آماده شدن برای مهمانی خدا!/محمد واحدپرست

پایگاه بصیرت، گروه فرهنگی/ ماه رجب تمام شد و شاید برخی اصلاً متوجه آمدن و رفتن این ماه مبارک نشدند و برخی هم بی‌تفاوت از کنارش گذشتند. مؤمنین که نسیمی از «این الرجبیون» به گوششان رسیده بود سعی کردند تا خود را ازجمله پاسخ‌دهندگان به این ندای ملکوتی قرار دهند و با انجام عبادت‌های ویژه این ماه مبارک که ماه خدا نامیده شده بود قدری خدایی شوند.

گروه قابل‌توجهی روزه گرفتند و عده‌ای به اعتکاف دعوت شدند و آنان که حدیث ملک داعی را شنیده بودند سعی کردند شب‌های ملکوتی این ماه را به تهجد سر کنند.

از علمای سلف منقول است که در این ماه مبارک رجب آشپزخانه‌های مدارس تعطیل و بساط خوردن کم و کم می‌شد.

اعتقاد عمومی آن‌چنان‌که علمای اخلاق بیان کرده بودند بر این بود که ثواب در ماه حرام رجب دوچندان و گناه نیز عقابی دو برابر دارد. معتقد بودند که بهره‌مندی حقیقی از ماه خدا به عبادت و زحمات و مخالفت نفس در ماه رجب و شعبان بستگی دارد.

اما اکنون‌که این ماه سپری شد خوب است از باب محاسبه نفس تأمل‌کنیم چقدر در این ماه برای خدا و در اختیار خدای متعال بودیم؟ چقدر برای خداوند خالصانه کارکردیم؟ چقدر توجه داشتیم که داریم برای مهمانی آماده می‌شویم؟

از بزرگی پرسیدند که مگر در روایت نیامده که دست شیطان در ماه رمضان بسته است، پس چرا باز ما مرتکب گناه می‌شویم؟ در جواب فرموده بودند چنانکه در دو ماه رجب و شعبان مراقبت داشته باشند و مواظب گناه نکردن باشند شیطان در ماه مبارک رمضان قدرت زیادی برای گمراه کردن آن‌ها ندارد.

در دعای رؤیت هلال ماه رجب امام سجاد علیه‌السلام از خداوند درخواست می‌کنند که چشم مرا در چشم‌پوشی از نگاه حرام و گوش مرا از نشنیدن کلام گناه‌آلود یاری کن. حال بیندیشیم چه مقدار از گوش و چشم خود در برابر محارم الهی مراقبت کردیم؟

روزه گرفتن و اعتکاف رفتن و دعا خواندن و حتی شب‌بیداری کردن گاهی خیلی از گناه نکردن راحت‌تر هستند، ولی خدا ترک گناه را بیشتر دوست دارد.

در پایان ماه رجب و آغاز ماه شعبان حساب کنیم و ببینیم چقدر خدایی‌تر شدیم و چقدر گناه کمتر کردیم. هر مقدار در ماه رجب کم گذشته‌ایم در ماه شعبان آن را جبران کنیم. ماه مبارک شعبان است و باز عبادت رنگ و بوی بیشتری می‌گیرد. نیمه شعبان و عبادت‌های احیای فوق‌العاده این شب. مناجات شعبانیه و روزه و صلوات مخصوص این ماه و سایر اعمالی که هر دام قدمی است برای به خدا نزدیک شدن...

باید نشست و طرحی نو در ترغیب جامعه به انجام مستحبات در کنار انجام واجبات انداخت. در میان کسانی که مقید به انجام مستحبات هستند نگاهی نو و با عمقی بیشتر به اهمیت این اعمال مستحبی و جایگاه آن‌ها در کنار مستحبات ایجاد کرد.

روابط اجتماعی امروزی و اخلاق در جوامع امروزی تبیینی جدید از چرایی و لزوم مستحبات می‌طلبد. تا هم واجبات کمرنگ نشوند و جایگاه حقیقی‌شان درک شود و هم مستحبات بارونق و باکیفیت‌تر و اجتماعی‌تر بر پا شوند.

به‌عنوان نمونه در روایات است که اگر شخصی به خاطر اینکه رد احسان نکند و خواسته برادر مؤمن خود را اجابت کند و روزه‌اش را افطار کند ثوابش چندین برابر از روزه نگه‌داشتن است و رد احسان است. حال چه‌بسا برخی رد احسان کنند و پندارشان این باشد ثواب روزه‌شان بیشتر است!