در آمریکا دو حزب جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها، جمهوری اسلامی ایران را تهدیدی علیه خودشان می‌دانند. مبنای تحلیل و ارزیابی برآورد هر دو حزب درباره تهدیدانگاری ایران به چند موضوع برمی‌گردد، از جمله می‌توان به:
خاص‌بودن آمریکا در نزد آنها؛
سنت لیبرالی یا دفاع از لیبرالیسم؛
مداخله‌گرایی و توطئه سلطه جویی آمریکا در جهان اشاره کرد.
بنابراین از این حیث دو حزب اشتراک‌نظر دارند؛ اما چیزی که این دو را از هم متمایز می‌کند نحوه مقابله آنها با تهدید ایران است. در اینجا باید واکاوی کنیم چرا جمهوری‌خواهان مانع از به ثمر رسیدن توافقات ایران و آمریکا در زمینه برجام هستند که در پاسخ می‌توان به چهار دلیل اصلی اشاره کرد: دلیل اول به این موضوع برمی‌گردد که جمهوری‌خواهان معتقدند روش اوباما به تنهایی نمی‌تواند جمهوری اسلامی ایران را مهار کند؛ بنابراین برای جبران این نقیصه باید فشارهای دیگری به ایران تحمیل شود تا جمهوری اسلامی ایران از فرصت‌های برجام برای قدرت‌یابی خود استفاده نکند.
دلیل دوم مانع‌تراشی جمهوری‌خواهان است. تعهد و التزامی که جمهوری‌خواهان به صهیونیست‌ها و لابی‌های صهیونیستی دارند، اساساً متأثر از نفوذ و لابی‌گری صهیونیستی است که نقش بسیار قابل توجهی در مانع‌تراشی جمهوری‌خواهان دارد. از آنجا که رژیم صهیونیستی و صهیونیسم بین‌الملل معتقدند تنها راه مقابله با ایران سرکوب، فشار، تحریم و نظامی‌گری بین‌المللی است؛ به همین میزان صهیونیست‌ها این اقدام جمهوری‌خواهان را مغتنم شمرده و آنها را تحت فشار قرار دادند که از طریق آنها به دنبال برهم زدن بازی اوباما در موضوع برنامه هسته‌ای ایران باشند.
دلیل سوم موضوع را باید در نوع نفوذ و لابی‌گری کشورهای عربی، به‌ویژه عربستان در کنگره آمریکا جست‌وجو کرد. سعودی‌ها با پول‌های خود نمایندگانی را استخدام می‌کنند. در کنگره آمریکا لابی‌گری می‌کنند و با تحت تأثیر قرار‌دادن اعضای کنگره آنها را به این سمت سوق می‌دهند که همچنان فشارها بر ایران را از طریق دیگری دنبال کنند.
دلیل چهارم اینکه جمهوری‌خواهان نمی‌خواهند دموکرات‌ها با برگ برنده مذاکرات در مبارزات انتخاباتی سال آینده برنده باشند؛ به همین دلیل دست به یک‌سری اقداماتی می‌زنند که از این رهگذر بتوانند موقعیت خودشان را در افکار عمومی حفظ کنند و در مبارزات انتخاباتی دستاوردهایی داشته باشند.
