سفارتخانه ها، تحریک رژیم بعثی عراق و پشتیبانی از آن در یک جنگ تحمیلی و نابرابر به مدت هشت سال، بلوکه و مسدودکردن حساب ها و دارایی هایی که متعلق به ملت ایران است، ماجرای گوادلوپ1و2، دادگاه «میکونوس»، تحریک و تشویق امارات برای ادعا در مورد مالکیت جزایر سه گانه ایرانی، اتهام کمک و پشتیبانی از طالبان و القاعده به ایران، طراحی و سازماندهی آشوب ها و کودتای مخملی و انقلاب رنگی در ایران (سال های 87 و88)، حمایت از آشوبگران و مخالفان جمهوری اسلامی ایران، تحریم مقامات لشکری و کشوری جمهوری اسلامی ایران پس از ناکامی فتنه88 (لیست32نفره)، اختصاص بودجه های کلان برای براندازی و تغییر نظام سیاسی ایران در کنگره آمریکا، جنجال در مورد برنامه صلح آمیز هسته ای ایران و خارج کردن روند آن از مسیر حقوقی و فنی به مسیر سیاسی و امنیتی، طراحی و اجرای ترور دانشمندان هسته ای، علوم بنیادی و استراتژیک ایران، حمایت مالی و سیاسی از منافقین و استفاده ابزاری از آنها در مقابله با ایران (جاسوسی و ترور)، اعلام و اعمال تحریم های گسترده به بهانه برنامه هسته ای ایران، تحریم اشخاص حقیقی و حقوقی در رابطه با پرونده هسته ای، تلاش برای اخلال در سیستم های فنی هسته ای ایران (ویروس استاکس نت)، ایران هراسی و امنیتی کردن فضای منطقه با تهدید نشان دادن جمهوری اسلامی ایران، گرفتن انگشت اتهام به طرف ایران و دادن نسبت دخالت در امور کشورهای دیگر! و ...

این ها گوشه ای از سوابق و پرونده های سیاه دشمنان انقلاب اسلامی ایران از جمله شیطان بزرگ، آمریکاست که با استفاده و همراهی ناتوی نظامی و فرهنگی و به راه انداختن جنگ سخت(هشت ساله)، جنگ نیمه سخت (تحریم ها و محدودیت ها) و جنگ نرم علیه نظام جمهوری اسلامی ایران (راه اندازی شبکه های تلویزیونی و ماهواره ای)، به دنبال دستیابی به اهداف شوم و پلید خود بوده است.پس از این که توطئه «انحراف برنامه هسته ای ایران» به نتیجه نرسید و جمهوری اسلامی ایران از حقوق حقه خود دفاع و با تمام قدرت نقشه های دشمنان را نقش بر آب کرد و آن را به مسیر فنی و حقوقی آن بازگرداند، توطئه دیگری در قالب «فتنه» علیه نظام جمهوری اسلامی اجرا شد که مانند «جنگ احزاب»، تمام دشمنان جمهوری اسلامی ایران در جبهه مقابل نظام قرار گرفتند (تمام کفر در برابر تمام اسلام)، به طوری که در داخل نظام برای عده ای خواص بی بصیرت تشخیص دوست و دشمن مشکل شد. اکنون که پس از دو سال که نقشه دشمنان خارجی و پیاده نظام آنها در داخل، به همت پیروی از رهنمودهای مقام عظمای ولایت و جانفشانی مردم ولایتمدار خنثی شده است، دشمنان کور این نظام الهی جبهه دیگری را گشوده اند.
موضوع «حقوق بشر در ایران»، پروژه جدیدی است که مثلث صهیونیسم، کشورهای غربی و ضد انقلاب در چند ماه اخیر آن را کلید زده اند. تشکیل شورای حقوق بشر و تعیین گزارشگر ویژه برای ایران و مقدمه سازی برای ارسال آن به تهران از جمله طرح های مشترکی بود که توسط ضد انقلاب ناکام فتنه88 و تلاش های مذبوحانه ایالات متحده انجام گرفت. در راستای این پروژه، شورای حقوق بشر در آخرین روز از اجلاس هفدهم خود، «احمد شهید» وزیر امورخارجه سابق مالدیو را به عنوان گزارشگر ویژه «وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران» منصوب کرد.تعیین گزارشگر ویژه بر اساس قطعنامه ای بود که فروردین ماه امسال در شورا به تصویب رسید. در این قطعنامه که با رأی مثبت 22 عضو، منفی هفت و همچنین ممتنع 14 عضو شورا به تصویب رسید، شورای حقوق بشر؟! حکم به تعیین گزارشگری ویژه برای نظارت بر وضعیت حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران؟! داد. انتخاب یک دیپلمات مسلمان و از یک کشور فقیر آسیایی از سوی شورای حقوق بشر، یقیناً با هدف و منظور خاصی صورت گرفته است تا هزینه نپذیرفتن او را برای ایران بالا برده و از این رهگذر، ماشین پروپاگاندای خود را به راه انداخته تا به تحریک افکار عمومی، اجماع جهانی و در نهایت محکومیت ایران منجر شود.
البته گذشته از پذیرفتن و نپذیرفتن وی که همراه با فتنه بوده و این نمایش پرده بعدی را به همراه خواهد داشت، تمام این برنامه ها و طراحی ها از آن جهت که به ناحق تحمیل می شود، مانند گذشته محکوم به شکست است، اما آنها چه اهدافی را در ورای این بازی های سیاسی دنبال می کنند؟ با توجه به سابقه دشمنی دشمنان و مسائل منطقه و ایران و البته حماقت دشمنان، می توان اهداف زیر را پیش بینی کرد:
1- متهم کردن نظام جمهوری اسلامی ایران به نقض حقوق شهروندان.
2- سیاسی کردن موضوع «حقوق بشر» که یک مسئله حقوقی است و بهره برداری از آن در راستای تحریک افکار عمومی و به دنبال آن ایجاد اجماع جهانی علیه ایران مانند مسئله هسته ای.
3- تخریب چهره و وجهه نظام جمهوری اسلامی ایران در نزد شهروندان کشورهای منطقه و سایر انقلابیون به عنوان الگوی قیام آنها با نشان دادن یک چهره ناقض حقوق بشر و دلسرد کردن انقلابیون از ادامه قیام و جلوگیری از انتشار این حرکت ها به قلب اروپا و آمریکا و نقاط دیگر.
4- کمک به ضدانقلاب و دلگرم کردن آنها به ادامه مخالفت و لجاجت بعد از شکست سنگین فتنه 88 و همچنین رسوایی پروژه های جاسوسی سیا، موساد و MI6 .
سوال اساسی از مدعیان!
در این جا سوال و احیاناً سوالاتی پیش می آید که هر شخص منصف و صاحب عقل سلیم به خود اجازه می دهد که آن را مطرح کند، سوالاتی از این قبیل که آیا کشورهایی که به زعم آنها، وضعیت حقوق بشر در ایران نگران کننده است و برای آن گزارشگر ویژه تعیین می کنند، خودشان به عنوان به اصطلاح مدعی «حقوق بشر؟!» آن را رعایت می کنند؟ آیا آنها به مبانی حقوق بشر- هر چند که مبانی آن هم جای بحث دارد- پایبند هستند؟ چقدر شهروندان این کشورها از رعایت حقوق شان رضایت دارند؟ اساساً منظور آنها از حقوق بشر چیست؟ آنها چه نوع حقوقی را مدنظر دارند و بشر مورد نظر آنها چه خصوصیاتی دارد؟!
آنچه مسلم است، این است که حکام کشورهایی مانند ایالات متحده آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان و کشورهای اروپایی دیگر مدعی حقوق بشر و همچنین دیکتاتور های مورد حمایت آنان مانند؛ عربستان، تونس، بحرین، یمن، اردن، لیبی، مصر و در نهایت بزرگترین جنایتکاران تاریخ بشریت، اسرائیل غاصب؛ به تنها چیزی که اهمیت نمی دهند «انسان به ماهو انسان» و کرامت انسانی او و حقوق مسلم اوست و در خوش بینانه ترین حالت می توان گفت، اینان در مورد حقوق بشر گزینشی و سلیقه ای عمل می کنند. تاریخ این جنایتکاران مشحون از بی عدالتی ها، نسل کشی ها و جسارت به حقوق اولیه انسانی است. شعار حقوق بشر و حمایت از حقوق شهروندان در دیگر کشورها فقط یک ترفند و یک دستاویز برای رسیدن به اهداف آنهاست.
