تاریخ انتشار : ۱۳ مهر ۱۳۹۶ - ۰۷:۳۷  ، 
کد خبر : ۳۰۴۹۶۸
تحليل غلامرضا ظريفيان از راي اعتماد به كابينه در گفت‌وگو با «اعتماد»:

تفاهم دو فراكسيون و راي پايين وزراي اصلاح‌طلب

اشاره: با راي اعتماد مجلس به وزراي پيشنهادي روحاني به جز يكي از آنان، تيم دولت استقرار مي‌يابد. اگرچه روحاني در معرفي وزراي دولت يازدهم و استقرار تيم مورد نظرش با مجلس نهم دچار چالش و مشكل بود اما مجلس دهم همانطور كه بارها فعالان سياسي اصلاح‌طلب عنوان كردند، با دولت همراه بود. نشانه آن نيز راي بالايي بود كه وزراي پيشنهادي روحاني گرفتند. ١٢ نفر از وزراي پيشنهادي توانستند بالاي ٢٠٠ راي اعتماد اخذ كنند. غلامرضا ظريفيان، عضو شوراي مركزي مجمع ايثارگران اصلاح‌طلب معتقد است كه از يك طرف اين مساله نشانگر ارتباط خوب بين دولت و مجلس است و از طرف ديگر به نظر مي‌رسد كه دولت در انتخاب وزرا مصالح را در نظر گرفته بود. در واقع اين امر حكايت از اين دارد كه نوعي هماهنگي قبل از انتخاب كانديداها در مجلس صورت گرفته بود. او همچنين بيان مي‌كند كه ممكن است يك جمع‌بندي در يك بخش تاثيرگذاري از مجلس صورت گرفته باشد كه گرايش سياسي خاصي حضور كمرنگ‌تري در عرصه‌هاي مديريتي كشور داشته باشد.
پایگاه بصیرت / مريم وحيديان

(روزنامه اعتماد – 1396/05/31 – شماره 3886 – صفحه 6)

* ارزيابي شما از راي اعتماد مجلس شوراي اسلامي به ١٦ نفر از وزراي آقاي روحاني چيست؟ به خصوص كه ١٢ نفر از وزرا بالاي ٢٠٠ راي اعتماد كسب كرده‌اند. اين راي بالا به وزراي پيشنهادي رييس‌جمهور را نشانه چه مي‌دانيد؟

** از يك منظر هماهنگي بين دولت و مجلس را در اين دوره مي‌توان به وضوح مشاهده كرد. نماي بيروني آن اين است كه دولت و مجلس در اين دوره بسيار باهم هماهنگ‌تر از دولت يازدهم و مجلس نهم هستند. مجلس پيشين دولت يازدهم را با چالش‌هاي جدي روبه‌رو كرد. با اين حال مدتي كه از آغاز مجلس دهم شاهد بوديم كمترين چالش بين دولت و مجلس رخ داد. دولت توانست با كمترين چالش وزرايش را از كريدور مجلس عبور دهد. اين نگاه البته از يك منظر قابل دفاع است. از منظر ديگر شاهد هستيم كه دولت در مورد انتخاب وزراي خود به گونه‌اي عمل كرد كه بتواند از مجلس راي اعتماد را كسب كند. در واقع آن نحوه عمل بود كه اهميت داشت و سبب شد تا وزراي مجلس با كمترين چالش راي بياورند. دولت در وزارتخانه‌هاي مشخص اگر غير از اين وزرا را معرفي مي‌كرد شايد نمي‌توانست راي اعتماد كسب كند و اين هماهنگي شكل نمي‌گرفت.

* آيا افرادي با كارآمدي كمتري ممكن بود از سوي رييس‌جمهور معرفي شوند؟

** الزاما كارآمدي منظورمان نيست. نمي‌توان مجلس را به اين متهم كرد كه به افرادي با كارآمدي كمتر راي مي‌دهد. به لحاظ سياسي اين نگاه صادق است. اگر دولت تمايل بيشتري به انتخاب كانديداهاي اصلاح‌طلب پيدا مي‌كرد، ممكن بود كه رويكرد بخشي از مجلس نسبت به وزير متفاوت باشد. در راي آقاي بيطرف چنين چيزي را ديديم. البته به هر حال آقاي حبيب‌الله بيطرف دفاع چندان خوبي نداشت و انگيزه لازم را از خود نشان نداد. ديگر وزرايي هم بودند كه چندان دفاع محكمي از خود نكردند اما آراي بالايي را كسب كردند. بنابراين اين مساله بيانگر اين است كه نوعي تفاهم صورت گرفته است. به هر حال جايي كه حساسيت‌هايي را برخي از جريانات مجلس دارند، در نظر گرفته شده است.

