عرب‌ها فرصت سوزی کردند

(روزنامه جمهوري اسلامي ـ 1395/11/13 ـ شماره 10799 ـ صفحه 6)

روز چهارشنبه شیخ «صباح الخالدالصباح» وزیرخارجه کویت وارد پایتخت «مجوس ها» شد. او به نمایندگی از رهبران شش کشور شورای همکاری خلیج فارس که در کنفرانس بحرین حضور داشتند، پیامی از صباح الاحمد امیر کویت مبنی بر آغاز گفتگو با رهبران ایران برای حل و فصل اختلافات برای ایران آورده بود.

شیخ صباح هنگام دیدار با محمدجواد ظریف همتای ایرانی خود بر ضرورت از بین بردن اختلافات در دیدگاه‌ها و سوءتفاهم‌ها میان کشورهای منطقه از طریق برگزاری گفتگوی صریح در جوی آرام تاکید کرد.او همچنین خواستار آن شد که با ایجاد همگرایی باید به خطرهایی که منطقه را تهدید می‌کند و «تروریسم» در راس آن قرار دارد، مقابله کرد. او بر نقاط اشتراک تاریخی، فرهنگی و مذهبی میان ایران و کشورهای منطقه تاکید کرد.

کشورهای شورای همکاری خلیج فارس به رهبری عربستان این اقدام «دیرهنگام» را از موضع ضعف اتخاذ کردند زیرا عربستان و دیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس با خطرهای داخلی و منطقه‌ای و بین‌المللی رودر رو هستند. عربستان جنگ در سوریه را باخته و همچنان گرفتار جنگ در یمن است که وارد سومین سال آن خواهد شد. همه این مسائل درحالی صورت می‌پذیرند که خزانه کشور خالی است و بدهی‌های داخلی و خارجی افزون شده و کم شدن درآمدهای نفتی موجب از بین رفتن ذخایر مالی و کسری عظیم در بودجه و لغو طرح‌های زیربنایی شده ولی اعتقاد بر این است که این اقدام دیرهنگام بهتر از آن است که هرگز صورت نپذیرد.

زمانی که ایران و ترکیه در کنفرانس «آستانه» در صدر قرار گرفتند، کشور پادشاهی عربستان سعودی و قطر که میلیاردها دلار و هزاران تن اسلحه به مخالفان سوریه داده‌اند با توجه به سیاست به حاشیه رفتن که نیازی به اثبات ندارد، به این کنفرانس دعوت نشدند.

اگر دونالد ترامپ رئیس‌جمهور جدید آمریکا تهدیدهای خود مبنی بر واداشتن کشورهای خلیج فارس به دادن یک چهارم درآمدهای نفتی در قبال حمایت از آنها و دادن چراغ سبز به قربانیان تهاجم یازدهم سپتامبر را از عربستان سعودی عملی سازد، وضعیت بسیار تیره‌تر از تیره خواهد شد. گفتنی است میزان غرامت بالغ بر 4 تریلیون دلار خواهد بود.

عادل الجبیر وزیر امورخارجه عربستان هنگام برگزاری کنفرانس مطبوعاتی مشترک با «مارک اورلت» همتای فرانسوی خود به طور کلی از «باز» بودن و ایراد اظهارات آتشین دست کشیده و به «کبوتران اهلی» تبدیل شد. او گفت: «برای ایجاد رابطه خوب با ایران اقدام کردیم ولی نظام ایران از کینه توزی و دخالت در امور کشورهای منطقه از زمان انقلاب [امام] خمینی دست بر نداشت.» وی در ادامه گفت: «کشور عربستان، سفارت ایران را منفجر نکرد و به ترور دیپلماتهایش اقدام نکرد زیرا عربستان پای بند اصول اخلاقی است؛ ولی در پایان باید گفت که ایران کشوری همسایه و اسلامی است و برای همه بهتر آن است که اختلاف و درگیری نباشد منتها یک دست صدا ندارد».

