- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
!
مانور موش ها!»عنوان یادداشت روز روزنامه کیهان به قلم حسین شریعتمداری است که در آن می‌خوانید؛1- «.
شنبه گذشته، سران محترم سه قوه مجریه، مقننه و قضائیه گردهم آمدند و به گفته رئیس مجلس «بررسی عوامل گرانی از مباحث مطرح دراین نشست» بوده است. این که مسئولان بلندپایه نظام، روی یکی از اصلی ترین دغدغه های کنونی مردم انگشت گذارده و در پی یافتن راه کارهای موثر برای مقابله با آن بوده اند، به تنهایی نویدبخش است و حاکی از آن که روسای محترم سه قوه، یعنی دست اندرکاران امور اجرایی، قانونگذاری و قضایی کشور، قرار است از برخی بگومگوهای - با عرض پوزش- بی حاصل و دغدغه آفرین دست کشیده و عزم خود را برای مقابله با یکی از اصلی ترین دغدغه های کنونی مردمانشاءالله- جزم کنند. در این میان اگرچه می توان و باید امیدوار بود که مسئولان محترم بسیاری از موانع پیش روی و راه کارهای مقابله با آن را می شناسند ولی برخی شواهد و قرائن نیز حاکی از طرح فریب دشمن و تلاش برای ارائه «آدرس غلط» به دست اندرکاران مقابله با گرانی است و از این روی اشاره به نکاتی دراین باره ضروری به نظر می رسد3-.
.
بی پرده باید گفت جریان مرموزی در داخل کشور اصرار دارد که تحریم های اقتصادی دشمنان بیرونی را «فلج کننده»! و راه کار برون رفت از آن را، تن دادن به خواسته های غیرقانونی و باج خواهانه حریف قلمداد کند. این جریان، دو طیف جداگانه با دو انگیزه متفاوت را درخود جای داده است که بعید نیست- و نشانه هایی نیز در دست است- که این دو طیف در یک نقطه با یکدیگر پیوند خورده و یا خواهند خورد. بخشی از این طیف مرموز را گروهها، اشخاص و جریانات برانداز و ضدانقلابیون تابلودار، تشکیل می دهنداین بخش، دست چندان موثری در بدنه نظام و یا مراکز تصمیم ساز و سیاست پرداز آن ندارد ولی به عنوان «بازو» و شریک بخش دیگر عمل می کند. و اما، بخش دیگر، که اصلی ترین بخش از جریان مرموز یاد شده است، غریبه ها و یا خودی های استحاله شده ای هستند که در برخی از مراکز حساس و یا حلقه های تماس این مراکز با مردم و امور مربوط به آنان نفوذ کرده اند و هر از چندگاه شاهد افشای «راز» آنها و از پرده برون افتادن دست آنان هستیم. ماجرای فساد کلانهزار میلیارد تومانی و یا فساد و اختلاس اخیر در بیمه و نقش برخی مسئولان میانی- اما موثر- در این اختلاس ها می تواند شاهد مثال باشدهر دو طیف مورد اشاره، یک نقطه مشترک را هدف گذاری کرده و دنبال می کنند و آن فشار اقتصادی و تنگی معیشت مردم، مخصوصا اقشار محروم و مستضعف -بخوانید ولی نعمت های نظام- است و از این نقطه به بعد هر یک انگیزه های خاص خود را که با یکدیگر متفاوت است پی می گیرند. چگونه؟5-..
.
.