به نظر مي‌رسد كه در معرفي و انتخاب وزرا از سوي رييس‌جمهور اين نوع مسائل در نظر گرفته شده است. دولت كساني را انتخاب كرد كه خيلي با چالش روبه رو نشود. اگر دولت ٣٠ درصد از وزراي خود را از بين اصلاح‌طلبان انتخاب مي‌كرد احتمالا وزراي بيشتري راي اعتماد نمي‌گرفتند. مجلس شوراي اسلامي در اين عرصه نتيجه‌اي متفاوت‌تر از آنچه الان رخ داده را به نمايش مي‌گذاشت. بنابراين از يك طرف اين مساله نشانگر ارتباط خوب بين دولت و مجلس است و از طرف ديگر به نظر مي‌رسد كه دولت در انتخاب وزرا مصالح را در نظر گرفته بود. در واقع اين امر حكايت از اين دارد كه نوعي هماهنگي قبل از انتخاب كانديداها در مجلس صورت گرفته بود. كساني بيشتر مطرح شدند كه توانايي كسب راي اعتماد را داشته باشند. به هر حال كابينه انتخاب شده، كابينه مقبول و قابل دفاعي است. خوب است كه بر هماهنگي‌اي كه الان بين مجلس و دولت رخ داده تكيه و تلاش شود تا اين هماهنگي در چهار سال آينده نيز تقويت شود تا دولت بتواند در عمل به وعده‌هايي كه با مردم داشته موفق‌تر باشد.

* راي اعتماد نياوردن آقاي بيطرف را مشخصا چطور ارزيابي مي‌كنيد؟ آيا در راستاي همين موضوع مي‌دانيد؟ حبيب‌الله بيطرف به عنوان تنها وزير پيشنهادي كه راي اعتماد نياورد چهره‌اي بود كه به لحاظ سياسي از اصلاح‌طلبان شناسنامه‌دار است. آيا راي عدم اعتماد به او را در قالب مخالفت سياسي ارزيابي مي‌كنيد؟

** به‌طور طبيعي بخشي از آن مربوط به شخص آقاي بيطرف بود. او نوعي بي‌انگيزگي از خود نشان داد و دفاع جدي از خود انجام نداد. صراحت و شفافيت هم موجب شد كه وعده‌هاي خاص داده نشود. اين از يك زاويه ديد است. البته به نظر مي‌رسد كه فقط اين مساله نبود كه باعث شد او راي نياورد. از نگاه ديگر اين مساله نوعي نشانه از رويكرد مجلس نسبت به آقاي بيطرف بود. به نظر مي‌رسد كه نوعي توافق و تفاهمي هم در مجلس به غير از فراكسيون اميد در مورد آقاي بيطرف وجود داشت. تفاهمي كه بين معتدلين و كميسيون‌هاي جريان راست مجلس و اعضاي پايداري صورت گرفته بود.

* كمترين آرا مربوط به جهرمي ١٥٢ راي، حجتي ١٦٤ راي و آخوندي ١٨٨ راي بود. تحليل شما از اين موضوع چيست؟

** در بحث قبلي هم گفتم كه اينها جزو نشانگان است. آقاي حجتي كه جزو موفق‌ترين وزراي كابينه قبل در عملكرد و تعامل بود. اين مساله يك نشانه است. اينكه ممكن است يك جمع‌بندي در يك بخش تاثيرگذاري از مجلس صورت گرفته باشد كه گرايش سياسي خاصي حضور كمرنگ‌تري در عرصه‌هاي مديريتي كشور داشته باشد.

* پيش بيني اوليه شما نسبت به راي اعتماد مجلس چه بود؟آيا اصلاح‌طلبان يا شخص شما پيش بيني مي‌كرديد كه تعدا زيادي از وزراي روحاني راي اعتماد كسب كند؟

** پيش‌تر نيز گفته بودم كه پيش بيني مي‌كردم كه حداكثر يك يا دو نفر موفق به اخذ راي اعتماد از مجلس نشوند. به هر حال به نظر مي‌رسيد كه مجلس به اكثريت وزراي آقاي روحاني راي دهد. چيزي كه براي اصلاح‌طلبان غير قابل پيش بيني بود، اين بود كه آقاي بيطرف نتواند راي اعتماد بگيرد. در حالي كه سوابق و عملكرد او ممتاز و خوب بود. به هر حال پيش‌بيني من اين بود يك يا دو نفر و حداكثر سه نفر وزراي مجلس موفق به كسب راي اعتماد نشوند.

