از ادعا تا عمل

(روزنامه كيهان – 1395/08/16 – شماره 21482 – صفحه 10)

جلسه رای اعتماد به سه وزیر ترمیمی دولت یازدهم، جلسه پرحاشیه‌ای بود که اما و اگرهای زیادی در پیرامون عملکرد و مواضع مجلس و دولت ایجاد و اهداف و نیات را، از عبور از خط قرمز فتنه تا حمله به انقلابی بودن و حمایت از مفسدان آشکارتر کرد. اما شاید هیچ کدام از حاشیه‌ها به اندازه سخنان رئیس‌جمهور، مواضع و عملکرد شخص آقای روحانی و سایر همکارانش در دولت و همچنین جریان مخلوط راست و چپ حامی آنها را زیر سوال نبرد.

1- رئیس‌جمهور در حالی بارها از بداخلاقی‌های موجود در جامعه به ویژه در فضای سیاسی- رسانه‌ای ابراز ناراحتی کرده که خود ایشان هر روز با عبارت و واژه‌ای تازه که در شأن ملت ایران نیست، منتقدان و رسانه‌ها را مخاطب قرار می‌دهد و با از دست دادن عنان سخن گفتن و ادبیاتی عصبانی‌گونه جامعه را در مقام واکنش و دو قطبی شدن وامی‌دارد. از حواله دادن به جهنم تا بی‌سواد و ترسو خواندن تحلیلگران و کارشناسان و آگاهان به مسائل کشور تا اکنون نفهم خواندن انقلابی‌ها!!!. آقای روحانی! از باب اینکه شما ملبس به لباس روحانیت هستید عرض می‌کنم که پیامبر عظیم‌الشأن اسلام(ص) فرمودند: «آنچه برای خود می‌خواهید برای دیگران هم بخواهید و آنچه برای خود نمی‌پسندید، برای دیگران هم نپسندید» و امام صادق(ع) نیز می‌فرمایند «کونو دعاه للناس بغیرالسنتکم» با اعمالتان دیگران را به نیکی دعوت کنید نه با زبانتان.

نمی‌شود هم از رواج بداخلاقی در جامعه نالید و هم خود با عبارات و الفاظی غیرمانوس با فرهنگ اصیل اسلامی دیگران را مورد نوازش قرار دهید. آقای روحانی! در آستانه انتخابات بیان عباراتی این‌چنینی جامعه را به سوی دوقطبی شدن سوق می‌دهد، که این در جهت خواست دشمن و خلاف مصلحت و منافع و امنیت ملی کشور و مصالح مردم است. فضای جامعه ایرانی با فرهنگ غنی اسلامی متفاوت از فضای جامعه آمریکایی است که با فرهنگ لیبرال دموکراسی غربی به ابتذال کشیده شده و راهکارهای غربی در دو قطبی کردن جامعه در کشور ما نتیجه نمی‌دهد.

2- رئیس‌جمهور در جلسه بررسی صلاحیت سه وزیر ترمیمی دولت در صحن علنی مجلس همچنین مدعی شد «هیچ دولتی از اول انقلاب و بعد از جنگ تحمیلی نبوده که مثل دولت یازدهم در آغاز کارش با تورم و رشد منفی مواجه باشد.» گرچه درباره صحت و سقم این سخنان نیز مستندات فراوانی وجود دارد، اما باید گفت بر فرض صحت هم، دیگر زمان اینکه هی تکرار کنید، چه کرده‌اند، گذشته، زمان پاسخ دادن به این است که چه کرده‌اید؟ اینکه بعد از سه سال و اندی در دست داشتن دولت، از آغاز موج جدید بیکاری (سخنرانی در سومین همایش روز ملی روستا و عشایر و یک روز بعد در جمع مردم اراک) سخن بگویید، دیگر مردم باور نمی‌کنند که مقصر دولت قبل است. مردم توقع داشتند شما بیکاری موجود را برطرف کنید، نه اینکه از موج جدید بیکاری سخن بگویید! ایجاد شغل برای جوانان قبلی پیشکش، برای بیش از یک میلیون و 200 هزار نفر که به اذعان خودتان در دولت شما وارد بازار کار شدند، بگویید چه کردید؟ آقای روحانی! چه شده است که شما با وعده حل صد روزه مشکلات، دولت را تحویل گرفتید، اما امروز در پیشگاه نمایندگان مجلس اعتراف می‌کنید «دولت در شرایط فعلی توان ایجاد اشتغال بالای یک میلیون و ایجاد شغل و کار خالص را ندارد»؟!