در حالی که حکام کشورهایی مانند بحرین، عربستان، یمن، لیبی و ... تقاضای قانونی شهروندان شان برای داشتن حقوق اولیه مثل تعیین سرنوشت خود (طبق ماده 21 اعلامیه حقوق بشر) با سرکوب و شکنجه و ارعاب و تهدید پاسخ می گویند و معترضان را بدون رعایت حقوق زندانیان (طبق مواد 8، 9، 10 و 11 اعلامیه حقوق بشر) محاکمه می کنند، هیچ کدام از کشورهای غربی حامی این حکام ظالم، واکنشی به نفع حقوق مردم این کشورها نشان نمی دهند. حال باید پرسید، چرا شورای حقوق بشر سازمان ملل نماینده های خود را به این کشورها اعزام نمی کند؟ آیا آنجا بشر وجود ندارد؟! یا این که وجود دارد ولی حقوقی به آنها تعلق نمی گیرد که نبود آن، موجب نگرانی شود؟ و یا این که تلقی مدعیان از این واژه چیز دیگری است که آنجا موضوعیت ندارد؟ و سوال مهم تر این که واقعاً چه موضوع نگران کننده ای در ایران اتفاق افتاده است که در مقابل این همه کشتار و بی عدالتی در کشورهای فوق، سکوت کرده و به موضوع ایران پرداخته اند؟ و از همه اعجاب انگیزتر این که، دو کشور ضدبشر بحرین و عربستان از جمله کشورهایی هستند که به اعزام گزارشگر ویژه به ایران رأی مثبت داده اند!
البته ذکر این نکته ضروری به نظر می رسد که با این که در پذیرش کلیت «اعلامیه حقوق بشر» - که دارای یک مقدمه و 30 ماده بوده و در10 دسامبر 1948 منتشر شده است- حرف و حدیث های فراوانی وجود دارد و همه مواد آن مورد تأیید اسلام و مبانی آن نیست؛ ولی مسئله ای که وجود دارد، همین حقوق و موادی که با توافق خود این کشورها به تصویب رسیده نیز رعایت نمی شود. حافظه تاریخ، نمونه های زیادی را به خاطر دارد که چگونه مدعیان امروز حقوق بشر، به صورت وحشیانه ای متعرض حقوق شهروندان خود و دیگر کشورها شده اند. در ادامه به برخی از موارد نقض گسترده «حقوق بشر» در کشورهای مدعی اشاره می شود که البته فقط مشتی از خروار است. کشورهای مورد بررسی به این جهت انتخاب شده اند که همیشه مدعی دفاع از حقوق شهروندان کشورهای دیگر هستند و به جای متهم، در جایگاه مدعی قرار گرفته اند.
نقض حقوق بشر در ایالات متحده آمریکا
الف) نقض حقوق شهروندان در داخل کشور
ایالات متحده آمریکا از جمله کشورهایی است که با وجود نقض گسترده حقوق اولیه شهروندانش و همچنین مردم دیگر کشورها، از مدعیان دروغین حقوق بشر بوده و هست. این کشور در سال 2009 در گزارشی که منتشر کرد،190 کشور دنیا را به نقض حقوق بشر متهم کرد، اما در آن گزارش، به موارد نقض حقوق بشر در داخل آمریکا هیچ اشاره ای نشده بود.(1)
موارد سازماندهی شده و گسترده نقض حقوق بشر در داخل آمریکا از اولین روزهای تأسیس؛
- پایه گذاری امپراتوری آمریکا با خون سرخ پوستان (نسل کشی 5/18 میلیون سرخ پوست) و بیگاری های گسترده از برده های آفریقایی و نقض حقوق آنان.
- تبعیض نژادی همچنان در این کشور جریان دارد و این موضوعی است که حتی مطبوعات و رسانه های آمریکایی نیز بر آن صحه می گذارند و مسئولان کشوری که با اشغال سرزمین بومیان آمریکایی ایجاد شده، حاضر نیستند اعلامیه مجمع عمومی سازمان ملل در خصوص حقوق بومیان را اجرا کنند.
- مهاجران و پناهندگان و افراد فاقد تابعیت در این کشور، از حقوق بسیار کمی برخوردارند، در حدی که در بسیاری موارد، حق دسترسی آنها به مایحتاج اولیه زندگی و حقوق بنیادین بشر نقض می شود.
- بر اساس آمارها، سیاه پوستان که 12 درصد ساکنان آمریکا هستند، 42 درصد زندانیان را تشکیل می دهند. آنان فقیرترین و مظلوم ترین گروه جمعیتی آمریکا هستند و تبعیض علیه آنان در سیستم قضایی این کشور به خوبی نمایان است.
- تا نیمه قرن گذشته بر سر در بسیاری از موسسات و باشگاه ها و رستوران ها با خط درشت نوشته شده بود «ورود سیاه پوستان و سگ ها ممنوع»!
- سیاه پوستان باید در اتوبوس و وسایل نقلیه دیگر جای خود را به سفیدپوستان می دادند و یک سیاه پوست حق نداشت اگر جایی برای سفیدپوستان نبود، روی صندلی بنشیند.
- در رستوران ها نیز به سیاه پوستان اجازه نشستن نمی دادند و فقط در صورت ایستاده بودن آنها، حاضر به دادن غذا به آنان بودند. در سال 1950 نیز برای نخستین بار، تعدادی سیاه پوست روی صندلی های رستورانی در «نورث کارولینا» نشستند که در نتیجه 53 نفر از آنان دستگیر و به چهار ماه زندان محکوم شدند.
- اعمال رفتار تبعیض آمیز علیه رنگین پوستان مانند فرصت های شغلی ناکافی، دسترسی ناقص آنها به تجهیزات بهداشتی و امکانات آموزشی.
- مطابق برخی آمار 50 درصد کودکان سیاه پوست این کشور با فقر دست و پنجه نرم می کنند و حقوق و درآمد سیاهان 50 درصد حقوق سفیدپوستان است.(2)
- عدم اجازه به زندانیان ملیت های خارجی برای دیدار با خانواده های شان.(3)
- کوتاهی در مبارزه با جرم و جرایم از جمله کاربرد سلاح گرم در جامعه و حتی محیط های آموزشی.
- جنایات گسترده خشونت آمیز و تهدید زندگی، اموال و امنیت شخصی مردم.
- آمریکا بیشترین میزان سلاح های شخصی را در کل جهان داراست. حدود 200 میلیون اسلحه شخصی در مالکیت شهروندان آمریکایی است.
- مردم آمریکا سالیانه هفت میلیارد گلوله خریداری می کنند. در آمریکا افراد اجازه دارند که پس از اظهار و بازرسی، اسلحه خالی خود را به داخل هواپیما ببرند.
- سالیانه حدود 30 هزار نفر در آمریکا بر اثر حوادث مربوط به اسلحه جان خود را از دست می دهند.(4)
- فضاهای آموزشی دبیرستان ها و دانشگاه ها، صحنه وقوع جرایم خشنی مانند تیراندازی بوده و روز به روز وضعیت بدتر می شود.(5)
-000/350/1 دانش آموز دبیرستانی حداقل یک بار با اسلحه زخمی شده یا مورد تهدید قرار گرفته اند.
- در سال تحصیلی 2007 و 2008، 34 دانش آموز مدرسه دولتی شیکاگو کشته شدند.
- در آمریکا هر 31 دقیقه یک قتل و در هر 8/5 دقیقه یک تجاوز به عنف اتفاق می افتد.(6)
- در سال 2008، 14 میلیون نفر به دلیل ارتکاب جرایم مختلف (به جز جرایم رانندگی) دستگیر شدند و بنا بر آمار رسمی، از هر 100 هزار نفر ساکن آمریکا، 2/198 نفر دستگیر و زندانی شده اند.(7)
- بنا بر گزارش اف بی آی، در سال 2008 تعداد 14 هزار و 187 نفر در آمریکا به قتل رسیده اند.(8)
- در نیویورک، 461 قتل در سال 2009 گزارش شده است و نرخ جرم در این شهر، 1151 مورد به ازای هر 100 هزار نفر رسیده است.(9)
- در 9/66 درصد قتل ها، 5/43 درصد دزدی ها و 4/21 درصد دعواهای خشن، از اسلحه گرم استفاده می شود.(10)
- بی تفاوتی به شخصیت انسانی در آمریکا امری رایج است. در این کشور حق خلوت و حقوق خانواده مورد نقض جدی قرار گرفته و شنود و کنترل کلیه مکالمات و مکاتبات الکترونیکی به بهانه مبارزه با تروریسم، هیچ گونه حریم خصوصی برای افراد باقی نمی گذارد. این کنترل تا به آنجا پیش رفته که با وجود عدم رضایت شهروندان، از اسکنرهای بدن نما در فرودگاه های این کشور استفاده می شود.(11)
- توجهی به حقوق افراد دارای معلولیت در آمریکا وجود ندارد تا حدی که در این کشور، افراد دارای معلولیت جسمی و روانی به مجازات اعدام محکوم می شوند. اعدام «تراز لوئیس»، زن عقب مانده آمریکایی توسط دادگاه ایالت ویرجینیا، نمونه ای از این مدعاست.
