رخنه‌هاي نفوذ

(روزنامه رسالت - 1394/08/20 - شماره 8524 - صفحه 1)

هشدار هاي مکرر مقام معظم رهبري در مورد نفوذ استکبار جهاني، بسياري را نگران کرده است. با در نظر گرفتن مجاهدت ها و از خود گذشتگي هاي بي دريغ ملت ايران، به خصوص بعد از خرداد 42 تاکنون، اگر دشمني را که از در بيرون کرده ايم از پنجره وارد شود بسيار تلخ خواهد بود. داشتن مراوده با جهان کمال مطلوب است. زيرا جمهوري اسلامي که کودک نو پاي انقلاب اسلامي در ايران مي باشد قصد ندارد خود را در مرز هايش محدود کند و با جهان در تعامل نباشد.

خودِ اين جمهوري اهداف جهاني دارد و به دنبال معرفي تمدني است که در آن از سلطه و استکبار خبري نباشد. اما اگر اين مراودات منجر به نفوذ و حاکميت مجدد استکبار در ايران شود همۀ دستاوردهاي گران قيمت انقلاب از دست خواهد رفت و آيندگان تاريخ انگشت شماتت به سوي نسل حاضر دراز خواهند کرد و خداوند تبارک و تعالي هم ما را نخواهد بخشيد. پس لازم است حساس باشيم و راه هاي نفوذ را ببنديم و در تعامل با جهان چشمان استقلال طلب خود را به خوبي بازکنيم.

در کشور مقدس و عزيز ما شايد بتوان گفت مهمترين راه نفوذ، الگوي توسعه است. همانطور که در نوشته هاي گذشته به عرض خوانندگان گرامي رسانده ايم اين الگوي توسعه از دهه 20 هجري شمسي در قالب برنامه هاي مدرنيزاسيون در کشور ما عملياتي گشته و از کودتاي 28 مرداد به بعد با ديکتاتوري محض استقرار يافته است. اين الگو مي تواند تمام زواياي اقتصادي و اغلب مواضع فرهنگي و به تبع آنان عمده رويکرد سياسي ما را در بر گيرد و افتادن در دام آن به معناي از دست دادن استقلال کشور است. رخنه اوليه و عمده اين نفوذ از الگوي اقتصادي آغاز مي شود. همان جايي که حساسيت کمتري بر مي انگيزد اما به معني سپردن نان و آب مردم به دست استکبار جهاني است.

بعد از انقلاب اسلامي وقتي اين الگوي اقتصادي در دولت سازندگي مجدداً احياء شد وجهه انقلابي کشور ما در بين ملل مسلمان جهان به طور جدي افت کرد و آثار سوء آن در بخش فرهنگ خود را به خوبي نشان داد. هشدار هاي مقام معظم رهبري در خصوص تهاجم و غارت فرهنگي نتوانست مسئولين را به بازنگري در اين مورد وادار کند. اما حساسيت ها بر انگيخته شد و هشدار هاي بعدي در راستاي جنبش نرم افزاري و تدوين الگوي ايراني اسلامي پيشرفت زير ساخت هاي فکري مناسبي را تدارک ديد. روي کار آمدن دولت نهم و ادعاي تغيير الگوي توسعه بر اساس عدالت محوري جان تازه اي به وجهه ايران در خارج از کشور دميد و اميدهايي را در داخل زنده کرد. اما به دلايلي که نياز به تحليل مفصل دارد موفق پيش نرفت.

امروز به حمدالله در دوران دولت يازدهم سخن از اقتصاد مقاومتي است. اين الگوي اقتصادي در مقابل الگوي اقتصاد ليبرال سرمايه داري وابسته، سد مناسبي براي پيش گيري از رخنه اقتصادي استکبار جهاني است. باز شدن راه مراودات اقتصادي با جهان در شرايط بعد از تحريم ها، هوشياري دولت مردان و ملت بصير ايران را مي طلبد تا با در نظر گرفتن الگوي اقتصاد مقاومتي تعامل با نظام اقتصاد جهاني را تنظيم کنند. در صورتي که از زاويه اقتصاد مقاومتي با جهان تعامل کنيم نه تنها در دام وابستگي به نظام استکباري نخواهيم افتاد بلکه بر عکس مراودات اقتصادي جهاني نيرويي بر نيروي امکانات داخلي خواهد افزود و جان تازه اي در کالبد اقتصاد ملي خواهد دميد.

چکيده اهداف اقتصاد مقاومتي گام برداشتن در راستاي استقلال اقتصادي به نحوي است که در نظام اقتصاد جهاني بتوانيم روي پاي خود بايستيم. تکيه بر توليد داخلي و پرهيز از خام فروشي از امهات سياست هاي اين نوع از اقتصاد است. براي مثال در اين راه مي بايد تکيه بر خام فروشي نفت از ميان برداشته شود و محصولات پرورده آن به بازار هاي داخلي و جهاني عرضه شود. تقويت واحد هاي بهينه کوچک اقتصادي از ديگر سياست هاي عمده اين نوع از اقتصاد است. به اميد آن که پيچيده شدن مکر دشمن در مقابله با انقلاب اسلامي منجر به رشد و رفتار مناسب در مقابل اين پيچيدگي شود. به فضل و کرم و لطف الهي.

http://www.resalat-news.com/Fa/?code=216101

ش.د9404394