آقای روحانی! مگر بارها از رشد اقتصادی پسابرجام و خروج از رکود سخن نگفته بودید، حال چه شده که در صحن علنی مجلس تاکید می‌کنید از دولت توقع نداشته باشید، چون «هنوز به شکوفایی اقتصادی نرسیدیم»! اگر با مسیر رفته در بیش از سه سال توان ایجاد شغل و شکوفایی اقتصادی را به اذعان خودتان ندارید، پس چگونه است که تصریح می‌کنید «مسیری که انتخاب کرده‌ایم مسیر صحیح و درستی است»! و «هر روز گشایش نوی در اقتصاد کشور مشاهده می‌کنیم»!؟ مسیر درست آن بود و هست که مشکلات کشور حتی آب خوردن مردم را به مذاکرات هسته‌ای گره نمی‌زدید و برای تحقق اقتصاد مقاومتی در عمل، اقدام کنید.

3- رئیس‌جمهور بدون اشاره به سیاست‌های دولت یازدهم و سوء استفاده آمریکا و عربستان از ضعف مواضع دولت تدبیر و امید در اجرای توطئه کاهش قیمت نفت، ادعا کرد «امروز ما افتخار می‌کنیم در اینکه چقدر نفت بفروشیم، انتخاب آزاد داریم.» این چه افتخاری است؟ اگر قبلا به ادعای شما فقط 900 هزار بشکه در روز فروش می‌رفت، با قیمت هر بشکه 120 دلار، روزانه 108 میلیون دلار درآمد کشور بود، اما اکنون شما اگر بر فرض با شعار رفع تحریم‌ها 2 میلیون و 500 هزار بشکه هم در روز بفروشید، با قیمت 35 دلار، عایدی کشور می‌شود 87 میلیون و 500 هزار دلار. یعنی 20 میلیون دلار (بیش از 7 میلیارد تومان) کمتر! آیا این افتخار دارد که منابع زیر‌زمینی کشور را بیشتر بفروشیم و پول کمتری بگیریم؟

4- اما فساد که مردم تاکنون عزمی برای مبارزه با آن از سوی دولت یازدهم مشاهده نکردند، محور دیگری از سخنان رئیس‌جمهور در جلسه علنی مجلس بود. آقای روحانی با تاختن به افشاکنندگان مفسدان و انتقاد از بزرگ کردن فساد گفت «نمی‌دانم چرا بعضی رسانه‌ها خوش‌شان می‌آید وام و بدهی معوق را اختلاس بگویند. بعضی‌ها دارند فساد را در جامعه عادی‌سازی می‌کنند. نباید فساد را جار بکشیم، آن هم به دروغ». اولاً حضرت علی(ع) در فرمانی به مالك اشتر می‌فرمایند «مواظب كارگزاران خود باش، چنانچه یكی از آنان، دست به خیانتی زد، بدون تأخیر، خیانتكار را كیفر ده و در مقام خواری و مذلت طوق رسوایی بر گردنش بیفكن!» ثانیاً آقای روحانی! مگر خود شما در مراسم22بهمن 92 که میلیون‌ها نفر سخنان شما را می‌شنیدند، با صدای رسا و بلند جار نزدید: «مگر می‌توان تحمل کرد که یک فرد، 9 هزار میلیارد تومان پول این ملت را ببرد، کجا برده. چه کسانی اجازه داده‌اند، ملت ما نمی‌پذیرد که پول بیت‌المال در جیب مفسدان و افراد خاصی باشد. مبارزه با فساد، خواست این ملت بزرگ است».