- آمریکا همچنین یکی از بزرگ ترین اشاعه دهندگان فحشای کودکان بوده و بی توجهی به ارزش های خانواده از جمله مسائل مربوط به ازدواج همجنس بازان، مفاهیم حقوق بشر را در این کشور دچار ضربات جدی کرده است.
- بر اساس گزارش ها، بیش از چند صد هزار دانش آموز در مدارس آمریکا مورد تنبیه جسمی قرار می گیرند و فروش انسان ها، کودکان و قاچاق زنان یکی دیگر از موارد نقض حقوق بشر است.
- خشونت بی حد و حصر دولت آمریکا علیه اقلیت های مذهبی به ویژه مسلمانان و ایجاد محدودیت ها برای ساخت مساجد در این کشور و فعالیت های سازمان های اسلامی، نمونه ای دیگر از نقض حقوق بشر در این کشور است.
- توهین به اسلام و مقدسات مسلمانان، حمله به مساجد، بازداشت های خودسرانه طولانی مدت و اخراج غیرقانونی افراد.(12)
- پس از حوادث 11سپتامبر 2001، این حوادث به مثابه بهانه ای برای دشمنی آشکار با آن گروه از کشورهای اسلامی بود، که فهرست آنان از قبل تهیه شده بود و پس از آن، عرب ها و مسلمانان به شکل بی سابقه ای هدف قرار گرفتند. شورای روابط آمریکایی - اسلامی از افزایش 64 درصدی حوادث ضدمسلمانان در سال 2002 در مقایسه با یک سال پیش از حوادث 11سپتامبر خبر داد. این گزارش موارد اصلی تبعیض، خشونت و سختگیری علیه مسلمانان آمریکا را شامل می شود و از افزایش آن حکایت دارد.
- فاجعه «ویکو» واقع در ایالت تگزاس در سال 1993 و کشتار وحشیانه عده زیادی زن و کودک (82 نفر) به همراه رئیس و پیروان فرقه داوودیان از جمله مواردی است که دروغ بودن ادعای حامی حقوق بشر و اقلیت های مذهبی را فاش می کند. رهبر فرزانه انقلاب اسلامی در این خصوص و در یکی از نمازهای جمعه (29خرداد88)، خطاب به سردمداران غرب، به ویژه آمریکا یادآور شدند که کشوری که دستش به خون افراد بی گناهی مانند زنان و کودکان پیرو فرقه دیویدیان (داوودیان) آلوده است، حق ندارد دم از حقوق بشر بزند.(13)
- بهره مندی همگان از تحصیلات، شغل، مسکن، تسهیلات درمانی و بهداشتی و حتی دسترسی به دادگاه یا نهادهای قانونی در این کشور دچار مشکلات عمده و عدیده است. حقوق اقتصادی ـ اجتماعی مردم آمریکا به حدی مورد خدشه قرار گرفته است که خود نهادهای آمریکایی، گزارش های متعددی از وضعیت کار و بیمه های اجتماعی در این کشور و نقض حقوق افراد در این خصوص ارائه می دهند.
- بر اساس آمار و ارقام، در ?? سال گذشته بیش از 100 زن جوان تحت شرایط نامناسب در زندان «کارزول» کشته شده اند. تنها در این زندان 1500 زن زندانی وجود دارد.
- گزارش های مکرری از مرگ زندانیان بر اثر رفتارهای خشونت آمیز نگهبانان زندان وجود دارد. طبق گزارش عفو بین الملل در سال 2008 ، از دستگاه های شوک دهنده در زندان های آمریکا به طور گسترده استفاده می شود. از سال 2001 تا 2008 ، حدود 340 نفر بر اثر دستگاه های شوک دهنده پلیس آمریکا کشته شده اند.(41)
- اکونومیست در تاریخ 10 می 2008 گزارش داد، ایالات متحده از جمله اندک کشورهایی است که در آن زندانیان از حقوق خود محرومند و در برخی ایالت های آمریکا، حتی رأی دادن را برای زندانیان ممنوع می کنند.
- ایالات متحده همچنین تنها کشور جهان است که احکام حبس ابد برای کودکان در آن صادر می شود. بر اساس گزارش نقض حقوق بشر آمریکا در سال 2009، 2381 زندانی از این نوع در زندان های ایالات متحده وجود دارد.
- حبس ابد کودکان بدون وثیقه که به شیوه ای نامناسب اقلیت های نژادی و قومی را تحت تأثیر قرار داده است.(15)
- آمریکا پس از روسیه دومین کشوری است که بیشترین شهروندان زندانی را دارد. آمار وزارت دادگستری آمریکا در تاریخ 14 مارس 1991 نشان داد که تعداد زندانیان این کشور در مقایسه با 12 سال پیش از این تاریخ، دو برابر شده و آمار دیگری نشان داد که در سال 1998 به بیشترین تعداد خود رسید. بنا بر این آمار، در نیمه سال 1998 حدود یک میلیون و 800 هزار زندانی در زندان های آمریکایی در بند بودند.
- در این کشور هیچ نهاد مستقلی وجود ندارد که بر رعایت حقوق بشر در هر سه سطح فدرال، ایالتی و محلی نظارت کند و آمریکا همواره از نظارت بین المللی در این خصوص امتناع می کند.
- حاکمان آمریکا خودشان کسانی هستند که از ناقضان حقوق بشر حمایت می کنند. باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا اعلام کرد که افسران سازمان سیا که در بازجویی های دردناک و غیرانسانی افراد مظنون به تروریست، دست داشتند، تحت پیگرد قانونی قرار نمی گیرند. به عقیده او، این افسران به دلیل پایبندی؟! به قانونی که در آن زمان به آنان ابلاغ شده بود، نباید تحت پیگرد قرار بگیرند.
- نقض حقوق مردم تا جایی بوده که خود وزارت خارجه آمریکا نیز به نقض حقوق بشر در ایالات متحده اذعان دارد.(16)
ب) نقض گسترده حقوق بشر در سطح بین المللی
دیدگاه آمریکا در برخورد با حقوق بشر در جهان عبارت است از این که؛ نظام های متحد آمریکا حتی اگر میلیون ها نفر را دستگیر کنند، بکشند و یا به گرسنگی بکشانند، نظام های دموکراتیک هستند، اما نظام هایی مانند جمهوری اسلامی ایران که با سیاست های آمریکا مخالف است، حتی اگر تمام منابع و توان خود را برای حمایت از حقوق بشر و اجرای قوانین و آزادی های فردی و عمومی به کار گیرد، نظام هایی سرکوبگر و استبدادی تلقی می شوند. ارزش هایی مانند حقوق بشر و آزادی، امروزه به عنوان ابزاری برای اعمال فشارهای سیاسی و اهداف خاص از سوی داعیه داران آن تبدیل شده است؛ چنان که غرب در برابر بزرگ ترین نسل کشی رژیم صهیونیستی در غزه سکوت اختیار کرده و در عین حال بازی سیاسی با ایران مبنی بر اجرای حقوق بشر را به راه انداخته است.
گوشه ای از نقض حقوق بشر توسط ایالات متحده
- پرونده آمریکا در خصوص استفاده از حق وتو در شورای امنیت، بی اساس بودن ادعاهای آن مبنی بر میانجیگری بین کشورها و یا حمایت حقوق بشر در جهان را به خوبی نشان می دهد. در موضوع فلسطین اشغالی، آمریکا 720 بار در فاصله سال های 1968تا 1998 از حق وتو برای خنثی کردن قطعنامه های مربوط به حقوق اساسی مردم فلسطین به سرزمین خود، بیرون راندن فلسطینی ها، مصادره زمین های آنان و نیز ساخت شهرک های رژیم صهیونیستی، توهین به مقدسات دینی، آزار و شکنجه زنان باردار تا سقط جنین آنان و اقداماتی از این دست، استفاده کرده است.
- نگاهی به پرونده سراسر تحقیر قوانین بین المللی توسط واشنگتن به درک بهتر پیشینه آمریکا در خصوص فرار از معاهده های بین المللی کمک می کند. یکی از نمونه های این اقدامات آمریکا، دخالت در نیکاراگوئه بود که 75هزار قربانی ازجمله 29هزار کشته بر جای گذاشت. به همین دلیل، دولت نیکاراگوئه به دادگاه بین المللی متوسل شد که این دادگاه در 27 ژوئیه 1986 توسل به زور آمریکا در نیکاراگوئه را محکوم کرد و آن را به پرداخت غرامت فراخواند، اما آمریکا در پاسخ به آن از تسلیم شدن در برابر این حکم سر باز زد و گفت که دادگاه بین المللی را به رسمیت نمی شناسد.
