- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
گروه سياسي| آن صبح كه مقابل پله‌هاي وزارت كشور ايستاد تا كانديداي رياست دولت يازدهم شود، آن عصر كه خبر پيروزي‌اش را شنيد، آن شب كه شادي مردم از آمدنش را در خيابان‌ها ديد و بازهم آن صبح كه در مقابل ميليون‌ها چشم به عنوان رييس‌جمهور سوگند ياد كرد، مي‌دانست كه راهش دشوار است اما امروز صبح كه پله‌هاي نهاد رياست‌جمهوري را بالا مي‌رود معترف است كه راه دشوارتر از آن بوده كه آن روزها تصورش را مي‌كرده است. حسن روحاني در روزهايي كه عمر دولتش به ٧٣٠ روز نزديك مي‌شود با آن مردي كه در مناظرات تلويزيوني با زبان صريح و برنده‌اش نظرها را به خود جلب كرد تفاوت‌هاي اساسي دارد. حسن روحاني حالا در شرايطي به پايان دو سالگي دولتش مي‌رسد كه بسياري از آن اتفاقاتي را كه حتي فكرش را نمي‌كرد تجربه كرد.
سياست خارجي شد پله اولش. همان جايي كه تجربه كار در آن را داشت، بهترين‌ها را انتخاب كرد. در آستانه ورود به سه سالگي مذاكره‌كنندگان منتخبش مذاكرات فشرده دارند و منتقدانش تجمعات خياباني فشرده‌تر عليه او. پله دوم شد اقتصاد، همان كه در آن هشت سال آسيب ديده بود و مي‌گفتند ويرانه‌اي از آن مانده بود. كنترل تورم شد كارويژه دولت كه از آن نتيجه هم گرفت. سياست داخلي اما مغفول مانده بود. دولتش سخت سرگرم شده بود. هديه مجلس به دولتش در آستانه يك سالگي، عزل يك وزير بود و پس از آن سريال ادامه‌دار معرفي وزير علوم آغاز شد. سيل سوال و تذكر بود كه براي دولتمردانش مي‌آمد و مجلس شده بود خانه دوم وزرايش. كار سخت بود. مصوباتي كه به او ارث رسيده بود. از شهرستان‌ها گرفته تا دردسر بزرگ دولت يعني «يارانه ها» كه آنها را نه مي‌شد اجرا كرد و نه مي‌شد اجرا نكرد. اين شايد چندمين «دوراهي» بود كه حسن روحاني بر سر آن گير مي‌كرد. تخلفات گذشته بسيار بودند، ترجيح داد كمتر به مردم بگويد تا «نااميد» نشوند، منتقدانش قدرت داشتند. كوچك‌ترين جمله انتقادي‌اش را دست مي‌گرفتند و عمليات ويژه براي آن تدارك مي‌ديدند. مي‌گفت برايش «اتاق فكر» تدارك ديده‌اند و كمي بعد از «اتاق فكر» وارد «اتاق عملياتي» شدند.
دولتش را تخريب مي‌كردند و خودش تنها بود كه پاسخ همه را مي‌داد. از صندوق ذخيره خالي مي‌گفت برخورد مي‌كردند. از آثار تصميمات يك‌شبه مي‌گفت ناراحت مي‌شدند. حسن روحاني شايد پردردسرترين رييس‌جمهور بود. هم مشكلاتش بسيار بودند و هم يارانش كم. بازهم مردانش مشغول بودند، براي لغو تحريم‌هايي كه كاغذپاره خوانده بودنش ساعت‌ها و روزها مذاكره بي‌وقفه مي‌كردند اما هنوز هم كسي قدر نمي‌دانست. مسير به جاي هموارتر شدن هر روز دشوارتر مي‌شد تا حسن روحاني هر روز با بحران جديدي روبه‌رو باشد. رييس اين دولت شبيه هيچ كدام از سال‌ها نيست. همه كارشناسان گفتند كارش از روزهاي جنگ هم سخت‌تر است. مذاكراتي كه مي‌كردند از مذاكرات ٥٩٨ هم پيچيده‌تر بود و شرايط اقتصادي از آن روزها هم بدتر. حالا حسن روحاني همان شيخ ديپلماتي كه دو سال پيش در چنين روزي به نتيجه انتخابات فرداي كشور مي‌انديشيد حال و وضع متفاوتي دارد. در آستانه سه سالگي دولت و آغاز نيمه دوم راه آن با چهره‌ها و شخصيت‌هاي سياسي صحبت كرديم تا روشن شود نقاط ضعف دولت كجاست و موانع دولت چيست؟