در مثنوی مولوی داستان کشاورزی آمده است که انبار خویش از گندم انباشته بود اما بی آن که گندمی از انبار بردارد، همه روزه از میزان گندم انبار شده کاسته می شد و کشاورز که راه دستبرد دزدان را بسته بود، در حیرت از چرایی کاهش گندم به حکیمی شکایت برد و حکیم او را گفت؛ از کجا معلوم که موش ها در انبار گندم لانه نکرده باشند؟اول ای جان دفع شّر موش کنو آنگه اندر جمع گندم کوش کنگرنه موش دزد در انبار ماستگندم انبار چل ساله کجاست؟در این باره گفتنی های فراوانی هست که به فرصتی دیگر می گذاریم و در پایان نوشته پیش روی به این نکته بسنده می کنیم که گرانی لگام گسیخته کنونی به آسانی قابل مهار کردن است مثلا - و فقط مثلاچرا در پی گیری یکی از علت های گرانی گوشت مرغ به این ماجرا توجه نمی شود که فلان کشتی حامل محموله مورد نیاز مرغداری ها نزدیک به 7 ماه در سواحل کشورمان روی آب بوده است؟ و آقایان «م» و «الف» دو سرمایه دار کلان که با گشاده دستی برخی از مسئولان میانی، انحصار واردات این کالا را برعهده دارند، تخلیه محموله کشتی را با انگیزه فروش گرانتر آن تا 7 ماه به تاخیر انداخته اند؟! ورسالت:دو ایراد توکلی
دو ایراد توکلی !»عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم محمود فرشیدی است که در آن می‌خوانید؛وجود پیامبر گرامی اسلام و اهل بیت ایشان، علت و منشأ همه برکات وخیرات جامعه هستند. البته ما انسان ها غالباً نسبت به این حقیقت توجه نداریم و از آن غفلت می ورزیم اما در شرایط دشوار و تنگناهای زندگی، بر اساس فطرت به دامان آنان پناه می بریم و از ایشان استمداد می جوییم و رفع مشکلات لاعلاج خویش را در خواستمی کنیم و شدت اندوه خویش را در راز و نیاز با آنان به عنوان محرم اسرار الهی تسکین می بخشیمنکته قابل توجه این که آن بزرگواران در دوران حیات مادی خویش به مصیبت های مبتلا به انسان ها، با شدت هرچه تمام تر، گرفتار شده اند تا شیعیان به هنگام گرفتاری خود در مقام مقایسه برآیند و تسکین خاطر یابند و تحمل سختی و اندوه بر آنان آسان تر شود ، به عنوان مثال زندانیان رژیم های ظالم، به امام هفتم(ع)، بیماران به بیمار کربلا امام زین العابدین (ع)، غریبان به امام رضا (ع) متوسل می شوند و یاد امام حسین(عبه خانواده شهدا آرامش می بخشدروز سه شنبه هفته گذشته، حادثه ای رخ داد که جمع کثیری را به یاد مظلومیت امام علی (ع) انداخت شاید مقدر الهی چنین است که شیعیان ائمه اطهار(ع) در حد ظرف محدود وجودی خویش با ابتلاء به انواع مشکلات ، عظمت شخصیت آن بزرگواران را بهتر درک کنندصحن علنی مجلس شورای اسلامی روز سه شنبه 12/4/91 شاهد بررسی صلاحیت یکی از شیعیان فداکار امام علی(ع) بود. کسی که از هجده سالگی پیشتاز مبارزات دانشجویی علیه رژیم شاهنشاهی بود و بارها به زندان افتاد، کسی که جزء نخستین افرادی بود که ماهیت منافقین را شناخت و برای رسوا ساختن آنان بی مهابا تلاش کرد، کسی که پس از پیروزی انقلاب نیز همواره در خط مقدم ولایت، با افکار انحرافی و مفسدان و فرصت طلبان مبارزه کرده است. در دوران بنی صدر در مقابل خود شیفتگی وی قیام کرد، در دولت موسوی با آنکه وزیر و سخنگوی دولت بود وقتی متوجه کژاندیشی ها شد، تاب نیاورد و استعفا داد، در دوران کارگزاران، علیه امتیاز طلبی های آنان بانگ برآورد و با سخنرانی و درج مقاله در نشریات و نامه های سرگشاده اعتراض کرد.