لزوم توجه به تربیت اقتصادی جوان ایرانی

در حال حاضر بحث اقتصاد مقاومتی و چیستی و چرایی آن موضوع داغ محافل رسانه‌ای و بین مسئولین نظام می‌باشد و هفته‌ای که در آن قرار داریم به نام هفته جمعیت نام گذاری شده است. باالطبع اجرای اقتصاد مقاومتی و پیاده سازی برنامه‌های اقتصادی بومی، باید با اتکا بر توان مردم جامعه رقم بخورد و اصولاً اصلاح برنامه‌های اقتصادی بدون توجه به نقش مردم، کاری ابتر و بی‌نتیجه خواهد بود. توجه به توان تخصصی مردم جامعه، فرهنگ مصرف مردم، روحیه مقاومت و ایستادگی مردم و .... در اجرای اقتصاد مقاومتی اهمیت فراوانی دارد. در این بین گروه سنی جوان تأثیرگذارترین و با اهمیت‌ترین گروه سنی را در مقوله اقتصاد بازی می‌کند. جوانان کشور اگر توان تخصصی لازم را داشته باشند؛ می‌توانند رسیدن به خواسته‌های ملت در تقویت اقتصاد کشور با توان بومی را تحقق بخشند و بالعکس. جوان ایرانی می‌تواند با درک صحیح مناسبات جهانی و گرایش به فرهنگ و الگوی اسلامی، با پرهیز از تجمل‌گرایی و ریخت و پاش‌های غیر معقول، زمینه اجرای اقتصاد مقاومتی و شکوفایی اقتصادی را بیش از پیش فراهم کند و می‌تواند با پذیرش فرهنگ غرب، وابستگی اقتصادی کشور را به ابر قدرت‌های اقتصادی بیش از پیش دامن زند. بنابراین تربیت صحیح جوان در حوزه اقتصادی امری مهم است که باید به آن توجه جدی صورت گیرد. در ادامه نمونه‌ای از روش‌های تربیتی برای جوانان در حوزه اقتصاد آورده می‌شود لیکن قطعاً روش‌های تربیتی تنها مربوط به چند مورد زیر نمی‌شودو همه ارگان‌ها و نهادها، مراکز آموزشی و در کلان امر جامعه و خانواده و تک تک افراد جامعه باید تلاش نمایند تا در راستای تحقق جامعه‌ای اسلامی متکی بر داشته‌های داخلی و تربیت جوانانی مسلمان، معتقد، بردبار، متخصص، فداکار، سیاست‌های درست و سنجیده اتخاذ کنند:
روش های تربیت اقتصادی جوان در خانواده:
آموزش مهارت های شغلی: این آموزش، از وظایف اساسی والدین است، زیرا یکی از دلایلی که بسیاری از جوانان دچار کسالت و تنبلی شغلی شده و در هر شرایطی آسان ترین راه را برای درآمد افزایی انتخاب می کنند، نداشتن مهارت شغلی خاص است.
 والدین از قدیم، به تناسب جنسیت کودکان، آنان را در کارهای فنی و نسبتاً تخصصی شرکت می دادند و از طریق رویارویی با موقعیت شغلی، مهارت هایی را به آنان می آموختند.  پسر در کشاورزی و مزرعه داری و انواع حرفه های مرسوم آن زمان مانند تراشکاری و ریخته گری و... و دختران در کارهای منزل، آشپزی، خیاطی و مهارت های زنانه تبحر پیدا می کردند. از برکات آموزش مهارت، مسئولیت پذیری فرزندان و استعدادسنجی آن‌ها در ضمن بازی  بود. کسب این مهارت های شغلی، باعث توانمند شدن جوانان در زمینه حرفه مورد علاقه آنها می گردید و از سردرگمی انتخاب شغل مناسب در امان بودند.
آموزش راهبردهای تدبیر معیشت:  تدبیر به معنای عاقبت اندیشی، تفکر و حسابگری در عواقب و پیامد کارهاست. به همین جهت، تدبیر در خانواده و در رفتار فردی جوان، از ارکان اساسی پیشرفت و کمال می تواند باشد و از آثار تدبیر، بصیرت یافتن در امور، جلوگیری از اسراف و تبذیر و بهره برداری صحیح از منابع است که باعث از بین رفتن بی تدبیری، نجات از نابسامانی اقتصادی و فقر، اختلاف و از هم پاشیدگی خانواده می گردد.
