سناریوهایی چون آزادی های یواشکی و چهارشنبه های سفید، علاوه بر اینکه جامعه را به سمت بی بند و باری و لاابالی گری سوق می دهد، می تواند هدف مهم دیگری را هم دنبال کند و آن تغییر مطالبات و نیاز جامعه از موضوعات اقتصادی، تولید و اشتغال، به سمت ایجاد باور کاذب «عدم آزادی» باشد.
مسیح علی نژاد، تئوریسین کمپین «آزادی های یواشکی» و خبرنگار ضد انقلاب لندن نشین، که دو سال پیش با حمایت بی بی سی، رادیو فردا، دویچه وله و صدای امریکا پروژه ای سازمان یافته را آغاز کرد و خیلی زود هم با شکست مواجه شد، این بار با عنوان «چهارشنبه های سفید»، فراخوان کشف حجاب داده است و با این جملات که «من بی حیا نیستم »، «سبک زندگی سیاه و سفید» و «مسئله ما، کرامت انسان است» سعی در کشاندن عده ای به خیابان در روزهای چهارشنبه و شکل بخشیدن به یک نافرمانی مدنی به بهانه کسب آزادی کرده است.
استفاده از مفهوم «آزادی» در برخی هنجار شکنی ها، این موضوع را یادآور می شود که هنوز آنچنان که لازم است، خیلی از افراد با این مفهوم آشنایی ندارند و عده ای مغرض هم از این کج فهمی ها استفاده کرده و در جهت منافع خویش که بهتر بگوییم منافع دنیای غرب، از آن بهره می برند. بخشی از این توان بهره برداری، به موضوع کمرنگ شدن ارزش ها و مفاهیم ناب اسلامی بازگشته و بخش دیگر به کوتاهی در جدی گرفتن موضوع فرهنگ باز می گردد.
دست کم گرفتن فرهنگ و مغفول عنه ماندن آن و بها ندادن در مقام عمل، مسئله ای است که از دغدغه های مهم رهبرمعظم انقلاب بوده است. این دغدغه سال ها پیش طرح شده و بی اهمیتی مردم عموماً و مسئولین خصوصاً، پله پله از تهاجم و شبیخون فرهنگی آغاز و به نفوذ و ولنگاری فرهنگی رسیده است. این دغدغه در اثر نفوذ و عدم کنترل مرزهای فرهنگی کشور، ایجاد شده و ایشان این دغدغه را شبیه دغدغه در میدان جنگ دانسته اند. با این تفاوت که در میدان جنگ، سنگر رها نمی شود و عقب نشینی و ناامیدی اتفاق نمی افتد، و این دغدغه هم در خطوط مقدم و هم در قرارگاه با انسان است، و اعتقاد به متجاوز بودن دشمن وجود دارد در حالیکه در میدان فرهنگ، از توجه به این نکات مهم غفلت می شود.
آزادی ضابطه مند است
احترام گذاشتن به آزادی افراد، حربه ای است که معمولا در موضوع حجاب از سوی معاندین با این دستور الهی مطرح می شود و طبیعتا اولین نکته ای که در آزاد بودن «آزادی» به نظر می رسد. موضوع قابل توجه دیگر در این باره این است که اگر عده ای به دنبال آزادی در این قضیه هستند، چه اشکالی دارد به خواست عده ای دیگر هم در زمینه آزادی بها داده شود. به طور مثال افرادی آزادی خود را در به تملک در آوردن دیگران ببینند و افراد دیگری در آزار رساندن و کتک زدن به دیگران، کسانی در اعتیاد و آزادی های جنسی، که در اینصورت علاوه بر اینکه آزادی افرادی، آزادی دیگران را محدود خواهد کرد، آنارشیسم و هرج و مرج رقم خواهد خورد و هیچ انسان دارای عقل سلیمی با این نوع زندگی موافق نیست.
سئوال اینجاست که چرا در جوامع غربی که مروج و حامی اجرای پروژه ها و کمپین هایی با عنوان آزادی اینچنینی در کشوری چون ایران اسلامی هستند، حجاب به عنوان یک حق و «آزادی» به رسمیت شناخته نمی شود و واقعیت های متعددی گویای این موضوع هستند که زنان و دختران مسلمان در کشورهای مدعی آزادی، بارها موجب آزار مخالفان دستور حجاب قرار گرفته اند و عده ای هم در این راه به شهادت رسیده اند.
تغییر مطالبات از حوزه اقتصاد و ایجاد «نیاز کاذب»
با نامگذاری مکرر سال های اخیر با عنوان «اقتصاد» و توجه دادن رهبر معظم انقلاب به مسئله تولید، به سادگی می توان فهمید که دغدغه معیشت در حال حاضر، از مهم ترین مطالبات جامعه است. اما سناریوهایی چون آزادی های یواشکی و چهارشنبه های سفید، علاوه بر اینکه جامعه را به سمت بی بند و باری و لاابالی گری سوق می دهد، می تواند هدف مهم دیگری را هم دنبال کند و آن تغییر مطالبات و نیاز جامعه از موضوعات اقتصادی، تولید و اشتغال، به سمت ایجاد باور کاذب «عدم آزادی» باشد.