نقض توافقنامه ژنو مصوب سال 1949
- خروج یکجانبه آمریکا از توافقنامه ABM در خصوص منع توسعه موشک های بالستیک با روسیه.
- آمریکا پروتکل «کیوتو» در خصوص گازهای گلخانه ای را امضا نکرد، در حالی که این کشور نخستین عامل آلودگی محیط زیست و انتشار این نوع گازهاست که به کره زمین آسیب می رساند.
- آمریکا که خود را قهرمان دفاع از حقوق بشر می داند، مهم ترین توافقنامه های حقوق بشر از جمله توافقنامه بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی، حقوق شهروندی و سیاسی، توافقنامه بین المللی مبارزه با تمام انواع تبعیض نژادی، توافقنامه حقوق کودکان، توافقنامه بین المللی مبارزه با شکنجه و توافقنامه ویژه اوضاع پناهندگان را امضا نکرده است و از توافقنامه مبارزه با تولید مین و استفاده از آن ضدمردم و نیز توافقنامه مبارزه با سلاح شیمیایی و بیولوژیک خارج شد.
- این کشور در طول چند دهه گذشته به ویژه پس از یازده سپتامبر، با استفاده از تئوری مبارزه با تروریسم توانسته است رکوردی بی سابقه را در نقض حقوق بشر به ویژه در خارج از مرزهای خود باقی بگذارد.(17)
- اجرای عملیات های مخفیانه سیا به بهانه مقابله با تروریسم که خارج از مرزهای این کشور صورت می گیرد و همچنین عملیات ارتش این کشور که علناً به کشتار می پردازند(عراق، افغانستان و پاکستان نمونه های در حال اجرا).
- دولت آمریکا خود را مقید به هیچ گونه تعهد بین المللی در مبارزه با تروریسم نمی داند و به انواع شیوه ها، حقوق بشر را در سایر کشورها نقض می کند که نمونه آن، فجایعی است که این کشور در دو جنگ عراق و افغانستان مرتکب شده است. توسل به انواع شکنجه برای اعتراف گیری حتی در دستورالعمل های وزارت جنگ این کشور وجود دارد و به آن عمل می شود.
- بازداشت های خودسرانه، طولانی مدت و بدون دسترسی به محاکمه صالحه و نگهداری از افراد در زندان های مخفی توسط ارگان های دولت آمریکا چه در خاک این کشور و چه خارج از آن، مشکلی جدی در دنیا ایجاد کرده است.
- در مورد عراق نیز آمریکا جنایت های فراوانی در حق زندانیان این کشور مرتکب شد و صدها اسیر را در پادگان هایی در بیابان بدون آب سالم و امکانات اولیه بهداشتی، در حالی که حق انتخاب وکیل نداشتند و دست های آنان با بندهای پلاستیکی بسیار نازک بسته می شد که جراحت آن ماه ها طول می کشید تا بهبود پیدا کند، نگهداری می کرد. قانون بین المللی و توافقنامه سازمان ملل مبنی بر ممنوعیت جنایت کشتار جمعی مصوب سال 1948 در ماده دوم خود، جنایت جنگی و کشتار را ممنوع دانسته و بر مجازات عاملان آن تأکید کرده است و در توافقنامه های ژنو مصوب سال 1949 بر حمایت غیرنظامیان در زمان جنگ و در شرایط اشغال یک کشور تأکید شده است.
- هیئت اعزامی سازمان ملل متحد برای کمک به عراق (یونامی) در گزارش جدید خود اعلام کرد که اوضاع در زندان های عراقی که زیر نظر نیروهای آمریکایی قرار دارد، بسیار سخت است. بر اساس این گزارش، بسیاری از بازداشت شدگان در این زندان ها ماه ها یا سال های متمادی است که بدون تفهیم اتهام یا اجازه تماس با قاضی یا وکیل خود، محبوس شده اند.
- بنا بر گزارش کمیته وابسته به پارلمان اروپا، عوامل سازمان سیا در شش سال پس از حوادث 11سپتامبر برای انتقال زندانیان به خارج از آمریکا، بیش از هزار پرواز داشته و در فرودگاه های اروپایی توقف کردند.
- وجود زندان های مخوف گوانتانامو در کوبا، ابوغریب در عراق، زندان های مخفی در افغانستان و دیگر نقاط جهان تنها گوشه ای از موارد نقض حقوق بشر این کشور در سراسر دنیاست. در این زندان ها از شکنجه های سختی همچون غرق کردن مصنوعی، تمرین اعدام، تمرین تیراندازی و القای خفگی استفاده می شود.(18)
- ادامه فعالیت زندان گوانتانامو و بازداشت و شکنجه افراد در این زندان بدون تفهیم اتهام و محاکمه در یک دادگاه صالحه. باراک اوباما تعهد داده بود تا بازداشتگاه گوانتانامو را تا ژانویه 2010 تعطیل کند اما تا پایان سال 2010 همچنان 147 نفر در این زندان بازداشت بوده اند بدون آنکه فرایند قانونی محاکمه آنان طی شده باشد.(19)
- آمریکا بر خلاف معاهده ژنو، زندانیان گوانتانامو را زندانیان جنگی نمی داند و یا سایر حقوق آنان بنا بر معاهده های بین المللی در خصوص حقوق بشر را به رسمیت نمی شناسد.
- استفاده از انسان ها به عنوان موش آزمایشگاهی؛ پایگاه خبری عربی «المجتمع» در گزارشی در تاریخ (5/3/2011) پرده از جنایت دیگری در عرصه نقض حقوق بشر توسط آمریکا برداشت. گزارش هولناک این پایگاه حاکی از آن بود که آمریکا برای کسب تجارب پزشکی در سال های 1946 و 1948 آزمایشات پزشکی خطرناکی را بر تعداد زیادی از مردم «گواتمالا» انجام داده است. محققان آمریکایی در آزمایش هایی محرمانه با تزریق آمپول تعدادی از مردم گواتمالا را به سفلیس مبتلا کردند. این آزمایش بر روی 969 نفر انجام شد بدون اینکه این افراد از اهداف و نتایج آن مطلع باشند.
- مورد فوق نخستین رسوایی غیراخلاقی تاریخ آمریکا نبود و پیش از آن نیز در مورد شهروندان آمریکایی سابقه داشت. در فاصله سال های 1932 و 1972، 399 مرد سیاه پوست نه تنها از درمان بیماری سفلیس محروم شده بلکه با فریب اداره بهداشت آمریکا نیز روبه رو شدند. این مسئله به رسوایی «تاسکیجی» شهرت یافت. این رسوایی در 25 ژوئیه 1972 توسط «جان هیللر» خبرنگار فاش شد که با اعتراض افکار عمومی جهان همراه شد.
- در سال 2006 شرکت «گلاکسو اسمیت کلاین» یکی از شرکت های دارویی آمریکا بیش از نیمی از آزمایش های خود را بیرون از بازارهای غربی به ویژه در کشورهای فقیر انجام داد.
- در مه 2007مجله «لوموند دیپلماتیک» نوشت: هدف از تحقیقات و آزمایش های شرکت های دارویی عمدتاً آمریکایی در کشورهای فقیر، رساندن داروی مورد نیاز به بیماران کشورهای ثروتمند است و شناسایی و درمان بیماری های کشورهای فقیر اصلاً در اولویت این شرکت ها نیست.(20)
- آمریکا از انواع سلاح و با هر دستاویزی برای تجاوز به حقوق ملت ها استفاده کرده است که بدترین آن استفاده از بمب های اتمی علیه مردم ژاپن در جریان جنگ جهانی دوم بود و پس از آن نیز با وجود ممنوعیت استفاده از سلاح های شیمیایی بنا بر معاهده سازمان ملل، این کشور در ویتنام سلاح شیمیایی به کار گرفت. به علاوه جنایات متعددی در این کشور مرتکب شد.
- کمتر جنگ، جنایت، بی بندوباری و یا تجارت مواد مخدر در آمریکای لاتین را می توان یافت که آمریکا از طریق سازمان جاسوسی خود در آن دست نداشته است. می توان گفت این کشور در تمام کودتاهای آمریکای لاتین، با استفاده از به کارگرفتن هزاران مزدور، دست داشته است.
