پایگاه بصیرت: گروه ترجمه- پایگاه اینترنتی المانیتور 13 ژوئن 2015 (23 خرداد) در مقالهای به گفتوگوهای هستهای ایران و گروه 1+5 پرداخت و نوشت: گفتوگوکنندگان هستهای برای رسیدن به توافق نهایی بر ضربالاجل 30 می متمرکز هستند؛ اما آنچه اهمیت دارد، نگارش دقیق جزئیات و رسیدن به توافق خوب است. برخی مقامات و کارشناسان آمریکایی گفتهاند: احتمالاً گفتوگوها تمدید شود؛ در حال حاضر هر یک از طرفها منتظرند ببینند، آیا طرف مقابل امتیازدهی میکند یا خیر. یک مقام آمریکایی گفت: «تمرکز ما همواره رسیدن به توافقی صحیح و خوب است... ما بر رسیدن به مؤلفههای کلیدی تمرکز کردهایم». یک مقام ایرانی نیز مواضع ایران را با عباراتی مشابه توصیف کرد. یک مقام ارشد ایرانی دیگر گفت: «ما تمایل نداریم فراتر از ضربالاجل پیش برویم. در عینحال، تحت فشار زمان نیز نیستیم... مصمم هستیم توافقی خوب داشته باشیم».
در ادامه مقاله آمده است: وندی شرمن، مذاکرهکننده ارشد آمریکا، 11 ژوئن به وین آمد که در آنجا تیمهای کارشناسی شش قدرت جهانی و ایران سرگرم نگارش جزئیات فنی توافق هستهای جامع هستند. هلگا اشمیت، مذاکرهکننده ارشد اتحادیه اروپا نیز با عباس عراقچی و مجید تختروانچی دیدار کرد. پیشرفت در حلوفصل مسائل باقیمانده از زمان توافق لوزان کُند بوده و گفتوگوکنندگان خیلی محتاطانه ابراز خوشبینی کردهاند. آنها میگویند، این شرایط بهدلیل چانهزنی است و عادی بهشمار میرود و در مراحل بعد توافق صورت میگیرد. نحوه حلوفصل پرسشهای آژانس درباره ابعاد احتمالاً نظامی برنامه هستهای ایران، از جمله مسائلی است که پس از توافق لوزان در کانون گفتوگوهاست. رهبر ایران آشکارا امکان دسترسی به دانشمندان و مراکز نظامی ایران را ممنوع اعلام کرده است. یک مقام آمریکایی گفت: «همانطور که انتظار داشتیم پس از لوزان، بخش بعدی گفتوگوها دشوار خواهد بود... حوادث سراسر جهان هر روز این گفتوگوها را به چالش میکشاند... هیچ زمانی بهتر از مقطع کنونی نمیتوان این تصمیمهای دشوار را گرفت».
در پایان مقاله آمده است: برخی از مقامات کنونی و سابق آمریکا معتقدند، احتمالاً گفتوگوها حداقل به ماه ژوئیه کشیده شود؛ بهویژه آنکه طرفهای گفتوگو بهدنبال آن هستند که با استفاده از فشار ضربالاجل، طرف مقابل را برای امتیازدهی پیشقدم کنند. مقامات کنونی و سابق آمریکا میگویند، درحالیکه آمریکا تمایل ندارد گفتوگوها به پاییز کشیده شود، ایرانیها نیز باید تصمیمهای نهایی لازم را بهمنظور تحقق توافقنامه بگیرند. رابرت اینهورن، مذاکرهکننده هستهای سابق آمریکا این هفته در نشریه نشنالاینترست نوشت: «با توجه به اینکه مسائل مهم، از جمله جزئیات فنی مهم همچنان حلوفصل نشده، بسیار دشوار است که تصور کنیم تا ضربالاجل 30 ژوئن یک توافقنامه فراگیر حاصل شود... در واقع، ایران ممکن است روی زمان نهایی ضربالاجل 30 ژوئن حساب کند تا بر آمریکا بهمنظور امتیازگیری درباره مسائل حلنشده و برخی جزئیات فشار آورد... اما تحقق الزامات آمریکا برای یک توافق خوب بهطور مشخص مهمتر از ضربالاجلی است که خود تعیین و تحمیل کردهاند».
اخبار و تحلیلها: احتمالاً هر دو طرف گفتوگو از تمدید زمان گفتوگوها ابراز نارضایتی کنند؛ اما واقع امر این است که طولانیترشدن زمان گفتوگوها به ضرر ایران است؛ هرچند ممکن است ایران بابت این تأخیر امتیاز مالی اندکی بگیرد؛ اما زمانی که از دست میهد، بسیار گرانبهاتر از امتیاز اندکی است که میگیرد؛ بنابراین طرف ایرانی با اصرار بر پایان مذاکرات تا زمان تعیینشده، باید طرف مقابل را تحت فشار قرار دهد.