- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
لطفاً به این جملات، خوب توجه کنید:
* یکی از مسائل مطروحه در بحث شهادت، نقش جنسیت در اعتبار شهادت است یعنی زن یا مرد بودن تأثیری بسزایی در اعتبار شهادت دارد. امروزه در قوانین اغلب کشورها شرط مرد بودن در زمره شرایط لازم برای اعتبار شهادت نیست ولی در مقررات قانونی جمهوری اسلامی ایران، تفاوت‌هایی در اعتبار شهادت زن، نسبت به شهادت مرد وجود دارد. برای بررسی این تبعیض جنسیتی در قوانین، «قانون» با دکتر سوده حامد توسلی، حقوقدان و استاد دانشگاه به گفت‌وگو نشسته است....
....در قانون آیین دادرسی مدنی به وضوح با تبعیض آشکار جنسیتی در باب شهادت زنان در مراجع قضایی مواجه می‌شویم. به عبارتی در هر چهار بند ماده 230 این قانون و به علاوه در ماده 277 به روشنی متوجه می‌شویم که در برخی امور اصولا شهادت زنان از اساس مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد و در برخی دیگر از امور نیز قانون‌گذار به روشنی میزان ارزش شهادت زنان را نصف ارزش شهادت مردان دانسته است...
... بنابراین با دقت در ماده 199 قانون مجازات اسلامی جدید تبعیض آشکار جنسیتی میان مردان و زنان در بحث ارزش شهادت و گواهی آنان مجددا آشکار و هویدا می‌شود ...
... بحث نصف بودن ارزش شهادت زنان نسبت به شهادت مردان که در صدر اسلام مطرح بود به گفته بسیاری از علمای نواندیش جزو احکام ارشادی است و می‌توان با مقتضای زمان و مکان آن را دستخوش تغییر و تحول کرد ...
... به عبارتی در شرایط اجتماعی امروز ایران که به حکم هر عقل سلیمی بسیار متفاوت از شرایط صدر اسلام است منطقی به نظر نمی‌رسد که شهادت یک بانوی دندانپزشک، جراح یا وکیل در مراجع قضایی، از شهادت یک کارگر ساده ساختمانی که مذکر است کم اهمیت‌تر تلقی‌شود... روزنامه قانون 1/10/1392
* .... علی (ع) خود در جای‌جای نهج‌البلاغه بر این نکته تاکید می‌نهد که حکومت سیاسی از طریق بیعت و رای در اختیار قرار می‌گیرد. به عنوان نمونه امیرالمومنین در نامه ششم نهج البلاغه خطاب به معاویه می‌نویسد:
«مردمی که با ابوبکر و عمر و عثمان بیعت کردند، هم بدانسان بیعت با مرا پذیرفتند. پس کسی که حاضر است نتواند دیگری را خلیفه گیرد و آن‌که غایب است نتواند کرده حاضران را نپذیرد. شورا از آن مهاجرین و انصار است. پس اگر اینان بر امامت کسی گرد آمدند و او را امام خود نامیدند، خشنودی خدا هم در آن است… .»
کلمات مولی آشکارا بیانگر این حقیقت است که خلافت، امری انتصابی از جانب خداوند نیست و جانشین سیاسی رسول خدا باید توسط مردم انتخاب شود.
... علی(ع) هرگز از حقی در امر خلافت و حکومت که از جانب خدا برای او در نظر گرفته شده و توسط پیامبر ابلاغ شده باشد، حرفی به میان نمی‌آورد. حتی آنجا که می‌خواهد از حق خود برای خلافت دفاع کند، بر ارزش‌ها و شایستگی‌های خودش تاکید میکند و مردم را بر این نکته «آگاه» می‌سازد که مبادا در «انتخابِ» خود دچار اشتباه شوند. در تمام خطبه‌های نهج‌البلاغه، نسبت بین «آگاهی و انتخاب» چنان آشکار است که جای هیچ تردیدی باقی نمی‌گذارد که نگرش علی(ع) به مقوله حکومت چگونه و چیست! علاوه براین، نگاهی به گفتار،منش و کنش وی در طول 25 سال کناره‌گیری و 5سال حکومت، موید این مطلب است.
.... رفتار علی (ع) با هر سه خلیفه پیش از خود و به‌ویژه ابوبکر و عمر، که در بسیاری از کتب تاریخی مکتوب شده، به روشنی نشان می‌دهد که وی آنها را کسانی نمی‌پندارد که سخن پیامبر را بر زمین زده و حکومت را غصب کرده باشند!