تنها کسی که جسارت آن را داشت که در انتخابات ریاست جمهوری، به عنوان رقیب آقای هاشمی رفسنجانی قدعلم کند و سخنگوی اعتراضات عدالتخواهانه مردم شود مردم تهران جزوات انتخاباتی وی در این دوران را به خاطر دارند که با عنوان"کسی که در نهمین انتخابات ریاست جمهوری نامزد شد و آنگاه که احساس کرد اصولگرایان به تعداد کافی نامزد دارند، انصراف داد اما با کمال تعجب به نفع فردی که بعداً در این دوره، برگزیده شد کنار نرفت. و امروز روشن شده است که تشخیص او درست بوده استکسی که پیش از اجرای قانون هدفمندی سازی یارانه ها و در ارتباط با تصمیمات اقتصادی دولت، هشدارهایی داد و تورم و رکورد اقتصادی امروز را پیش بینی کردو بالاخره کسی که امروز هم در سنگر عدالت و در برابر خودشیفتگی ها و مفاسد اقتصادی و امتیاز طلبی و جعل مدرک وایستاده است و مافیای قدرت و ثروت ، تشکیل دادگاه های اخیر مبارزه با مفاسد اقتصادی را از چشم او می بیندالبته این فرد دو ایراد دارد. ایراد اول آنکه همانند شهید دیالمه یا شهید آیت و بعضی شخصیت های دیگر در بسیاری از مسائل سیاسی می تواند با تکیه اصول، آینده را پیش بینی کندایراد دوم آنکه اهل سازش و مسامحه نیست و هرچه را حق تشخیص می دهد ابوذروار بیان می کند و این خصوصیت، طبعاً مفسدان و فرصت طلبان را به کینه توزی علیه وی بر می انگیزد و کمر همت می بندند تا او را از سر راه خود بردارند و این مبارزه تعجب آور نیست اما شگفت آنکه سخنان وی، که بعضاً ممکن است جای گلایه هم داشته باشد، گاه موجب بغض دوستان نیز می شود و برآیند کینه دشمنان و بغض و سکوت دوستان، زمینه مظلومیت سه شنبه را فراهم آوردشاید اگر این شواهد عینی و کوچک نباشد، انسان ها نتوانند قطره ای از دریای عظمت مظلومیت نخستین امام خویش را درک کنند که مردم نام او و معاویه را در کنار هم می آوردند و آنگاه که در محراب مسجد به شهادت رسید عده ای پرسیدند مگر علی(ع) نماز هم می خواند ؟تهران امروز:راهبرد مقاومت حداکثری«.
.
.
:
روسها و چینی ها در تحلیل ماهیت مخالفان نظام اسد، آنها را نه مخالفانی اصیل که نیروهای برساخته و برکشیده قدرتهای منطقه ای مانند عربستان و ترکیه و قطر می دانندآنچه از محتوای مذاکرات ولادیمیر پوتین با بنیامین نتانیاهو در سفر اخیر وی به تل آویو آشکار می شود آن است که روسها معتقدند ریشه بحران سوریه در نوعی جاه طلبی نهفته است که طی آن کشورهایی چون ترکیه سودای جایگزین کردن نفوذ خود با نفوذ سنتی ایران در سوریه را دارند.روسها مدتهاست که نارضایتی خود را از جاه طلبی ترک در قفقاز و آسیای مرکزی پنهان نمی کنند.طبعا آنها تمایلی ندارند که ترک ها در عرصه ای چون سوریه نیز میدان دار شده و در قامت یک متغیر محوری در تغییر مناسبات منطقه ای عمل کنند2 -.
(.
.
مراقب باشیم او در کنار ماست»عنوان سرمقاله روزنامه جوان به قلم حسن رشوند است که در آن می‌خوانید؛در این روز‌گار که سایه یأس و سر‌خوردگی بر دل‌ها گسترده شده و دل‌ها را تیره نموده و فضای عطر‌آگین زندگی بشر در اثر تبعیض‌ها، ستم‌ها، جنایت‌ها، غلبه ضد‌ارزش‌ها بر ارزش‌ها و... مسموم گشته و راه سعادت بسان کلاف سر‌درگمی درآمده است که آگاهان دین و سیاست سکوت اختیار کرده‌اند، در روز گاری که اوضاع آشفته و نابسامانی‌های اجتماعی، بشر امروز را خسته