انتظار، تجدید عهد با امام(عج) در لحظه لحظه های سخت غیبت

با فرا رسیدن ایام پر برکت ماه شعبان‌المعظم که در روایات از آن به ماه پیامبر تعبیر شده و ماه سرور و شادی اهل بیت(ع) می باشد حال و هوای خاصی در فضای کشورمان ایجاد شده و عطر انتظار و عشق و دلدادگی به امام منتظر در فضای جامعه می پیچد چرا که این ماه یکی از عزیزترین ماه های اسلامی و یادآور خاطره های بزرگ است که از همه مهمتر، خاطره میلاد مبارک سالار شهیدان ابا عبد الله الحسین(ع) و میلاد فرخنده حضرت بقیه الله مهدی منتظر است که فضای این ماه را به بوی ولایت عطرآگین ساخته است.
نیمه شعبان بهترین فرصت برای ابراز شوق و علاقه به امام زمان(ع) و بهترین زمان برای بیعت سالانه با یوسف زهرا(س) است چرا که بنا به فرمایش امام باقر(ع) این شب مبارک، بعد از شب قدر با فضیلت ترین شب سال است و بر شیفتگان و عاشقان و منتظران حضرت واجب است که به یاد حضرتش در این شب، احیا داشته و سرود عاشقی و دلدادگی سر داده و با حضور در مساجد و تکایا و مخصوصاً اماکن منسوب به حضرتشان، مانند مسجد سهله و کوفه و جمکران، در غیبت امام زمانشان اشک فراق ریخته و ندبه انتظار سر دهند.
آیا تا به حال با خود اندیشیده ایم که ما در قبال امام غائب و مظلوممان چه وظیفه ای داریم؟ آیا صرف برگزاری مراسم جشن و سرور در نیمه شعبان در تعجیل ظهور امام زمان کفایت می کند؟ من به عنوان شیعه و محب امام زمان چقدر در تعجیل فرج امام زمان و زمینه سازی برای ظهور می توانم ایفای نقش نمایم؟ این‌ها سوالاتی هستند که ممکن است ذهن هر شیعه و محبی را به خود مشغول کند.
در جواب به این پرسش‌ها به سراغ کتاب شریف مکیال المکارم نوشته آیه الله محمد تقی موسوی اصفهانی می رویم که ایشان در مقدمه کتاب اشاره می نماید شوق او به دیدار امام زمانش(عج) او را بدانجا رساند که در خواب به زیارت و دیدار آن حضرت شرفیاب شد و به امر و دستور آن جناب اقدام به تألیف این کتاب کرد و حتی اسم کتاب را هم خود آن حضرت نهاد. این کتاب در هشت بخش به مقدار درهای بهشت تنظیم شده که بخش هشتم آن اختصاص به تکالیف بندگان نسبت به امام زمانشان دارد و مرحوم مؤلف حدود هشتاد وظیفه و تکلیف را برای شیعیان و دوست داران و منتظران بر شمرده است که ما در ادامه به صورت فهرست وار به تعدادی از مهمترین تکالیف بندگان در قبال امام زمان‌(عج)اشاره می نماییم. باشد که ما هم بتوانیم به گوشه ای از وظایف خود در قبال امام غائبمان عامل و عارف باشیم.
1. تحصیل شناخت صفات و آداب و ویژگی‌های آن جناب
2. رعایت ادب نسبت به یاد ایشان و محبت به ایشان به طور خاص و ویژه
3. محبوب نمودن ایشان در میان مردم و اظهار اشتیاق دیدار آن بزرگوار
4. انتظار فرج و ظهور آن حضرت و اندوهگین بودن مؤمن در فراق آن حضرت
5. حضور در مجالس فضایل و مناقب آن حضرت و تشکیل مجالس ذکر مناقب و فضایل ایشان.
6. تداوم درخواست معرفت به آن حضرت و مداومت در خواندن دعای غریق
7. دعا در زمان غیبت آن حضرت
8. صدقه دادن به نیابت از حضرتش و صدقه دادن برای سلامتی وجود شریف ایشان
9. حج رفتن به نیابت از آن حضرت و فرستادن نایب که از طرف آن جناب حج کند.
10. زیارت مشاهد رسول خدا و ائمه اطهار(ع) به نیابت از مولایمان
11. اهتمام ورزیدن به یاری آن جناب و تصمیم قلبی بر یاری کردن آن جناب در زمان حضور و ظهور
12. تجدید بیعت با حضرت بعد از فرائض همه روزه و هر جمعه و هر سال (در شب نیمه شعبان)
13. صله آن حضرت و شیعیان صالحش به وسیله مال
14. تهذیب نفس
15. درود فرستادن به آن جناب و هدیه کردن ثواب نماز به ایشان
16. اهداء قرائت قرآن به آن حضرت
17. توسل و طلب شفاعت ، دادخواهی و توجه نمودن و عرض حاجت به آن حضرت.
18. مقدم داشتن خواسته آن حضرت بر خواسته خود
19. احترام به منسوبین و نزدیکان به آن حضرت
20. رعایت حقوق آن حضرت و مواظبت بر ادای آن و رعایت وظایف نسبت به آن بزرگوار
21. اتفاق و اجتماع بر نصرت آن حضرت
22. ....
به امید روزی که همه ما در عمل به تکالیفمان نسبت به امام زمان عارف و عامل بوده و جزو اعوان و انصار ایشان قرار بگیریم و به امید روزی که صدای دلنشین «انا بقیه الله فی ارضه» ایشان را از کنار کعبه انتشار یابد و جمال دلربای ایشان را از نزدیک زیارت نماییم.اللهم عجل لولیک الفرج