اگر عادل الجبیر و سلف او سعودالفیصل بحث دخالت در دیگر کشورها را 50 سال پیش یعنی زمانی که عربستان سعودی کبوتر صلح بود و نزد همگان احترام ویژه داشت و در حل و فصل مسائل منطقه‌ای سخنش دارای اعتبار بود، را مطرح می‌ساختند نه فقط آنها را تایید که به شدت برای آنها دست می‌زدیم ولی پس از دخالت با ارسال پول و اسلحه به سوریه و به وجود آوردن شبه نظامیان و دادن پول و اسلحه به آنها و به پروار در آوردن 200 جنگنده «توفان قاطعیت» برای بمباران فقرای بی‌سلاح گرسنه از پا در آورده یمن و کشتن هزاران نفر از آنها، قاطعانه می‌توانیم از مسئولان سعودی بخواهیم که از تکرار این عبارات دست بردارند زیرا نه فقط قابل قبول نیست که موجب محکومیت آنها نیز می‌شود.

اگر به موضوع پیام امیر کویت به آقای روحانی رئیس‌جمهور ایران که توسط وزیر خارجه کویت تسلیم شد باز گردیم، این نکته به ذهن متبادر می‌شود که اگر عربستان سعودی از موضع قدرت و همان سه سال پیش با برگزاری گفتگو موافقت کرده بود، بی‌شک دستاوردهای بیشتری را محقق می‌ساخت.

عربستان سعودی و دیگر کشورهای خلیج فارس زمانی که با لجبازی، نصیحت‌های شرکای خود در «اوپک» مبنی بر کاهش یک ونیم میلیون بشکه را، نادیده گرفتند، یک تریلیون دلار (هزار میلیارد دلار) ضرر کردند.

در آن موقع هر بشکه نفت 120 دلار بود و پس از آن به بشکه‌ای 30 دلار تنزل کرد (اکنون به 45 دلار رسیده است) هدف از لجبازی، فلج کردن اقتصاد روسیه و ایران بود چون حامیان دولت سوریه بودند.

زیان کشورهای عرب خلیج فارس سالانه بالغ بر 380 میلیارد دلار است و شگفت اینجاست که عربستان سعودی پس از گذشت سه سال موافقت کرد که نفت خود را کاهش دهد و ایران مشمول کاهش تولید نباشد. این اقدام، موجب گردید که پس از «خرابی بغداد» قیمت هر بشکه نفت اندکی افزایش یابد.

نکته بسیار مهم این است اگر عربستان سعودی به گفتگو با ایران رضایت می‌داد و برای حل و فصل اختلافات به تفاهم می‌رسید، شاید در دام جنگ علیه یمن و تحمل زیان‌های مالی، انسانی، نظامی و سیاسی نمی‌افتاد.

همگان بر حل مشکلات و بحران کشورهای خلیج فارس با ایران که زیان‌های بیشماری در پی داشته از طریق گفتگو و در چارچوب بازنگری‌های فراگیر تاکید می‌کنند.

آمریکا و 5 کشور قدرتمند غرب با ایران به گفتگو نشستند و در نهایت به توافق هسته‌ای دست یافتند؛ حال پرسش این است: «آیا شش کشور خلیج فارس از آمریکا و پنج کشور قدرتمند غربی، قوی‌تر هستند؟»

امیدوار هستیم که اقدام امیر کویت برای گشودن کانال‌های گفتگو و تفاهم با ایران کاملاً موفقیت بار باشد زیرا ایران کشوری همسایه و اسلامی است و با این کشور نقاط اشتراک تاریخی، فرهنگی و مذهبی بسیاری داریم.به عبارت دیگر نقاط اشتراک، بیشتر از نقاط افتراق است و ما عرب‌ها به حکمت و تواضع و به کارگیری عقل و درس گرفتن از تجربه‌های دردآور گذشته و فعالیت برای دستیابی به قدرت و ثبات نیازمند هستیم.

بیست سال پیش که به ایران سفر کردیم، دیگر دیداری از این کشور نداشتیم گرچه طی این مدت بارها از ما دعوت به عمل آمد ولی به نظر می‌رسد که دیدار دوم ما نزدیک خواهد بود و ما دعوت ایران پس از دیدار وزیر امور خارجه عربستان سعودی و شاید پس از دیدار پادشاه عربستان از ایران را می‌پذیریم و در آن موقع بازگشت به حکمت و تعقل و برقراری روابط کامل کشورهای خلیج فارس با ایران و بازگشایی سفارت عربستان سعودی را جشن خواهیم گرفت. روزهای آینده روشن گر خواهند بود.

منبع: رای الیوم

http://jomhourieslami.net/?newsid=123340

ش.د9504288