- آمریکا هنوز به مهم ترین کنوانسیون مرتبط با حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که از مهمترین اسناد حقوق بشر می باشد، نپیوسته است. کمیته حقوق کودک سازمان ملل متحد نیز اعلام کرده که آمریکا یکی از بزرگترین تولیدکنندگان و توزیع کنندگان فحشای کودکان بوده و این در حالی است که تنها دو کشور در جهان به کنوانسیون حقوق کودک نپیوسته اند که یکی از آنها آمریکا است.(21)
- تصویب و اعمال انواع تحریم های اقتصادی یکجانبه علیه دیگر کشورها (البته مخالفان؛ مانند ایران، کره، سوریه و ...) و نادیده گرفتن حقوق انسان ها.(22)
- مداخله در امور داخلی کشورها؛ غربی ها و به خصوص شیطان بزرگ آمریکا هرجا که خواستند مداخله کنند سه هدف صوری ارائه کردند: 1- صلح جهانی 2- یاری مردم محلی 3- کمک به غیر نظامیان بین المللی. آمار مداخلات آمریکا نشان می دهد که از سال 1945 تاکنون آمریکا 27 بار به کشورهای دیگر به طور یک طرفه حمله کرده است.(23)
- باید توجه داشت که رابطه آمریکا با حقوق بشر تنها در نقض مستقیم حقوق بشر خلاصه نمی شود، بلکه حمایت از اقدامات ناقضین حقوق بشر نیز معاونت در جرم محسوب می شود.(24)
- سابقه مداخلات آمریکا در امور داخلی ایران که به موارد گسترده ای از نقض حقوق بشر در ایران توسط آمریکا اشاره دارد. (موارد اجمالی آن در مقدمه ذکر شد.) (25)
- حمایت آمریکا از اقدامات دولت بحرین در برابر معترضان، نشان دهنده معیارهای دوگانه این کشور در دفاع از حقوق بشر است. آمریکا که همواره در مورد تساوی حقوق بشر تبلیغ می کند موارد آشکار نقض حقوق بشر را از سوی عربستان سعودی و بحرین و ظلم و ستم این دولت ها را علیه مردم شان نادیده می گیرد. آمریکا آشکارا از رژیم بحرین حمایت می کند؛ در حالی که این رژیم صراحتاً موارد متعدد و مختلف حقوق بشر را در مورد شهروندانش نقض می کند.(26)
- بمباران انقلابیون لیبی توسط نیروهای ناتو در چندین نوبت به بهانه کمک به انقلابیون.
حمایت از شورشیان و کودتاگران در کشورهای مخالف؛ برای مثال ایران. حمایت از منافقین، گروه های معارض کردی مانند پ ژاک، گروهک جندالشیطان و گروه های تجزیه طلب ترک و عرب (پان ترک ها و پان عرب ها) و اغتشاشگران.(27)
وضعیت حقوق بشر در انگلیس
انگلیس از جمله کشورهای غربی است که ادعا می کند در تنظیم سیاست خارجی خود موضوع حقوق بشر را به طور خاص مورد توجه قرار داده و این مقوله را در مناسبات خود با سایر کشورها به عنوان یک ملاحظه اصلی در نظر می گیرد. دولت انگلیس برخلاف ادعای حمایت از حقوق بشر نه تنها در موقعیت دفاع از حقوق بشر در دیگر کشورها نیست، بلکه خود می تواند به دلیل موارد مکرر و متعدد نقض حقوق بشر در داخل این کشور مورد بازخواست قرار گیرد. این در حالی است که «سایمون گس» سفیر انگلستان به بهانه روز جهانی حقوق بشر، در مطلبی در سایت سفارت انگلستان در تهران در تاریخ 9 دسامبر 2010 با گستاخی و پر رویی هر چه تمام تر به بیان مطالبی علیه جمهوری اسلامی پرداخت و در آن از ایران خواست تا از دستگیری های خودسرانه؟! خودداری کند و با این کار به زعم خود وضعیت حقوق بشر در ایران را زیر سوال برد.
دولت انگلستان نیز مانند ایالات متحده آمریکا، گزارش هایی را در خصوص وضعیت حقوق بشر در کشورهای مختلف منتشر می کند. از جمله در اوایل فروردین ماه 1390، وزارت خارجه این کشور گزارشی را در مورد شرایط حقوق بشر در برخی کشورها منتشر کرد و در آن مدعی وخامت وضعیت حقوق بشر در ایران شد، این در حالی است که واقعیات موجود در هر دو عرصه سیاست داخلی و خارجی انگلیس موید موارد متعدد نقض حقوق بشر از سوی این کشور است.(28)
عدم احترام به حقوق اقلیت ها و ادیان دیگر
- خلأ آزادی مذهب در انگلیس؛ 52 فروردین 1390 «زهرا کاظمی صالح» دانشجوی ایرانی در لندن مورد حمله چهار دختر جوان انگلیسی برای برداشتن حجاب از سرش قرار گرفت و به شدت مجروح شد.
- در سال 2006 میلادی تحقیقی درباره وضعیت زنان محجبه در انگلستان و ابعاد حجاب در این کشور صورت پذیرفت که نتایج نگران کننده ای را در بر داشت. این تحقیق با حمایت موسسه حقوق بشر اسلامی (IHRC) به مدیریت مسعود شجره و به همت دکتر سعیدرضا عاملی و آرزو مرالی انجام شده بود که به دلیل طولانی بودن آن خوانندگان را به سایت موسسه حقوق بشر اسلامی انگلستان (www.ihrc.org) ارجاع می دهیم.(29)
عدم رعایت حقوق انسانی کودکان و زنان
- نقض حقوق کودک و استثمار کودکان به شکل نیروی کار ارزان و استفاده از افرادی زیر سن قانونی برای حضور در ارتش و مشارکت آنان در مجموعه جرایم سازمان یافته.
- به اعتقاد سازمان های غیر دولتی انگلیس، پلیس با دستگیری گسترده و بازداشت و نگهداری کودکان در بازداشتگاه ها و عدم تفکیک بزرگسالان و کودکان وضعیت بغرنجی را به وجود آورده است.(30)
- پلیس انگلیس و ویلز در سال های 2008و 2009 ، تعداد 53 هزار کودک را شبانه در بازداشتگاه ها و سلول های انفرادی خود نگه داشته است.
- از آنجا که سن کیفری در انگلیس 10 سال می باشد، پلیس اطلاعات ارائه شده توسط سازمان های غیر دولتی را رد کرده و عملکرد خود را قانونی دانسته است، اما نهادهای اجتماعی با انتقاد از وضعیت بازداشتگاه های پلیس و نگهداری شبانه کودکان در آنها اعلام کرده اند که این فعالیت پلیس، عملی شیطانی است و آثار بسیار مخربی را بر روح و روان کودکان بر جای می گذارد.
- بر اساس آمار از هر پنج جرم و جنایت خشونت آمیز در انگلستان، یک جنایت علیه زنان است. از سوی دیگر انگلستان در دنیا به عنوان پایتخت تجارت جنسی زنان در جهان شناخته می شود که نمونه تام و تمام نقض حقوق بشر در غرب است. البته باید به این نکته نیز توجه کرد که در فرهنگ لیبرالی غرب اساساً زن به عنوان یک انسان شناخته نمی شود!(31)
- سرکوب و برخورد خشن با دانشجویان معترض در این کشور به افزایش سه برابری هزینه های دانشگاه.
دخالت در امور داخلی کشورهای دیگر و برخورد گزینش با موضوع حقوق بشر؛
- استثمار و استعمار کلاسیک و نو در اکثر کشورهای دنیا و غارت ثروت های مادی و معنوی مستعمرات.
- پناه دادن و محافظت شبانه روزی از یک مجرم و مرتد و توهین کننده به مقدسات مسلمانان (سلمان رشدی ملعون).
- اظهارات مداخله جویانه در امور داخلی ایران؛ هوچیگری در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران و همچنین مصاحبه با بی .بی. سی فارسی درباره برنامه هسته ای کشورمان و تحریم های ضدایرانی.(32)
- تبدیل سفارتخانه انگلستان به یکی از پایگاه های اصلی هدایت کننده و حامی اغتشاشات خیابانی در جریان فتنه سال 88 تهران.
- انگلستان حامی اصلی تروریست های القاعده و طالبان؛ روزنامه دیلی تلگراف در تاریخ 6 اردیبهشت 1390 نوشت: یک سیاستمدار افغان که مرتبط با سرویس های اطلاعاتی انگلیس و حامی اصلی تروریست های القاعده بود از بودجه کمکی انگلیس به القاعده و طالبان خبر داد.
- انگلیس بستر رشد تروریست ها؛ پایگاه ویکی لیکس بر مبنای آخرین اسناد خود اعلام کرد که انگلیس بستری برای پرورش تروریست ها بوده است. دست کم سی و پنج تن از زندانیان گوانتانامو در انگلیس آموزش های تروریستی دیده اند و یکی از بمب گذاران القاعده مدتی برای سازمان اطلاعاتی انگلیس کار می کرده است.(33)
- همکاری با آمریکا در تجاوز به افغانستان و عراق و تضییع حقوق بیش از یک میلیون انسان در عراق و افغانستان.
- حمایت از کشتار شهروندان و نقض آشکار حقوق اولیه انسانی در کشورهای عربی و شمال آفریقا و سکوت در مقابل ددمنشی های دیکتاتورهای عربی منطقه خاورمیانه.