و فر‌توت کرده و داد از نهاد خیر‌خواهان بشریت بر‌آورده است، در این روز‌گار که فلسفه‌های مختلف دنیای غرب و ایسم‌های گوناگون، راه‌حل پیش روی بشر را در ورطه تمنیات دنیوی نهاده و او را به شکاکیت و لاقیدی و پوچی کشانیده است، در این روز‌گار که سازمان‌های بین‌المللی و حقوق بشری مدعی سر‌پرستی امور ملت‌ها هستند، نه تنها دردی از جامعه بحران‌زده بشریت عصر مدرنیسم دوا نکرده‌اند، بلکه خود بسان غده سرطانی، به جان ملت‌های ضعیف افتاده‌انددر روز‌گاری که پیشرفت‌های صنعتی و ابزار‌های تولیدی، تنها وسیله��ای برای استفاده‌های نادرست و کاربرد ناروای استیلا بر بشر شده است و آنها جهان پر‌زرق و برق را بسان کاخی دلاویز روی دوزخی سوزان و جان‌ستیز در آورده‌اند، در این روز‌گار که انسان‌ها در پی فراهم کردن توش و توانی برای نجات از مرداب و منجلاب قدرتهای بزرگ هستند، در این دریای پر‌تلاطم و توفانی که کشتی‌نشستگان آن کشتی خویش را شکسته می‌بینند و هر یک بر تخته پاره‌ای یا خار و خاشاکی چنگ زده تا مگر جان سالم از آن به در برند، تنها یک روزنه به سوی نور و رهایی جهان از ظلمت و ستم‌ها به چشم می‌خورد و فقط یک نقطه امید وجود دارد و آن وجود آخرین ذخیره و یاد‌گار الهی است که این روزها نام و یاد او، شور و شعفی به دل‌ها افکنده است و دل‌ها در آرزوی دیدار او می‌تپد و بوی او حیاتی تازه در جان‌ها می‌دمد، از این روست که شهر و دیار را به آرزوی مقدمش آذین می‌بندیم و به انتظار فردا می‌نشینیم تا این کشتی گرفتار در غرقاب به سرمنزل مقصود برسداما چراغانی و آب و جارو کردن، بخش کوچک و چه‌بسا کم اهمیتی است که یا بر حسب علاقه و یا به عادت و بر‌گرفته از سنت حسنه گذشتگان، تکرار می‌شود. اکنون که نیمه‌شعبان را به انتظار نشسته‌ایم، لحظه‌ای را تصور کنیم که ندای هاتف غیبی خبر از ظهور مصلحی دهد که بیش از چند قرن ما و گذشتگان چشم بدان دوخته بودیم. در چنین شرایطی، خویش را در کجا قرار میدهیم؟چه میزان آمادگی استقبال از یگانه‌منجی بشریت در ما فراهم شده است؟ آیا به آن میزان از بالندگی و شناخت رسیده‌ایم که در جرگه یاران او قرار‌گیریم؟مگر نه اینکه اولین شرط آمادگی و در رکاب بودن قائم آل محمد (عج)، تبری جستن از هر آن چیزی است که رنگ و بوی غیر‌خدایی دارد؟ صدای پای او را می‌شنویم و باور نداریم که می‌آید، برق نگاه او را می‌بینیم و به گونه‌ای رفتار می‌کنیم که انگار فرسنگ‌ها با ما فاصله دارددر حالی به استقبال امام خویش می‌رویم که لشکری از گناهان و اصنام شرک را به دنبال خویش یدک می‌کشیم. مگر اولین شرط تولی، تبری جستن از گناهان نیست؟ چگونه به خویش اجازه میدهیم با لشکری از دشمن نفسانی و مادی با شمشیر‌های آخته، به استقبال امام خویش برویمظلم آل خلیفه و آل سعود را به شیعه آل محمد (ص) در بحرین می‌بینیم و سکوت اختیار کرده و خود را از منتظران حضرتش می‌پنداریمشاهد کشته شدن بر‌ادر مسلمان خود در افغانستان هستیم و تصویر بازی فوتبال دو سر‌باز امریکایی را با سر جدا شده از بدن آن افغانی در شبکه‌های خبری جهان می‌بینیم و بی‌دغدغه به زندگی خود ادامه دهیمکلام آخر اینکه تنها با تبری از دشمنان و همه نماد‌های آشکار و پنهان شرک و ظلم است که می‌توانیم خود را منتظر و آماده در رکاب حضرت بقیه‌الله بدانیم و بسحمایت:راز یک عذر خواهی«.
.
.
.
..