بسیار خوب‌! اکنون نیز دیگران همین سخنان شما را می‌گویند که«مگر می‌توان تحمل کرد یک فرد 8 هزار میلیارد تومان پول این ملت در صندوق فرهنگیان و یک نفر 1200 میلیارد تومان در بانک ملی و یک نفر 500 میلیارد تومان در بانک ملت را ببرد، کجا برده، چه کسانی اجازه داده‌اند، ملت ما نمی‌پذیرد که پول بیت‌المال در جیب مفسدان و افراد خاصی باشد. مبارزه با فساد، خواست این ملت بزرگ است». ثالثاً مگر خود شما در آن سخنرانی تاکید نکرده بودید «رسانه‌ها باید به صحنه بیایند، نام افراد مفسد و ویژه‌خوار نباید در جیب رئیس دستگاه اجرایی کشور باشد. نام افراد مفسد و ویژه‌خوار باید بر سر زبان و بیان خبرنگاران ما قرار گیرد». حال چگونه از افشای فساد 8 هزار میلیارد تومانی و خسارت 63هزار میلیارد تومانی(18 میلیارد دلار) کرسنت که تحت مدیریت دولت شما و همکاران شما رخ داده، نگرانید؟ مگر شما نمی‌گفتید در مبارزه با فساد خط قرمز ندارید؟ چرا اکنون با این سخنان‌تان برای مبارزه با مفسدان خط قرمز قائل شدید و با تعبیر اختلاس‌های انجام شده به وام‌، قصد رهانیدن مفسدان از تیغ عدالت را دارید؟ هرچند در برخورد با حقوق‌های نجومی هم مردم عملکرد قابل قبولی ندیدند.

شاید نگرانی شما به این دلیل باشد که مردم سوال خواهند کرد چگونه برای دولت پرداخت یارانه 45 هزار تومانی به محرومین که از تامین حداقل مایحتاج زندگی خود ناتوانند، مصیبت است، اما فساد 8 هزار میلیارد تومانی که به جیب چند نفر گردن‌کلفت و مفت خور رفته، وام است! و چگونه خسارت 63هزار میلیارد تومانی که به جیب دشمنان ملت ایران می‌رود، مصیبت نیست؟! رابعاً اگر افشای مفسدان عادی‌سازی فساد است، چرا به دروغ، نه یک بار، بلکه ده‌ها بار از تریبون‌های رسمی فریاد زدید دولت قبل معلوم نشد 800 میلیارد پول بودجه کشور را - که همه‌اش حساب و کتاب دارد- خورد و برد؟ چرا خدمات دولت قبلی مثل مسکن مهر و یارانه دادن به مردم محروم را به دروغ به عنوان ذنب لایغفر در جامعه فریاد زدید و اشتباهات آن را به دروغ ده‌ها برابر بزرگنمایی کردید؟

5- اما رئیس‌جمهور در سخنان خود تلاش کرد امنیت کشور را هم نتیجه برجام قلمداد کند و گفت «امروز همه دنیا و سازمان‌های بین‌المللی اعتراف دارند که ایران بهترین کشور و امن‌ترین کشور برای سرمایه‌گذاری خارجی است». اولا سوال این است که ایران چرا امن‌ترین کشور است؟ قطعا مذاکرات هسته‌ای و برجام ایران را امن‌تر نکرده بلکه تقویت قدرت دفاعی و آمادگی نیروهای مسلح عامل بازدارندگی قوی ایجاد کرده که دشمن مجبور است هزاران کیلومتر آن طرف‌تر از مرزهای ایران، با جمهوری اسلامی به مبارزه بپردازد. ثانیا سوال این است که اکنون که ایران امن‌ترین کشور دنیاست، پس چرا سرمایه‌گذاران خارجی می‌ترسند در این ایران سرمایه‌گذاری کنند و بانک‌های تجاری دنیا از معامله با ایران برحذر هستند؟ اینکه اجازه ندارند در امن‌ترین کشور دنیا سرمایه‌گذاری کنند، نه به خاطر مسائل هسته‌ای است، که دولت تصور می‌کرد با مذاکرات محقق می‌شود، بلکه به دلیل همین امن بودن است.

آمریکا اساسا با تحریم‌ها و فشار اقتصادی و سیاسی و به‌ویژه فتنه 88 امنیت ایران را هدف گرفته بود و اکنون نیز با برجام یک و آرزوی برجام 2 و 3 همان هدف را دنبال می‌کند. لذا اینکه دشمنان می‌گویند ایران امن‌ترین کشور دنیاست، این اعتراف نیست، بلکه این یک هشدار به خودشان است که جهت جلوگیری از پیشرفت ایران، باید برای ناامن کردن ایران فکری کرد! حال چگونه توقع دارید با این هشدارشان اجازه سرمایه‌گذاری در ایران بدهند و به پیشرفت کشور کمک کنند؟ درک کنیم مشکل آنها هسته‌ای و بمب نیست، مشکل آنها پیشرفت ایران در سایه امنیت و اقتدار است که با مذاکره حل شدنی نیست، بلکه با مقاومت محقق خواهد شد.

http://kayhan.ir/fa/news/89591

ش.د9503958