.... اگر امیرالمومنین فرمان خدا را برخلافت خود بعد از رسول اکرم(ص) می‌یافت، آیا شجاعت و شهامت و عدالت او اقتضا نمی‌کرد که یک تنه شمشیر برکشد و فرمان و عدل خدا را جاری سازد؟! و آیا از دروازه حکمت و شهر علم نبوی بعید نبود که بیان این حق را از وقت حاجت به تاخیر اندازد؟!
... مروری بر مجموعه دغدغه‌های علی(ع) در باب «حکومت» در آن دوران، که در کتب تاریخی و نیز نهج‌البلاغه مندرج است، نشان می‌دهد که تمام اعتراض وی معطوف به نگرش حذفی بوده است. یعنی اینکه خلیفه یا هرکس دیگری دامنه اختیار مردم را تنگ کند. مثلا اینکه خلیفه، خلیفه بعد از خود را نصب کند، یا به‌گونه‌ای عمل کند که نتیجه برآیند آرا، انتخاب فرد خاصی باشد. اعتراض علی معطوف به چنین فرآیندی است. همان چیزی که ما امروز انتخاب مدیریت شده یا هدایت یافته می‌نامیم. او به عدم انتخاب خود در شورای سقیفه هیچ اعتراضی ندارد، بلکه واکنش وی به محدود شدن عرصه انتخاب بود و نیز اینکه نتوانست خود را در معرض انتخاب مردم قرار دهد. نگرانی علی(ع) تنها محدود شدن وسعت گزینش مردم بود و از کلماتش این امر به آسانی قابل استنباط است.
.... مراد از «اتمام نعمت» در آیه مذکور، نه حکومت و پیشوایی دنیوی، بلکه اتمام بعثت نبی، نزول، دریافت و ابلاغ بدون کاستی و نقصان قرآن است. همین قرآن کامل و تمام است که قادر است امام و پیشوای امت واقع شود.
...آیا می‌شود چیزی که از منظر امیر مومنان (ع) قدر و منزلتش از عطسه بز کمتر است، از طرف خدا باشد و تازه از این فراتر، اتمام نعمت و اکمال دین نیز باشد؟!... روزنامه بهار 1/8/1392
* در مورد حضرت زهرا(س) شاهد چند رویکرد هستیم. در دوره انقلاب و دوران جنگ از میان ائمه بیش از هر چیز از امام حسین(ع) و کربلا یاد می‌شد و برای ادامه مبارزه از ایشان الهام می‌گرفتیم. سایر ائمه نیز هریک جایگاه خود را داشتند. از جمله از حضرت زهرا(س) به عنوان الگوی یک زن مسلمان تجلیل می‌شد (کتاب فاطمه فاطمه است، مرحوم علی شریعتی). یا برخی از زبان ایشان بانوان را به رعایت عفت و حجاب ترغیب می‌کردند. اما به تدریج از سال‌های آخر جنگ توجه به ایشان نسبت به سایر ائمه برجسته‌تر و رویکرد به ایشان نیز متفاوت شد. به تدریج مهمترین فاز زندگی ایشان روزهای اول پس از وفات پیامبر اعلام شد و برخورد خلیفه دوم با ایشان برای گرفتن بیعت از ساکنین منزل ایشان و حوادث گفته شده در این مورد پررنگ شد. پیش از آن از درگذشت آن حضرت به‌عنوان وفات یاد می‌شد، که به‌تدریج عنوان شهادت جایگزین شد و در رسانه‌ها هم رایج شد.
به‌طوری‌که به تدریج روضه حضرت زهرا(س) جای همه ائمه دیگر را گرفت و حتی ظهر عاشورا دیده شد که مداحان، روضه آن بزرگوار بویژه ماجرای درگیری با خلیفه را می‌خوانند.
... دنبال‌کنندگان این سوژه‌ها به همین‌جا بسنده نکردند. آنها برای گرم نگهداشتن این تنور هر روز سوژه‌ای جدید می‌آفرینند. حضرت محسن نام نطفه‌ای که می‌گویند در رحم حضرت فاطمه بوده و بر اثر فشار در، جنین سقط شده است ازجمله مسائلی است که روز به روز در محافل نامبرده بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد. تاکنون چندین جلد کتاب به زبان فارسی و عربی در باره این طفل به دنیا نیامده نوشته شده است. برخی مدعی هستند که مقام او از امام حسن و امام حسین بالاتر است. برخی برای ایشان یک هفته عزاداری می‌کنند. ضمن اینکه چند دهه نیز برای حضرت فاطمه مراسم گرفته می‌شود و به‌تدریج سوگواری برای ایشان از عاشورا مهمتر می‌شود.