مشکل کجاست؟»عنوان سرمقاله روزنامه مردم سالاری به قلم مهدی قوامی پور است که در آن می‌خوانید؛در خبرها آمده بود که هیئت دولت کارگروه تنظیم بازار تشکیل داده تا در آستانه فرا رسیدن ماه مبارک رمضان به کنترل بازار بپردازد و جلوی رشد قیمت‌ها را بگیرد. این خبر با توجه به افزایش قیمت کالاهای اساسی در روزها و هفته‌های اخیر در نفس خود بسیار ارزشمند است و باید از دولت برای درک دغدغه‌های مردم و تلاش در جهت رفع آنها تشکر کرد اما اگر کمی دقت کنیم چند سئوال ساده وجود دارد که لازم است مسئولین به آنها پاسخ دهند. باید توجه داشته باشیم که سند چشم انداز به عنوان یک برنامه بلند مدت جهت گیری‌های کلان قوای سه گانه را مشخص کرده و برنامه‌های پنج ساله مصوب مجلس شورای اسلامی نیز برنامه ای میان مدت در جهت تحقق سند چشم انداز است که مجلس شورای اسلامی و قوه مجریه با تنظیم برنامه بودجه سالیانه تلاش می‌کنند تا در جهت تحقق برنامه‌های پنج ساله و در نهایت رسیدن به سند چشم انداز اقدام کنندحال سئوال این جاست که آیا بودجه‌های سالیانه فاقد کار کارشناسی بوده و توان تحقق پذیری ندارند؟ چرا که این بودجه‌ها با توجه به دو سند بالادستی خود اگر مبتنی بر کار کارشناسی باشد لاجرم باید موجب رشد و شکوفایی اقتصادی سیاسی و اجتماعی کشور شوند حال آن که وضعیت نابسامان اقتصادی و تورم افسار گسیخته و افزایش بی رویه قیمت‌ها نشان می‌دهد که در این مسیر مشکلاتی رخ داده است که اگر این فرض درست باشد نه تنها دولت که مجلس شورای اسلامی نیز باید به این پرسش پاسخ دهند که چرا در جهت تحقق سندهای بالادستی نظام از کار کارشناسی به اندازه کافی بهره نبرده‌اند ؟ فرض دیگری نیز وجود دارد و آن این که بودجه مصوب صحیح تنظیم شده است اما در مقام اجرا به آن درست عمل نمی‌شود که باز باید پرسید اگر چنین است چرا مجلس تلاش نمی‌کند تا دولت را در مسیر درست هدایت کند و آیا وقتی مسیر حرکت نادرست اس�� آیا تشکیل کارگروه تنظیم بازار جز مسکنی در جهت کاهش درد می‌تواند باشد ؟ مسکنی که موجب می‌شود پس از چندی درد با شدت بیشتری برگردد و دوباره رخ نمایدبا توجه به سخنان اخیر محمود احمدی نژاد مبنی بر این که تحریم‌های اخیر علیه کشور سنگین ترین تحریم‌هایی است که تا کنون علیه کشوری اعمال شده ممکن است برخی مغرضین عنوان کنند که مشکلات اقتصادی کشور نه ناشی از اهمال مجلس است و نه ناشی از عملکرد نادرست دولت بلکه نتیجه تحریم‌هاست که البته یکی از مسئولین اخیرا این فرض مغرضانه را رد کرده و گفته تحریم‌ها در گرانی‌های اخیر هیچ نقشی نداشته است. البته گویا دولت براین باور است که گرانی‌های اخیر و اوضاع آشفته این روزهای اقتصاد کشور ناشی از توطئه علیه دولت است که یکی از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی آن را توهم خوانده و به شدت رد کرده استلذا با توجه به عدم وجود دلایل کافی نمی‌توان فرض وجود توطئه در اقتصاد کشور آن هم علیه دولت را پذیرفت. پس به راستی مشکل کجاست و چرا اقتصاد کشور این همه متلاطم است ؟ این سئوال از آن رو اهمیت می‌یابد که در درمان هر دردی و مشکلی، یافتن دلیل و علت اصلی آن درد و مشکل اولین و اساسی ترین اصل است و مادامی‌که شناخت درستی از علت و دلیل بروز مشکلی وجود نداشته باشد هر اقدامی ممکن است به بدتر شدن وضعیت منجر شود؛ حتی تشکیل کارگروه تنظیم بازاربنابراین با توجه به وجود ساختارهای قانونی در جهت اداره امور اقتصادی کشور و تسلط دولت بر این نهادها به نظر می‌رسد تشکیل کارگروه تنظیم بازار بیش از هر چیز نشانگر عدم توانایی مدیریت صحیح اقتصادی در چارچوب‌های ساختاری کشور باشد و در واقع تلاشی است در جهت رفع این ناتوانی که لازم است مسئولین در جهت رفع این ناتوانی و تحقق اهداف میان مدت و بلند مدت نظام تلاش کنند و گرنه امکان تحقق این سندهای بالادستی وجود نخواهد داشت و این به نفع هیچ فرد یا گروهی نیستآفرینش:مشکلات ارزی دانشجویان مقیم خارج«.