وضعیت حقوق بشر در فرانسه
دولت فرانسه از مدعیان به اصطلاح حقوق بشر و آزادی های اساسی در جهان به شمار می رود که هر از گاهی در حرکتی نمایشی اقدام به انتشار گزارش های حقوق بشری علیه کشورهای مختلف از جمله جمهوری اسلامی ایران می کند. در حالی که اقلیت های قومی، نژادی و مذهبی فرانسه و همچنین مهاجرین، زنان و کودکان و... در وضعیت نامطلوبی قرار دارند. آن گونه که واقعیات نشان می دهد مهم ترین اصول حقوق بشر به شکل گسترده ای در این کشور نقض می شود. از جمله؛(34)
نقض آشکار موازین انسانی، حقوق بین الملل و حقوق بشر به شکل گسترده؛
- آزادی یکی از اصول محوری حقوق بشر است که در اصول متعدد اعلامیه جهانی حقوق بشر بر ضرورت رعایت آن تأکید شده است؛ ولی به دلایل واهی از سوی دولت، برخی شهروندان و پلیس این کشور نقض می شود. براساس ماده 18 اعلامیه و همچنین در ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر.(35)و ماده دوم قانون اساسی 1958 فرانسه (36)
- محاکمه افرادی نظیر «روژه گارودی» نویسنده و محقق فرانسوی به دلیل ترویج اندیشه و نوشتن کتابی تاریخی و طرح واقعیاتی مستند درباره صهیونیسم بین الملل و انکار هولوکاست.
- محرومیت مسلمانان این کشور از آزادی های فردی و اجتماعی(مانند تحصیل دختران محجبه در مدارس و دانشگاه ها) به بهانه دفاع از ارزش های سکولار، با به اجرا گذاشتن قانون منع حجاب.
- سرکوب هر نوع همبستگی مسلمانان مقیم فرانسه با جنبش های اسلامی در الجزایر و فلسطین با فشار سیاسی و تبلیغاتی و زندانی کردن رهبران آنان.(37)
- تحقیر اقلیت های دینی همچون مسلمانان و قومیت هایی همچون عرب تبارها و سیاه پوستان توسط مقامات عالی رتبه دولتی این کشور علناً از طریق رسانه های عمومی و عدم به رسمیت شناختن و محرومیت از کرسی پارلمان و دیگر نهادهای تصمیم گیری.
- ناآرامی ها و اعتراضات عمومی که در ارتباط با قتل دو نوجوان فرانسوی به دست نیروهای پلیس فرانسه رخ داد و شهرهای مهم این کشور را در برگرفت، مربوط به دو نوجوان مسلمان به نام «زیاد بنا» 17 ساله و «بنو تراوره» 15 ساله بود. «نیکولا سارکوزی»، با اظهارات خود در پشتیبانی از نیروی پلیس و علیه نوجوانان، باعث خشم جوانان و نوجوانان مسلمان شد.
- نمونه دیگر، حمله پلیس و گارد ویژه به زن و مرد مسلمان است که در حال انجام فریضه نماز داخل مسجد «بلال» بودند.(38)
- کشور فرانسه دارای بیش از 60 میلیون جمعیت است: از نظر مذهبی 83 تا 88 درصد از آنها کاتولیک، 8 تا 10 درصد مسلمان، دو درصد پروتستان، یک درصد یهودی و 4 درصد هم متفرقه می باشد. مسلمانان با جمعیتی قریب به ده درصد، از نظر مذهبی بعد از کاتولیک ها به عنوان دومین مذهب فرانسه به شمار می آیند؛ اما با این حال هیچ نماینده ای در ارکان اصلی قدرت حتی پارلمان این کشور ندارند. براساس مواد 2 و 7 اعلامیه حقوق بشر یکی دیگر از اصول محوری حقوق بشر مبارزه با هر نوع تبعیض میان انسان هاست؛
- سابقه استعمار فرانسه و نگرش تحقیرآمیز به ملت های تحت سلطه در الجزایر، مراکش، تونس، هند، چین و سرزمین های دیگری که پیشتر قلمروی استعمار فرانسوی ها محسوب می شده اند.(39)
- تبعیض نژادی علیه شهروندان فرانسوی آفریقایی تبار به ویژه در زمینه ارائه خدمات بهداشتی و درمانی و کار و آموزش از سوی دولت.
- بدرفتاری پلیس فرانسه با شهروندان فرانسوی آفریقایی تبار یا خاورمیانه ای یکی از بزرگ ترین معضلات این کشور است.
- در چند سال اخیر در گزارش های سازمان های حقوق بشری از جمله عفو بین الملل نام فرانسه در لیست کشورهایی قرار دارد که قتل های غیرقانونی در آنجا به وقوع پیوسته و بازداشت شدگان مورد شکنجه و سوء رفتار واقع می شوند.(40)
- در حال حاضر در 200 زندان فرانسه بیش از 63 هزار زندانی وجود دارد که یکی از بالاترین آمار در سطح اتحادیه اروپاست.
- بر طبق اعلام مدیریت زندان های فرانسه در نیمه اول ژانویه 2009 تعداد خودکشی ها در زندان های فرانسه حدود دو برابر مدت مشابه سال قبل گزارش شده است. این رقم دو برابر کشورهای دیگر اروپایی نظیر آلمان، بریتانیا و اسپانیا می باشد. طی سه سال اخیر در مجموع 304 زندانی در زندان های فرانسه خودکشی کرده اند و این آمار روند تصاعدی دارد.
- بیش از 11 درصد از زنان فرانسوی (که مورد مصاحبه قرار گرفتند) اعلام کردند که مورد خشونت واقع شده اند. 40 درصد از این 11 درصد در دوره کودکی مورد خشونت قرار گرفته اند، همچنین در حدود 3 درصد فرانسوی ها قربانی خشونت جنسی دائم در کودکی بوده اند.
- فرانسه متهم به نقض حقوق کودکان شد؛ به گفته مسئول نهاد مدافعان حقوق کودکان در فرانسه، بررسی ها نشان می دهد که این کشور به اقدامات کافی برای حمایت از حقوق کودکان دست نزده و این مهم در کشور نیز از سیر نزولی برخوردار است.(41)
- به طور متوسط روزانه بیش از یک حکم محکومیت در دادگاه های فرانسه در مورد تجاوز به محارم و یا شخصی از اعضای نزدیک خانواده و یا اسلاف وی صادر می شود.
- در دعواهای خانوادگی در فرانسه در هر سه روز یک زن و هر 14 روز یک مرد کشته می شود.
- تاکنون 48 رأی با موضوع حقوق بشر علیه فرانسه در دادگاه حقوق بشری اروپایی صادر شده است.
- در حال حاضر در فرانسه بیش از 7/9 میلیون نفر زیر خط فقر زندگی می کنند که درآمد روزانه آنها براساس معیارهای بانک جهانی و صندوق بین المللی پول پایین تر از استانداردهای لازم است. این در حالی است که این رقم در سال 2005 حدود 7/7 میلیون نفر بود. بحران اقتصادی باعث افزایش بیکاری، جنایت و کاهش سطح و استاندارد زندگی فرانسویان شده که نارضایتی های زیادی را به دنبال داشته است.
- بستن فضای اجتماعی برای بسیاری از گروه های اقلیت فرانسه و بازگذاشتن دست صهیونیست ها برای فعالیت همه جانبه در این کشور.(42)
- خشونت نیروهای پلیس فرانسه در درگیری های اخیر بین معترضان و نیروهای امنیتی در شهر مونترویل در نزدیکی پاریس.
علاوه بر موارد فوق، بدرفتاری و خشونت علیه مهاجران، قاچاق دختران و زنان در فرانسه (برطبق گزارش کمیته مبارزه با اشکال تبعیض علیه زنان سازمان ملل متحد)، خشونت فزاینده علیه زنان فرانسوی، نقض آشکار حقوق اساسی مسلمانان و سایر اقلیت ها و اقدامات نژادپرستانه علیه آنان و... از جمله موارد آشکار نقض حقوق بشر در فرانسه است.(43)
- حمایت و اعطای حق شهروندی به مجرمان سیاسی و امنیتی و فراری شده از ایران نظیر رجوی و بنی صدر.
وضعیت حقوق بشر در آلمان
کشور آلمان نیز از جمله کشورهایی است که سابقه و پرونده ای سیاه در زمینه حقوق بشر دارد و کلکسیونی از موارد نقض حقوق بشر را به جای گذاشته است. مواردی از قبیل:
- اجبار اقلیت ها به پذیرش ارزش های غربی بر خلاف اعلامیه جهانی حقوق بشر و اقداماتی نظیر برنامه کمیسیون مهاجرت آلمان برای مجبور کردن مهاجران به امضای تعهدنامه برای پذیرش ارزش های غربی بر خلاف اعلامیه حقوق بشر.