آموزش نظم و انظباط به جوانان: نظم به معنی سامان دادن به برنامه های زندگی است به طوری که هر کاری در وقت خودش انجام گرفته و انجام کاری، مانع در کارهای دیگر ایجاد نکند. جوان باید بیاموزد که کار امروز را به فردا نسپارد. فعالیت های معیشتی نیز احتیاج به نظم دارد و در سایه نظم، تعهدات فردی انجام پذیرفته ، کارها قانونمند به پایان می رسد. به همین جهت در اسلام سفارش می شود، اوقات روزانه به چهار قسمت تقسیم شود بخشی برای عبادت، بخشی برای فعالیت اقتصادی، قسمتی صرف همبستگی اجتماعی و بخشی هم صرف تفریحات سالم گردد.
آموزش سرمایه گذاری: برای آموزش سرمایه گذاری به جوانان، باید ابتدا رفتار تخصیص درآمد و مصرف آن، راکد نگذاشتن منابع قابل دسترس و عدم اتلاف منابع برای آن ها نهادینه شود. آبادانی زمین که در قرآن به عهده انسان گذاشته شده، بدون سرمایه گذاری محقق نمی شود و همین‌طور، مسخر کردن آسمان و زمین برای گل سرسبد هستی یعنی انسان، برای کسب روزی است و این کار هم جز با سرمایه گذاری برای استخراج،  میسر نمی‌شود. سرمایه گذاری در جهت کسب استقلال و خودکفایی، باعث اقتدار و عزت جامعه ی اسلامی شده و رهایی از سلطه ی بیگانگان را موجب می شود .
آموزش مهارت های تکنولوژیکی: جوانان از دنیای تکنولوژی دور نیستند  و از همان کودکی در معرض آسیب  ابزارهای گوناگون ارتباطی هستند. یکی از اقدامات والدین در این راستا، آموزش نحوه استفاده از این تکنولوژی ها و بایدها و نبایدهای اخلاقی این عرصه است. معرفی تکنولوژی ارتباطی و آموزشی به فرزندان، توان بخشیدن به آنان در زمینه ی مدیریت تکنولوژی برای ایجاد شغل و از همه مهم تر، مجهّز کردن آن‌ها به سپرهای اخلاقی و ارزشی است. 
مصرف داخلی، یک اصل:مقام معظم رهبری در بحث حمایت از مصرف داخلی، عدم مصرف کالای خارجی را مورد توجه قرار داده اند. این درست همان موضوعی است که با عنوان برند در بین جوانان متداول گشته است. جوان ایرانی باید به این باور برسد که پرداخت هزینه بابت هر برند خارجی، عاملی است برای به فروش نرفتن کالای ایرانی و به تبع آن بیکار شدن یک کارگر ایرانی و نتیجتاٌ تعطیل شدن یک کارخانه ایرانی و این یعنی بیکاری، وابستگی اقتصادی و عقب‌ماندگی در حوزه اقتصاد و رفاه اجتماعی و ....

جامعه جوان ایران اسلامی نیاز به برنامه ریزی و تربیت اقتصادی علاوه بر تربیت اجتماعی، اعتقادی، فرهنگی و... دارد و اگر برنامه ریزی و دور اندیشی در این زمینه از سوی جامعه (اعم از: دولت، نظام آموزشی، رسانه‌ها، بنگاه‌های اقتصادی، کارخانه‌ها و کارگاه‌های اقتصادی و ...) و خانواده وجود نداشته باشد، در آینده ای نه چندان دور وابستگی کامل اقتصادی حتمی خواهد بود. بدین معنی که زمام اقتصاد کشور به دست سرمایه‌داران و پول‌پرستانی می افتد که به هیچ وجه جز پر کردن جیب‌های خود و کسب منفعت بیشتر به فکر پیر و جوان و کودک این کشور نخواهند بود.