روحاني خلأها را پر مي‌كند
علي شكوري‌راد
بزرگ‌ترين پروژه دولت در سياست داخلي برچيدن فضاي سرد سياسي و بازگرداندن نشاط سياسي در جامعه بود. اما متاسفانه دولت در ايجاد نشاط سياسي آنچنان موفق نبوده است و شاهد هستيم كه برخي وزارتخانه‌ها همچنان برنامه و سياست‌هاي دولت قبل را پيگيري مي‌كنند و وزارت كشور كه وظيفه ايجاد امنيت در حوزه سياست داخلي را داراست و بايد توجهش را به فعاليت‌هاي سالم سياسي معطوف كند در اين زمينه عملا معطل بوده و نمي‌توان كاركرد دولت در اين حوزه را موفق ارزيابي كرد. اما بايد گفت شخص آقاي روحاني عملكرد موفق و قابل قبولي را در اين حوزه داشته‌اند اما دولت به معني اجزايي كه بايد در اين زمينه فعاليت داشته باشد نتوانسته موفق عمل كند. در ميان اين كمبودها شخص رييس‌جمهور سعي كردند بسياري از خلا‌هاي موجود در اين عرصه را پر كنند و به همين دليل ايشان همچنان مورد حمايت مجموعه اصلاح‌طلبان قرار دارند.
روزهايي سخت‌تر از دولت اصلاحات
محسن صفايي‌فراهاني
تصور من اين است كه دولت در عرصه سياست داخلي ابزار‌هاي لازم را ندارد تا دست به اقدامات گسترده بزند و اختياراتش در اين حوزه محدود است. در واقع دولت بيشتر وظايف اجرايي را عهده‌دار است تا سياست داخلي كشور. ممكن است كه حسن روحاني در دوران انتخابات تعهداتي را در اين حوزه به بدنه اجتماعي خود داده باشد اما تصورش اين بوده كه همه ارگان‌ها با او همكاري خواهند كرد اما امروز شاهد هستيم كه در عمل نه تنها اين اتفاق رخ نداده بلكه برخي ارگان‌ها سعي در كارشكني و سنگ اندازي در مسير برنامه‌هاي دولت را هم دارند. من بارها گفته‌ام كه دولت روحاني روزهاي به مراتب سخت‌تري را از دولت اصلاحات در پيش دارد، اگر دولت اصلاحات هر ٩ روز با يك بحران روبه رو بود دولت روحاني هر روز با يك بحران دست‌و‌پنجه نرم مي‌كند. در اين شرايط طبيعي است كه دولت نتواند پاسخگوي نيازها و مطالبات در عرصه سياست داخلي باشد. به بيان ديگر تا زماني كه دولت با محدوديت اختيارات روبه‌روست نمي‌تواند در اين حوزه به خوبي پاسخگو باشد.
دولت نيازمند يك خانه‌تكاني است
فياض زاهد
اگر بخواهيم مقايسه‌اي ميان عملكرد دولت در حوزه سياست داخلي و سياست خارجي انجام دهيم مي‌بينيم كه امكان چنين مقايسه‌اي وجود ندارد. هر چه دولت در حوزه سياست خارجي تلاش كرده و با به كار گرفتن وزيري كاردان توانسته مشكلات ايران را در منطقه و جهان حل كند و پرونده هسته‌اي ايران را به نقطه‌اي كه نتيجه مثبتي را در برداشته باشد نزديك كند اما در حوزه سياست داخلي شاهد هستيم كه عملكرد دولت هيچ تناسبي با شعارها و وعده‌هاي انتخاباتي‌اش ندارد. البته وضعيت سياست داخلي نسبت به دولت قبلي بسيار متفاوت شده است و با دوره قبل قابل مقايسه نيست اما انتظار بيشتر از اينها از دولت روحاني مي‌رود و وقتي صحبت از دولتي با رويكرد اعتدالي است بي‌ترديد توقع مي‌رود كه دولت تلاش بيشتري در اين حوزه به كار ببندد. به باور من دولت براي اينكه بتواند وعده‌هايش در حوزه سياست داخلي را محقق كند و پيشرفت چشمگيري در اين حوزه داشته باشد نيازمند يك خانه‌تكاني جدي و به كار‌گيري وزرايي كارآمدتر در اين حوزه است.