- تصویب قوانین تبعیض آمیز ضد حقوق اقلیت های مسلمان مانند قانون منع حجاب معلمان در مدارس و دانشگاه ها مصوب سال 2006 آن هم در شرایطی که اسلام سومین دین آلمان است و چهار میلیون نفر مسلمان در آلمان وجود دارد.
- جلوگیری از تحصیل تعدادی از دختران آلمانی به خاطر حجاب، نمونه دیگری از نقض آزادی های مذهبی است.
- برخورد تبعیض آمیز در حقوق بشر و فشار و اجبار «صباح الدین ترکیلماز» امام جماعت مسجد فاطمه الزهرای فرانکفورت به استعفا و ترک شهر به جرم اعتراض علیه تروریزم دولتی رژیم صهیونیستی و اعتراض به کشتار غیر نظامیان در غزه و به جرم تبلیغ دکترین مهدویت به عنوان یک امر بین دینی.
- عدم وجود فرصت های شغلی برابر برای مسلمانان و تبعیض منفی دولت علیه آنان.
- بر اساس گزارش موسسه جامعه باز بسیاری از مهاجران در آلمان زندگی سختی دارند؛ اما این موضوع به ویژه درباره زنان محجبه و مشکلات آنها در یافتن شغل مناسب به اوج می رسد.
- نقض اصول اسلامی در مدارس آلمان و اجبار اقلیت ها نظیر اقدام دادگاه شهر مونستر آلمان که با درخواست مسئولان مدارس آموزش عمومی مبنی بر اجباری کردن حضور دانش آموزان دختر مسلمان در کلاس های عمومی آموزش شنا موافقت کرد. نیز دادگاهی دیگر که به معلم مسلمان محجبه حتی اجازه استفاده از کلاه را نیز نداد.
- وجود حمله های نژادپرستانه علیه اقلیت ها در آلمان که ترور مروه شربینی تنها یکی از آن ها بود. که در این موارد اقدامات لازم از سوی پلیس آلمان صورت نمی گیرد. (مانند عدم جلوگیری پلیس از ترور مروه شربینی و شلیک به همسر وی که قصد دفاع داشت.) دولت و رسانه های آلمان در این مورد در سکوت کامل به سر بردند.
- ممانعت دولت آلمان از نماز دانش آموزان مسلمان در مدارس و اجبار به تجدید نظر در حکم دادگاهی که اجازه نماز به مسلمانان در مدارس را در سال 2009 صادر کرده بود.
- پذیرش فشارهای اقلیت های تمامیت خواه علیه مسلمین نظیر لغو کنفرانس اسلام شناسی در مونیخ با اعتراض و فشار یهودیان؛ کنفرانس «تجلی خداوند در اسلام» که قرار بود در دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان شهر مونیخ آلمان برگزار شود به بهانه انتقاد شورای مرکزی یهودیان برگزار نشد.
- عدم ممانعت از اقدامات نژاد پرستانه علیه مسلمانان؛ افراد خرابکار به قبرستانی متعلق به مسلمانان در شهر هامبورگ آلمان حمله کردند در حالی که دولت آلمان هیچ واکنشی به این مسئله نشان نداد.
- تبدیل آلمان به پایگاه همیشگی برای برگزاری کنفرانس های ضد اسلامی در اروپا.
- برگزاری نشست کنگره ضد اسلام گرایی در لورکوزان آلمان؛ برگزارکنندگان این کنگره هدف از برگزاری آن را مخالفت با ساخت یک مسجد و اعلام نگرانی از گسترش اسلام و اسلامی شدن آلمان عنوان کرده بودند.
- قانونی کردن جاسوسی منازل مسلمانان آلمانی؛ دولت آلمان قصد دارد با تصویب قانون جدید به دفتر مشترک مبارزه با تروریسم این کشور اجازه دهد تا دوربین های مخفی و شنود در منازل مسلمانان این کشور نصب کند.
- توهین هفته نامه آلمانی دی ولت به اسلام بدون واکنش دولت.
- دامن زدن به اسلام هراسی (islamophobia).
- تبلیغات اسلام هراسانه در تلویزیون دولتی آلمان به حدی است که مادر قاتل مروه شربینی در گفت وگو با بیلد گفت تلویزیون باعث نفرت پسرم از اسلام شد!
- تأیید نگرانی مسلمانان از تبعیض نژادی در آلمان به وسیله گزارشگر سازمان ملل. وی بعد از دیدار ده روزه از آلمان اعلام کرد: برلین برای مقابله با نژاد پرستی و تبعیض نژادی باید کارهای زیاد و اقدامات فوری انجام دهد.
عدم توجه به حقوق شهروندان از جمله زنان و کودکان؛
- بر اساس گزارش کمیته رفع تبعیض علیه زنان سازمان ملل متحد، موارد متعدد نقض این مورد در آلمان مشاهده شده است، تخریب و تحقیر جایگاه زن، تبعیض حرفه ای زنان، تبعیض علیه زنان مهاجر و اقلیت ها، بهره برداری جنسی از زنان از جمله این موارد می باشد.
- بر اساس گزارش 2008 کمیته حقوق کودکان سازمان ملل متحد، شرکت مستقیم و غیر مستقیم کودکان در خشونت ها و مناقشات مسلحانه، نقض حقوق و مشکلات کودکان مهاجر، از موارد عدم توجه به وضعیت حقوق کودکان است.
- خودکشی در آلمان به سالیانه 10 هزار نفر و روزانه 15 نفر رسیده است.
نقض حقوق سایر ملت ها و حمایت از تروریسم دولتی؛
- تأمین سلاح های کشتارجمعی میکروبی و شیمیایی برای عراق در جنگ هشت ساله بین ایران و عراق.
- ایفای نقش منافقانه و تبعیض آمیز در تعامل با مردم ایران و جلوگیری از دستیابی مردم ایران به انرژی صلح آمیز هسته ای و فضا سازی خارج از چهارچوب و خلاف واقع مسئولان آلمان در مورد انرژی صلح آمیز هسته ای جمهوری اسلامی.
- دامن زدن به ایران هراسی با نمایش دروغین نقض حقوق بشر در ایران نظیر سخنرانی توهین آمیز «گیدو وستورله» وزیر امور خارجه در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران.
- دستگیری و زندانی نمودن بدون اتهام واضح، «کاظم دارابی» دانشجوی ایرانی در وضعیت غیر انسانی به مدت 15 سال در آلمان.
- دخالت در امور داخلی ایران به وسیله رسانه های آلمان و مشخصاً دویچه وله و دویچه وله فارسی که بعد از انتخابات دهم ریاست جمهوری شدت یافت.
- نقش آلمان در تشکیل فلسطین اشغالی، به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی و پول هایی که در دهه 1950 از جانب آلمان به صورت داوطلبانه به این رژیم داده شده است و زمینه تروریسم دولتی رژیم صهیونیستی را فراهم آورده است.
- اجازه دادن به آمریکا برای آدم ربایی و رفتارهای غیرقانونی نظیر 390 پرواز غیرقانونی سیا و آدم ربایی آنها در فضا و خاک آلمان در دوره سوسیال دموکرات ها
- جلوگیری دولت آلمان از بررسی جرم علیه رامسفلد و بوش که به وسیله فعالان محلی حقوق بشر به دادگاه های آلمان ارائه شد.
- جنایات مرتکب شده در افغانستان به همراه تصاویر منتشر شده در مورد اقدامات شنیع و ضدانسانی شش سرباز آلمانی در افغانستان با مرده ها و نیز بحث های موجود در مورد معروف به ابوغریب آلمانی.(44)
وضعیت حقوق بشر در عربستان
عربستان یکی از بدترین کشورها در زمینه رعایت نکردن حقوق بشر و آزادی های فردی در جهان شمرده شده و از تجاوز به حقوق زنان در عربستان، قلع و قمع اقلیت های دینی و قومی، رعایت نکردن آزادی های اجتماعی و جلوگیری از آزادی بیان و قلم به عنوان دیگر موارد نقض حقوق بشر در این کشور یاد شده است.
- عربستان از نظر آزادی ادیان و مذاهب در بدترین حالت خود قرار دارد؛ به گونه ای که شیعیان این کشور حتی در مساجد خود قادر به ادای فریضه نماز نیستند. طبق آخرین سرشماری، 10 تا 15 درصد جمعیت عربستان، شیعه هستند.
- جلوگیری از انجام اعمال مذهبی شیعیان و حجاج در مکه و مدینه، نشر اکاذیب و افترا در مورد اعتقادات شیعیان.
- کشتار وحشیانه حجاج ایرانی توسط آل سعود در 29 تیر 1367 مصادف با 5 ذی الحجه 1408.