* در خصوص سوابق امنيتي وزير پيشنهادي ارتباطات حرف و حديث‌هاي بسياري مطرح شد و در نهايت ايشان توانست با ٧ راي بيشتر نصاب لازم براي رسيدن به وزارت را كسب كند. عدم تاثير‌پذيري مجلس از فضاي بيروني به وي‍ژه فضاي مجازي چه بود؟

** گزارش‌هايي كه در مورد او بود كاملا متفاوت بود. هم گزارش‌هاي كاملا منفي از سوابق آقاي جهرمي وجود داشت و هم گزارش‌هايي كاملا مثبت بود. حتي بخش‌هايي از اصلاح‌طلبان نظر متفاوتي نسبت به آقاي جهرمي داشتند. برخي از اين گزارش‌ها نسبت به آنچه در فضاي مجازي نسبت به آقاي جهرمي مي‌گفتند متفاوت بود. نظري كه مجلس داشت هم به دليل همين گزارش‌هاي متعارضي كه وجود داشت، دچار اخلال بود. آراي آقاي جهرمي نسبت به وزراي ديگر خيلي پايين نبود اما ميانگين مجلس به اين نتيجه رسيد كه به آقاي جهرمي راي دهد و خود را تحت تاثير گزارش‌هاي منفي‌اي كه نسبت به آقاي جهرمي بود، قرار ندهد.

* سرپرستي آقاي ضياء هاشمي در وزارت علوم را چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟ به هر حال تشكل‌ها و گروه‌هاي دانشجويي نقدهاي بسياري نسبت به فضاي دانشگاه‌ها داشته و دارند. به خصوص كه مشكلات خود را طي بيانيه‌اي با عنوان نجات دانشگاه با رييس‌جمهور در ميان گذاشتند. چقدر اهميت دارد كه روحاني نسبت به مطالبات دانشجويي اقدام فوري انجام دهد؟

** براي وزارت علوم، تحقيقات و فناوري واقعا در سطح افرادي چون آقايان فرجي‌دانا، ميلي‌منفرد و توفيقي مناسب است. آقاي ضياء هاشمي جزو كساني است كه در مجموع ارزيابي مثبتي از عملكردش در وزارت علوم و دانشگاه‌ها مي‌شود. نگاه او به فعاليت‌هاي دانشجويي مثبت است. آقاي ضياء هاشمي فعاليت‌هاي دانشجويي را نوعي فرصت مي‌داند. در مدتي كه معاون بوده است در همين جهت تلاش كرده نگاه عمومي و ملي نسبت به دانشگاه‌ها داشته باشد؛ نه نگاه جناحي. به هر حال از ديدگاه‌هاي دولت در برخورد با دانشگاه‌ها و ايجاد فرصت براي تشكل‌هاي دانشجويي و خارج كردن دانشگاه از فضاي امنيتي تلاش مثبتي داشته است. بنابراين از اين زاويه به نظر من سرپرستي ايشان در دانشگاه را مثبت ارزيابي مي‌كنم.

* تيم اقتصادي رييس‌جمهور در دولت دوازدهم چقدر نسبت به دولت يازدهم توانمند‌تر است؟

** تيم اقتصادي آقاي روحاني منسجم‌تر شده است. اين انسجام بيشتر مي‌تواند هم‌افزايي بيشتري را ايجاد كند. تيمي كه از چنين انسجام نظري و عمل بيشتري برخوردار باشد، بهتر مي‌تواند براي حل مشكلات اقدام كند. در اين صورت كار سرعت بيشتري خواهد گرفت تا استراتژي‌ها و راهبردها بهتر دنبال شود.

* آيا مجموعه كابينه مي‌تواند جبهه حاميان روحاني را راضي كند؟

** با توجه به معذورات، مشكلات و حواشي‌اي كه پيش پاي رييس‌جمهور در انتخاب كابينه بوده است، كابينه قابل قبولي است. به جاي اينكه نگاه به افراد داشته باشيم بايد به برنامه‌هاي وزرا نگاه كنيم.

* ارتباط و نظارت روحاني نسبت به وزرا بايد چگونه باشد؟

** دولت در فرصت اندكي كه براي تحقق وعده‌ها و برنامه‌هايش دارد، نياز است كه اتاق رصد برنامه‌ها و سياست‌هاي كلان و اصلي بايد شكل بگيرد و رييس‌جمهور از طريق معاونين و با استفاده از شبكه رسانه‌ها و نمايندگان مجلس از ميان آنچه پيش رو است چند پروژه اصلي را تعريف كند و در يك اتاق رصد به طور پيوسته بر كار وزرا نظارت كند. در اين صورت انتخابي كه مجلس و دولت مي‌تواند به ثمر برسد و به حل مشكلات مردم منجر شود. در عمل مهم است كه به وعده‌ها توجه شود. آقاي روحاني بايد لااقل تا پايان دولتش به بخش قابل قبولي از وعده‌هايي كه داده عمل كند. وعده‌هايي مثل ايجاد اشتغال، ارتباط سازنده با منطقه، افزايش ميزان سرمايه‌گذاري، حل بحران آب و آسيب‌هاي اجتماعي بايد مورد توجه قرار بگيرد. بايد با التزام و رصد جدي توسط تيم دولت دنبال شود.

http://etemadnewspaper.ir/?News_Id=84021

ش.د9602174

نظرات بینندگان
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
نشریات