دولت كارنامه مشخصي در سياست داخلي ندارد
ناصر ايماني
در عرصه سياست داخلي چندين شاخصه وجود دارد كه مهم‌ترين آن فعاليت سياسي در جامعه است و اينكه دولت تا چه ميزان توانسته فعاليت سياسي در جامعه را سازماندهي كند و باعث رشد و ارتقاي آن شود، در اين حوزه هيچ كارنامه مشخص و تلاشي از سوي دولت ديده نمي‌شود. دولت بيشتر درگير مسائل ديگر بوده تا پرداختن به مساله احزاب و سازماندهي فعاليت‌هاي سياسي.
فعاليت احزاب و گروه‌ها همچنان مانند گذشته است و هيچ رشدي نداشته. از سوي ديگر با مساله تجمعات قانوني رو به رو هستيم كه جز يكي دو مورد براي هيچ تجمعي مجوزي از سوي دولت صادر نشده است كه اين مساله خود يكي از شاخص‌هاي مهم در سياست داخلي است. حتي اخيرا در دانشگاه‌ها شاهد هستيم كه با برگزاري برخي سخنراني‌ها و تجمعات دانشجويي نيز با مخالفت مسوولان ذيربط مواجه مي‌شود. بنابراين هيچ كارنامه مشخصي در اين مورد وجود ندارد كه آن را وجه تمايز دولت يازدهم و دولت قبل قرار دهيم.
برخي، در بدنه دولت كارشكني مي‌كنند
شهربانو اماني
در بخش سياست داخلي دولت با چالش‌هاي جدي روبه‌رو است اما رفتار و عملكرد دولت در قبال اين چالش‌ها مناسب و كافي نبوده است. متاسفانه شاهد هستيم كه جريان رقيب سخنراني‌ها و نشست‌هاي سياسي مجوز‌دار را كه به دولت نزديك است بر هم مي‌زند و اين جريان تندرو هنوز هم از ادبيات ايذايي قبلي براي نشان دادن قدرت خود استفاده مي‌كند اما در آن سوي ماجرا دولت هيچ گونه برخورد جدي با اين جريان نمي‌كند و حتي تلاش نمي‌كند تا از ظرفيت‌هاي خود در اين راستا بهره بگيرد. متاسفانه خبرهايي به گوش مي‌رسيد كه در شهرستان‌ها بسياري از فرمانداران و افرادي كه پست‌هاي كليدي حساسي را بر عهده دارند از افراد نزديك به دولت قبلي بودند و در پست خود ابقا شده‌اند و در واقع به جريان احمدي‌نژاد نزديك هستند. همين نشانگر اين است كه بخشي از بدنه دولت حسن روحاني نه‌تنها همراه او نيستند بلكه در كار و اهداف دولت هم كارشكني مي‌كنند و چوب لاي چرخ دولت مي‌گذارند. همين امر سبب شده تا دولت نتواند به اهدافش در سياست داخلي برسد. روحاني تنها دو سال زمان دارد تا با اين جريان برخورد جدي كند و افرادي را كه واقعا به دولت نزديك هستند را جايگزين كند تا لااقل بخشي از وعده‌هايش در حوزه سياست داخلي محقق شود.
كارنامه غيرمثبت دولت
جلال جلالي‌زاده
اگر بخواهم بدون هيچ ملاحظه‌اي نظر دهم بايد بگويم به اعتقاد من كارنامه دولت در حوزه سياست داخلي كارنامه مثبتي نبوده است. چرا كه دولت نتوانسته به شعارها و وعده‌هايش در اين حوزه جامه عمل بپوشاند. دولت در راستاي دفاع از آزادي‌هاي سياسي و اجتماعي و همچنين در دفاع و ارتقاي جامعه مدني و تاسيس نهادهاي مدني بسيار ضعيف عمل كرده است. همين امر باعث شده تا بسياري از بدنه اجتماعي دولت كه با چنين خواسته‌هايي به حسن روحاني راي داده‌اند دچار ياس و نااميدي شوند. دولت نبايد فراموش كند براي دوسال باقي مانده و دوره بعد انتخابات به حمايت بيشتر مردم و البته اين بخش از بدنه اجتماعي‌اش نيازمند است. همچنين از سوي ديگر اگر بخواهد مورد حمايت نيروهاي سياسي تاثيرگذار كه حمايت‌شان در دوسال پيش نقش پر رنگي در پيروزي حسن روحاني بازي كرد را نيز همچنان داشته باشد ناگزير است تا در اين حوزه تلاش بيشتري را انجام دهد. البته نمي‌توان از وجود موانعي كه موجب كارشكني در كار دولت مي‌شود چشم پوشي كرد اما دولت بايد در مقابل مخالفان تندرو و افراطي‌اش مقاومت بيشتري را نشان دهد و مطالبات مردم در حوزه سياست داخلي را برآورده كند.