- عربستان تاکنون ده ها شیعه را به جرم شرکت در اعیاد و یا عزاداری ها روانه زندان کرده است. این کشور با ورود علنی در جنگ با شیعیان یمن، دست به جنایات وحشیانه زده و موشک های فسفری علیه مردم این منطقه استفاده کرده است.
- دخالت نظامی دولت عربستان در مسئله داخلی بحرین، مخالف نص صریح منشور ملل متحد بوده و نقض آشکار قوانین بین المللی به شمار می آید.
- ممانعت از اعطای مجوز رسمی ساخت مساجد شیعه در خارج مناطق احساء، قطیف و نجران که دارای اکثریت شیعه هستند بدون ارائه هیچ دلیل روشنی.(54)
- عدم برخورداری مردم از حقوق مدنی و سیاسی نظیر آزادی بیان و تجمعات.
- نقض حقوق 9 میلیون زن و دخترعربستانی، هشت میلیون کارگر خارجی و یک میلیون شیعه.
- سیستم پادشاهی این کشور اجازه ورود مردم به عرصه تصمیم گیری را نمی دهد.
- درباره اوضاع زنان نیز باید گفت اگرچه در شهر های بزرگ و اصلی مثل جده و ریاض اخیراً زنان آزادی هایی پیدا کرده اند، اما بسیاری از زنان در این کشور با محدودیت های بسیاری دست به گریبان هستند. علاوه بر اینکه زنان عربستانی حق داشتن هویت مستقل و همچنین اجازه رانندگی را ندارند، بسیاری از آنان با نحوه برخورد ظالمانه همسران خود دست به گریبانند و آنها حتی حق داشتن تلفن همراه را ندارند.
- سالیانه هزاران نفر به طور ناعادلانه محاکمه یا مورد بازداشت خشونت آمیز واقع می شوند. همچنان به زنان عربستانی اجازه کار یا سفر بدون اذن سرپرست داده نمی شود.(46)
- بازداشت خودسرانه فعالان سیاسی و عدم دسترسی آنها به وکیل و حقوق اولیه زندانی.
- بدرفتاری کارفرمایان سعودی با کارگران مهاجر و عدم احقاق حقوق کارگران در محاکم قضایی.(47)
- وجود دادگاه های سری در عربستان.
- فقر در پادشاهی نفت خیز عربستان نیز نگران کننده است. مردم (درصد بسیاری از جوانان) با وجود ثروت نفتی عظیم عربستان در دام فقر و بیکاری گرفتار شده اند.
- تقسیم ناعادلانه ثروت در کشور عربستان و بهره مندی یک قشر خاص از آن به خاطر فساد گسترده اداری، مالی و سیاسی.
- عدم حاکمیت مردم عربستان بر سرنوشت خود.
- فرمایشی بودن اعضای مجلس.
- تجارت و قاچاق انسان در این کشور به اذعان خود دولت عربستان سعودی.
- تداوم نقض حقوق بشر در عربستان سعودی هر چند با سکوت معنادار سران کشورهای مدعی دفاع از حقوق بشر.(48)
- شرکت در سرکوب ظالمانه و غیرقانونی مردم بحرین؛ اشغالگران سعودی از فاصله نزدیک از گازهای سمی و گلوله های پلاستیکی علیه زنان بحرینی استفاده می کنند.
- حمایت آل سعود از دیکتاتورهایی همچون حسنی مبارک و پناهندگی به بن علی در حالی که دست شان به خون مردم بی گناه آلوده است و همچنین ارائه طرح هایی برای مصونیت عبدالله صالح رئیس جمهور یمن در حالی که موجب کشته شدن صدها تن شده است نمونه های دیگری از حمایت از تروریست ها توسط این کشور است.
- ماجرای حمایت آل سعود از رژیم صهیونیستی در حمله به حزب الله و نوار غزه که بعدها در اسناد ویکی لیکس منتشر شد.
- تجهیز گروه های تروریستی همچون «ابومصعب الزرقاوی» که غیرنظامیان بسیاری از مردم عراق را با بمب گذاری به کشتن داده است.
وضعیت حقوق بشر در بحرین
بحرین و عربستان به این دلیل در شمار این کشورها آمده که؛ علی رغم نقض گسترده حقوق مردم، در رأی گیری علیه ایران در شورای حقوق بشر رأی مثبت دادند. در ادامه به مواردی از نقض حقوق انسانی در این کشور اشاره می شود؛
-نقض حقوق بشر و جنایت علیه بشریت و نسل کشی شیعیان.
- هتک حرمت مقدسات و تخریب گسترده مساجد و حسینیه ها و سوزاندن قرآن در یک کشور با اکثریت شیعه و مسلمان.
- دستگیری پزشکان و پرستاران به علت رسیدگی به آسیب دیدگان.
- دستگیری عده زیادی از معلمان به علت غیبت در روزهای اعتصاب مردمی و تعداد زیادی از دختران دانش آموز که در راه پیمایی های مسالمت آمیز شرکت کرده بودند.
- بازداشت عده ای از زنان باردار که در مواردی دچار سقط یا مرگ فرزندان شان شده اند.
- بازداشت و حبس «آیات القرمزی» به علت خواندن ابیاتی ضد سیاست پادشاه و نخست وزیر.
- تیراندازی عمدی به طرف «سید احدالسادی»، نوجوان 15 ساله ای که در نزدیکی خانه پدربزرگش مشغول بازی بود، با گلوله نظامی و جنگی و شهادت او و همچنین شهادت کودک 6 ساله با گازهای سمی.(49)
- عدم امنیت آمبولانس ها، بیمارستان ها و درمانگاه ها و نیز پزشکان، پرستاران و کارکنان درمانی. حداقل 32متخصص کادر درمانی طی چند ماه گذشته توسط نیروهای امنیتی ربوده شده و به سلول انفرادی انداخته شده اند.
- شکنجه و سوءرفتار با بازداشتی ها در بحرین. چهار تن در جریان بازداشت به طور مشکوکی جان باخته اند.(50)
در کل می توان گفت موارد زیر از مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر در کشور بحرین و خصوصاً در چند ماه اخیر نقض شده است:
- به رسمیت شناخته شدن آزادی مذهب و عقیده سیاسی (ماده 2 اعلامیه جهانی حقوق بشر)؛
- لزوم احترام به آزادی های اساسی به دور از هرگونه تبعیض مذهبی (ماده 1 منشور ملل متحد)؛
- به رسمیت شناخته شدن حق آزادی و امنیت شخصی (ماده 3 منشور ملل متحد)؛
- منع هرگونه شکنجه متهمان (ماده پنجم اعلامیه جهانی حقوق بشر)؛
- حق افراد در رجوع به محاکم ملی در برابر تجاوز به حقوق اساسی آنان(ماده 8 اعلامیه جهانی حقوق بشر؛
- رعایت امنیت شخصی افراد و عدم ورود خودسرانه به منازل (ماده 12 اعلامیه جهانی حقوق بشر)؛
- حق آزادی مذهب، عقیده و برگزاری مراسمات مذهبی به طور عمومی یا خصوصی(مواد 18و19 اعلامیه حقوق بشر).
شایان ذکر است که در کشورهایی که حکومت آنها اسلامی است و داعیه حکومت اسلامی دارند باید علاوه بر رعایت اعلامیه حقوق بشر(البته مواردی که با اسلام سازگار است)، حقوقی را که اسلام به عنوان دین خاتم و کامل ترین ادیان به آن توجه کرده و تأکید کرده است، در مورد شهروندان رعایت شود. افتخار نظام جمهوری اسلامی ایران این است که پس انقلاب اسلامی 22بهمن 1357، قوانین و قواعد دین مبین اسلام را که مطابق با نص قرآن و سیره ائمه معصومین (ع) است، پس از وضع و تأیید خبرگان قانون اساسی و با مراجعه به آرای مردم به عنوان برنامه خود قرار داده است و مردمی ترین(دموکراتیک) نظام موجود در دنیا را به منصه ظهور رسانده است که در آن مردان، زنان و کودکان، اقلیت ها و اقوام مختلف از حقوق حقه خود برخوردارند. اما دشمنان دیرینه این نظام الهی آن را بر نمی تابند و همواره درصدد نشان دادن یک چهره ضدمردمی و ضدانسانی از آن هستند و به نظر می رسد آخرین حربه آنها «حقوق بشر» است. اصطلاحی که در این میانه مظلوم واقع شده و نه «حقوق» آن مشخص است و نه «بشر» آن. البته ناگفته پیداست که این حربه آنها نیز به مانند موارد قبل محکوم به شکست بوده و نتیجه ای جز افتضاح برای آنها نخواهد داشت و یک بار دیگر حقانیت نظام جمهوری اسلامی ایران را به جهانیان ثابت خواهد کرد.
پی نوشت ها در پایگاه بصیرت موجود است.