.
.
!
.
!«.
.
.
.
.
.
- .
.
.
.
می‌توان از نفت چشم پوشید؟»عنوان سرمقاله روزنامه دنیای اقتصاد به قلم دکتر پویا جبل عاملی است که در آن می‌خوانید؛دهه‌ها است که ایرانیان به دنبال آن هستند تا اقتصاد خود را از زیر عنوان اقتصاد نفتی نجات دهند. ما همواره با مقایسه خود با دیگر کشورهای توسعه یافته، به این نتیجه رسیده‌ایم که به اشکال مختلف دچار «مصیبت منابع» هستیم .
.
.
.
.
1989.
تدابیر ناپایدار، امیدواری مبهم»عنوان سرمقاله روزنامه جهان صنعت به قلم نادر کریمی‌جونی است که در آن می‌خوانید؛ برای عبور از سختگیری‌هایی که علیه ایران اتخاذ شده راهکارهایی متعدد تدبیر کرده‌اند. فروش نفت به صورت روز فروش، استفاده از هویت‌های موازی و تبادل پایاپای کالا به کالا (نفت به محصول کشور خریدار) و بهره‌گیری از ظرفیت‌های تجاری بازرگانان ایرانی ساکن کشورهای دیگر یا اتباع کشورهای مقصد و یا معارض از جمله این راهکارهای تدبیر شده بوده استبرای بار دوم طی سال‌های گذشته، سیاست‌گذاران کشور تصمیم گرفته‌اند تا ارتباط خویش با واحد ارزی دلار را حذف و ارزهای دیگر را جایگزین این پول بین‌المللی کنندنکته مهم آن است که در مرتبه اول ایران کوشیده بود تا دیگر اعضای جامعه جهانی را به همراهی با خود ترغیب کند و اتحادیه‌ای نامریی از تحریم‌کنندگان دلار به وجود آورد. رایزنی‌هایی که در این باره با شدت و حدت انجام شده هیچ‌یک ثمربخش نشد، چراکه پول ایالات متحده آمریکا آنقدر در اقتصاد جهان پیچیده شده بود که کسی نمی‌توانست از وجود آن صرفنظر کند یا اتکای خویش را از این پول بردارداکنون دیگر تهران امیدی به همراه ساختن دیگر کشورها برای کنار گذاشتن دلار ندارد؛ کشورهای دیگر پذیرفته‌اند که دلار با هم تنش‌ها، کاستی‌ها و بی‌نظمی‌هایش فعلا تنها مبنای پذیرفته شده بین‌المللی برای تبادلات پولی است. با این همه تهران هنوز امید خود را برای کنار گذاشتن دلار به طور انفرادی از دست نداده است. رهبران ایران تصور می‌کنند که برای عبور از سختگیری‌های که از طرف اروپا و ایالات متحده علیه کشورمان اعمال شده، توسل به کنار گذاشتن دلار می‌تواند راهگشا باشد، چراکه ایران را از حوزه تبادلات دلاری خارج می‌کند و نه فقط امکان رهگیری عملیات پولی ایران محدود می‌شود بلکه کشورمان با خیال آسوده‌تری می‌تواند در بازارهای پولی بین کشورها به طور دو یا چند جانبه حضور پیدا کند و نیازهای خود را در مورد تامین مالی امور تجاری مرتفع سازد.اما مدیران کشور در مورد اینکه پایداری و تداوم ثمربخشی این تدابیر تا چه اندازه است و چقدر می‌توان به اجرای این تمهیدات برای عبور از مشکل در بلندمدت امید بست، تمایلی به اظهارنظر ندارند. البته تمایل به اظهارنظر یا کسوت چندین مهم نیست مهم آن است که این تدابیر واقعا در آینده کار ساز باشد