توفيقات سياست خارجي، تمام ظرفيت كشور نيست
الهه كولايي
براساس شعارها و اولويت‌هايي كه در برنامه انتخاباتي حسن روحاني قرار گرفته بود، حل مسائل و مشكلات موجود در حوزه سياست خارجي از اهميت بسزايي در دولت يازدهم برخوردار است. لغو تحريم‌هاي شوراي امنيت كه در طول سال‌هاي قبل از استقرار دولت تدبير و اميد، با نگاهي غيرواقع‌گرايانه و بر پايه توهم‌گرايي و كاغذپاره خواندن تحريم‌ها براي كشور شكل گرفت به عنوان اولويت سياست خارجي در دو سال گذشته هدف‌گذاري شد. اولويت‌هايي كه هرچند براي دستيابي به آنها گام‌هاي بسيار بزرگي از سوي دولتمردان برداشته شده اما به اين مفهوم نيست كه آنچه انجام شده ظرفيت واقعي كشور بوده است. هرچند با بهره‌گيري كامل از ظرفيت‌هاي علمي و پژوهشي امكان توفيق بيشتري هم وجود داشت اما باز هم نمي‌توان نقش پررنگ و تاثيرگذار دولت يازدهم در حل مسائل بين‌المللي را ناديده گرفت.
ضمن اينكه نمي‌توان تلاش‌هاي دولت را به پرونده هسته‌اي تقليل داد. ايران در منطقه‌اي قرار گرفته كه تحولات عميق به خصوص در مرزهاي غربي در جريان است كه انرژي زيادي را به‌خود جلب كرد اما به نظر مي‌رسد در مسير پويايي سياست خارجي، دولت براي ايجاد تحول جديد نتوانست آن‌گونه كه انتظار مي‌رود در بهبود رابطه با همسايگان، اعتمادسازي كرده و توسعه همكاري با آنان را از اولويت‌هاي سياست خارجي قرار دهد و متاسفانه ظرفيت مربوط به ارتباطات منطقه‌اي با توجه به مشكلات و موانع فراروي دولت به‌شدت تحت تاثير قرار گرفت. علاوه بر اين شاهد بوديم كه در دوسال گذشته مشكلات زيادي در تحول و ايجاد پويايي در دانشگاه‌ها و در حوزه سياست خارجي وجود داشت كه غيرقابل چشم‌پوشي نيست. اميد است تعامل و ارتباط سازنده‌تري ميان صاحب نظران دانشگاهي و مجريان كشور انجام شود كه با توجه به وعده‌هاي دولت، انتظاري دور از ذهن به نظر نمي‌رسد.
