علی حیدری/ ماه صفر رو به پایان است و انتشار این شماره همزمان شده است با سالروز رحلت پیامبر اکرم(ص)، شهادت امام حسن مجتبی(ع) و پس از آن سالروز شهادت امام علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع). تأمل درباره اینکه در این سطور به کدام یک از این سه مناسبت و شخصیت محوری آن اشاره‌ای شود، که هر یک اقیانوس بیکران فضایل و کرامات هستند، راه به جایی نبرد. مظلومیت امام حسن(ع) و غربت امام رضا(ع) هر یک حدیث مفصلی هستند که در قالب کتاب‌ها و نوشته‌ها نمی‌گنجند، چه برسد به این واژگان کم و نوشتار کوتاه.
در این میان مطلبی ذهن نگارنده را به خود مشغول کرده و آن غفلت از پیامبر اعظم(ص) سرمایه گرانبها و ذی‌قیمت عالَم اسلام، بلکه عالَم انسانیت با هر دین و مذهب و آیین و مسلکی است. حضرت محمد(ص) در جایگاه آخرین فرستاده الهی، برترین الگوی بشریت، اشرف انبیا و اشرف فرزندان آدم(ع) است. کسی که جهان به یمن وجود او و خاندان طاهرش خلق شده، او که خود قرآن ناطق و قرآن مجسم است.
همو که جامع صفات نیکوی الهی است و همین بس که قرآن کریم که کتاب الهی و معجزه جاویدان آن حضرت است وی را اسوه و الگوی جهانیان معرفی می‌کند و می‌فرماید: «لقد کان فی رسول الله اسوة حسنة» و در عظمت اخلاقی آن رسول خوبی‌ها می‌فرماید: «وَ اُنَّکَ لَعلَی خُلِقٍ عَظیمٍ».
اما امروز و پس از گذشت ۱۴ قرن از بعثت پیامبر اعظم(ص) نیاز جامعه اسلامی و جامعه جهانی بازگشت به رهاورد آن حضرت در عصر نزول وحی است؛ زیرا جهان اسلام امروز شاهد نموداری تلخ از ظلم گسترده به نام دموکراسی و کشتار بی‌گناهان به دست پلید استکبار جهانی و صهیونیسم بین‌الملل و هم‌پیمانان وهابی آنان است که لباس اسلام بر تن کرده و در اقصی نقاط عالم به جنایت علیه بشریت مشغولند.
غفلت از راه و معارف پیامبر اسلام(ص) درد جانکاهی است که از یک سو دامنگیر کسانی است که به حق دل در گرو این آیین الهی دارند، اما در گیرودار پیچیدگی‌های جهان امروز از مسیر واقعی آن حضرت جا مانده‌اند و در غفلتی ناخواسته به سر می‌برند. باید اعتراف کنیم حتی آن طور که خاندان پیامبر(ص) و اهل بیت(علیهم‌السلام) او که امانت رسول خدا در بین امت هستند را ارج می‌نهیم، قدردان صاحب دین و شریعت نیستیم و دردناک‌تر و غم‌انگیزتر اینکه از سوی دیگر امروز جریان‌هایی مانند رژیم آل‌سعود و دست‌پروردگان آنها همچون؛ داعش، طالبان، بوکوحرام و... با شعار «لااله‌الاالله، محمدرسول‌الله» در پی خونریزی و جنایت در نقاط مختلف جهان هستند. آنها با اعمال ضد انسانی و ضد اسلامی خود نام و آیین پیامبر رحمت و مهربانی را در منظر جهانیان خدشه‌دار می‌کنند.
نباید این نکته را هم از نظر دور داشت که اقدامات صورت گرفته برای معرفی پیامبر اعظم(ص) به جامعه امروز پاسخگوی نیازی که جامعه بشری به آگاهی از پیامبر جهانی و پیامی که ایشان برای بشریت دارند، نیست. ضمن اینکه این کمبود آگاهی یا درک نادرست از سیره ایشان، به ویژه در فضایی که دشمنان اسلام به صورت ساختگی ایجاد کرده و به تحریف رسالت یا محورهای عملکرد ایشان پرداخته‌اند، موجب شده جریانی در غرب علیه اسلام و این پیامبر معظم پدید آید که ماحصل آن توهین به اسلام، قرآن و پیامبر اسلام در قالب پروسه «اسلام‌ستیزی» باشد.
لذا در چنین شرایطی تنها راه علاج دردهای جامعه اسلامی کسب شناخت و معرفت حقیقی نسبت به رسول مکرم اسلام(ص) است که نسخه بی‌بدیل کلام الهی، یعنی قرآن کریم را به یادگار گذاشته و در سیره خود و خاندان مطهرش راه و رسم سعادت جاودانی بشر را ترسیم کرده است. شناخت حقیقت ناب پیامبر اعظم(ص) و بصیرت و روشن‌بینی ناشی از آن عرصه را بر کوردلان متعصب و مرتجعی که به نام دین، انواع جنایت‌ها را مرتکب می‌شوند، تنگ کرده و با زلال ناب نبوت جان‌های تشنه و روح‌های سرگردان در جهان وارونه امروز را سیراب کرده و به سرمنزل مقصود رهنمون خواهد شد.