... فعالان مذهبی به یاد دارند که پیش از انقلاب دعای ندبه از جمله مراسم رایج در میان شیعیان بود. پس از انقلاب و بویژه دوران جنگ، دعای کمیل و عرفه هم که دعایی مستند و پرمغز است درکنار دعای ندبه رواج یافت. اما به‌تدریج در سال‌های بعد زیارت عاشورا که به لحاظ سندی، استحکام دعای کمیل را نداشت و برخی تردیدهایی در این زمینه بود ترویج شد. به‌طوری‌که بعدها در اغلب ادارات و مراسم مذهبی این زیارت خوانده می‌شد و روی لعن و نفرین بر خلفا در آن تأکید می‌کردند.
... تجلیل از ائمه شیعی که در قبرستان بقیع آرمیده‌اند سنت پسندیده‌ای است، اما برجسته‌کردن آن در برابر خانه خدا چه فلسفه‌ای دارد؟ امروز برای برخی رفتن به حج، ناخودآگاه زیارت قبرستان بقیع را تداعی میکند. حتی در تبلیغات برخی آژانس‌های مسافری حج نیز این مسئله را شاهدیم. این رویکردها پیامدها و بازتاب‌هایی دارد که از اختیار و انتخاب ما خارج است و بعدها با آنها روبه‌رو خواهیم شد. مجله چشم انداز/ مهر و شهریور 92
موارد فوق‌الذکر نوشته‌های نویسندگان ضد‌دین فراری از کشور نیست بلکه اینها تنها نمونه‌هایی داخلی از مطالبی است که این روزها در عرصه‌ی مطبوعات کشور به برکت دولت تدبیر و امید که خوشبختانه ریاستش به عهده‌ی یک روحانی مبارز انقلابی و وزارت فرهنگش به مسوولیت یکی از فرزندان حوزه و آیت‌الله‌زاده است، می‌باشد، که بیش از هر کس معانی این عبارات را درک می‌کنند، منتشر می‌شود.
درج اینگونه مطالب عریان و صریح علیه احکام نورانی اسلام و مبانی دینی و قرآنی در همین ابتدای کار دولت که حدود چهار ماه از عمر آن میگذرد، علاوه‌ی بر تریبون یافتن و حضور معنادار فتنه‌گران، پیاده نظام رسانه‌ای دشمن، وابستگان به گروهک‌های غیر قانونی از جمله گروهک نهضت آزادی و مشارکت و مجاهدین انقلاب در عرصه مطبوعات کشور در کنار انحرافاتی که در سایر حوزه‌های فرهنگی شاهدیم از جمله: هماهنگی برای دفن اعضاء گروه سگ‌های زرد در قطعه هنرمندان، حمایت از تک‌خوانی زنان، تلاش برای قانونی کردن فیس بوک تعطیل کردن همایش ضد استکباری «افق نو»، انتصاب محکوم فتنه در سطح مدیریت وزارتخانه، رفع تعلیق از برخی ناشران متخلف، صدور پروانه نمایش برای تعدادی از فیلم‌های مسئله‌دار و توقیفی و... شرایطی را ترسیم میکند که هر انسان دلسوزی را نسبت به آینده‌ی جهتگیریهای دولت آقای روحانی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و متولیان آن بیمناک میکند بویژه در حوزه‌ی دین، فرهنگ و اعتقادات جامعه مسلمان شیعی که همه افتخار آن اتکاء به تعالیم علما، مراجع و تعلیمات ناب ریشه‌دار در حوزه‌های علمیه است.
وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی باید متوجه باشند که فرزند حضرت آیت الله جنتی(دام عزه) هستند همانکه همچون مرحوم حضرت آیت الله مشکینی(رضوان الله علیه) زبان بی لکنت اسلام، فقیه مجاهد و نعمت بی بدیلی برای انقلاب می‌باشند.
همه این رفتارهای صورت گرفته که شتابان و وقیحانه اعتقادات اسلامی و باورهای دینی را هدف قرار داده است، هشدارهایی است برای مسوولان امر بویژه وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و خصوصاً دستگاه‌های امنیتی و قضایی که یکبار دیگر تذکرات رهبر انقلاب در خصوص «جریان نفوذ و تبلیغاتچی‌های مواجب‌بگیر دشمن و برخی از تبلیغاتچی‌های بی‌مزدومواجب» و به طور اخص هشدار دو ماه قبل ایشان(بیانات 12/8/1392) را بشنوند و جدی بگیرند و بدانند که پیاده نظام رسانه‌ای دشمن برخلاف اواخر دهه 70 و با سوءاستفاده از شعارهای تساهل و تسامح، امروز وقیحانه و عریان با تمسک به شعار اعتدال ظاهر شده و هیچ ابایی از رفتارهای انتحاری نیز ندارند.
آقای جنتی؛ امروز در برابر کسانی که اعتدال را بر نمی‌تابند، تدبیر با شماست!