در ديپلماسي رسمي ضعيف عمل شد
حشمت‌الله فلاحت‌پيشه
اگر بخواهيم عملكرد دو ساله دولت در حوزه سياست خارجي را مورد ارزيابي قرار دهيم بايد دو حوزه را از هم جدا كنيم. ديپلماسي رسمي و ديپلماسي عمومي. دولت يازدهم در ديپلماسي عمومي كشور بسيار خوب كار كرده و سعي داشته با فضاي ايران‌هراسي مقابله كرده و نوع موضعگيري‌هاي غربي‌ها نسبت به ايران را تغيير دهد. تغييري كه يقينا براي جلوگيري از ايجاد هرگونه مشكل براي جمهوري اسلامي ايران شكل گرفت. اما در حوزه ديگر و در ديپلماسي رسمي اعتقاد بر اين است كه كشورمان در حوزه‌هاي منطقه‌اي و دوجانبه تحت‌الشعاع موضوع هسته‌اي قرار گرفته كه باعث شد تعللي در اين زمينه صورت بگيرد. اما اگر ايران بتواند در حوزه منطقه‌اي و دوجانبه هم پيشرفت‌هايي داشته و مسوولان وزارت خارجه در اين زمينه عملكردي مثبت همانند آنچه در دو سال گذشته و در ديپلماسي عمومي كشور روي داده است داشته باشند، قطعا تاثيرات آن در توان چانه‌زني هسته‌اي ايران با گروه ١+٥ هم مشخص خواهد شد. اما مساله‌اي كه گهگاه انتقاداتي را بر دستگاه ديپلماسي وارد مي‌سازد يك سري موضعگيري‌هايي است كه حكايت از اعلام خوش‌بيني از روند مذاكرات هسته‌اي دارد كه همين امر باعث جري شدن طرف غربي‌ها شده است. دولت بايد اين حق را براي ما قايل شود كه در زمينه ديپلماسي رسمي كشور نيز تغييراتي را شكل دهد.
انتقادات، بدون توجه به حقايق انجام مي‌شود
مهدي مطهرنيا
عملكرد دولت يازدهم در ساحت سياست خارجي از دريچه نگرش واقع‌بينانه و به دور از مطلق‌گرايي داراي نقاط مثبت بسيار و در عين حال نقاط ضعفي است كه نمي‌توان از آن گذشت. اما در يك ارزيابي كلي بايد گفت كه سياست خارجي دولت يازدهم تلاش براي بازآفريني ادبيات مدبرانه، رفتارهاي معقولانه و كنش‌هاي اثرگذار در ساحت سياست خارجي بوده است. به بيان ديگر اگرچه در حوزه سياست خارجي اين نگرش وجود دارد اما آثارش در سياست داخلي آشكار است. هرچند نقدهايي در ساحت اين سياست است اما بايد دانست كه هيچ دولتي مطلقا خوب و هيچ دولتي مطلقا بد وجود ندارد. اما براساس تحليلي كه دولتمردان حاكم در وضعيت كنوني دارند و اين تحليل هم محصول سال‌ها پژوهش در مركز تحقيقات استراتژيك مجمع توسط آنان بوده آنچه اهميت كليدي مي‌يابد بحث پرونده هسته‌اي است، هرچند اين پرونده به تنهايي عامل مثبتي نيست اما عامل بسيار مهمي در لايه‌هاي مختلف سياست داخلي است. اهميتي كه ناشي از گذار از دولت‌هاي نهم و دهم است كه با شعار سياست خارجي فعال و گذر از انفعال مطرح شد اما آنچه خروجي آن بود تحريم‌هاي فشرده عليه جمهوري اسلامي است. دو سال از استقرار دولت يازدهم كه نقدهايي چون عدم توجه به مسائل منطقه‌اي و گره زدن حل مسائل داخلي به سياست خارجي را متوجه دولت كرد اما در مجموع آنچه حسن روحاني بيان و تيم هسته‌اي آن را دنبال مي‌كند بسيار مثبت و قابل تامل است. اگرهم اين اقدامات دستاويز بسياري از انتقادها شد بايد دانست كه بدون توجه به حقيقت موضوع بيان مي‌شود.