به گفته جامعه شناسان، به وجود آمدن نیاز کاذب در جامعه موجب احساس محرومیت و احساس شکاف طبقاتی و تبعیض اجتماعی در میان افرادی می شود که خود را به دلیل ناتوانی در برآوردن آن نیازها محروم می بینند و احساس محرومیت به وجود آمده در شخصیت و ایمان فرد، اختلال ایجاد می کند. در این صورت فرد برای حفظ شخصیت خود به ابزارهایی متوسل می شود که در روان شناسی از آن به سازوکارهای روانی یا دفاعی یاد می شود، که از جمله آن ها «جبران» است برای مطرح شدن در اجتماع؛ و در این میان، دقت در عملکرد نیاز، خواه واقعی و خواه کاذب، ذهن را بر وجود وجه اشتراک بین هر دو نیاز که اساسی ترین رکن آنهاست، رهنمون می شود که می توان گفت منشا اصلی آثار فرهنگی و اجتماعی است و اثر آن در وهله نخست، شکل گیری احساس نیاز در وجود مخاطب است.
تغییر اولویت ها از اشتغال و معیشت و در مقابل ایجاد باور و حس کاذب، از ترفندها و برنامه های عملیاتی غرب در ایران است که در این زمینه شناختن نقشه دشمن اولویت دارد.
حفظ یا حذف
موضع گیری در ارتباط با موضوعات و مسائل زنان، از جمله مسئله حجاب، ریشه در نوع نگرش ما به «هویت زن»، چگونگی تعریف زن و نسبت او با مرد دارد. در طول تاریخ و در میان اقوام مختلف جایگاه زن و نحوه برخورد با او در اجتماع همواره مورد بحث بوده است، به طوریکه تمدن ها و جوامع مختلف، نظریات مختلفی در این باره عرضه کرده اند. اما نگاه اسلام به زن و هویت او نگاهی متفاوت است. از دیدگاه اسلام، زن در اصل حقیقت و خلقت خود، کمترین تفاوت، نقص و ضعفی نسبت به مرد نداشته و همانند او استعداد به دست آوردن مقامات معنوی و درجات علمی را داراست، اما در مقایسه میان زن و مرد از جهت خلقت طبیعی و فیزیولوژیکی، تفاوت های قابل توجهی وجود دارد و این تفاوت ها به معنای کمال و نقص در هیچ کدام نیست، بلکه به معنای مکمل بودن یکدیگر و تنوع در خلقت است، و به طور کلی تبلور احساس در جنس زن، مهمترین نکته در تبیین هویت اوست. زن بر اساس حکم فطرت، عقل، تجربه و دین، در مقایسه با مرد، دارای احساسات و عواطف قوی بوده و در هنگام تصمیم گیری ها در عین عقلانی عمل کردن، تاثیر پذیری بیشتری از احساسات و عواطف خود دارد و از آنجایی که راه افزایش کیفیت زندگی، مدیریت احساسات است، حجاب و پوشش صحیح باعث ایجاد و تقویت حیا و عفت می شود و دارا بودن این دو صفت، انسان را به سمت مدیریت احساس هدایت می کند.
آنان که اصرار به حذف حجاب دارند، به این باور رسیده اند که حجاب یک سیستم فکری و رفتاری است و باید گفت دلیل اصلی مخالفتشان با این مسئله، آگاهی شان از ورودی و خروجی های این سیستم است، که در عین حال بخشی از سیستم کلان زندگی را شکل می بخشد. در نحوه عملکرد سیستم، عناصری به عنوان ورودی وارد سیستم شده و پس از پردازش و ایجاد ارتباط بین عناصر ورودی، برای دستیابی به یک محصول خارجی، از سیستم خارج می شوند. فعل و انفعالاتی باید در این سیستم صورت بگیرد، تا زنی که قابلیت های عقلانی، احساسی، علمی، جسمانی، روحی و روانی مختلف دارد، بتواند این قابلیت ها را به فعلیت رسانده و تبدیل به زنی با خصوصیات فوق شود و حجاب یکی از بهترین پاسخ ها و راه ها برای رسیدن به این مسئله است. کسی که حجاب را انتخاب می کند، مهارت تصمیم گیری و مدیریت احساس را در خود فعال کرده و زمینه تمرکز فکری و روحی لازم را برای رشد و پیشرفت همه جانبه ایجاد کرده است. حجاب یکی از ابزارها برای به فعلیت در آوردن استعدادهای مختلف نهفته در وجود یک زن و از کلیدهای موفقیت در زندگی است.
از آنچه گفته شد، می توان به این نتیجه رسید که برخی عناصر داخلی که بوق های تبلیغاتی غرب هستند و جریان های خارجی، شناخت درستی راجع به موضوع حجاب یافته اند و از این رو برنامه های متعددی در این راستا اجرا می کنند تا زن را از هویت اصلی خویش دور ساخته و تبدیل به موجودی کنند که جز جنسیت و نشان دادن تمایز این جنسیت با مردان، کاری از او ساخته نباشد و بدینوسیله زن مسلمان که با حیا و عفت، تعریف می شود، تبدیل به فردی می گردد که برنامه های غرب را پیاده می کند و نه آرمان گراست و نه آرمان خواه و ارزش های اسلامی نزد او رنگ باخته اند./