دو سالانه سياست‌هاي روحاني
علي خرم
از اين روي دكتر روحاني در اين دو سال با تيمي زيرنظر دكتر ظريف به خوبي توانسته ايراني را كه مورد تهديد بود با قدرت‌هاي بزرگ جهان دور يك ميز جمع كند و درباره پيچيده‌ترين موضوع جهان يعني هسته‌اي به گفت‌وگو و مذاكره بپردازد. اكنون هفت وزير خارجه در يك محيط احترام‌آميز با تيم ايراني مذاكره مي‌كنند و در لوزان همانطور كه ديديم روزهاي متوالي وقت خود را به مذاكره درباره اين پرونده اختصاص دادند و در نهايت هر هفت وزير خارجه پشت سر دكتر ظريف ايستادند تا وزير امور خارجه كشورمان بيانيه موافقتنامه لوزان را بخواند. پايان اين تلاش‌هاي دو ساله مذاكرات هسته‌اي اين است كه صنعت هسته‌اي را حفظ كرديم بدون اينكه حتي پيچ و مهره‌اي از آن باز شود. اما براي اعتمادسازي نياز به دوره‌اي با قبول محدوديت داريم تا همانند ساير كشورها، آژانس اعلام كند كه فعاليت‌هاي هسته‌اي ما هيچگونه تخطي به سوي تسليحاتي شدن ندارد. نكته قابل تامل در پرونده هسته‌اي اين است كه برخلاف آنچه پيش‌بيني مي‌شد كه مذاكره درباره اين قبيل پرونده‌ها چند سال به طول بينجامد، اما در دو سال به نقاط مثبتي در توافق رسيديم و اين دستاورد دولت دكتر روحاني بشمار مي‌رود. چنانچه مذاكرات در وقت قانوني خود به نتيجه برسد، انرژي و توان كشور آزاد شده، تحريم‌ها برداشته مي‌شوند، رونق اقتصاد، توليد و صنعت از سرگرفته مي‌شود، سرمايه‌گذاري خارجي و داخلي صورت مي‌گيرد و ايران به جايگاه خود، آن‌طور كه سند چشم‌انداز توصيه كرده، ان‌شاءالله خواهد رسيد.
از موفقيت‌هاي كامل تا ناكامي‌هاي اقتصادي
محمدرضا پورابراهيمي
عملكرد دولت يازدهم در حوزه اقتصادي را نمي‌توان عملكردي يكدست دانست؛ به اين معنا كه دولت آقاي روحاني در برخي حوزه‌هاي اقتصادي كارنامه‌اي موفق از خود ثبت كرد، در برخي جاها به موفقيت‌هاي نسبي رسيد و جاهايي نيز همچنان با ناكامي و البته عملكرد ضعيف مواجه است. مهم‌ترين دستاورد مثبت دولت در اين مدت كاهش چشمگير نرخ تورم بود كه از رقم‌هاي بالاي ٤٠ درصد، به حدود ١٥ درصد رسيد. اين موفقيت با توجه به زمان كوتاهي كه دولت در اختيار داشت قابل تقدير است. اما واقعيت ديگر اين است كه اين كاهش تورم از طريق سركوب قيمت‌ها حاصل شد كه به افزايش ركود دامن مي‌زند. هر چند نرخ منفي رشد اقتصادي در دولت قبل هم‌اكنون به صفر رسيده و پيش‌بيني مي‌شود تا در سال جاري به عدد ٣ درصد نزديك شود اما كارنامه دولت در اين بخش با يك موفقيت نسبي و نه كامل مواجه است. در مقابل اما دولت از توجه به توليد ملي و بهبود فضاي كسب و كار فاصله گرفت و عدم اجراي قوانيني چون قانون بهبود كسب و كار يا قانون مبارزه با قاچاق ارز و كالا از نقاط منفي كارنامه دولت است. هنوز چيزي حدود ٥٠ درصد آيين‌نامه‌هاي اجرايي قانون مبارزه با قاچاق ارز و كالا بلاتكليف مانده‌اند و اين ضعف بزرگي براي دولت خواهد بود.
شجاعت، گمشده مسير جديد
غلامعلي جعفرزاده ايمن‌آبادي
پيش از هر چيز بايد گفت به هر حال جاي شكرش باقي است كه بعد از محمود احمدي‌نژاد، سكان هدايت دولت جمهوري اسلامي ايران به دست فردي چون آقاي روحاني افتاد. در بررسي كارنامه دولت يازدهم برجسته‌ترين و نخستين شاخصه مهم بازگشت امور اجرايي به ريل قانون و عقلانيت است. اما از تعريف و تمجيدها اگر بگذريم بايد اعتراف كرد كه از دولت يازدهم در برخي حوزه‌ها انتظاراتي به مراتب بيش از آن چيزي كه انجام داده، وجود داشت. گمشده اصلي دولت يازدهم در اداره امور اجرايي كشور شاخصه شجاعت است. حجم وسيعي از عقب‌ماندگي‌هاي هشت سال احمدي‌نژاد تنها با شجاعت دولت رفع خواهند شد از جمله تعيين تكليف قطعي وضعيت هدفمندي يارانه‌ها كه به نوعي به محل غارت و از دست رفتن بيت‌المال تبديل شده است. دولت در حوزه‌هايي از حذف يارانه ثروتمندان گرفته تا ساماندهي فضاي سياسي، از آن شجاعت لازم برخوردار نيست. به عبارتي عده‌‌اي دولت اعتدال را با محافظه‌كاري اشتباه گرفته‌اند. همين موضوع باعث شد تا دولت نشان دهد كه قابليت انفعال در برابر فشارها و حمله‌ها را دارد و مخالفان دولت هم از اين فرصت بهره لازم را مي‌برند. هر چند دولت يازدهم كشور را در مسير جديد و مثبتي قرار داد اما بدون داشتن شجاعت نمي‌تواند خاطره و كارنامه خوبي از خود به يادگار بگذارد.
كارنامه دولت، انجماد در وضع موجود
سيدمهدي هاشمي
كارنامه هر دولتي با توجه به تناسب به برنامه‌ها و عملكردهاي آن سنجيده مي‌شود. براي دولت يازدهم ابهاماتي جدي هم در حوزه برنامه‌ريزي و هم حوزه عملكرد وجود دارد. به عبارتي انتقادات وارد به دولت آقاي روحاني بيش و پيش از هر چيز ديگر به برنامه‌ها يا بهتر بگوييم نبود برنامه بر‌مي‌گردد. مهم‌ترين تحول در اين دولت تحول ايجاد شده در حوزه بهداشت و درمان است كه حامياني جدي دارد. با اين حال برنامه ناقص دولت براي همين موضوع هم هنوز پاسخي براي تعهدات درازمدت دولت ارايه نكرده است و بعيد نيست كه همين تحول مثبت هم در آينده به دليل كمبود منابع با سرنوشتي نظير هدفمندي يارانه‌ها مواجه شود. گذشته از اين برنامه اصلي دولت يعني همان سياست خارجي نيز هنوز به نتيجه قابل ذكري نرسيده كه بتوان يك داوري درست از عملكرد آن داشت. در ديگر حوزه‌ها هم نظير حوزه‌هاي اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي و سياسي بيشتر شاهد حفظ وضع موجود بوديم تا دستيابي به پيشرفتي قابل ذكر. هر چند بحث مهار تورم هم از كاركردهاي مثبت اين دولت بود اما در مجموع مي‌توان گفت با مثبت‌ترين ارزيابي دولت آقاي روحاني فقط توانسته با ايجاد نوعي انجماد اجراي اوضاع كشور را در يك حالت ثابت حفظ كند، بي‌آنكه پيشرفتي خاص و مشخص ديده شود.
دولت يازدهم و نجات كشور
كمال‌الدين پير موذن
درك عملكرد و نتايج فعاليت‌هاي دولت يازدهم كار چندان سختي نيست. فقط كافي است به ياد بياوريم كه دو سال پيش در چنين روزهايي، وقتي مردم براي رفتن به پاي صندوق‌هاي راي تصميم مي‌گرفتند، كشور در چه وضعيت و شرايطي بود. هيچ شكي نيست كه عملكرد دولت در برخي جاها كاستي‌ها و نقاط ضعفي داشته است اما هيچگاه نبايد سايه اين كاستي‌ها روي موقعيت جديد كشور در دولت يازدهم قرار بگيرد. درست است كه مذاكرات هسته‌اي هنوز به نقطه پاياني نرسيده اما در همين مدت گذشته هم سايه انزواي روزافزون از سر كشور رفع شده است و در داخل نيز حركت‌هاي مثبت اقتصادي كليد خورده‌اند. خروج از تورم كمر‌شكن بالاي ٤٠ درصد و سرعت گرفتن افزايش نرخ رشد اقتصادي از رتبه‌هاي منفي به اعداد مثبت در سال جاري، دستاوردي نيست كه بتوان به راحتي از آن چشم پوشيد. همه اينها ناشي از يك چيز است و آن اينكه دولت يازدهم سياست را از ريل توهم به ريل واقعيت برگرداند. دولت يازدهم به خوبي مي‌داند كه ميدان سياست و اداره كشور ميدان شعار و دستور نيست و كشور تنها با تناسب بين داشته‌ها، پتانسيل‌ها و موقعيت‌هاي واقعي اداره مي‌شود. همين انديشه اجازه حركات ايذايي و مانورهاي تبليغاتي را از دولت گرفته و عقلانيت را سوار بر قطار اداره كشور كرده است.
